Doodnormaal, schande....vind het geen van beide. Ik vind het geen schande maar ook zeker niet doodnormaal
ik snap het helemaal ik zelf kom uit een echt meiden gezin niet eens een papa in de buurt ook me zusje heeft een meid gekregen Ik heb een voor gevoel dat dit kleintje een jongen is en als het zo is dan zal het geen teleurstelling zijn maar eerder angst voor het onbekende want bij meiden weet je hoe hun denk wereld is en bij knullen heb ik dat niet. Maar wat dit kindje ook mag zijn ik hou nu al van hem haar en zou het nu al niet kunnen missen .
weet je, mijn vriend zei dat een voorkeur voor geslacht vergelijken met iemand die niet zwanger kan worden, hetzelfde is als iemand met spierpijn vergelijken met iemand die in een rolstoel zit. dus we mogen nooit meer klagen over spierpijn!
Ik denk dat ts meer een traantje wegpinkt om het veranderen van het beeld dat ze in principe zelf gecreeerd heeft. Of het nou een jongen of meisje is maakt dan geen zak uit. Denk dat je als a.s moeder je een beeld gaat vormen over als de kleine er is hetzij met roze kleertjes hetzij met legoblokjes. En als je dan dat beeld moet bijstellen is dat denk ik best even iets dat je aan de kant moet zetten. Mijn vriend heeft twee jongens die heel vaak bij ons zijn. En zelf zag ik mezelf altijd als meisjesmoeder. Maar nu de jongens zo vaak bij ons zijn weet ik dat het geen zak uit maakt of het een jongen of meisje is. Wij weten hier het geslacht ook niet vind het een leuke verassing voor straks!.
Nee, ik snap ook niet waarom je het minder leuk vind om een jongetje te krijgen i.p.v. een meid. Ik zou het fantastisch vinden om een jongen én een meid te hebben. Wat wil een mens nog meer? En dat hij gezond is, is het allerbelangrijkste. Als deze kleine baby in mijn buik een meid zou zijn, is het helemaal fantastisch. Een koningskoppel Maar als het een jongentje is, ook helemaal super. 2 stoere broers. Heerlijk.
Ik denk dat veel mama's in meer of mindere mate dit gevoel wel hebben. Toen ik zwanger was hoopte ik zo op een zoon.. Ik heb altijd al graag een zoon gewild en zie mezelf ook meer als een jongensmama. Lekker donderjagen etcetc.. Ik heb zelf niks met barbies en elastiekjes. Toen ik bevallen was en zag dat het een kleine man was was ik ZO ongelooflijk blij. Achteraf denk ik vaak "pfieuw" als het een meisje was geweest had ik toch stiekem wel "teleurgesteld" geweest. Natuurlijk hou je daarna gewoon van je kind en een meid is ook prachtig. Maar ik wilde zoo graag een zoon en had me daar ook stiekem al zo op in gesteld die hele zwangerschap... Hetzelfde herken ik bij de TS.. En of je nou al een meid hebt of niet, als je wens was om 2 meiden te hebben dan is het toch even wennen dat dat er nu niet in zit.
Ik vind dit wel een hele mooie stelling. En we moeten ook vooral niet vergeten dat we onder invloed van onze hormonen misschien ook wat heftiger reageren. Ik kan me die traantjes best wel voorstellen en we hoeven haar ook niet aan te vallen omdat ze emoties heeft. Ik begin het ook steeds leuker te vinden dat ik nu een knul krijg liefs Pluisje
Nee sorry, dan ben ik vast de enige, maar ik snap het niet. Wat maakt het nou uit wat je krijgt??? Als het maar gezond is toch. En wat dan nog als het niet gezond is ( in zekere mate dan he voor de leefbaarheid van het kindje.) Nee ik kan hier met mijn verstand niet bij, maar blijkbaar ben ik de enige.
Ik heb dit wel gehad in het begin. Maar dat was vrij vlot over en hij is echt helemaal mijn jongentje nu! (Dochter trekt naar vader, zoontje trekt naar moeder )
Ben ik het totaal niet mee eens. Het heeft echt wel met elkaar te maken. Ik vind niet dat mensen zomaar mogen roepen dat het zo jammer is dat je geen jongen of meisje krijgt terwijl andere mensen niet eens een baby kunnen krijgen! Echt not done!
Hallo, Wij hebben een zoon van 4,5, echt een geweldig aller liefste knuffel kerel die er is! ben super dol op hem! Na 1,5 jaar eindelijk weer zwanger, en mijn gevoel zei vanaf dag 1 dat we een meisje zouden krijgen. Op de echo van 17 weken was zijn dingetje opperduidelijk te zien! Ik ben dolgelukkig, weer een zoon! een echt mannen gezin! maar toch moest ik ff om, in mijn hoofd was de babykamer al roze en lagen er lieve jurkjes en rokjes in de kast... Gelijk samen met mijn man stoere lieve kleertjes gaan kopen en behang besteld, nu de knop eenmaal om is ben ik zoo blij om weer een zoon te krijgen!! Ik heb me voorgenomen nooit meer een beeld te vormen in mijn hoofd van wat het zal zijn, dan hoef je tenminste ook niet om te schakelen als dat beeld niet blijkt te kloppen. Als je er moeite mee blijft houden raad ik je aan vooral veel jongens dingen te kopen/bekijken of gaan doen, want jongetjes zijn heerlijk om op te voeden!
Ik wilde altijd een meisje, had ook sterk een voorgevoel dat ALS ik ooit een kindje zou krijgen, het een meisje zou worden. Ik vond mezelf ook echt een meisjes-mama. En toen was ik zwanger en al in het begin voelde ik het... dit werd geen meisje, dit zou een jongen worden. Mijn man was pas overtuigd toen hij op de 20 weken echo zag dat het echt een jongen ging worden. Ik wist het al vanaf dag 1, mijn gevoel was zo sterk. Ik was wel even bang, zo van "ik weet niks van jongens, help"! Inmiddels is hij er en het is zo geweldig! Ik snap niet dat ik ooit heb gedacht dat ik een meisje zou willen.... jongens zijn zoooo leuk! Mochten we ooit zoveel geluk hebben dat er een 2e komt.... wil ik weer een jongen... haha. Alhoewel... en meisje en een jongen.... zucht... droom....
Spring je geen gat in de lucht, omdat je zoontje niet gezond is. Nee ik moet hier telkens aan denken. En dan ook aan de reacties van anderen, die dit waarschijnlijk normaal vinden. Zeker allemaal blije moeders ( oke afgezien van het geslacht dan) die nooit iets mee hebben gemaakt. Ik snap hier totaal niets van en word er nog pissig om ook. Ik hoop zo dat je zoon dit nooit , maar dan ook nooit te weten komt!
Sorry, maar ik moet hier even op reageren. Ik heb niet eens de reacties van de anderen gelezen, gewoon weg omdat ik het echt heel vreemd vind dat je dit gewoon durft te schrijven!!! Sterker nog ik vind dit gewoon TE erg!!! Je mag je handen dicht knijpen dat je een gezond kindje MAG krijgen!!! Ik vind het echt zo niet kunnen hoe je dit opschrijft, ik heb nu al medelijden met dit arme kindje die straks ter wereld gaat komen. Hij moest eens weten wat zijn moeder over hem schrijft Heb je er wel eens over nagedacht hoeveel vrouwen er helemaal geen kinderen kunnen krijgen??? Ik begrijp je niet, echt niet. Ik ben helemaal in shock!!! Ik kan je niet eens sterkte wensen, alleen maar heel veel wijsheid!!! Ik hoop voor dit kindje dat je maar heel snel over je teleurstelling heen mag komen!!! Een zeer verbaasde mussie
Ik denk dat het bij de topic-startster meer zoiets is als van... help ik weet niets van jongens. Dat had ik nl. ook! En ik ben zeker niet gemakkelijk zwanger geworden...... Tuurlijk is ze blij met een gezond kindje (neem ik aan), maar als je iets in je hoofd hebt, is het gewoon niet altijd even makkelijk om om te schakelen. En ik denk niet dat het kindje zich niet gewenst zal voelen.... Mijn moeder wilde altijd graag een jongen, en ze kreeg mij. Ik ben enig kind gebleven. Zwanger worden en blijven was voor haar ook niet gemakkelijk. Maar ik heb zo ontzettend veel liefde en warmte gekregen, dat ik me echt niet ongewenst heb gevoeld hoor. Ik was alles voor haar. Ook al wilde ze graag een zoon....
Ik ga er verder maar niet op in. Ik denk dat sommige dames alleen maar lezen wat ze willen lezen. Ik moet alleen even aan het idee wennen dat er een jongetje in mij buik groeit. En natuurlijk vind ik het fantastisch dat hij gezond is. Dat heb ik ook geschreven!! Inmiddels zijn we alweer wat weekjes verder en ben ik al een stuk blijer alleen hoef ik daar geen verantwoording over af te leggen. Verder maakt het me erg verdrietig dat sommigen dan ook nog schrijven dat je nooit iets ergs hebt meegemaakt in je leven bla bla bla. Wat heeft dat er in vredesnaam mee te maken. En natuurlijk is het vreselijk dat sommige meiden in de MMM zitten en niet zwanger kunnen worden of moeilijk zwanger kunnen worden maar reageer je frustraties dan niet op mij af. Alleen maar omdat ik schrijf dat ik even aan het idee moet wennen. Het was ook helemaal niet mijn bedoeling om dit topic te starten waar zoveel nare reacties uit voortvloeien maar ja, misschien kan je dat ook verwachten en is dat mijn fout.
Dat gevoel heb ik nu helemaal niet En ik voel me er zo ontzettend schuldig over want dit is wel MIJN zoon. MIJN kindje. Daar moet ik toch net zoveel van houden? Ik voel me momenteel zo rot. Dat ik niet meteen een gat in de lucht spring. Dit schrijf je, maar je weet zelf heel goed wat je schrijft. Sorry maar is voor mij niet echt het idee, van wennen aan het idee, dat je een jongetje MAG krijgen. Dit zijn "gewoon" de woorden van iemand die ontzettend teleurgesteld is dat ze een jongetje MAG krijgen!!! Je hoeft er zeker niet op in te gaan, al doe je dit wel. Maar als je zulke dingen op het forum schrijft, kan je ook verwachten dat je berichten terug krijgt, waarin niet iedereen het met je eens is. Ik vind het in 1 woord echt triest
waarom moeten mensen altijd zo naar reageren als je eerlijk bent over je gedachtes Er zijn ook zat meiden per ongeluk zwanger geraak die daar ook even aan moesten wennen en nu hun kindje alle liefde van de wereld geven. Ik heb mijn zegje hier al gedaan en ik zal ook moeten wennen aan een knul en ik ben er zo zeker van dat het een jongen is dat ik nu al kijk bij jongens dingen enz Dus als het een jongen is zal ik het geweldig vinden maar wel wennen en zal ik heeeeeel veeel moeten leren.
Sjemig Mussie en Kaboutertje ( en misschien nog wel meer, heb niet alles gelezen...) wat reageren jullie raar zeg! Hier nog iemand met al een dochtertje, nu zwanger van een jochie, die daar best even aan moest "wennen". Waarom is dat raar?! Alsof wij niet het allerbelangrijkst vinden dat ons kindje gezond is, NATUURLIJK WEL!!! Dat is toch voor iedereen prioriteit?! Dat neemt alleen niet weg dat wij wel een voorkeur hebben/hadden voor het geslacht. Dat is toch niet zo vreemd? We zijn toch gewoon mensen met gevoelens, wensen en voorkeuren. Waarom zouden we dat niet mogen uitspreken? En natuurlijk is het ontzettend erg dat er mensen zijn die geen kinderen kunnen krijgen, maar dan nog zijn er ook bij diegenen mensen bij die "stiekem" een voorkeur hebben, mochten ze wel ooit zwanger worden ( zoals een vriendin van mij) Dus niet zo oordelen aub. Onthoud 1 ding: IEDEREEN wil in 1e instantie dat zijn kind gezond is hoor!!!!!!!!