Hey meiden, Vandaag heeft mijn vriend er na 10 jaar een punt achter gezet. Zijn reden..... hij houdt niet meer genoeg van mij en denkt dat hij gelukkiger kan zijn.... Ik vind het erg moeilijk. We hebben een zoontje van 10 maanden en had dit nu echt niet verwacht. Maar ja dit is niet de 1e keer, paar jaar geleden heeft hij het ook gehad maar niet zo erg als nu. Heb me net ingeschreven bij de woningbouw. We wonen nu nog in 1 huis samen want zijn fam woont niet in de buurt en ik wil voor mijn zoontje in ze vertrouwde omgeving blijven. Dus meiden ik kan nog alle tips ect gebruiken x Sabien
hoi sabien, ik vind dit heel erg rot en naar voor jullie! snap heel goed de klap heel hard aan komt, maar vraag mij af met t oog op je zoontje waarom vertrekt je ex niet uit t huis en schrijft die zich in? voor hem is t tenslote makkelijker , hij is alleen en heeft de keus gemaakt om jullie te verlaten dus zla hij op de blaren moeten zitten en andere woon ruimte zoeken en niet jij en je zoontje, sorry maar vind dit zo laag van mannen de vrouw en kind de deur wijzen
Ik heb ook nog 3 maanden bij mijn ex gewoond nadat onze relatie was beeindigd. Dat was echt vreselijk, op een gegeven moment is het zo geescaleerd dat ik naar mijn ouders ben vertrokken toen hij naar zijn werk was. Mijn ervaring is dat het voor de toekomste verstandhouding het beste is om niet meer samen in een huis te blijven wonen. (Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan) Verder is mijn tip om alles nu goed vast te laten leggen, dus alimentatie, omgangsregeling e.d.
pfff klootzak. had hij daar niet even een jaartje eerder aan kunnen denken... sorry hoor maar kan zo kwaad worden om die kerels die maar een kind op de wereld zetten en er dan achteraf zo mee omgaan. sterkte joh met alles. Hoop dat jij er ook gelukkiger uitkomt met je zoontje.
Sterkte meid, echt vreselijk.... Ik zou denken: laat hem maar lekker de boel als eerste gaan bedenken en oplossen hoor! Hij besluit dat hij wil stoppen, dan gaat ie maar zelf zoeken naar wat anders?!?!?! Dan hoef jij niet meteen van alles uit de kast te gaan trekken! Mijn tips, ik heb deze situatie zelf niet meegemaakt zelf maar wel in mijn omgeving... Het ligt er aan hoe jullie nu met elkaar om kunnen gaan de komende weken. Zoveel mogelijk in overleg, let goed op dat jij niet opeens allerlei kosten hebt terwijl die van jullie samen zijn, kijk goed waar je recht op hebt als julie getrouwd zijn of een contract hebben. Als het nu allemaal kommer en kwel is, laat hem dan toch een andere plek zoeken voor tijdelijk, want zo'n sfeer is voor niemand goed! en verder, ja jullie zullen heel goed moeten bedenken hoe nu verder, dwz wie gaat ergens anders wonen, wat doen jullie met julie zoontje etc.... Als je er samen moeizaam uitkomt kun je ook naar bijv. een therapeut, die kan helpen de gesprekken goed te laten verlopen. Heel veel sterkte! Sas
Hey meiden, Bedankt voor jullie steun. Het is mijn eigen keuze om als eerst een huisje te zoeken. Wil voor mij en mijn zoontje een eigen huisje en dat we dan aan een nieuwe fase in ons leven kunnen beginne. Hier in huis zijn te veel herinneringen. Op zich gaat het samen in huis nog goed. We eten samen en dan als de kleine naar bed is zit ik beneden mijn ding te doen en hij op zolder. Ik zie het niet zitten om bij mijn ouders in te gaan wonen totdat ik wat heb. Hij spreekt ook vaak af met vrienden en ik met vriendinnen dus soms zien we elkaar niet. Hoe doen jullie dat met omgangsregelingen. Ik wil iedergeval om het weekend doen maar verder geen idee. x Sabien
Allereerst heel veel sterkte en succes voor de komende tijd. Hier zit ik een soortgelijke situatie, alleen is ex2be direct na zijn melding vertrokken. Ik hing een dag later aan de telefoon bij de woningbouwvereniging om mij in te laten schrijven, maar kreeg vanuit mijn omgevind het advies om zolang als mogelijk in "ons" huis te blijven zitten. Zo zit kindlief zo lang mogelijk in zijn vertrouwde omgeving en zit jij dichtbij voor alles wat er geregeld moet worden. Ik snap je wel heel goed dat je een plekje voor jezelf wilt zoeken, was ook het eerste waar ik aan dacht (en nu na een week of 7 ook nog steeds aan denk), maar snap nu heel goed dat hier blijven even het beste is. Wij zijn getrouwd, dus is er een scheidingsmakelaar in de arm genomen, ik weet niet hoe dat bij jullie zit. Als je het ziet zitten vraag bij zo'n makelaar, een advocaat, een mediator o.i.d. een concept ouderschapsplan aan waarin jullie samen alles vastleggen voor de kleine. In zo'n concept ouderplan staat al een heleboel, maar je kunt zelf ook nog van alles toevoegen. Van omgangsregeling tot hoe pakjesavond geregeld wordt en alles over sparen voor de kleine en kinderalimentatie. Nog een tip voor het ouderschapsplan, zorg dat jij dat helemaal goed in je hoofd en op papier heb staan. Ik heb hier de ervaring dat er maar 1 ding belangrijk was en dat was de omgangsregeling. Verder was nergens over nagedacht..... maar wel door mij De omgangsregeling hier wordt (is) er ook 1 van om het weekend, al moet ik nog maar zien dat ex2be het hier ook echt mee eens is nu we er mee begonnen zijn. Ik dacht gister een wat gebroken man te zien weggaan na een weekendje met zijn zoon..... Maar goed, soms maakt een mens keuzes.... zonder echt goed na te denken over de consequenties.... Oh nog een tip...... voor de gesprekken die ergens over gaan... pep jezelf zo goed en zo best op als mogelijk is.... en laat 'm figuurlijk alle hoeken van de kamer zien Doet mij altijd wel een beetje goed.... Succes!