"Zwanger van de 2e" wordt "Bevallen van de 2e" !

@Lilly, maar zeg je daar dan niets van? Ik zou toch wel boos worden, de groeten, dan gaat hij 's avonds als ik op bed ligt maar lekker de keuken poetsen o.i.d.
Natuurlijk doe ik overdag meer in het huishouden, omdat hij dan werkt, maar als hij thuis is, verwacht ik toch wel dat hij meehelpt. Gelukkig doet hij dat ook meestal wel, maar vaak moet ik hem wel gewoon 'taken' geven, omdat hij niet ziet wat er moet gebeuren. Of in de verkeerde volgorde. Dan denkt hij 'ik ga straks wel dweilen', terwijl je dat dus alleen kunt doen, wanneer de kinderen op bed liggen, anders lopen ze er doorheen. En er moet gestofzuigd en geweild zijn vóór ik Luc zijn schone kleren aantrek, anders ziet hij er na een uurtje weer uit als een Swifferdoekje. Haha, dat soort dingen moet je echt keer op keer weer uitleggen, maar volgens mij werkt dat bij geen enkele man .

 

Ja hoor, ik heb er ook wat van gezegd....
Hij zei ook toen hij uit bed kwam dat het absoluut niet de bedoeling was geweest om zo lang te blijven liggen. Ik denk dan zet ff de wekker. Oh en ik moet het ook ff voor hem opnemen hoor, hij heeft vaak genoeg gezegd toen ik zo doodop was dat ik de afwas kon laten staan op dagen dat hij oefent en laat thuis is. En zoals gisteren dan heeft hij terwijl ik sport de vaatwasser gedaan en gezogen en liggen de kiddies op bed als ik thuis kom.

En ja, ik vind het ook niet meer dan normaal dat ik meer in huis doe als ik thuis ben en hij niet.

Dit was gewoon ff een frustrerend momentje.......

Het heeft ook een achtergrond...sinds mijn man die aanrijding heeft gehad ruim een jaar geleden heeft hij veel pijn. Dit heeft als gevolg gehad dat hij de eerste maanden depressief was en veel in bed lag. Hij deed niks in huis en ondernam niks met Ruben. Maar de band ging altijd door. Enerzijds begrijp ik dat hij dit niet kwijt wil maar soms...

Soms voel ik me de dupe.

Hij zou even iets langer op bed blijven liggen omdat hij nog naar groningen moest rijden en optreden en straks weer terug. En hij had erg veel pijn, dus dat steun ik ook. Ik gun het hem niet om zijn passie op te moeten geven. Maar dit gaat soms dus wel ten koste van zijn gezin.

Want na die extra uurtjes op bed zijn het niet ik en de kinderen die profiteren van de rust die hij heeft genomen maar de band. En dat gebeurt nogal vaak. MAar dat is een onderwerp waar we niet uitkomen, en ook niet meer uit hoeven te komen.

Ik ga me alleen nog richten op wat het beste is voor de kinderen en voor mijn eigen leven en geen energie meer steken in issues die tot niks leiden dan ruzies.

Als we dan moeten scheiden, dan wel zo rustig mogelijk......

 

Ik vindt het geen probleem hoor dat hij dan hier bij mij op de bank zit, de sfeer is gewoon goed en ontspannen kan zelfs gezellig zijn.... Maaaar ik begrijp het gewoon niet, ik zou een moord doen voor elke seconde die ik meer met mijn kindjes door zou kunnen brengen, ze verdienen het ze zijn zo leuk!!! Kan me niet verplaatsen in zijn "denkwijze" of juist het gebrek daar aan

 

@zomaar, ik vind dat ook moeilijk hoor om te begrijpen. Maar ik denk wel eens dat je er aan 'went' om je kinderen weinig te zien. Mijn man is gek op zijn kinderen maar hij is nu een week weggeweest. Moest vervolgens gisteren de hele dag weg vanwege optreden en gaat vanavond gewoon weer oefenen Normaal slaan ze na een optreden de oefenavond over, maar nu gaan ze toch vanwege een festival waar ze gaan spelen van de zomer. OK, ergens snap ik het maar ik zou zoiets hebben van ammehoela, ik heb mijn kinderen een week niet gezien jullie gaan maar lekker een avondje zonder mij spelen!!!

Maar ik heb dus het idee dat hij omdat hij natuurlijk gewoon werkt het ergens wel gewend is om ze weinig te zien. Toen Ruben nog heel klein was gebeurde het wel eens dat hij nog sliep als man de deur uit ging en ook alweer in bed lag als man thuis kwam.

NOu ja, in ieder geval hoop ik dat na de scheiding mijn man de kinderen wekelijks zal zien. Ik vind om de week bij zulke kleintjes eerlijk gezegd al te weinig. Zeker voor een kindje jonger dan twee.

@nikki, zorg je wel goed voor jezelf? Ik vind dat je de laatste tijd een beetje zorgelijk, vermoeid en gestressed overkomt. Ben je niet te snel gaan werken meis?

Nou hier een waar hallelujah moment!!!
Job heeft voor het eerst een nacht doorgeslapen!!!!
Van 20.30 gisteravond (had moeite met de klok) tot 7/30 vanmorgen!!!!!

Ik hbe nog tot 23.30 ;iggen lezen in de overtuiging dat hij nog wakker zou worden voor een fles (hij krijgt nog een late fles omdat hij overdag vaak niet genoeg drinkt). Toen dat maar niet gebeurde ben ik maar gaan slapen, had ik dat maar eerder gedaan

Maar toch, ik ben een ander mens!

 

He meiden,

Sorry dat ik lang niet ben geweest, maar ik had een beetje afstand genomen. De afgelopen maanden ging het niet helemaal lekker met mij. Heb een aantal gesprekken gehad met mamakits( die zijn er voor moeders die ong hetzelfde als ik hebben meegemaakt). We zijn och tot de conclusie gekomen dat ik waarschijnlijk een postnatale depressie heb/of heb gehad. Ik vond dit erg moeilijk om toe te geven, maar het ging echt niet meer. Anderhalve week geleden, zat ik echt aan de grond. Met ml hele gesprekken gehad, zodat hij wat meer van me over kan nemen. Nu zijn we weer verder en heb echt het gevoel dat het een stuk beter gaat.
Minpunt was wel dat ik weer van de week met Koen naar het zh moest, dus mijn angst was meteen weer aanwezig. Kan er nu alleen iets beter mee omgaan. Het is gewoon een hele zware tijd geweest, maar ik heb nu weer de spirit om er volledig voor te gaan.
Woensdag heb ik weer een gesprek en dan wordt er besloten of er anti-depressiva wordt gegeven. Zelf wil ik dit echt niet, maar ik denk ook echt dat het een stuk beter gaat.
Ik heb deze week heerlijk met mijn kits zitten keuvelen en ik kon er ook echt weer van genieten.
Ik vind het heel zwaar om dit op te schrijven, maar omdat we alles met elkaar delen wil ik dit toch graag aan jullie kwijt.

Lilly: heb niet alles gelezen, maar ik begrijp wel dat je nu een beslissing hebt genomen. Jij komt er wel meis!!!! Als ik iets voor je moet doen zeg het maar. Ik kan ook zo naar je toe komen.

Cimu: ik heb leuke foto's voorbij zien komen. Fantastisch. Ik ga het zeker ook doen.

Nikki: doe je het een beetje rustig aan. Je klinkt een beetje als mezelf af en toe. Hou jezelf in de gaten, en anders meld je je eens een weekje ziek om gewoon even bij te slapen.

Zomaar: bedankt voor je lieve smsjes!!! Je bent een schat. Hoop dat het gister goed is gegaan met Joris.

Veertje: jeetje meid, 5 kids Echt super dat je dit doet hoor!!!! Hoop dat het met jezelf ook beter gaat.

Jo en Funny: hoe is het bij jullie???

Ik pak hem vanaf hier weer even op. Ik kan jullie natuurlijk niet missen

 

Lieve Marieke,

ik begrijp dat je het moeilijk vind om het op te schrijven en ik herken mezelf ook. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik ook een pnd heb gehad of er in ieder geval tegenaan heb gezeten.
Ik heb me zo in en in slecht gevoelt.
Ik heb hier letterlijk op de grond liggen huilen. Ik heb momenten gehad dat ik gewoon kon begrijpen dat mensen hun kinderen en hunzelf iets aan kunnen doen. Ik heb er zelfs over gedacht om mijn spullen te pakken en er vandoor te gaan. DAcht; als mijn kinderen het met gescheiden ouders moeten doen dan ook maar gelijk zonder moeder. Ik vind het vreselijk om dit te moeten zeggen en toegeven.
Maar misschien voel jij je er minder alleen door.
Ik ben zo vreselijk bang geweest voor dat gevoel, ik wist af en toe gewoon echt niet wat ik met mezelf aan moest en functioneerde op automatische piloot.

Bij mij was het stoppen met bv van grote invloed. Deels denk ik door de hormonen en deels omdat mijn kind toen niet meer volkomen van mij afhankelijk was. DAt had ik even nodig want ik kreeg het stk benauwd. TEgelijk was het stoppen met bv ook weer iets waardoor ik me slechter voelde want ik beschouwde het als het recht van mijn kind om het te krijgen....

Feit is gewoon dat je niet meer helemaal helder denkt om het zo maar te zeggen. En dan stress, voor jou je zieke kindje, voor mij de situatie met mijn man en een kindje dat bijna 3 maanden lang elke nacht iedere 2 uur gevoed wilde worden......

Afgelopen week had ik 's avonds zo'n lol met Ruben. Waar ik normaal gestressed en moe was en hem zo snel mogelijk zijn bed in mieterde, het vaste ritueel maar verplicht afwerkte omdat er anders alleen maar strijd zou komen....nu hadden we 's avonds lol. Hij hielp me met opruimen, we keken samen naar de sterren en ik besefte dat we al in tijden niet meer zo samen hadden gelachen.

En dat is een heel pijnlijk besef.
Ik zie nu pas achteraf hoe slecht het met me ging.
Maar nu vind ik het ook knap van mezelf dat ik ondanks dat nog zo gefunctioneerd heb. Ik zie daardoor ook hoe sterk ik ben.

Heel veel sterkte en wees inderdaad voorzichtig met de antidepressiva. Het kan een uitkomst zijn maar ook heel moeilijk om er weer vanaf te komen.

Ik slik nu een tijdje iets hoemeopatisch en heb zelf het gevoel dat ik er wel baat bij heb. Maar misschien heb ik wel geen echte pnd, dat kan natuurlijk ook.

 

@Marieke, wat moeilijk voor je, maar je hebt ook nogal wat voor je kiezen gehad zeg sinds de geboorte! Ik denk dat het eerder vreemd was geweest als je daar allemaal fluitend doorheen was gegaan.
Ik heb nog wel eens aan je gedacht hoor, constant met je kleine mannetje in het ziekenhuis, steeds weer die onzekerheid en zorgen, daar kun je als moeder toch niet tegen. En je hebt er al eentje, om ook nog voor te zorgen en het leven draait sowieso nog in hetzelfde tempo door, terwijl al je energie op is en je het nog ergens uit je tenen moet halen om alles bij te benen.
Het komt denk ik ook veel vaker voor dan je hoort en hoe het zich uit is per persoon weer verschillend. Ik zie het ook wel om me heen gebeuren. Heel veel sterkte!

Ik moet naar de peuterspeelzaal, schrijf straks weer verder.

 

Lilly: ja ik vond het van mezelf ook zo erg dat ik ineens het gevoel had dat ik weg moest hier. Ik wilde gewoon een nieuwe toekomst en alles achter me laten. Even rust, even geen moeder zijn. Die confrontatie is heel moeilijk geweest. Ik was alleen maar op de klok aan het kijken wanneer de kids weer naar bed konden.
Gelukkig kan ik nu weer genieten. Wat die vrouw van mamkits tegen mij zei, was dat een pnd en chronische vermoeidheid vaak door elkaar gehaald worden. Als je chronisch vermoeid ben, kan je hormoonhuishouding ook niet herstellen. Ik heb de afgelopen twee weken wanneer ik kon geslapen. Ik moet zeggen dat het mij wel heeft geholpen. Ik wil zeker niet aan de anti-dep. Ben bang dat ik daar heel vlak van word en dat ik niet meer van mijn kinderen kan genieten. Het gaat juist beter nu. Ik weet dat ik er zeker nog niet ben maar het begin is er.
Hou jij jezelf ook goed in de gaten, want jij hebt ook echt te veel voor je kiezen gekregen. Ik hoop dat jij ook uit dit alles komt en er nog sterker uit komt.

Jo: bedankt voor je lieve reactie. We hopen het idd nu ook gewoon allemaal te hebben gehad wbt het zh. Het zal even tijd nodig hebben om mezelf weer helemaal op de rit te krijgen, maar ik weet zeker dat het goed gaat komen. Zeker omdat ik me nu al zoveel beter voel.

 

gelezen, maar even geen tijd om te regaeren.

Wil de mensne wel sterket wensen die het op dit momentn wat moeilijk hebben.

gr Gaby

 

Goed zo Nikki! Een verhuizing staat in de top 5 van de meest stressvolle gebeurtenissen in een mensenleven en jij hb er twee voor de boeg, onderschat het niet. Maar goed dat je je beter begint te voelen.

En practihe foto's. Ik zal straks ook eens ff spammen. (blijf het jammer vinden dat hier geen besloten foto forum is, alleen voor langdurig leden...)


@marieke, ja het zijn geen fijne gedachten......en ik heb nog ergere gehad Die ga ik hier niet openbaar plaatsen, maar t was niet best...dat vn die vermoeidheid zou in mijn geval wel eens op kunnen gaan, icm het feit dat alles ineens anders was dan ik al die tijd had gedacht. Job heeft vannacht voor de 2e maal doorgeslapen en ik ben echt een ander mens!

 

Lilly; wat onwijs balen en verdrietig. Het kon ook echt niet zo doorgaan en ik vind het superstoer dat je de knoop hebt doorgehakt. Je hebt echt zo hard je best gedaan en je kunt je later echt nooit verwijten dat je het niet geprobeerd hebt.
En goed dat je ook de positieve kanten probeert in te zien; zoals dat het nu tenminste duidelijk is als hij niks doet (en dan ook nog eens zijn troep die er niet is)
En fijn dat Job heeft doorgeslapen. Heerlijk!!!

Zomaar; nee jouw Joris kan ik ook niet echt volgen. Kan me voorstellen dat dat moeilijk voor je is soms

Marieke; ik vind het niet zo raar hoor, dat je een enorme dip hebt gehad (en misschien nog hebt). Je hebt gewoon helemaal geen kraamtijd gehad, maar zonder te herstellen van een ks volop in de stress met een ziek kind. En dan ook nog het gebeuren met je vriendin. Heel veel sterkte en schrijf lekker van je af. Niet nodig om op ons te reageren als je daar even geen tijd/zin in hebt. (zo ik spreek even voor de rest....)
Dat geldt voor jou natuurlijk ook Lilly; jij hebt ook wel heel erg veel te verwerken gehad (nog steeds). En daarbij die slapeloze nachten...daar zou iedereen helemaal dol van worden denk ik.

Nikki; leuke foto; wat een gaaf ding voor in bad. ik ben altijd zo aan het worstelen met 2 kids.
Via welke site had jij je huurhuis ook al weer gevonden? ik vind hetwel erg lastig om iets te vinden.

Begin juni vlieg ik met de kids naar NL en dan kan ik ons huis in de verkoop zetten, huurhuis regelen, kijken naar koophuizen, auto kopen.....pffff...zo spannend. ML komt dan eind juni.
Ondertussen het inpakken hier regelen. Wordt gelukkig wel gedaan, maar ik moet het toch een beetje coordineren

 

nog een vraagje; hebben jullie je kids allemaal al ingeschreven voor basisscholen? Zijn er veel wachtlijsten?

 

Hier geen wachtlijsten..
Kon zelfs meteen mijn neefje kwijt hier op de kleuterschool

 

Lilly: ik snap wat je bedoelt, en ik schrijf dat soort dingen ook maar niet op. Ik weet dat ik het op dat moment toch niet meende. Wat fijn dat Job weer doorgeslapen heeft, hopelijk blijft het zo en kan je weer helemaal tot jezelf komen. Koen heeft vannacht helaas wat minder geslapen, maar ik hoop dat hij het vannacht weer beter maakt.

Nikki: leuke foto's!!! Sollicitatie heb ik pas 12 april, dus weet nog niks.

Kaatjesmam: hier wel wachtlijst voor sommige scholen die heel erg populair zijn. Ik heb Koen zelfs al moeten inschrijvenis toch niet normaal. Jeetje, ben je dan straks een maand in Nl zonder manlief???

Zo vandaag maar een rustig dagje houden, vanavond heb ik rontgencursus die verplicht is dus dat is wel een beetje jammer.
tot later

 

Hoi dames,
Heb wel alles gelezen, maar er is weinig blijven hangen helaas...
Wel wil ik even tegen Marieke zeggen dat ik je super vindt! Ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is op te schrijven wat je geschreven hebt! Maar zoals anderen al eerder hebben geschreven: jij hebt behoorlijk wat voor je kiezen gehad afgelopen paar maanden! Zkh, vriendin etc! Onderschat dat niet!!! En zoals Kaatjesmam al zegt (lekker hoor, spreken voor de hele groep ); als je alleen af en toe wat kwijt wilt en niet wilt reageren, ook prima! Jij bent zelf het belangrijkste! Zorg maar goed voor jezelf en dat het snel beter mag gaan. Ik hoop voor je dat je niet aan de medicijnen hoeft! Sterkte.

@Kaatjesmam: succes met de voorbereidingen voor de verhuizing! vwb wachttijden scholen: tsja, in kleine dorpjes valt dat volgens mij wel mee, maar als je naar de steden gaat is dat anders volgens mij. Succes. En huurhuizen zoeken kan tegenwoordig ook via funda.nl
Kan de Shell je daar niet bij helpen? Die lopen toch vaker tegen de 'problemen' aan dat expats weer woonruimte moeten vinden?

@Nikki: wat een leuke badring zeg! Lekker in het water, heerlijk, toch?

@lle andere dames: sorry, de rest is niet blijven hangen.

Hier vanmorgen weer een groot drama met Thiago naar de psz brengen . Word er zo verdrietig van....
Ga nu maar effe snel de was doen, kan ik hem zo weer ophalen!

 

@Lilly: ik heb mijn foto's net ook weer verwijderd. Ik wil gewoon voorkomen dat Jan en Alleman ze kan zien / kopieren etc... Dus tip: plaats ze hier en verwijder ze over een paar dagen weer via Gebruikersinstellingen - Bijlagen.
Alternatief is dat we allemaal vriendjes worden van elkaar op dit forum en dat je je fotoalbum alleen zichtbaar maakt voor vrienden (via Gebruikersinstellingen - Privacy).
Want natuurlijk zijn wij (om voor iedereen te spreken ) / ben ik (namens mezelf) heel benieuwd naar de foto's