Idd, dan snap je het totaal niet hoor in het leven. Dat je het zelf toe laat snap ik niet, maar ook niet van de familie. Dat ze niet even denken. Joh ik denk dat het wel genoeg is, kom we gaan naar huis.
ja mijn moeder die wilt wel elke dag langskomen als het aan haar ligt maar ik maak haar dat van te voren gewoon duidelijk hoor.... Ik moet zeggen dat ik het nu ook anders ga doen met het ezoek, veel wilde graag zo snel mogelijk komen kijken naar onze dochter en ik had zelf net door hoe zwaar dit eigenlijk is bijkomen van de bevalling dus nu gaat het heeeeel anders hoor....
Ik ben niet bang voor mensen die lang blijven plakken. Mijn man kan heerlijk bot zijn Als we een feestje hebben ook, dan blijven er soms meerdere mensen slapen en dan heeft van de rest soms iemand niet door dat het feestje eigenlijk afgelopen is. Dan zegt hij gewoon "Mensen, het was ontzettend gezellig maar eigenlijk willen we nu wel naar bed". Iedereen kan die eerlijkheid nog waarderen ook! Ik heb er dus alle vertrouwen in dat hij ons bezoek ook de deur zal wijzen als hij merkt dat de kleine of ik moe word!
Zo hoort het ook!! En, van mijn moeder vond ik het niet zo erg.. Die kwam de ene dag wat langer langs, en de andere dag een half uurtje en dan bracht ze eten mee voor mij en mn vriend. Dat had ze dan thuis gemaakt. Spaghetti, macaroni, ovenschoteltje enzo, heerlijk zo'n cateraar. Maar als ik er geen zin in had respecteerde ze dat ook, dan ging ze gewoon weer naar huis. Ze woont hiet maar 5min lopen vandaan.. haha!
@Eerised90 bedankt dat je de situatie raar en dom vind, in buitenlandse gezinnen zijn de dingen nou eenmaal raar. Ik heb alleen verteld hoe het bij mij ging en hoe het meestal bi buitenlandse mensen gaat. Dat ik het niet leuk vond is een tweede. Ik heb ervan geleerd. Ik was nog naief en onwetend en ben misschien anders opgevoed dan jullie Nederlanders. Maar ja, na 3 jaar heb ik mn les geleerd en de volgende keer lig ik te relaxen in een kraamhotel..
Batschie, ik heb nergens iets gelezen over dat je buitenlands bent o.i.d. Maar zo normaal is het niet voor jou, want je vond het niet leuk.. En ik bedoel meer dat ik het dom en raar vind van je familie. Je kijkt/vraagt toch wat de kraamvrouw zelf wil.. Ik vind het gewoon respectloos! En weet niet waar je vandaan komt, en hoe jouw cultuur en opvoeding is.. Dusja
@Eerised ja hier wonen moeder en schoonmoeder 5 min hiervandaan!! hahaha @Batchie weten wij ook niet dat jij een buitenlandse bent meid, hier ook een schoonfamilie van buitenlandse afkomst maar zoiets gebeurde hier niet hoor!! Trouwens jij schrijft het zo extreem meid wij reageren alleen daarop toch?
Cindy precies.. Ik reageer ook op wat ik lees, en lees niks over afkomst, en vind het nogal bizar allemaal! Dat het zo tegen jouw zin gebeurd.. Hier ook, mijn zus+gezin woont 200m bij me vandaan, en mn s-ouders en moeder+broer wonen 900m hier vandaan..
ja ze schrijft het toch ook zelf op die manier....snap dat je soms dingen doet waar je achteraf van denkt "wat heb ik in godsnaam gedaan" maar als ik naar mezelf kijk zou ik dit niet toelaten maar dat is mijn karakter en niet iedereen is zo natuurlijk... Was ook geen aanval tegen haar maar gewoon een reactie op haar verhaal..
Haha ja die twee woordjes zijn goed van toepassing)). Ik ben dan wel zo eentje die graag zijn eigen dingen doet maar dan moet ik het maar afleren. Dan maar gewoon lekker niks doen in huis en hopelijk genieten van de kleintje
Het is goed van je hoor dat je daar duidelijk over bent maar ik weet niet of het door de cultuur verschil komt bij ons zouden ze zich heel beledigd voelen als ze weggestuurd zouden worden en die zie je dus echt niet meer terug.
Is makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Eerste weken heb ik veel onrust gehad met mijn man, reageerde alles op hem af door de situatie vooral toen ik hoorde dat ze zolang wilde blijven. Maar besefte toen dat ik hier niks aan kon veranderen, ze gaat toch niet weg en op dit moment is ruzie met mijn man het laatste wat ik wil. Ik moet geduld hebben en wanneer ik mij irriteer ziet niemand mij in de woonkamer dan blijf ik maar lekker in mijn slaapkamer. Had eerst ook geen wieg genomen vond het nergens voor nodig maar achteraf heb ik besloten om er toch eentje t nemen om de kleintje bij me te hebben je weet maar nooit zo heb ik tenminste controle over hem.Ach ja een onderwerp waar we uren over kunnen discussiëren. Het is bij iedereen zo anders en het heeft ook met het cultuur te maken. Ik ben hier geboren en ben wij zijn hier meestal heel zelfstandig daarom stoort het mij ook dat er nu een derde persoonin huis woont, hetzelfde zou ik ook van mij eigen moeder denken
Mijn schoonfamilie zou ook beledigd zijn en ik denk ikzelf ook wel. Ik vind het nogal onbeleefd om familie weg te sturen.
Dan maar onbeleefd zijn en mensen beledigd hebben... zou mij niks uitmaken. Mensen horen te vragen wanneer het jou uitkomt dat ze langskomen niet wanneer het hen uitkomt. Ik denk dat het inderdaad een cultuurbepaald iets is waar we gewoon allemaal een andere visie op hebben Het is overigens niet zo dat mensen bij mij niet welkom zijn hoor, want ook in mijn kraamtijd met Louise stonden er wel eens mensen onaangekondigd aan de deur en dat was geen probleem. Maar als ik moe was of net even bezig was of wat dan ook hadden ze gewoon pech. Dan maakte ik kenbaar dat het nu niet uitkwam maar dat ik het erg jammer vond en of ze gezellig smiddags of bijv. de volgende dag zin hadden om langs te komen.
Ik snap niet zo goed -culturele uitzonderingen daargelaten, dat is gewoon anders- dat mensen bij een pasbevallen stel WILLEN logeren... Dat zijn zulke intieme momenten, ik zou die niet willen delen met mijn (schoon-) familie. Wel word ik heel blij van de verhalen van mensen die komen en die echt een bijdrage leveren aan het kraamplezier door lekker op te ruimen, schoon te maken, de ruimte te geven aan de kraamvrouw en de baby, enz. Ikzelf ben in het zh bevallen en Mini had een infectie opgelopen dus die moest in de couveuse. Ze is zaterdagavond laat geboren, zondag stond iedereen in het zh. Mijn moeder (mijn vader was helaas ziek dus die durfde niet te komen ivm besmettinggevaar, vond ik zo sneu), mijn zusje en haar man en mijn schoonouders. Mijn eigen familie wilde ik heel graag zien, daar had ik echt behoefte aan; om Mini te delen met mijn moeder en zusje. Maar mijn schoonouders wisten denk ik niet zo goed wat ze met de situatie aanmoesten en die gingen praten/zeuren over mijn schoonzusje (die zou 's avonds komen). Ik erger me daar op mijn beste dagen al aan want dat kind is 30+ en ze behandelen haar als een puber maar toen, zo net na de bevalling, werd ik werkelijk waar woest! Ik vond het gewoon onbeleefd, ze kwamen voor Mini en voor mij en ik wilde gewoon een keer dat gezeur niet aan hoeven horen, verdrie! Dus ik ben weg gegaan, of eigenlijk zei ik tegen mijn man: rol me maar weer naar binnen, ik ben er klaar mee. Het kon me op dat moment echt niet schelen dat ze 2 uur hadden moeten reizen om Mini 5 monuutjes te kunnen zien in de couveuse. Om maar te illustreren dat je inderdaad niet weet hoe je je voelt na een bevalling, normaalgesproken had ik nooit zo gereageerd hoor!
Ik vind het eerlijk gezegd eerder onbeleefd om onverwachts en onuitgenodigd aan de deur te staan bij iemand die net bevallen is.
toen ik moest bevallen, was ik al bijna 2 weken overtijd in zou die week ook ingeleid worden als de kleine niet zou komen, mijn ex vond het nodig om toen mijn schoonmoeder die week bij ons te laten slapen. s,maandags was ik bij de gyn geweest vrijdag,s zou ik ingeleid worden, maar toen swoensdag,s begonnen de wee,en en zij zat op die stoel continu commetaar te geven en die wee,en werden steets erger en erger maar mijn ex was nog niet thuis van zijn werk dus ik zat met haar opgescheep nou heb me echt dood zitten ergeren aan dat mens, ze zij ook telkens van dat het nog niks voor stelde en dat het bij haar dochter erger was pffff. mijn ex kwam toen binnen en zij als je haar nu niet naar huis toe stuurt ga ik heel hard gillen. aangezien ze uit brabant kwam, ben s,vonds naar het ziekenhuis gegaan om 23.00 en zij tegen haar je komt pas als ik bevallen was, echt waar s,morgens om 7.00 uur was ze in het ziekenhuis is het er al is het er al, ik zei ga naar huis ga poetsen of zo stinken naar de rook, mijn ex vroeg ook telkens mag ze erbij komen en zij telkens nee het is niet mijn eigen moeder. ik zal je zeggen stel duidelijk je grenzen en laat je kraamtijd niet afnemen. En laat ze zeker niet slapen groetjes ik zal het nooit meer doen vandaar mijn ex haha
Vind het nog heel knap van je dat ze is gebleven toen de weeën al begonnen waren. Zou haar bij het eerste krampje de deur uit gezet hebben. Wij hadden het overigens tegen niemand gezegd toen mijn vliezen braken. En hebben iedereen pas gebeld toen ik gehecht en gedoucht in bed zat. Toen zijn ze trouwens nog pas de dag erna geweest omdat ik er doorheen zat.