zou ik ook voor gekozen hebben als Ties in stuit was blijven liggen. zowel een draaipoging als een stuitbevalling zag ik absoluut niet zitten. nu zou ik wel kiezen voor een draaipoging/moxa, omdat ik zelf een vaginale bevalling als een zeer bijzondere gebeurtenis heb ervaren, man wat ben ik megatrots op mijn lichaam!!! en mijn nicht is via een ks bevallen en haar herstel is veeeeeeel zwaarder. plus, nu 7 mnd na de ks ziet ze er nog steeds uit alsof ze hoogzwanger is, zó'n heel bolle buik. dat schijnt met de ks te maken te hebben. er zijn er hier op het forum meer die dat hebben.
Gelukkig dat je zo snel hersteld bent! Het is niet alleen het herstel waar ik bang voor ben, maar ook de operatie zelf en vooral de ruggeprik. Ik ben een beetje een angsthaas met dat soort dingen. Daarbij zie ik er tegen op hoe ik straks voor mijn 2 jarige moet zorgen na een operatie. Bij de eerste heb ik een subtotaal ruptuur gehad, maar dat was na een weekje over. Wat betreft de succesrate. Ik vind het ook erg weinig. Maar de vk gaf me goede kansen, 'k heb ook nogal een slappe buik overgehouden aan de eerste, kindje is niet erg groot, placenta aan de achterkant, voldoende vruchtwater. Maar ik vind het ook wel eng hoor!. @marieke, ik hoop het ook heel erg dat ze nog draait, maar ze ligt al 10 weken zo, dus ik heb er eigenlijk geen vertrouwen in. Alleen met 23 weken lag ze goed @star mooi dat het gelukt is, lijkt me heel erg balen als je eenmaal die beslissing hebt genomen en dan mislukt het. Nu alleen nog zo blijven liggen!
Ons zoontje lag ook in onvolkomen stuit. We hebben een draaipoging ondernomen maar het draaien lukte niet. We kozen voor een geplande keizersnede omdat wij daar het beste gevoel bij hadden. Het herstel was de eerste drie weken geen pretje (maar een vriendin van mij liep wel al 3 dagen later rond!) maar ik zou het zó weer doen!!!
Geadviseerd wordt minimaal 6 en het liefst 12 maanden te wachten met een nieuwe zwangerschap. DAt was ik ook van plan!! Maar bij ons heeft de natuur anders beslist (ondanks gebruik anticonceptie toch zwanger en dat al na 4,5 maand!). Ik hoor op 13-07 of de gyn boos op me is, haha. Ik zal heus niet de enige zijn!
zo lag mijn dochtertje ook, lekker dwars. maar dat lag ze al heel snel, is 1 keer gedraaid, en weer gauw terug gedraaid (ze is nu nog steeds zo dwars hihi) ik wilde niet draaien, ik vond dat er toch te veel risicos aan zaten, ook omdat ik ook nog eens een laagliggende placenta had. inprinciepe zou ik een keizersnee krijgen, maar volgens de arst lag ze goed om toch een natuurlijke bevalling e doen. Daar hebben we voor gekozen, ook omdat het herstel sneller gaat, maar wel zo afgesproken als het toch niet goed of snel genoeg ging dat er alsnog een keizersnee werd uitgevoerd. dat vond ik wel fijn en veilig gevoel. helaas is het een spoedkeizersnee geworden omdat ik letterlijk leegbloede, maar dat had NIKS met stuitligging te maken, maar met mijn laagliggende placenta, ze weten het nog steeds niet 100% maar ze denken dat de placenta los is gaan laten.
leegbloedde Wat eng zeg! Mijn uk lgt nu met de voeten naar beneden, niet zo gunstig om het op de gewone manier te proberen. Ik vind sowieso de risicos te groot. Ik wou dat ze zich gewoon even omdraaide. Eigenwijs..
hier ook een stuitligger met billen beneden en voeten omhoog bij het hoofdje. ik heb 2 draaipogingen laten doen 1 bij de verloskundige in de praktijk en 1 in het ziekenhuis. helaas is het niet gelukt maar ik heb geen spijt gehad van de pogingen wel was het onaangenaam maar goed het is maar een moment. ik ben uiteindelijk met keizersnee bevallen toen mijn vliezen braken, ik wilde eerst in stuitbevallen, maar op het laatste moment zat haar voetje naar beneden al met al is het heel erg snel gegaan.
Die van mij lag ook in stuit. Wij kwamen er met 36+6 weken achter. Beetje laat, maar mocht daarom wel de volgende dag meteen voor een draaipoging. Naja uiteindelijk heb ik die hele draaipoging niet gehad, want mijn vliezen braken die nacht spontaan hihi. Uiteindelijke en keizersnede gehad vanwege de stuitligging. Het was onvolkomen stuit. Geen idee wat dat betekend hihi.
Niels is met 35 weken zwangerschap gedraaid. Dit ging heel goed, ik vond het niet erg pijnlijk, gewoon een heel vervelend drukkend gevoel. We zijn goed begeleid en daarna ook nog goed in de gaten gehouden. Met 41 weken thuis bevallen. Welke beslissing je ook neemt, het is altijd goed, als je je gevoel maar volgt. Succes meiden!!
Inderdaad je gevoel volgen is het belangrijkst. Hoorde van mijn moeder dat zij gelezen had dat in Nederland babysterfte hoger ligt dan in andere europese landen en dit wordt inderdaad verwijt aan het feit dat doktoren en gyns minder naar het gevoel van de moeder luisteren. Mijn gyn probeerde mij overtehalen tot een draaipoging terwijl ik zeer duidelijk was dat ik dat niet zag zitten. Je moet doen wat je gevoel je ingeeft!
Ik denk dat je beter met je arts kan overleggen dan dat je anderen om een mening vraagt. Wij hebben zelf een stuitligger en gaan in eerste instantie een vaginale bevalling proberen. Aan een ks zitten veel meer risico's dan een stuitbevalling. Wanneer de omstandigheden goed zijn, dus voldoende vruchtwater en hoofdje niet te groot, kun je dat prima proberen. Mijn gyn heeft uitgelegd dat de bevalling dan wel volgens het boekje moet gaan, zo'n cm per uur en goede weeeen, etc. Mocht dit niet het geval zijn, wordt er alsnog ingegrepen. Je moet er echter wel gemotiveerd voor zijn. Daarnaast heeft een bevalling in hoofdligging ook risico's (naar de risicopercentages daarvan informeert niemand!) en ook een ks is niet risicoloos, vooral als je een groot gezin wenst. Mijn gyn is blij dat we het willen proberen omdat de omstandigheden goed zijn. Ze kijkt elke week hoe groot hij/zij is en of de omstandigheden nog steeds goed zijn. Ga dus in gesprek met je arts en laat je door hem/haar adviseren in plaats van alle spookverhalen en meningen van anderen aan te horen. De gyn komt dit vaker tegen dan jij en ik. Ze hebben het bij ons ook proberen te draaien maar dit is niet gelukt. Het is niet prettig en doet ook wel zeer, maar de volgende keer zou ik het weer laten proberen.
Ik ga zoiezo niet voor een stuitbevalling. Heel veel negatieve dingen over gelezen en ook in het boekje van het ziekenhuis staat heel duidelijk dat je meer kans hebt op risico voor het kindje. Ik ga voor de meest veilige optie voor mijn baby en dat is toch echt een keizersnee. Ik vind trouwens dat een vaginale bevalling in dit soort gevallen behoorlijk geidealiseerd wordt. Het gaat mij erom dat er een baby in die wieg komt te liggen.
Rianne ben het met je eens, ik wil ook geen stuitbevalling, veel te riskant. Ik zie dat jij volgende week al aan de beurt bent. Spannend zeg! Heel veel succes !
Hoi! Ik heb me voorgenomen om, als hij in een stuit ligt, ik hem niet uitwendig wil laten draaien. M'n zoontje had bij zn geboorte een hele korte navelstreng. Om die reden wil ik zeker niet dat deze omgedraaid zou worden. Ben er dan niet gerust op. Als dat niet eerder het geval was geweest bij mn eerste zoontje, dan weet ik het niet... Succes! Groetjes Claire
Hier nog een stuitligger... Morgen laatste vk controle om te kijken of ze alsnog gedraaid is Maar ik weet eigelijk 99% zeker van niet.. Ga ws wel voor de draaipoging.. gezien ik daarvoor bijna alles gunstig heb.. geen groot kindje, genoeg vruchtwater, niet ingedaald, kan zelf nog met de voetjes wisselen van plek.. Alleen is het wel een eerste.. Naja.. morgen er maar even goed over babbelen met de vk.. Ga trouwens ws wel voor een keizersnee mocht ze in stuit blijven liggen...
Zorg dat je goede afspraken maakt in het ziekenhuis die vast liggen! Bij ons was ook toegezegd dat de bevalling volgens het boekje moest gaan en dat er anders ingegrepen zou worden. Was ook de mondelinge afspraak met ons, maar dat is uiteindelijk niet gebeurd en heeft men mij veel te lang laten proberen!! En wat je zegt over een groot gezin in combi met een ks; mijn gyn heeft aangegeven dat er vrouwen zijn die voor een 8e of 9e ks in het ziekenhuis komen, dus grote gezinnen na een ks kunnen prima!! (Niet dat ik zo'n groot gezin wilde, maar nog 2 kindjes zijn zeker wel welkom!)
Ik ben 2,5 week bevallen van onze zoon doormiddel van een keizersnede (niet gepland). In week 36 hebben we een draaipoging gedaan. Of het heel pijnlijk was? Dat valt op zich wel mee, maar het was hoogst onconfortabel... Het zweet brak me wel uit en praten deed ik ook even niet meer. Ze zijn een flinke tijd aan het proberen geweest maar het mocht niet baten. Achteraf zal ik het nooit meer proberen. Voor de draaipoging was ik eigenlijk nog heel erg fit, daarna begon ik last te krijgen van alle kwaaltjes. De week erop had ik een afspraak met de Gyn om een beslisisng te maken over hoe nu verder. Hij vertelde ons dat een stuitbevalling meer risico's oplevert voor het kind (ademnood, verstrengeling etc etc...) en de keizersnede voor de moeder (langere herstel, en alles wat bij een operartie komt kijken) Voor ons was de keuze eigenlijk snel gemaakt. Ik kan beter tegen een stootje dan ons kleine mannetje. Ik merkte wel dat het moelijk was om het in mijn omgeving uit te leggen. Een keizersnede wordt al snel als de "makkelijke weg" gezien, en mij werdt dan ook regelmatig gevraagd of ik het echt niet eerst zelf wilde proberen. Toch zijn we bij onze beslissing gebleven en hadden een KS gepland voor de 21e van Juni. De woensdag ervoor (de 16e) had ik een afspraak bij de opname afdeling en de anestesie. Mijn vriend kon helaas niet mee en ik zat er erg tegenop. De dinsdag ervoor lag ik (alleen) in bed, mijn vriend was aan de andere kant van NL aan het werk. Om 00:30 braken mijn vliezen, en om 04:40 is onze zoon geboren dmv een KS. Mijn vriend moest verschrikkelijk haasten om op tijd te zijn. OM 4:05 kwam hij de parkeerplaats op rijden. 4:10 was hij in de verloskamers, camera gepakt en slok water genomen. Door de naar de OK en de het hele circus begon..... Achteraf zo'n goede beslissing geweest om voor de KS te gaan. DE kleine zat met de navelstreng om zn hoofd en ze hebben enorm moeten wrikken om hem los te kriigen. Een normale bevalling had nooit gelukt. Maar goed, dat is mijn verhaal en mijn ervaringen. Stuitbevalling zou ik nooit proberen, draaipoging ook niet meer. HErstel na KS viel me de eerste 2 weken enorm mee. Nu ik wat meer op mezelf ben aangewezen is het wel zwaarder.
@evelientje, ik zie net je onderschrift. Wat vreselijk zeg. Heel erg veel sterkte nog. @meisje 1982 Ik vind het heel vreemd dat de omgeving een keizersnee ziet als "de gemakkelijke weg". Het lijkt mij juist het tegenovergestelde. Bij de eerste ben ik binnen een paar uurtjes op de natuurlijke manier bevallen. Sterker nog, ik wist pas dat het begonnen was toen het al bijna over was. Alleen de laatste 30 min oid heb ik als pijnlijk ervaren. Behalve wat hechtingen kon ik "alles" weer na een dag ofzo. (Behalve lang staan) Als ik lees hoelang het herstel na een keizersnee duurt zie ik er ontzettend tegenop. Baal er dan ook enorm van dat deze uk in een stuit ligt. Maar net als jij zie ik een stuitbevalling ook niet zitten vanwege alle risico;s die neem ik liever zelf. (Enne nog gefeliciteerd he, met je zoon) Mijn vk probeert mij steeds een stuitbevalling "aan te praten". Terwijl ik al meerdere malen heb aangegeven dat niet te willen. Mateloos irritant.
Heel veel succes morgen, laat je nog even weten of het gelukt is? (En hoe het was? moet zelf ook nog over 1,5 week nl)