heey ff een vraagje zijn jullie op het moment ook zo snel op jullie teentjes getrapt??? ik ben het helemaal nie gewent, nie da ik normaal nie boos ken wordenmaar er hoef maar iets kleins te gebeuren en ik vlieg al uit mn slof!!! xxx
Euhhh.....dat heb ik nu al.... Ik schaam me soms voor mezelf, kan echt al woedend worden als Jan het laatste stukje kaas opgemaak theeft ofzo, om zulke domme dingen! Mag hopen dat dit niet tot November blijft...
Gelukkig zijn er meer met het probleem. Ik snauw en grauw en schaam me daarna diep. Kan het echt niet helpen, ik ben me bewust van mijn gedrag, maar kan het niet minderen. Heb zo weinig geduld, ook met de kids. Gaat het niet zoals ik het gedacht had dan wordt ik ongeduldig en begin te mopperen. Ik herken mezelf bijna niet meer, wel jammer hoor, want ik wil juist zo graag genieten van deze laatste zwangerschap. Misschien dat de hormonen iets temperen als ik volgende week de echo voor het geslacht heb gehad, ik ben zo nieuwsgierig en kan er nu helemaal niet tegen om niet de controle over alles om me heen te hebben... Nog even geduld en dan heb ik weer een beetje meer controle....
Ik trek mij alles persoonlijk aan wat er wordt gezegt en dat is eigenlijk niet helemaal normaal. Normaal kan ik onderscheidt maken van dat is een gewone opmerking of een gerichte.
hahahahahah heerlijk ben tenminste niet de enige!!! het gekke is idd dat je je bewust bent van je gedrag maar je ken het niet stop zetten!!! en idd schaam me er diep voor... Hoop wel dat het weg gaat hoor na de bevalling!!! xxx
Ik kan ook niet zo veel verdragen. Al helemaal niet als mijn man mij weer eens niet begrijpt en geen rekening houdt met het feit dat ik zwanger ben en daardoor gevoeliger en sneller moe. (bijvoorbeeld als we ergens zijn en ik wil naar huis, dat hij dan best nog een biertje bestelt ... en nog een) Ik kan me daar dan gruwelijk over ergeren. Ik ben ook emotioneler dan normaal. Zaken waar ik normaal zo overheen zou stappen, daar zit ik nu bij te snikken. Vreemd ! Groetjes Nikki
Haha, ik ben ook nu al af en toe niet te genieten! Maar ik moet wel zeggen dat ik nooit een erg makkelijk persoon ben dus ik kan niet alle schuld op de hormonen schuiven. Wel ben ik veel emotioneler, normaal huil ik echt niet zo gauw.
hoi Ik heb ook wel eens zo een dag dan kan ik echt niks hebben dan word ik gewoon moe van mezelf hahaha Ook heb ik soms wel eens spontaan over de kleinste dingen een huilbui terwijl ik bijna nooit huil. Raar he wat die zwangerschapshormonen met je doen! groetjes joëlla
Ow ja daar heb ik ook zo'n last van. Ik loop me aan alles en iedereen te ergeren. En huilen ook ja.Zit erg gauw te janken nu haha. Liefs Nancy.
Fijn he hormonen? Ik heb dat ookd at ik me boos kan maken om niets. En huilen kan ik ook om een scheet .. haha .. Eigenlijk best grappig .. gelukkig kan mn hubbie er goed mee omgaan.
Hier nog zo'n kattekop. Ongelooflijk hoe ik loop te grauwen en te snauwen, ik vind het vooral sneu voor mijn zoontje. Mijn man snapt nog waar het vandaan komt, al is hij het er niet mee eens (met de grauwen dus, niet de zwangerschap ) maar mijn zoontje snapt niet waarom mama nou ineens zo snel kwaad wordt. Ik heb dan zo'n schuldgevoel naderhand, ik hoop dat dit snel overgaat.....
Leuk te horen dat het normaal is, maar daar is mijn omgeing spijtig genoeg neit mee geholpen Tja, huilen doe ik om het minst. Dit weekend was er een nicht van mn vriend op bezoek (die ik btw niet kan rieken of zien) en ze vervoerd haar kleine in de auto in de draagmand ipv de maxicosi. Ik ws meteen om te ontploffen. Dat is spelen met het leven van je kind. Het wordt zo weggekatapulteert. Blijkbaar vonden nog familieleden dit normaal (behalve ons ma, al goed ) en dan kreeg ik het helemaal. Die mensen zullen in de toekomst wel op de onze passen ook hé. AL bij al een hele nacht gehuild en de dag erop toen ik alleen thuis was nog wat verder gedaan. Zo'n dingen trek ik me aan. Tot ze eens een kind kwijtspelen, ze zal dan wel anders piepen... Tja, relativeren zit er niet meer in... Liefs Kitty
echt zo grppig wat de hormonen toch met je doen!!! kijk voor dat ik zwanger was was ik ook niet altijd even aardig hoor hahahaha maar toch nu ben ik echt niet om te genieten en idd zeg maar BOEH en ik jank alweer hahahaha heb het ook als ik bepaalde mensen bel, zodra ik mijn zus aan de lijn heb zit ik alweer in tranen echt na 2 seconden al (mijn zus is een beetje het moeder type voor mij geworden toen mijn moeder in 2004 overleed). hebben jullkie da ook met bepaalde mensen??? xxx
Hoi, Ik ben nog maar heel pril zwanger, maar wat is dit herkenbaar. Normaliter ben ik heel vriendelijk, en kan best wel wat hebben, maar nu ik zwanger ben, heb ik van die dagen dan ben ik echt niet te genieten. We hadden vorige week een verjaardag en daar komt altijd een kapster en die zit altijd te zeiken over onze kapsels. Ik was die dag ook echt sjaggie, en ik had van te voren al zoiets van als je weer iets durft te zeggen, dan krijg je echt een snering van me, ik had willen zeggen van kijk eens naar je eigen haar tis al jaren hetzelfde en je kids je zou niet zeggen dat hun moeder kapster is. Maar ze had geluk dat ze niet kwam opdagen dat ze er was. Maar dat heeft mijn vriend moeten bekopen, die kreeg 's avonds alsnog een uitbrander, terwijl hij niets deed. Ik had hier wel spijt van, maar hij begreep het gelukkig wel. En op mijn werk kreeg ik ook al een opmerking hierover. Dus ik probeer het te beperken, maar het is er al uit voordat ik er erg in heb. Erg he. groetjes monique76
ik ben ook gauw aangebrand dus je bent echt niet de enige. hahahahaha mn man ziet het van te voren al aankomen en dan zegt ie echt je denkt eraan he!! hahahaha dan vreet ik me echt bijna op. Ik loop meestal ff weg van de situatie hahaha anders krijgen ze de volle laag
Monique, ter geruststelling !! Heel normaal, hoort erbij hoor, is die hormonenoorlog die nu door je lichaam hebt. Ik heb daar de eerste 10 weken heel erg last van gehad, bart snapte er niets van, ik had hem wel uitgelegd dat dat erbij hoorde al die stemmingswisselingen en dat ik of snel geemotioneerd was of boos, is hij toch voor de zekerheid zijn zus maar gaan bellen of dat nou echt erbij hoorde hihi. Nu heb ik er vrijwel geen last meer van, dus het gaat beter. groetjes celiene
hahah heel herkenbaar ik ben normaal ook vrij rustig maar nu neem geen blad voor mijn mond, scheld meer, en ben al meerdere keren stampvoetend naar boven gestampt