vandaag 41 geworden en zwanger van mijn 4e wondertje. heb 2 kids gekregen halverwege de 20.. en na heel lang zoeken de liefde van mijn leven pas laat gevonden.. nr 3 is geboren 2009 en nu dus nrtje 4 op komst. toevallig hadden manlief en ik het er vandaag over.. hij is 43...en eigenlijk doen wij niet anders met de kids dan jongere ouders doen. we kruipen nog steeds door de kamer achter dochterlief aan, spelen etc.. doen gek... soms heb ik idee dat mensen denken dat je op je 40e al borstvoeding gevend achter de geraniums zit ja, dan ben ik straks 70 als mijn jongste kids 30 zijn.. dat vind ik wel prima.. 70 is nl een heel mooie leeftijd om oma te worden of zo
Ik heb mijn eerste kindje gekregen toen ik net 38 geworden was. Over een tijdje hopen we voor een tweede te gaan en als alles meezit (want die zekerheid heb je niet), zal ik ook 40 zijn als er evt. een tweede komt. Soms lopen dingen nu eenmaal anders. Ik kwam mijn man pas 2,5 jaar geleden tegen. Daarvoor had ik nooit echt lekker lopende relaties gehad, waar een kind toen zeker niet verstandig zou zijn geweest. En ja, wat is oud. Ik sluit me helemaal aan bij de vorige verhalen. Wat mijn man en ik heel sterk hebben is dat wij 'alles' al meegemaakt hebben en daardoor juist de rust hebben om helemaal in ons kindje op te gaan. We zitten niet meer in 'conflict' omdat we nog die verre reis hadden willen maken, of nog eens flink willen gaan doorhalen met stappen. Wij hebben dat allemaal al eens meegemaakt en hebben daarom nu alle rust om lekker burgerlijk te genieten van onze kleine man.
ooooooooooh mijn moeder was 40 toen ze zwanger ws vn me klleine broertje je wordt zwanger als het voor je geschreven is meid!
Hier ook zo'n verhaal: Ik ben nog wel 'jong' (28 jaar) maar mijn man is 48jr geworden vorige maand.. Toch ben ik blij dat wij nu gezamelijk zwanger mogen zijn.. Hij heeft al 4 kinderen (allemaal pubers) en wou deze eerst op de rit hebben (hun moeder is overleden) voordat hij er nog eentje bij wou.. Dus hierdoor hebben wij het 3 jr moeten uitstellen, maar gelukkig mag het nu zo ver zijn.. Hij is misschien wel ouder, maar ik weet zeker dat ons kindje net zoveel liefde krijgt als zijn oudere kinderen! De liefde telt, niet de leeftijd is ook hier het motto! Heel veel succes met je beslissing
Nou ik lees dus wel dat we absoluut niet de enigen zijn en dat het dus niet zoveel uitmaakt, wel een geruststelling moet ik zeggen..
Volgens mij mag je bij de intake niet ouder zijn dan 42 dacht ik. (althans in ons ziekenhuis) In Rotterdam is het meen ik tot 44 jaar.
Hoi Maybemama, Ik ben twee weken vóór mijn 39ste bevallen van een tweeling via IVF. Dit was de derde poging en mocht deze niet gelukt zijn, dan zouden wij zeker verder zijn gegaan en ons niet laten tegen houden door leeftijd. In het UMC Utrecht hanteren ze volgens mij 42 of 43 als grens, maar gaat het er vooral om of het lichamelijk nog verantwoord is en zin heeft. In andere ziekenhuizen wordt vaak wel de grens van 40 aangehouden. In België hanteren ze volgens mij een latere leeftijd. Wij zijn erg blij dat wij twee kinderen tegelijk hebben gekregen, maar mocht het er één zijn geweest, dan zouden we zeker nog geprobeerd hebben voor een tweede. Succes met je keuze! gr. Hellen
Ik ben zelf nu 36 en ik was 35 toen ik Megan kreeg. Wij gaan voor een tweede maar willen niet verder als 42 gaan. Mijn vriend is dan 47 en vind het dan wel dat hij te oud word. Ik heb 3 vriendinnen die alle maal na hun 40ste een gezond kindje op de wereld hebben gezet. Tegen woordig worden we ook veel ouder dus ik denk dat de leeftijdsgrens ook verder ligt om een kindje te krijgen. Wij hebben hemel en aarde moeten bewegen voor ons wonder, en het was het meer dan waard Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie ook zo'n wonder gaan krijgen!
Ik ben 39, en wij zijn nu twee jaar bezig en twee miskramen verder. Nu gaan we ws starten met IUI, maar stoppen? Nee. Dan is alles voor niks geweest... Mijn gyn zegt ook dat die leeftijd niet heel veel zegt.
Ben blij te lezen dat er een hoop moeders zijn die al 39 of zelfs nog ouder zijn en met dezelfde wens rondlopen. Bij ons ziekenhuis waar wij nu heen moeten voor IVF staat dat de grens voor intake 40 is voor IVF. Dan reizen we er eventueel nog verder voer. Moeten er straks toch al 125 km voor reizen dus 100 meer of minder vind ik dan ook prima.
Hallo allemaal, Ik kom hier ook eens een kijkje nemen, ik ben nu 6 weken zwanger en 40jaar. Ben onverwachts zwanger geworden. Heb al vier kinderen uit vorige relatie, tussen 14 en 18jaar. Werd in die tijd niet spontaan zwanger, steeds clomid moeten gebruiken. Daarna nog een endometriose erbij dus kans om zwanger te worden was helemaal van de baan dachten we. Tijdens mijn vorige relatie nooit iets gebruikt van voorbehoefdsmiddel. Heb nu anderhalf jaar relatie met mijn vriend en is mijn 2e zwangerschap met hem, 6 maanden geleden een miskraam gehad op 12 weken vruchtje was maar 7 wkn geworden. Had niet verwacht dat ik weer onverwachts zwanger zou worden, hield toch een soort kalender in mijn achterhoofd, qua eisprong om NIET zwanger te worden. Maar ondanks alles voel ik toch rust in me en kijk ik naar dit kindje uit. De schrik heeft mij nu wel goed in haar greep. Ik kan pas de helft van september op controle gaan, dan krijg ik ook mijn eerste echo. Tegen die tijd hoor ik 12 wkn te zijn. Durf bijna niet te hopen en hoop dat ik die tijd ongestress kan blijven, want innerlijk vreet het echt aan me. Ik neem de toekomst zoals het zal komen, vorige keer kwamen er veel vragen in me op, en nu probeer ik rustig te blijven en te hopen dat het wel goed zal komen deze keer. Ben blij dat ik hier even mijn hart kan luchten want wil het voor iedereen nog stil houden, tot dat ik zeker weet dat het nu wel goed loopt. is wel moeilijk, vooral voor mijn kinderen te verzwijgen, zij merken ook wel dat mama veel draaierig is en vooral veel last van de hormonen begint te krijgen, kan soms wel huilen waar ik sta en weet niet waarom. Ik wens iedereen veel succes als je probeert zwanger te worden. Voor mij draait het dus anders uit, voor mijn 40ste was de kans heel mininiem om zwanger te worden en nu al 2x, toch vreemd allemaal he lieve groetjes
Hey Maybymama, Ik ken je twijfels maar misschien denk je (net als ik toen)wel meer na over wat andere er van vinden dan dat jezelf twijfelt. Wat maakt 38 of 40 nu nog uit voor het kind zelf. Het houdt je ook jong hoor. En "meiden" van 40 zijn toch ook niet meer zo ouwelijk als in de tijd van onze ouders. We zijn nog hartstikke jeugdig. Het rare is dat een 2e of 3e kind na je 40 vaak wel geaccepteerd wordt en tegen een 1e toch meer overwogen wordt. Ik ben inmiddels 43 en heb een klein prachtig mannetje van 2,5 jaar. Ook ik had de grens 38 jaar en dan niet meer, ik had me al ingesteld op een kinderloos leven. Maar daar ontmoete ik op mijn 37e mijn huidige man. Dat voelde zo goed dat we snel begonnen te oefenen . Helaas kreeg ik een aantal miskramen en was ik 40 toen ik eindelijk zwanger werd. Je zegt ook niet ineens stop als je iets graag wilt. Ben ook blij dat ik dat niet gedaan hebt, want onze kleine man is zo gewenst en zo genieten. Misschien focus je nu vooral op alle jonge mama's, maar troost je er zijn er tegenwoordig ook echt veel die wel al 40+ zijn. En ach als ik om me heen kijk zijn er ook heel veel jongere mama's die een stuk ouder lijken dan ik, dus wat is een getal. Tja er zijn wat risico's daar moet je rekening mee houden, maar als je echt wilt neem je die voor lief want het kan ook allemaal goed gaan. Ik weet zeker dat jij dan een geweldige moeder wordt. En wat andere er van vinden................ik merk weinig negatieve reacties. Ik wens heel veel succes toe en een prachtig kind. Ga ervoor meid.