Na 17 weken aantobben met onze dochter ben ik het echt beu! Ze eet niet normaal! Telkens maar kleine beetjes. Ze heeft medicijnen gekregen voor de evt. reflux maar hier kan ze niet tegen. Eerst kreeg ze losec maar daar werd ze nog onrustiger van. Toen Zantac drank maar hier was ze 7 dagen flink van aan de diarree met zo'n 14 poepluirs op een dag. Dus dit was m ook niet. Nu weer terug naar flink wat nutriton en dit leek even een paar dagen goed te gaan . Helaas is het sinds een paar dagen weer knudden en drinkt ze telkens maar tussen de 30 en 80cc per keer. Ik haal de 500cc per dag die ze nodig hebben niet. We zijn elke keer naar huis gestuurd omdat ze er nog gezond uitzag maar ik ben het beu!! Ik werk al 8 jaar in de kinderopvang dus ik weet wel wat wel of niet normaal is. Een baby moet toch gewoon normaal kunnen drinken ipv telkens moeilijk te doen bij de fles. Dus... op hoge poten naar de dokter geweest en met hem afgesproken dat ze een opname gaan doen om haar te observeren. Ik heb verder weinig info gekregen dus ik ben erg benieuwd naar ervaringen. Wat gaan ze doen en hoe lang gaat dit duren? Ik hoor graag meer van jullie.
tja, ik weet niet wat ze willen observeren? bij mijn oudste hebben ze haar ook opgenomen, nadat ik er op stond haar beter te onderzoeken. toen werd er ook een opname voorgesteld. ik helemaal blij dat er eindelijk wat ging gebeuren. ze werd opgenomen voor een dag of 5. toen dit eenmaal zover was, bleek het een opnamen te zijn voor een huilbaby, en werd er helemaal niet meer daadwerkelijk naar de klachten gekeken! ze gingen er vanuit dat ze in een negative cirkel zat waar ze uit moest, en dat doen ze met deze opname. uiteindelijk was ik de moeder die niet wilde erkennen dat ik een huilbaby had! ja doeiiii ik wist wel beter er was echt wat aan de hand! na heeeel veeel aandringen gingen ze om mijn gevoel weg tehalen verder zoeken. toen bleek ze verborgen reflux te hebben. (en heeft de arts die vond dat ze een huilbaby was zn excuus aangeboden) als ik jou was zou ik eerst navraag doen wat ze precies willen met deze opnamen. en als tip: je moeder gevoel zegt genoeg! luister daar vooral naar! succes met je kleine meid!
Toen onze dochter 8 weken was is ze ook 4 dagen ter observatie in het ziekenhuis geweest ivm (mogelijk) verborgen reflux. Tijdens de observatie hebben ze haar goed in de gaten gehouden, strak eet/slaap ritme aangehouden en hebben ze dmv een sonde gekeken of ze zure reflux had. Ze dronk vrijwel niet meer en viel ook af. Na 2 dagen in het ziekenhuis begon ze zich weer beter te voelen en ging ze ineens weer drinken en mocht ze op dag 4 naar huis. Met aangepaste voeding en een erg strak ritme is het uiteindelijk allemaal goed gekomen. Mijn ervaringen waren erg goed in dat ziekenhuis, ze waren erg lief voor haar en hebben ons goed begeleid. Succes in het ziekenhuis (is niet leuk om je kleintje daar te zien)!
Ten eerste, als je er zelf graag bij wil blijven, dan mag dat. Iemand van de verpleging zal de fles gaan geven, kijken wat ze doet. En ik denk (en anders zou ik het vragen) dat een logopediste ook gaat kijken. Die kan kijken of de drinktechniek goed is enzo. Het zou best kunnen dat ze reflux heeft, medicijnen werken helaas niet altijd (en in jouw geval kan je kindje er niet tegen). Ik neem aan dat het geen spruw is, dat daar naar gekeken is? Het kan ook nog dat ze even een sonde krijgt om te kijken of ze daar beter op reageert, of om even rust te geven wat betreft drinken. Of is ze verder altijd wel vrolijk? Succes!
Noa is een vrolijk meisje dat er goed uitziet qua gewicht en lengte. Daarom worden we elke keer ook niet echt serieus genomen heb ik het idee. Maar ze was een dikke 8,5 pond bij de geboorte. En omdat ze niet veel huilt lijkt er weinig aan de hand. Mijn gevoel zegt dat het iets met reflux te maken heeft maar dat ze de juiste medicijnen moet krijgen. Omdat ik er helemaal doorheen zat en niet meer uit die negatieve spiraal kom heb ik om een opname gevraagd. Wij zijn gefrustreerd, moe en hebben er nog een rond lopen en wij komen er zo niet meer uit. Ook de rust en regelmaat lijken geen effect te hebben op haar eetgedrag. De huisarts heeft met de kinderarts overlegt over de opname en ik heb ook tegen de huisarts gezegd dat ze niet veel huilt maar dat het puur om het eten gaat en dat wij er emotioneel doorheen zitten. Ik neem aan dat de opnamen dan puur gebaseerd is op het eetgedrag en niet voor een huilbaby. Ik vijd het wel erg spannend en elke keer als ik een grote lach krijg van dat lieve meisje schiet ik vol. Ik hoorde ook dat ik er in het ziekenhuis evt. bij zou mogen blijven maar ik weet niet of zit verstandig is. Dat zullen we maandag wel zien.