Dilemma....

Discussie in 'De lounge' gestart door Kabouter Klus, 7 mei 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Kabouter Klus

    Kabouter Klus Fanatiek lid

    6 nov 2006
    2.657
    0
    0
    Noord-Brabant
    Tja, ik zit nu dus een beetje met een dilemma... Pfff, ik weet effe niet zo gauw hoe en waar ik zal beginnen.

    Jullie weten waarschijnlijk (bijna) allemaal van mijn MK in februari. Daarmee zijn jullie ook meteen de enigsten, want wij hadden verder nog niemand verteld over de zwangerschap (8 weken, vandaar...). Van de miskraam hebben we ook nog steeds niemand op de hoogte gebracht, o.a. omdat we het eerst zelf allemaal een plekje wilden geven.
    Dat is nu redelijk gelukt, al blijft het natuurlijk af en toe moeilijk als er mensen om je heen zwanger worden etc. Anyway, ik ben nu op een punt gekomen dat ik zeg "Ik wil nu toch graag wat mensen in gaan lichten m.b.t. de miskraam", en dan heb ik het met name over directe familie zoals ouders, broers, zussen. Ik vind het prettig als de mensen in mijn omgeving toch een beetje op de hoogte zijn van ons "verdriet" zeg maar, en bovendien scherpt het misschien de opmerkingen als "en, wanneer komt er nou een kleintje?" een beetje af en zijn mensen wat voorzichtiger met zulke opmerkingen. Ik heb dat tot nu toe overigens redelijk aardig af kunnen doen met een big smile, maar dat wordt steeds lastiger. Ik merk nu dat ik erg veel moeite moet doen om de persoon in kwestie dan niet meteen af te vallen.
    Maar het punt is nu dus dat ik niet goed weet hoe ik over mijn MK moet beginnen, en wat nou een goed moment is om het aan te snijden... Ik kan me zo voorstellen dat met name de beider ouders wel een traantje zullen pinken bij het horen van zo'n bericht, en dat is begrijpelijk. Ik vind het aan de ene kant vreselijk om mensen verdriet te doen, maar ik denk dat het ook prettig is als we het kunnen delen.
    Nu is er op dit moment ook iemand in mijn familie terminaal ziek; laten we zeggen, iemand in de lijn van oom-tante-neef-nicht, en dat brengt natuurlijk ook al de nodige emoties met zich mee. Dat brengt mij nu aan het twijfelen over het al dan niet vertellen van mijn MK, want de timing is natuurlijk niet optimaal. Maar aan de andere kant zie ik het ook niet zitten om mijn mond te houden tot na... nou ja... tot na het overlijden van diegene. En dat zal waarschijnlijk ook niet echt gaan lukken, want sinds mijn MK heb ik het toch al wat moeilijker met dat soort dingen...
    Dus tja............... pf.....................zucht................. wat te doen nu?

    Enneh, iemand nog tips hoe ik dit gesprek aan kan pakken?! Sorry, ik heb het wel de hele tijd over "ik", maar je kunt het uiteraard lezen als "wij".... Alle tips en meningen welkom, hoor!
     
  2. Lintje

    Lintje VIP lid

    9 okt 2006
    6.215
    1.422
    113
    Nederland
    Je kunt het het beste gewoon vertellen op het moment dat jij het kwijt wilt. Ongeacht moment, tijdstip o.i.d. Ik neem aan dat niemand raar zal reageren.

    Op visite: "mam/pap/vriend/vriendin, ik wil je/wij willen jullie iets vertellen. In februari heb ik een miskraam gehad. Ik heb het niet verteld omdat ik het dacht wel te kunnen verwerken, maar het verdriet blijft langer hangen. Omdat het ook pijn doet als mensen vragen wanneer er een kleine komt vertel ik het nu alsnog."

    En de reacties brengen je wel verder.

    Sterkte meid!
     
  3. pienie

    pienie Fanatiek lid

    29 okt 2006
    1.418
    1
    0
    zuid holland
    "Gewoon zeggen"...

    Ik heb het direct gezegd en wij zijn dus met elkaar die emoties aangegaan, maar ook in jouw situatie zou ik het zeggen. Er is nooit een goed moment voor een 'slecht nieuwsgesprek'. Bovendien kan het ook weer heel fijn voor jullie zijn als ze op de hoogte zijn als jullie eventueel weer zwanger raken.
    Ik ben altijd erg open geweest over de MK en merk dat mensen er daardoor ook rekening mee kunnen houden. Zo kon ik even bij mijn zus uithuilen op de dag dat het de vorige keer mis was gegaan (de echo wees uit 6 wkn 2 dgn). Ook rond de periode dat we het voige keer ontdekten (9 weken) snapte mensen mijn prikkelbare stemming. En de andere kant op, de opluchting die we samen deelden na de echo's dat het goed was.

    Maar goed, ik dwaal af: ik denk dat je geen perfect moment zult vinden en dat, als je er nú klaar voor bent, nú het moment is.
     
  4. mama van noa

    mama van noa Actief lid

    29 jun 2006
    217
    0
    0
    verpleegkundige
    eindhoven
    idd sluit me bij de anderen aan. je kunt jezelf niet aan de kant schuiven voor anderen en ook al zou je dat soms willen dan doe je jezelf te kort.
    lief dat je rekening houdt met gevoelens van anderen maar jij bent nu degene waar het omgaat.

    heel veel sterkte met het vertellen.

    liefs femke
     
  5. taatje

    taatje Fanatiek lid

    14 okt 2005
    2.136
    0
    0
    Roosendaal
    meid je kan het ze gewoon vertellen hoor, je bent toch familie of goede vrienden!

    Het zal jou maar ook die andere mensen goed doen, jij kan je verhaal kwijt en zij begrijpen jou weer beter!

    Ik wens je veel succes met het vertellen, doe het gewoon in je eigen woorden en tijd.
     
  6. Lara11

    Lara11 Niet meer actief

    Er is nooit een 'goeie timing' voor dit soort berichten. Maak je eigen verdriet niet kleiner omdat er een familielid ernstig ziek is. Dat is verschrikkelijk, maar dat betekent niet dat jullie verdriet niet meer belangrijk is.
    Als je open bent over je gevoelens zul je meer ontvangen wat je nodig hebt.

    succes
    Amber
     

Deel Deze Pagina