Hallo, Het is lang geleden dat ik hier iets gepost heb, maar heb nu toch weer een vraagje. Mijn dochter is bijna 15 maand en pas sinds een maandje kan ze een beetje (nadruk op een beetje) tijgeren. Nu heb ik het aangekaart bij het revalidatiecentrum waar mijn zoon behandeld wordt. Ik heb veel geduld maar vind het nu wel erg lang duren met haar grove motoriek. Mijn zoon heeft een hersenbeschadiging en is volledig rolstoel gebonden. Hij kan dus ook niet lopen/kruipen enzo. Dus mijn dochter heeft niet echt het juiste voorbeeld in huis. Ze gaan ook niet naar een crèche. Nu zeggen sommige mensen van ach, ze is gewoon lui of een latertje.. Maar omdat ik dus niet weet wat "normaal" is begon mij het gevoel te bekruipen dat er iets niet goed is.. Zijn er nog meer mensen die een zoon of dochter hebben die zo extreem laat waren? En hoe ging dit verder? Groetjes Mariebel
Wat zegt het cb? Vind 15 mnd wel erg laat maar weet niet of er dan actie genomen moet worden. Mijn zoontje had ook geen voorbeeld maar kroop wel met 10 maanden wat volgens mij normaal is
Normaal gesproken ben ik heel erg van ieder kind zijn eigen tempo, maar dit is heel erg laat. Ik werk al tien jaar met kinderen en kan zeggen dat dit niet normaal is, ook al is er geen voorbeeld in huis. Wat zegt het cb ervan, die hebben er vast wel een mening over en kennen je kindje ook beter. Als er wel een constante (hetzij trage) ontwikkeling is, kan het zijn dat zij adviseren om het nog even te laten gaan, dat is voor ons moeilijk beoordelen zo.
Ik werk op verschillende kdv's en zag toevallig woensdag nog een kindje van bijna 14 maand die nog helemaal niks deed, behalve zitten. Ze mankeerde niks, maar had er gewoon geen zin in. Het is misschien niet 'normaal', mar er hoeft niet meteen wat aan de hand te zijn hoor.
Ze is nog nooit door een CB arts gezien omdat er altijd een wijkverpleegkundige bij mij thuis kwam voor de prikken. Met zijn zoon was het heel moeilijk om daar naar toe te gaan. Ze komt nu af en toe bij een kinderarts maar dat is ook alweer enkele maanden geleden. De revalidatiearts van mijn zoon zei ook dat het wel te laat was en de fysio ook. Nu wordt ze dus straks geobserveerd om te kijken of zij haar kunnen helpen. Had zo gehoopt dat ze deze zomer lekker buiten kon gaan lopen. Het is ook niet zo dat als je geen voorbeeld hebt dat het dan niet goed komt.. Maar ze heeft een verkeerd voorbeeld... Ze ziet natuurlijk dat mijn zoontje op zijn wenken bedient wordt omdat hij niet anders kan.
Als je dochter een beetje eigenwijs is kan ze dat best overnemen. Laat het eens nakijken voor de zekerheid. Als het eigenwijsheid is zal je het advies krijgen om te gaan stimuleren denk ik, omdat bij die kleintjes de ene ontwikkeling een voorwaarde is voor de volgende. Aan jou of je daar dan in mee wilt gaan of niet.
Hier een kindje van ruim 15mnd dat ook nog niet kruipt. Tijgeren kan hij al wel nu 8 mnd ongeveer. Alleen onze zoon heeft wel een hersenafwijking en loopt daardoor flink achter op de grove motoriek. We zijn nog steeds bezig met onderzoek naar syndromen enzo die bij zijn symptomen passen. Mijn gevoel heeft altijd al gezegt dat onze zoon geen luie of late was maar dat er iets was. En hier heeft helaas mijn gevoel wel gelijk gekregen. Meid volg je gevoel je kunt haar toch altijd voor de zekerheid na laten kijken, en achteraf horen dat het hopelijk voor niks was en dat ze misschien wel een laat kindje is.
Ik zou me toch niet vasthouden aan deze gedachte, volgens mij werkt dat niet zo bij kindjes van rond 1-1,5 jaar. Ieder gezond kindje heeft de aangeboren drang om zich motorisch te ontwikkelen, om te gaan zitten/staan/lopen. Wel in verschillende tempo's, maar ik DENK (weet het niet) dat zij dan niet zomaar kan 'besluiten' om dat niet te doen. Een enige baby in huis ziet over het algemeen ook verder niemand rondkruipen door de kamer, maar gaat dat meestal toch zelf wel doen. Ik zou je aanraden om met je dochter te overleggen met een CB-arts, of de huisarts. Het hoeft natuurlijk niks aan de hand te zijn, maar het zou slim zijn om haar na te laten kijken door de fysio, en misschien wat oefeningen en tips mee te krijgen. Heel veel succes!
Is er verders niemand de dit ook heeft meegemaakt.. Onze dochter wordt binnenkort dus geobserveerd door het revalidatiecentrum door de fysio, logo, en ergotherapeuten. En de revalidatiearts.. klinkt dus heel ernstig maar ik ben daar al bekend met zijn zoon, zodoende kon ik daar nu sneller binnen.. Gewoon even uitsluiten of er inderdaad niets aan de hand is.. Maar blijf wel benieuwd hoe het bij andere late kinderen ging. Groetjes..
denk niet dat het hetzelfde is maar toch reageer ik. Mijn oudste zoon heeft nog nooit gekropen of geteigert Hij kon wel zitten en rond de 13 maanden ofzo ging ie billenschuiven. Maakte me toen ook wel zorgen dat ie zo laat was en dingen niet deed. Maar het cb zei dat ik me geen zorgen moest maken omdat ie op dat moment meer zijn fijne motoriek aan het ontwikkelen was. Hij was heel goed met blokjes stapelen enzo en dat soort dingen interesseerde hem veel meer. Meer dan het kruipen en teigeren enzo. Misschien is het bij jouw dochter ook zo? Is ze goed met dr handen? Kleine dingen oppakken en dat soort dingen? Kan ze wel los zitten? Als ze kan zitten kan het maar zo zijn dat ze dan kan gaan billenschuiven als je iets wat ze graag wilt net buiten dr bereik legt? Mijn jongste zoon ( nu 1 jaar ) ging eerste zich optrekken tot staan en rondstappen in de box en toen pas had ie door hoe ie moest teigeren en kruipen ( de omgekeerde wereld hihi ) Kan ze wel staan? Heeft ze daar misschien belangstelling voor?
Ik zou het vrij laat vinden. Is ze niet te vroeg geboren? Misschien even bij het cb of misschien zelfs huisarts aangeven. Misschien kan fysio hier wat mee.
Ze kan ook nog niet staan.. ze trekt zich maar tot de knietjes op. En iets als blokken stapelen kan ze ook nog totaal niet... Ze loopt behoorlijk achter in dat soort dingen. Zitten kan ze alwel en ook al vrij lang. Met 6mnd zat ze al vrij stevig maar daar is het nu wel een beetje bij gebleven.. Sinds een paar dagen probeert ze zelf van lig naar zit te komen maar het lukt haar nog net niet... Ik hoop zo dat het nu een beetje door gaat zetten met haar ontwikkeling.. 2 kinderen thuis die zover achter lopen is behoorlijk zwaar.. Ow en ze is gelukkig niet te vroeg geboren... Er was wel dreiging met 24 weken maar na veel bedrust ben ik met 39.5wk ingeleid..
Ik kan begrijpen dat je je zorgen maakt meis. Mijn zoontje was een hele late loper (precies 2,5 jaar) maar kroop wel gewoon met 15 maanden. Het lijkt mij dan ook wel verstandig dat er even goed wordt gekeken naar je dochtertje. Hoe is haar verdere ontwikkeling? Fijne motoriek, spraak, cognitieve vermogen?
Mijn dochter is nu 17 maanden en heeft eigenlijk nooit gekropen. Met 12 maanden kon ze zelfstandig zitten en met 14 maanden ging ze een beetje tijgeren. Met ong 15 maanden besloot ze te gaan billenschuiven. Vorige week trok ze zich voor het eerst op. Maar ik heb niet het idee dat er wat aan de hand is eigenlijk. Ik merk dat ze het wel best vind zo. Want hoewel ze zich dus kan optrekken heeft ze dat daarna niet zovaak meer gedaan. Ik liep zelf ook pas met 21 maanden en met mij was ook niks aan de hand. Ik denk dat het ook kan liggen aan het karakter van een kind. De een is druk met de grove motoriek, de ander met de fijne en weer een ander is drukker met luisteren en kijken en alles verwerken.
Hier een billenschuiver van nu bijna 21 maanden die inmiddels kán lopen (maar nog steeds niet meer doet dan een paar losse stapjes). Nils was 15 / 16 maanden en kon perfect zitten en ging rond z'n verjaardag ook billenschuiven, maar kon niet zelf gáán zitten, zich niet optrekken, niet tijgeren en niet kruipen. Rond 15 / 16 maanden naar de fysio gegaan waar geconstateerd werd dat hij hypermobiel is en mede daardoor trager in zijn grove motoriek, maar dat er niet echt iets mis is. Hij kon overigens wel heel goed dingen pakken, kletst de oren van je hoofd etc. Als ik jou was, zou ik dus inderdaad (zoals je zelf al aangeeft) de kinderfysio raadplegen. Is je kindje heel lenig? (Zie je bijvoorbeeld als je een luier verschoont vaak wel goed) Zou een oorzaak kunnen zijn. En dan is het heel goed op te lossen! Oefenen oefenen oefenen. Doen we hier nog steeds en hopen heel binnenkort met een écht wandelende dreumes op pad te kunnen. Succes!