Spannend vandaag saab. Hoelaat móet je vandaag? Ik had mijn afspraak vandaag afgezegd na vorige week bij de vk maar kreeg vannacht daarvan spijt mag nu alsnog vanmiddag komen alleen mijn gynaecoloog is er niet en die had me sowieso al bij een ander gepland? Vreemd maar goed vind het niet erg mocht dertochniet. Mag vanmiddag om half 2. Kreeg vannacht ook weer pijn in mijn borsten dus ben weer inde war. Hoop op een wonder voor je saab het is je gegund. Die vrouw van 63 is ouder dan mijn vader is geworden snap wat bedoeld met jong je ouders verliezen dat kindje gaat dat ongetwijfeld meemaken vreselijk. Dat meisje van 12 ben ik benieuwd na het verloop van het verhaal het schijnt dat kinderen op de basisschool tegenwoordig al seksueel actief zijn .. zou wat zijn. Maar wellicht heeft het een andere oorzaak en dat zou wel vreselijk zijn inderdaad had het nog niet rationeel bekeken.
ik heb totaal geen buikpijn, maandag was ik heel veel bloedverloren drm de echo en zagen we geen hartje meer.daarna geen bloed meer gezien de gyn wist ook niet waar het bloed weg kwam. nog wel steeds oud bloed zeg maar. ook ik stond op met pijndelijke borsten ben ook nog steeds moe. dat maakt het allemaal zo moeilijk he, allemaal zwangerschaps verschijnselen. maar je weet beter. hebben jullie dat ook? saabenjelle en alhoa heel veel sterkte vandaag!
Moet om 10 voor half 4 pas.. pffffffffff... De tijd kruipt echt voorbij. Ik voel me ook nog steeds zwanger. Moe, zere borsten af en toe een golf van misselijkheid. En soms voel ik me ook helemaal niet meer zwanger. Of dat dat nou lichamelijk is, of dat dat komt doordat ik weet dat t niet goed is..?? Hoop stiekem toch op een kloppend hartje. Ook al weet ik dat dat zeer waarschijnlijk niet het geval is. Ik geloof het pas echt als ik straks gezien heb dat er nog geen hartje klopt. Dan kan ik het een plaatsje geven. Dat is me de afgelopen week gewoon nog niet gelukt. Ik laat wel weten hoe t gegaan is.
Hey meiden, Vanmorgen met een uur uitloop bij de gyn geweest en toch besloten om mijn lijf zelf de kans te geven... Currettage is ook niet geheel zonder risico's (al zijn ze heel gering) en we willen toch wachten... Vooral Quinn-man heeft het er heel moeilijk mee. De ene keer schreeuwt mijn gevoel dat het mijn lijf uit moet, en het andere moment (zoals nu) heb ik erg het gevoel dat alles wel veilig is in mijn lichaam... (stom he??). Nah ja, we hebben in ieder geval wel een uiterste datum voor de currettage en dat is 26 april. @Sabrina, hoe is het vandaag geweest????
zoo dames vanmiddag dus toch even voor de echo geweest had er totaal niets van verwacht maar meer even ter afsluiting netjes van het ziekenhuis enz want ja wie weet kom ik daar nog wel terecht binnenkort voor toch curretage of volgende zwangerschap. wou ook toch nog een keer kijken. zo gezegd zo gedaan was in het ziekenhuis en werd gehaald door de mevrouw die me afgelopen weken elke keer gezien heeft.. ik dacht dat ze ziek was teminste dat was me vertelt dus vroeg dat verbaasd.. en wat bleek uiteindelijk.. het was verdomme geen eens een gynaecoloog!!!! gewoon een verloskundige!!! ik was door mijn verloskundige doorgestuurd naar een gynaecoloog en waar kom ik terecht een andere verloskundige!!!! die zich overigens volgens mij de 1e keer heeft voorgesteld als dr ****.... hoe kom ik anders bij die naam!!!! al die weken deed ze alsof ze gynaecoloog was!! ze kraakte zelfs de arts assistent die ik 1 keer heb getroffen af 2 weken terug.. wat een wijf!!!! ik heb het haar vertelt.. de waarheid ze begon te stammelen en schaamde zich dood.. ja nee ze werkte in het team van dr *** en heette gewoon A****!!! wel verdomme!! Volgende keer als ik oooooit nog in een ziekenhuis kom vraag ik dus eerst of ik een arts tegenover me heb zitten.. ik kreeg overigens weer het hele casetteband riedeltje over miskraam.. ze was vergeten dat ze me dat al had vertelt.. ze dacht dat ze opzoek moest naar een hartje...?! huh! vorige week zei deze nep arts nog dat ze van een miskraam overtuigt was en deze echo alleen was om voor mij het te bevestigen.. o en ze wou dat ik elke week bleef terugkomen nu... nou dacht het dus niet! ik wil niet elke week een echo om te zien hoe afgestorven mijn kindje eruit ziet! toen ik dat melde keek ze me verbaasd aan.. ik wil niet elke week naar het ziekenhuis.. de reden waarom dit moest.. omdat ( niet bij haar zei ze.. ) er ooit eens een patient was die ook op de miskraam wachtte bloed verlies had gehad en dacht dat het eruit was en met 26 weken ineens toch nogsteeds het vruchtje in zich te hebben.. ja right!!stomme reden! ik snap zelf ook wel dat na bloedverlies even gecontroleerd moet worden!! maar vooooordat dat zover is hoef ik niet elke week een echo.. ook dringe ze aan op een curretage onder plaatselijke verdoving.. heb maar even vertelt dat ik dat niet doe en als het ooit moet ik het onder algehele narcose wil.. ze keek me weer aan alsof ik wartaal sprak en me aanstelde!! ik heb haar even haarfijn uitgelegd dat in andere ziekenhuizen dat geen probleem is.. als antwoord kreeg ik ja maar bij ons gaat zelfs sterillisatie onder plaatselijke verdoving.. pardon! sterrilisatie! dat is geen woord om te gebruiken tegen iemand die zwanger wilt zijn! anyway... ik ga gwoon onder controle bij de andere fijne verloskundige! die is niets meer of minder dan dat mens in het ziekenhuis en mocht het nodig zijn laat ik me curreteren in een ander ziekenhuis dan waar ik nu steeds ben geweest! o ps echo was natuurlijk nog steeds niet goed. 1 geruststelling is dat het niet meer gegroeid was.zowel vruchtzak als dooier als vruchtje niet meer. dat is opzich een fijn gevoel voor mezelf.. klinkt stom maar als iets blijft groeien denk je toch ook hmmz.. dus het moraal van het verhaal! check check dubbelcheck in het ziekenhuis!!
sabrina ben erg benieuwd hoe het je is vergaan vandaag.. sas ik werk momenteel niet werk ook maar 2 dagen per week voor een baas de rest voor mezelf.. het werk voor mezelf doe ik wel gewoon maar voor de baas niet. gelukkig snapt me baas dat ook absoluut en moest ik de tijd nemen. quinny. goed dat je je gevoel volgt. ik snap exact wat je bedoeld met het zit veilig in mij. en als het thuis gebeurd kun je er rustig mocht je dat willen naar kijken en eventueel het vruchtje begraven of iets dergelijks.. en je maakt het bewust mee in je eigen omgeving.. ik hoor overal om me heen dat het natuurlijke proces beter is voor de verwerking. wellicht sta je op een dag op en denk je nu mag het eruit maar een afspraak voor curretage is zo gemaakt. wellicht verander ik ook nog wel van mening maar op dit moment wacht ik liever nog af.
Hey Aloha, wat een verhaal over die arts die geen arts blijkt te zijn!!!! In welk ziekenhuis loop je dan?? Over het begraven van het vruchtje... ja, ik relaiseer me ineens dat ik dát gister nog vergeten ben te vragen: of er pathalogisch onderzoek wordt gedaan, waarom het niet is gegroeid... ben namelijk zó bang voor herhaling!! @Sas: ja ik ben gewoon aan het werk. Ben al erg veel absent geweest in de afgelopen 3 maanden en het is ook welkome afleiding... Ik werk bij een verzekeringskantoor, waarvan de tussenpersonen de klanten zijn (dus wij hebben niet de eindklant aan de foon) en de meeste mensen kennen me nu dan ook wel. Vaak begint een gesprek dan ook: "hey Quinn!! Hoe is het met je?" Bij 90% van de mensen die dat vraagt kan ik een masker opzetten en zeggen: "ja prima, en met jou?". Maar bij een aantal lukt dat niet en zit je meteen met een dikke strot.... Ach, het is allemaal verwerking. Quinn-man zou vandaag op zijn werk een dienst hebben waarin hij helemaal alleen zit op een post, maar hij heeft gister gevraagd of ie op een andere post kan zitten, omdat hij niet alleen wil zijn. Voor een man die echt nooit zijn gevoel heeft geuit in de 16 jaar dat ik hem ken, vind ik dit echt zó knap!! Hoe gaan jullie kerels ermee om? Potten ze het op? Vinden ze dat jij je niet zo aan moet stellen? Of is ie net zo verdrietig, machteloos en teleurgesteld als jij??
Hoi, Sorry het duurde even... Was gister pas laat thuis. Liep allemaal zwaar uit in t ziekenhuis (uiteraard). Maar het was dus inderdaad niet goed. Het vruchtje was nog steeds 8 mm dus er is nu ook geen groei meer geweest. Klinkt misschien raar, maar ik voelde vooral opluchting. Natuurlijk niet omdat het echt niet goed is, maar ik heb mezelf de afgelopen week echt helemaal suf zitten piekeren over wat nou als? en misschien dat? Kon het niet uitzetten. Kon er niet van slapen, zat hele dagen rekensommetjes te maken hoe het zou kunnen dat er nog geen hartje was en nu kan ik het gewoon echt een plaatsje gaan geven. Vind het nog steeds vreselijk dat ik geen kindje ga krijgen, maar kan het nu gewoon in alle rust gaan verwerken. Ik heb er voor gekozen om niet te wachten tot het vanzelf komt. Zie er enorm tegenop om echt de miskraam te krijgen. Heb de afgelopen tijd zo vreselijk veel voor mn kiezen gehad dat ik het zo wel genoeg vind. Het zou nog rustig 4 weken kunnen duren voor ie naar buiten komt en dat ga ik gewoon niet trekken. Ik word morgenochtend gecurreteerd. Ook dat vind ik niet leuk, maar dit is voor mijn gevoel wel de juiste keuze geweest. Na 6 weken moet ik dan op nacontrole komen en dan kan er evt gestart worden met een hormoonkuur als ik vanzelf nog niet ongesteld ben geworden. Dat zal ik zeer waarschijnlijk ook niet worden. Ben in elk geval blij dat daar niet moeilijk over gedaan werd. Want door deze zwangerschap is mijn verlangen naar een kindje alleen maar groter geworden. Moet alleen straks mn baas gaan bellen om te zeggen dat ik niet kan werken morgen en overmorgen... Das minder leuk maarja.. Voor de meiden die er wel op wachten.. respect! En ik moet ook eerlijk toegeven dat een miskraam echt veeeeel meer impact maakt dan dat ik hier voor me ooit had kunnen voorstellen. Weet nu dat zwanger zijn niet hoeft te betekenen dat je ook echt een kind gaat krijgen. Wat zijn wij vrouwen toch sterke wezens, dit allemaal te kunnen doorstaan!
Goeiemorgen! Nou, straks is het echt afgelopen... Ben nu stiekem nog een klein beetje zwanger.. Zie er toch wel erg tegenop..
Heel veel sterkte, hopelijk valt het mee! Misschien zou je kunnen vragen of je hem mee naar huis mag nemen om in de tuin te begraven, geen idee of dat mag bij een curretage... dikke knuffel Miek
Denk aan je dapper van je dat je zoon besluit hebt genomen. Respect dat je zo sterk bent dat te dragen.
Hoi sabrina Ik zit ook op een miskraam te wachten echt heel vreselijk. Gisteren kregen we de bevestiging dat ons kindje niet meer leefde. Het was gisteren echt een zwarte dag voor ons. Ik moet nu wachten tot woensdag totdat het zelf eruit komt anders word ik woensdag gecurruteerd. Ik leef met je mee. Gr javaantje
Nou, ik ben weer thuis.. Zonder een curretage gehad te hebben. Er werd me verteld dat er een aantal spoedgevallen tussendoor waren gekomen en dat er wel tijd was om me te helpen maar geen ruimte voor de nazorg.. hummm... Zit ik me daar geestelijk helemaal op voor te bereiden.. Maargoed, Ik heb dus een hele duidelijke en uitgebreide voorlichting gehad over de voor en nadelen van alle opties, en ben dus naar huis gegaan met de vaginale tabletten om het op te wekken. (Cytotec) De reden dat ik van gedachten veranderd ben is dat er door de curretage (een vrij klein) risico bestaat dat het opnieuw zwanger worden moeilijker zou kunnen gaan. En dit risico werd in mijn geval iets groter omdat het vruchtje zo klein is. Dit maakt het curreteren wat lastiger. Het was absoluut niet mijn eerste keus om het met die tabletten te doen, gewoon omdat ik dat een naar idee vond. Maar aangezien het zwanger worden bij mij zowieso al moeilijk gaat wil ik niet het risico nemen dat het straks nog moeilijker gaat. Heb de tabletten al ingebracht, morgen nog een keer en dan zou het op gang moeten komen. Denk dat het heel emotioneel gaat worden.. Volgende week woensdag weer terug om te kijken of alles eruit is. pfffffffffffffffffffff............................ Ik zal echt zo blij zijn als alles achter de rug is...
hier ook aan het wachten. gisteren een echo gehad waarop te zien was dat het vruchtje is gegroeid tot 8 mm (2 weken geleden alleen nog lege vruchtzak te zien) maar helaas zien ze geen kloppend hartje. de drie optie inderdaad wachten/medicijnen of curretage maar geen enkel advies van de gyn wat ze aan raad. zoek het zelf maar uit. Alsof we nu heel helder van geest kunnen nadenken. Ik neig naar de curretage, we gaan in ieder geval komende dinsdag nog terug naar het azm om een en ander door te spreken misschien komen ze de wel met een zinnig advies. voorlopig weet ik niet meer wat ik wel of niet moet voelen. ben gewoon zwanger heb een mooie buik en het dringt niet echt door. weten jullie of ze van te voren nog een echo doen, heb geen echofoto meegekregen gisteren en was natuurlijk zo vd kaart dat ik er niet om heb gevraagd. heel veel sterkte voor jullie allemaal!!!!
saabenjelle, dat is ook wat zeg. kan me voorstellen dat je je der helemaal op ingesteld hebt. curretage wist ik van dat ze wat kunnen berschadigen en net als wat jij zegt als zwanger worden al moeilijker gaat kan je beter voor de pillen gaan! denk dat het zo wel moeilijk is als het op gang gaat komen ik wens jou veel sterkte meis! @mama1977 ik heb geen idee of ze nog een echo doen, bij was is wel dat ze 2 keer kijken voor de zekerheid wat jij zegt dat het niet door dringt begrijp ik goed dat vind ik ook zo moeilijk. buik is nog steeds opgezet zere borsten moe misselijk het is zo onwerlijk dat het niet meer leeft en dat maakt het zo moeilijk ik wil jou in ieder geval ook sterkte wensen.en hopelijk kan je het over een tijdje een plekje geven. ik vandaag ook weer naar het ziekenhuis geweest natuurlijk geen hartje. dat had ik ook niet gedacht ze zag verder ook niet dat het al bezig was met afstoting. voorstel om nog 1 week te wachten en als er dan niks gebeurd pillen in te gaan nemen of een curretage. de curretage wil ik niet omdat bij mij het zwanger niet van zelf gaat en wil hier geen risico lopen. maar was is het weer moeilijk om het echoscherm te zien zonder hartje. kan het nog niet bevatten dat 2 weken geleden er zo mooi hartje was en nu alles is afgelopen...