Krokodieltje, wat leuk!! Gefeliciteerd! :-D Vind je het niet extra bijzonder nu, nu je weet wat er komt? En gefeliciteerd met je meisje ook! Wat fijn hè, als ze ineens weer meer kunnen! Geniet er van! Fay wordt zo'n blij ei... Heerlijk! Eergisteren zat ze voor de laatste fles bij zilverman op schoot te trappelen. Dus ik noemde haar 'trappelfee'. Dat vond ze leuk! Elke keer dat ik het zei begon ze te grinniken.... Wij ook helemaal in een deuk natuurlijk @richtlijnen: ik probeer er maar niet meer onzeker van te worden. Als die richtlijnen zo vaak veranderen is het dus niet zeker allemaal. Ik probeer van het gevoel af te komen dat alles perfect moet en gewoon maar van Fay te genieten. (het lukt steeds beter)
Whaaaa!!! Krokodieltje wat leuk!!! Proficiat. Wat leuk om hier weer een zwanger-banner onder de berichten te zien. Ik mag nog niet, van manlief, dus ik slik braaf de pil. Maar ik zou het net zo goed kunnen laten. 't Is even geleden, zullen we maar zeggen. van Kroko weet ik het nu wel. maar mag ik vragen hoe dat nu bij de rest is? Ik heb gewoon nooit zin. En de keren dat ik dan wel zin had, was het steeds in het begin toch wat pijnlijk. Dat moedigt ook niet echt aan om zin te maken. Onze L is overdag veel wakker en 's avonds ben ik vaak weer moe. Dat helpt allemaal ook niet echt mee. Lopen jullie daar ook tegenaan of is het alweer als vanouds? Ik heb net ontdekt dat zoonlief echt (nog) geen mango lust. Hij sproeide het steeds alle kanten op. Zijn slab, zijn stoel, de vloer, mijn ochtendjas... Echt alles zat onder. Het hielp ook niet dat ik steeds in de lach schoot, want hij werd steeds enthousiaster in zijn rol als gepureerde-mango-fontein. Ach, het heeft weer een leuk filmpje opgeleverd. Volgende keer maar weer banaan.
Hoera, mijn moeder heeft scans gehad van haar longen, botten, enzovoorts... geen verdere uitzaaiingen. Dat vergroot haar kans op een goed herstel aanzienlijk! Grote opluchting in huize zilver @ Tupp: Oh, hihihi.... dat lijkt me echt grappig!! En mangovlekken zijn volgens mij niet heel makkelijk... Qua zin... tja... uhm...Ik heb een beetje hetzelfde als jij. Sowieso wordt ik al de hele dag geknuffeld door Fay of door het kolfapparaat (of de katten). Ik heb het megadruk met baby, huishouden, werk, proefschrift. En soms vind ik dat zilverman ook wel erg veel moeite heeft om zijn draai te vinden. Ik moet zeggen dat ik dat ook niet echt aantrekkelijk vind. En mijn lijf is nog niet helemaal als vanouds. Inmiddels doet het geen pijn meer, maar ik vind mezelf nu niet zo aantrekkelijk. Al met al, het bed wordt bij ons vooral gebruikt om te slapen. Volgens mij is het wel belangrijk om zin te maken, het komt er alleen niet van. Ik denk dat het al een stuk scheelt als we ons ritme weer gevonden hebben en wat meer tijd kunnen vinden om even voor onszelf te zorgen. En een tweede... ik denk wel eens dat ik het best leuk zou vinden om nog een kindje te krijgen. Maar zilverman wil echt niet. Hij is best geschrokken van de bevalling en het huilen van Fay, dus al was ik er aan toe geweest, ik weet niet of we ooit nog aan een tweede beginnen. Eerst maar eens wennen aan de eerste
zilvervosje, wat fijn zeg!! Da's dan weer geluk bij een ongeluk. Kan me goed voorstellen dat jullie opgelucht zijn! tupp, herkenbaar hoor! Hier is de zin ook nog niet echt terug. En een baby in je bed helpt ook niet, hahaha. Derde? Ik moet er niet aan denken eerlijk gezegd... Ik droomde van de week dat ik ineens 5 maanden zwanger bleek te zijn, nou ik vond het verschrikkelijk! Vince is mijn grote en Esmée mijn kleine, maar dat plaatje klopte toen ineens niet meer. Ik ben er ECHT nog niet aan toe dat Esmée niet meer de kleinste zou zijn! Ze is echt nog mijn baby.
@Zilvervosje: Wat een opluchting. Zolang de kanker op één plek zit is de kans op herstel inderdaad een stuk groter. Weten ze hoe de behandeling er verder uit gaar zien?
@Zliver: ik dacht dat ik hier ook al gereageerd had... niet dus, sorry! Wat een super goed nieuws van je moeder! Hoe nu verder? @zin: jullie willen niet weten hoe lang er hier al geen actie in de tent is.... Ben benieuwd wanneer dat weer gaat komen (en ik het ga durven te proberen). Ik droom er wel over, dus wie weet. Ik ben nog niet helemaal spotvrij, dus nog heel even wachten. En misschien beter eerst maar een spiraal laten zetten. We zijn 2x in de eerste ronde al zwanger geworden, dus dat lijkt me niet onverstandig @2e... tja... ik weet het nog niet... ik word over een paar maanden 37, dus als ik nog iets wil, zal ik echt moeten opschieten! Maar of ik nog een keer al die onzekerheid wil meemaken...
@Kirrebir: Zou je wel een spiraal laten zetten zolang je nog niet weet of je toch voor een 2e wilt proberen? Omdat je zegt dat je dan niet te lang wilt wachten. Het lijkt me zo zonde om een spiraal te laten zetten als je hem er na een jaartje ofzo weer uithaalt. Die onzekerheid is ook iets waar ik niet meer op zit te wachten. Al met al geloof ik dat ik die onzekerheid het ergste vond van de hele zwangerschap, inclusief bevalling en in de kraamtijd de pijn van de knip. @zin: Ik ben trouwens wel blij om te lezen dat het bij jullie ook nog niet helemaal "business as usual" is. Niet voor jullie (en jullie mannen!) hoor. Maar ik voel me in ieder geval weer wat normaler. De afspraak met de huisarts (voor het uitstrijkje) is al gemaakt. Ik heb een dubbele afspraak, zodat hij ook even naar het litteken van de knip kan kijken. Ik heb er soms nog last van als ik iets meer dan gemiddeld gelopen heb op een dag. Hij moet maar even checken of alles nog normaal is daaronder. @hier: Zo, ik heb alweer hard genoeg aan school gewerkt vanochtend. Nu gauw even een rondje stofzuigen en een wasje draaien. Dan kan ik daarna lekker weer naar buiten. L speelt met dit mooie weer buiten in zijn campingbedje. Ik heb hem ook al wel los op een speelkleed gehad, maar hij ziet toch steeds kans om dat ene grassprietje, steentje of blaadje te vinden dat ik met de bezem gemist heb. En ik weet wel dat hij uiteindelijk wel van dat spul gaat vreten. Alleen ben IK daar nu nog niet aan toe. Dus ligt hij veilig in z'n "buitenbox".
@Tupp: ik zou niet weten wat voor voorbehoedsmiddel ik anders zou moeten gebruiken. Ben wel klaar met de pil en condooms vind ik echt verschrikkelijk. Bovendien hoop ik dat ik dan niet meer ongesteld word. Dat is me wel bevallen in die 9 maanden! Ff een hele domme vraag hoor, maar als je L in de tuin laat spelen is dat in de schaduw denk ik, toch? En wat heeft hij dan aan?
@ tupp: weet je inmiddels al meer? Is het allemaal goed geheeld? @ mama: ze krijgt eerst chemo en dan verwijderen ze de tumor, krijgt ze bestraling en hormoontherapie. Het wordt best heftig, maar gelukkig is er veel aan te doen. @ Fay: ze praat! Tenminste, zij begrijpt het, wij nog niet, haha! Blablabladadabrrrrrwaawaawaa.... We liggen helemaal in een deuk! Gisteren hebben we haar meegenomen naar een dansfeestje op het strand van onze dansschool. Heerlijk om met haar te dansen en van de zon te genieten. Veel vrienden erbij, lekkere muziek.... Fay vond de muziek en dansende mensen ook feest en heeft gekkebekkentrekkend iedereen vermaakt. Heerlijk!
Heey meiden! Kirrebir, ik zet Esmée sowieso altijd in de schaduw ja. En als het warm is in rompertje en tshirt+broek / jurkje ofzo. Als het iets frisser is natuurlijk nog een jasje of vestje erover. zilvervosje, hihi, leuk dat ze brabbelt! Bij Esmée is het sinds een paar weken vooral mamaaaa mamamamaaa. Ik kom meteen even spammen met mijn lachebekje hoor.
Oh Cossy, wat een mooierd!!! Smelt! Hier is het nog even spannend of het eerst mama of papa wordt... ik hoop natuurlijk op het eerste! Maar zilverman oefent veel papa met haar, en mijn vader oefent oooooopaaaaa met haar.... dus of mama er in zit? Ik bereid me maar voor op "papa" Schattig is het, he? Fay is zelf ook erg onder indruk van wat ze kan!
@kleding buiten: Hmm, ik dacht dat ik al gereageerd had op de vraag Kirrebir. Blijkbaar niet. Hij speelt inderdaad alleen in de schaduw. Wat betreft kleding kijk ik wat ik zelf draag en dan net een laagje extra. Of bijvoorbeeld lange mouwen / broek, terwijl ik het voor mezelf net warm genoeg vind voor korte mouw. Verder als we wandelen altijd een petje. Als hij ligt te spelen raakt zijn pet altijd 'kwijt', dus ik denk dat ik ook nog wel zo'n traditioneel zonnehoedje-met-touwtje-onder-de-kin aan ga schaffen. Maar een pet staat bij een jongetje wel leuker, vind ik. Ik zal zo wel even een fotootje van ons eigenwijsje in mijn album zetten. @Zilvervosje: Het klinkt als een zware behandeling. Maar het perspectief lijkt wel goed, of begrijp ik dat verkeerd? Wat leuk dat Fay al zo brabbelt. Ik geniet ook van de geluiden van L. Geen idee wat hij allemaal zegt, maar hij klinkt vaak erg overtuigd van zijn eigen gelijk, haha! @Cossy: L roept ook wel mamamama, maar dat is gewoon een geluid, hij bedoelt mij er niet mee. Is Esmée al wel zo ver? Lijkt me wel geweldig hoor, als je kindje je echt gaat roepen. (Hoewel het -als ze iets groter zijn- ook weleens een geluid zal zijn dat je even liever niet hoort.) @afspraak arts: Dat is over een paar weken pas. Ik heb het in een vakantie gepland. Het heeft niet echt haast en dan kan Tuppman voor Luca zorgen en hoef ik geen oppas te regelen voor een huisarts-bezoekje.
Hoi, hoi, Ik ben niet zo actief in het forum... Kijk zo af en toe nog weleens! Wat worden alle baby's alweer groot zeg! Ik hoop dat het ook met de mama's goed gaat! Hier is mijn berenkind, zo noem ik hem vaak, alweer 8 maanden! Het is een vrolijke vent met super blonde haren! Helaas heeft hij wel last van eczeem en bronchitus. Ik zal jullie een foto showen! Zet hem in mijn album, want ik sta er zelf ook op!
Leuke foto van jullie drietjes Tamar! Het gaat inderdaad snel hè; zo zitten we nog te wachten op positieve testen en de eerste bevalling en zo zijn we alweer aan de volgende ronde bezig En de kindjes worden allemaal al weer zo groot!
Dank je tupp, bedoel je nu met volgende ronde dat je voor de tweede gaat? Hier is het nu echt wel welletjes geweest hoor, ik vind het behoorlijk pittig 2 kooters! Maar aan de andere kant zou ik er wel 10 willen, zo leuk vind ik ze! Ben mijn boel aan het verkopen op mp en binnenkort op een rommelmarkt!
Met de tweede ronde bedoelde ik Krokodieltje. Ze vertelde laatst dat ze zwanger was. Maar ik zie net dat haar onderschrift is aangepast. Ik vrees dus dat het mis is gegaan. Wij zijn nog niet voor een tweede bezig. We genieten volop van nummer één. Hoewel ik het niet erg zou vinden als het wel raak zou zijn hoor.
Hey lieverds! Dank voor de lieve woorden. Dit typte ik net aan Tupp in een PB, maar ik kan het ook even hier zetten, dan weten jullie ook waarom ik even niet zo heel actief hier ben. Tja, het is een miskraam geworden. Ik had de test na een week herhaald en toen was het nog steeds maar een minimaal streepje. Foute boel dus. "Gelukkig" is toen de volgende dag het bloeden vanzelf op gang gekomen, ik was bang voor weer een curettage. De miskraam is me lichamelijk meegevallen, het was niet meer dan een gewone menstruatie, zonder buikpijn. Geestelijk, och, wat moet ik daar over zeggen ? Ik was zo blij dat het vrij vlot en zonder "er mee bezig te zijn" was gelukt, geen ovulatietesten, niet temperaturen, gewoon lekker vanzelf. Het doet me pijn dat ik dit voor een tweede keer heb moeten meemaken en dat ik dus blijkbaar nooit zomaar kan genieten na een positieve test, want dat betekent voor mij niet dat er dan ook vanzelfsprekend een kindje komt. Het spontane, ongedwongen, is er nu wel weer een beetje vanaf. In mijn hoofd was ik gister weer zwanger i.p.v. morgen en ik moet heel erg de neiging gaan onderdrukken om geen ovutesten aan te schaffen. Gek genoeg is er ook een deel in mij dat er ook relaxt onder is, omdat nu gebleken is dat ik relatief makkelijk zwanger word en ik weet dat er vast wel weer een nieuwe zwangerschap gaat komen. Een deel in mij verheugt zich ook op de komende tijd: weten dat we bezig zijn voor een tweede kindje en de gezonde spanning in de dagen vóór NOD. Verder heb ik een hele zware periode. Mijn moeder is ernstig ziek en dat drukt een enorme stempel op me. Het geeft een hoop stress en verdriet. Daarnaast is het combineren van werk en kind op dit moment onzettend zwaar en zitten mijn man en ik wat dat betreft even in tropenjaren. Maar we slaan ons er doorheen en er komen ongetwijfeld betere tijden. Ons Mupje is een heerlijk gezellig, goedlachs, tevreden meisje en ze schenkt ons zoveel geluk. Zij is ons zonnetje in deze moeilijke tijd.