Op je strepen staan! Dit is zo toch geen doen? Afhankelijk van geschat gewicht inderdaad eisen dat ze je inleiden op 37 of 38 weken.
Zo raar krijg soms geen meldingen Scheren: doe ik iedere douchebeurt zwanger of niet zwanger, geef geen enkele haar de kans om terug te groeien (haren op m'n hoofd uitgezonderd dan) Tuin: is afdeling van m'n man, daar doe ik helemaal niets aan.... @Mbob ja wij hebben voor beide kinderen stamcellen opgeslagen en gaan dat nu weer doen. Pakket is al in huis. @Pyaar heerlijk dat je man weer bijna thuis komt. Zou je vader niet beide kinderen meenemen als je het zou vragen? Kan me goed voorstellen dat je ook af en toe een adempauze nodig hebt. @Ready2loveU Jeetje wat bizar. Zou toch echt in gesprek gaan met de gyn, want als jij straks helemaal gesloopt bent voor de bevalling heeft ook niemand er wat aan! Sterkte, hoop echt dat de pijn dragelijk blijft voor je! Ik merk dat ik de laatste weken in ga. Totaaaaal geen zin in mensen om me heen, wil alles klaarmaken en verder gewoon rust!
Kom voor jezelf op @Ready2loveU echt waar! Lijkt me enorm heftig. Ik zou vragen of ze je met 37/38 weken willen inleiden. Dit is toch geen doen voor jou zo? Buikfoto heb ik gepost in het buikfoto topic!
Wat lief jullie reacties!❤️ mijn voorkeur heeft inderdaad inleiden met uiterlijk 38 weken want op deze manier ga ik helemaal uitgeput de bevalling in terwijl ze juist zeggen dat rust in deze weken belangrijk is. Maar... ik heb geen zeggenschap. Donderdag was ik ook in tranen en zei dat de pijn niet alleen lichamelijk zwaar en uitputtend is, maar dat ik ook merk dat mijn psyche nu ook langzaamaan negatief beïnvloed wordt. Begrijp me niet verkeerd: ik ben écht niet depressief oid maar ik merk dat het voelt alsof mijn life-story herhaalt wordt, namelijk dat ik geen controle heb over mijn lijf en over wat we met mij gebeurt en dat doet me wat. Heb ook gezegd dat ik het heel klote vind, om het maar gewoon te zeggen zoals het is, dat ik bewust naar de pop poli toe ben gegaan omdat ik wilde voorkomen dat ik tijdens de zwangerschap of daarna zou vervallen in eetproblemen of een (postnatale) depressie. Dat ik juist van tevoren en tijdens mijn zwangerschap daar zo bewust en goed mee bezig ben, het al die tijd goed is gegaan en dat ik niet wil dat ik hierdoor alsnog de verkeerde kant op ga. Maar de gynaecoloog is heel stellig en ze blijft alleen naar haar visie kijken: een kind komt wanneer het komt en eerder halen is niet goed
Klopt ik heb dat 'rust' ook wel eens onderschat, maar een bevalling daar heb je echt al je 'focus' en energie bij nodig.. Knap wel dat je al had nagedacht over het niet willen vervallen in eetproblemen of post natale depressie e.d. en daarnaar gehandeld hebt ,, want jou situatie is niet alleen lichamelijk zwaar, maar zeker ook geestelijk zwaar.. Oooh wat een vervelende gyn...... Er is geen optie naar een andere gyn te gaan? 2nd opinion? (zeg ik dan onderhand he, met al die gyn. die ik verslijt met dat hele sterilisatie verhaal.. )
Krijg steeds geen berichten meer. Loop enorm achter. Sorry allemaal Deze week nog even een weekje op vakantie. En dan als ik weer terug ben, de kledingkast op orde brengen en de vluchttas etc in orde maken.
@Ready2loveU wat heftig. Zou het misschien zin kunnen hebben dat de pop poli contact opneemt met de gynaecoloog? Dit klinkt haast meer als een principe strijd dan dat er wordt gekeken wat jij of het kindje nodig heeft. Misschien is het fysiek voor het kindje om te wachten, maar het heef straks ook nog een moeder nodig. Dit kost jou alleen maar extra energie, wat je juist zo hard nodig hebt.
@Amara Nee, mijn vader is geen type die 2 kinderen tegelijk aan kan.. (moet je straks zien als de 3e geboren is. Lol). Maar hij wil sowieso geen kleintjes, want dat is te bewerkelijk en dat vindt hij eng.. Mijn moeder wil wel oppassen op alle kinderen hoor als er iets is, zoals een dokters afspraak of als ik dringend naar de supermarkt moet.. Maar heel eerlijk.. even een uurtje daar laad niemand van op..! En in dat ene uurtje heb je niet eens iets "rustgevends en/of iets voor jezelf" kunnen doen, maar enkel weer de noodzakelijke dingen zeg maar.. Ik geef al een paar keer aan dat ik echt behoefte heb aan rust.. Maar de kinderen een dagje naar opa en oma.. ?? Nee dat gebeurt niet.. en gaat niet gebeuren.. het enige wat ik te horen krijg is dat ik dan maar geen kinderen had moeten nemen.. Ja nou.. dan is het gesprek dus snel klaar........ Ik heb verders ook niemand buiten mijn ouders om... Vrienden wonen allemaal minstens 1 tot 2 uur rijden hier vandaan.. En manlief heeft natuurlijk helemaal niemand hier.. Dus het frustreert soms wel eens ja.. Oooh als ik dan even mag zeuren ... heb je even????? Van die voorbeelden als: *mijn Moeder belt: wil je mee eten? Ik zeg Ohh dat is lief! Graag, wat eet je? Moeder: gewoon brood.. Ik: uh ja.. mam.. daar krijg ik de kinderen niet mee gevuld.. kook je vanavond niet gewoon heel doorsnee wat aardappels met groente? Moeder: nee ik heb geen zin om te koken, het is brood of niet.. Ik: ..uh.. ja oke laat ook maar.. *Mijn ouders stellen voor alléén de oudste een dagje mee naar een speelparadijs te nemen.. Ik zeg.. oke, maar die ander dan? Dat is toch een beetje unfair? Nou die mocht ook wel mee, maar dan MOEST IK OOK MEE.. .. fijn.. dan ga ik wel zelf met ze heen, stel het dan ook niet voor..! *Ik ben ziek. en heb zwaar de griep.. mijn moeder haalt de kinderen op en brengt ze (zwaar vervelend en klierend) terug rond etenstijd.. ze treft me kotsend aan in de wc en zegt .. zo hier heb je ze weer, zou je niet eens wat eten gaan koken, want ze hebben honger.. . nou succes, doei!... aaarghh....
@Pyaar Oh my God. Ik heb soms echt ongelofelijk medelijden met je haha! Ik snap eerlijk gezegd niet hoe je het soms allemaal volhoudt.. je zult er ongetwijfeld een hoop voor terug krijgen maar sommige dingen vind ik toch echt wel heel ver gaan en zeker voor jou om zomaar te accepteren. Maar natuurlijk ga ik jou niet vertellen wat je grenzen zijn en hoe jij je leven moet leiden Ik hoop alleen voor jou dat jij jezelf niet compleet wegcijfert! Wordt niemand beter van!
Ik zou inderdaad vragen om een andere gynaecoloog (of een ander ziekenhuis proberen). Jij bent de baas over je lichaam he!
Jeetje, mijn thuissituatie is zo anders. Ik kan me dit bijna niet voorstellen. Maargoed, volgens mij durf jij wel van je af te bijten . Gelukkig is je man weer bijna thuis!
@Ready2loveU jeetje wat balen zeg dat ze je wensen helemaal niet in acht nemen en dat je zoveel pijn hebt. Kan me voorstellen dat dat psychisch ook heel zwaar is. Ik zou een 2nd opinion aanvragen. Hopelijk kun je een andere arts vinden die meer met je meedenkt! @Nina Sanders niet wakker gelegen wel elk uur wakker geweest, restless legs en kramp. Nog een paar weekjes!
Pff restless legs, ja die ken ik ook wel. Altijd in de avond op de bank. Vanavond acupunctuur. Ik ga vragen of ze me extra wil prikken daarop!
@Pyaar jeetje wat jammer dat je ouders er zo over denken. Kunnen je kinderen niet naar de peuterschool een ochtend ofzo? Een beetje tijd voor jezelf heb je toch wel nodig.... @Ready2loveU beetje rare opmerking van je gyn. Mijn vk zegt dat kindjes pas komen als het moederhart rust heeft en het lichaam in goede conditie is. Dat is bij jou niet het geval, dus misschien laat je kindje juist wel langer op zich wachten hierdoor. Ik snap echt dat ze niet zomaar kindjes gaan halen omdat een vrouw er doorheen zit, maar jouw lichaam is op. Je nierfunctie wordt minder, je moet medicijnen nemen tegen zware pijn, wat willen ze dat je nog meer krijgt voor ze ingrijpen? ik zou vragen naar een andere gyn en anders heel kinderachtig vanaf 37 weken iedere dag bellen dat je pijn hebt en opgenomen wilt worden net zo lang tot ze gek van je worden en wat doen (sorry niet netjes misschien maar geen enkel gehoor aan jouw gevoel geven vind ik ook niet netjes)
@Ready2loveU ... jeetje ik zou ook duidelijk aangeven niet te lang te willen doorlopen. Is toch geen doen zo?! Het is jou lichaam! Met mij gaat het wel redelijk. De situatie met mijn oom is heel bizar. Woensdag alle behandelingen stop gezet, naar huis gegaan om daar te gaan sterven.... deed hij vrijdag ineens zijn ogen open... En sinds dien een stuk helderder, kan reageren met "ja" en "nee" ... huisarts gebeld, langs geweest. Aan hem gevraagd óf hij wil revalideren. En een paar keer over volmondig "ja" gezegd. Nu ligt hij dus sinds zaterdag weer in het ziekenhuis! Krijgt weer voeding en medicatie. Is steeds helderder. Het is echt afwachten, het kan alsnog mis gaan... En hoe komt hij hier uit? Maar wat een wilskracht heeft die man. Alle doktoren staan echt versteld hier van! Zelf slaap ik sinds zaterdag gelukkig weer wat beter.
Idd bijzonder!! Maar hopelijk kan hij goed revalideren en knapt hij wee theorie deels op ( maar idd.. wat zijn de restverschijnselen?? Altijd zo’n lastig dilemma..)
Kennen jullie de cordring al? Een super goed alternatief voor de navelklem!! Ik ga hem zeker bestellen. Niet zo'n grote klem om het navelstompje, maar eigenlijk een soort van elastiekje. Wou het jullie even mee geven!
@Rian89 Heb de cordring idd in huis! Wat een sterke oom heb jij zeg! @Ready2loveU jeetje vind het nogal wat. Heb je altijd dezelfde vk/gyn of wisselt het? Anders is bespreken met een ander want jou situatie is wel heel heftig. En vooral omdat je ook bij de Pop loopt moeten ze juist voorzichtig zijn! Hier nog 4,5 dagen werken over 1,5 week verspreid. Wat gaat het snel