Helaas is het nog steeds doorbijten, maar nu echt bijna daar. Het is tenminste iets om aan vast te houden.
♡ Uitgerekend: 1 t/m 15 januari 2020 ♡ 12 januari (1) ❤️ @Riette89 - 30 jaar -2e kindje ❤️ {meisje} JONGEN (10) | MEISJE (9) | VERRASSING (3) | ONBEKEND (0)| STERRETJES (5) ——————————————————— BEVALLEN! @Minttu - bevallen op 29-12-2019 met 39+1 van zoon L @Buko - bevallen op 31-12-2019 met 39+2 van dochter L @MamaLayenNo - bevallen op 31-12-2019 met 40+2 van dochter M @Druffia - bevallen op 01-01-2020 met 39+5 van zoon L @Laragh - bevallen op 03-01-2020 met 40+1 van zoon P @Isabella2020 - bevallen op 05-01-2020 met 39+4 van zoon J @iez - bevallen op 06-01-2020 met 40+0 van dochter I @AapEnOlifant - bevallen op 07-01-2020 met 39+0 van zoon F @KimKing90 - bevallen op 08-01-2020 met 39+6 van zoon T @LaQueen - bevallen op 09-01-2020 met 40+2 van zoon M @Jetje1991 - bevallen op 09-01-2020 met 39+5 van dochter N @Wizzy5 - bevallen op 09-01-2020 met 41+1 van dochter S @GroeneBomen - bevallen op 10-01-2020 met 39+3 van zoon @nadine001 - bevallen op 11-01-2020 met 39+2 van dochter Z @Lavita - bevallen op 14-01-2020 met 40+4 van dochter Z @Tioman - bevallen op 14-01-2020 met 40+0 van zoon @Haver11 - bevallen op 15-01-2020 met 41+1 van zoon J @LJJ - bevallen op 17-01-2020 met 41+3 van dochter V @Ansj84 - bevallen op 17-01-2030 met 40+3 van dochter M @RM1996 - bevallen op 21-01-2020 met 41+0 van zoon N
Ik hoop zo voor je dat het nog uit zichzelf gaat starten meid! Sorry ik reageer hier weinig, maar probeer wel zo veel mogelijk te volgen!! Lijkt me ook heel lastig om nu de laatste te zijn, of valt het mee? Ik was met mijn eerste zoontje ingeleid met 41+5, ik vond het verschrikkelijk zo lang over de datum heen. Gelukkig heb je nu eindpunt in zicht!
Zal ik mijn bevallingsverhaal ook nog even delen: Oudjaarsdag ben ik opgenomen ivm zwangerschapsvergiftiging. Ik kreeg 's middags een ballon geplaatst, maar pas bij de 3de keer wilde hij blijven zitten. Eigenlijk begonnen de krampen al vrij vol. Eind van de middag moest ik me al even vasthouden aan de zijkant van mn bed, waarbij ik dacht...nou die is niet meer alleen krampen.Maar op het knopje gedrukt, want bij weeën wilden ze dat ik snel aan de bel zou trekken ivm eerder keizersnede en ze alles dan willen monitoren. De ballon had zn werk al gedaan toen ze gingen controleren en ik zat op ongeveer 3 cm. Moest mijn man bellen dat hij toch maar richting ziekenhuis moest komen. Die had ik nog even naar een oudjaarsfeestje gestuurd om wat oliebollen te eten haha, ik dacht , gaat vast nog heel lang duren. Mocht naar een verloskamer toe, maar omdat de baby uiteindelijk niet vast lag, wilden ze geen vliezen breken. Afwachten dus wat mn lichaam zelf zou doen. Uiteindelijk de hele avond lichte weeën gehad, maar het zette niet door. Met een slaaptablet en pcm heel lichtjes kunnen slapen. Intussen werden we voorbereid dat als de kleine die nacht niet verder in zou dalen, we een keizersnee zouden krijgen. Vliezen breken zou dan te veel risico brengen omdat dan de navelstreng of een armpje eerst naar buiten kan komen. Ze hadden gezegd de volgende ochtend te overleggen wat er zou gebeuren, maar de volgende ochtend kwam mijn gyn. kijken samen met een andere gyn. en ik lag daar in de beugels en ze ging toch mn vliezen breken , ondanks de kleine niet vast lag. Dit betekende dat er 1 iemand de baby naar beneden drukte en de ander de vliezen ging breken en de plakkertjes op hoofdje zou zetten....nou heel eerlijk, dit vond ik het ergste gedeelte van de hele bevalling. Wat deed dit ongelooflijk zeer zeg! heb echt gehuild en geschreeuwd van de pijn. Wist niet waar ik het zoeken moest. Heb achteraf nog steeds niet helemaal het idee hoe ze het precies hebben gedaan, maar voor mn gevoel zat ze er met haar volledige hand erin te wroeten zonder verdoving....hahaha het was echt een verschrikkelijk pijnlijke ervaring. Maargoed de baby lag er zo wel goed voor voor de bevalling en de weeën gingen ook gelijk weer verder. Na een uurtje of 3 hebben ze toch bijgestimuleerd. Begin van de middag kon ik de weeën wel goed wegpuffen, maar vond het ook niet meer heel grappig. Wilde graag weten hoe ver ik was en bleek nog geen cm opgeschoten te zijn. Toen heb ik toch maar ruggenprik aangevraagd , omdat verpleging ook aangaf het echt nog wel uren zou duren zo, en ik was zo ongelooflijk moe van die dag en nacht ervoor. Nou 3 uur later!! zat de ruggenprik hoor. Moest eerst heel lang wachten voordat ze er waren. Ook deze hebben ze 4 keer moeten doen, want het lukte niet. Wat een drama was dat zeg, na de 3de keer mislukt gaven ze aan dat ik er rekening mee moest houden zonder verder te moeten en had gesmeekt of ze nog 1x wilde proberen. Weeën waren in tussentijd veel , zwaar en ik had manlief er al onder lopen spugen, echt genant hahaha. Gelukkig lukte het de 4de keer , wat een verlichting was dat. Maar twee uurtjes later voelde ik , na mijn idee, de weeën alweer toenemen en zaten ze echt van onder in mn rug, bovenbenen . Al heel snel zat ik op de 9,5 cm en 2 uur later werd onze zoon geboren. Uiteindelijk met knip en vacuum . Kleine had het zwaar op het laatste stuk en ivm hartafwijking wilden ze extra risico nemen. Gyn. had gezegd dat als hij de afwijking niet had, ik 10 minuten langer door had mogen persen en het zelf had gered. Maar we hadden ook duidelijk van te voren afgesproken. Geen extra risico's voor de baby. Nadat de navelstreng door was geknipt werd hij gelijk bij mij weggehaald. Dit wisten wij van te voren, ivm hartafwijking. Mijn man was met de kleine mee en ik moest gehecht worden . Nou , het zal eens mee hebben gezeten, het hechten lukte dus ook niet. Dus daarvoor moest ook iemand anders komen. Volgens mij zijn ze 1,5 uur bezig geweest met hechten. Ik had ook een flinke bloeding gehad en mocht niet gelijk naar de IC voor de kleine. Pas na 3 uur kon ik ook mijn kleintje vasthouden. Helaas stopte hij, terwijl ik hem echt net vasthield, met ademhalen en werd al blauw. Dit zagen ze op het scherm en hij werd gelijk uit mn armen gerukt en beademd. Dit was een hele nare ervaring. Pas om half 6 in de ochtend kon ik weer bij hem zijn en lag hij aan allerlei extra toeters en bellen en aan de beademing en dus ook niet vasthouden. Verder is hierna nog een hele hoop gebeurd met de kleine en hebben we veel in spanning , verdriet, maar ook vreugde gezeten....MAAR Al met al zijn we vorige week gelukkig met hem thuis gekomen. Hij doet het echt ontzettend goed en we hebben sinds een aantal dagen een ontspannen baby die ook overkomt als een "normale" baby. Hiervoor is hij erg geprikkeld geweest en was het duidelijk dat wij een kindje mee naar huis hadden die echt moest herstellen en waarbij wij merkten dat hij van alles mee heeft gemaakt....nu is het genieten en ga ook na het weekend lekker kraambezoek ontvangen. Ik geloof dat ik er dan wel klaar voor ben... Sorry mega lang verhaal geworden
Ow,,,, en ik heb even gemist in welk topic jullie verder aan het kletsen zijn? Probeer ook weer wat actiever deel te nemen
Klinkt toch wel als een pittige bevalling hoor! Gelukkig is alles nu goed met jullie kleintje en fijn dat jullie kunnen genieten. Kijk je er wel een beetje positief op terug? Of vind je het echt een horrorverhaal?
Zware bevalling hoor! We kletsen door bij de januari 2020 mama's. Ik snap alleen niet hoe je die link hier neerzet....
@Druffia jeetje! Ook gewoon 4 uur moeten wachten op de ruggenprik. Hoe dan?? Moest ie vanuit Parijs komen ofzo? Heftig! Pittige bevalling zo, ook door de spannende tijd erna. Super dat jullie thuis zijn
Mijn bevallingsverhaal. Vorige week donderdagavond merkte ik ineens op dat ik elk kwartier wel even een goede kramp had. Toen dacht ik voor het eerst dat er echt iets ging gebeuren. Helaas besloot onze zoon even ziek te worden en ALLES onder te spugen. Dus met semi-weeën een bed verschonen en kots ruimen kan ook van de bucketlist Daarna met 2 pcm gaan slapen. Om 03:00 wakker geworden omdat het wat heftiger werd. Rond 05:00 even gaan douchen en naar beneden gegaan. Daarna opa en oma ingeschakeld voor onze zoon, en mijn moeder kwam naar ons (zou ook bij de bevalling zijn). Vk zou tussen 9-12 komen om te strippen, maar die had ik daarvoor gebeld om te zeggen dat dat niet meer nodig was. Ze kwam alsnog als eerste bij mij langs. Om 09:00 2/3 cm en even goed gestript voor een extra zetje. Dat merkte ik gelijk daarna. Rond de middag belde ze om te vragen hoe het ging en adviseerde 2 pcm te nemen en een half uurtje te douchen zodat mijn spieren wat zouden ontspannen en de hormonen hun werk beter konden doen. Om 2 uur voelde ik dat het heftiger werd en heb gebeld. 6 cm en dus richting zkh. Tegen 15:00 waren we op de kamer en de weeën werden heel heftig ineens. Ze wilde dat ik ging liggen om mijn vliezen te breken, maar het ging zo snel achter elkaar dat ik de kans niet kreeg om te gaan liggen. Mijn vliezen braken in een wee spontaan. Daarna moest ik echt gaan liggen omdat ik het niet meer tegen kon houden. 15 minuten geperst en toen was ze daar. geboren om 15:35. Mijn moeder heeft haar aangepakt. Mijn man de navelstreng doorgeknipt. De navelstreng heb ik nog voelen kloppen en heb zelfs de placenta bekeken. Geen pijnstilling gehad en geen hechtingen. Geen scheurtje niks.. Wat een enorm andere ervaring vergeleken met mijn vorige bevalling. Zo rustig, persoonlijk en heb het heel bewust meegemaakt. Achteraf gezien hadden we geen half uur later richting ziekenhuis moeten gaan. Dan hadden we een probleem gehad in de auto. Al met al een redelijk vlotte bevalling uit het boekje. Nadeel van de snelle uitdrijving is wel geweest dat ze heel misselijk is geweest de eerste dagen. Hierdoor veel vruchtwater gespuugd en drinken aan de borst was ze nog niet zo’n fan van. Inmiddels is ook dat goed op gang en zit de groei er in! Helaas maakt ze er snachts een potje van doordat haar ritme andersom is. Kunnen we nu helaas niet veel aan veranderen en ieder uurtje slaap dat we kunnen pakken, pakken we!
Oké als ik dus uit bed stapte voorheen, had ik een natte onderbroek.. .En lekker onsmakelijk héél véél slijm ineens wat licht roze was. Dus het zet misschien toch nog gedeeltelijk zelf door
Wat een eigenwijsje joh! Je bent nu wel de langst dragende mama van ons groepje hè! Dus ik geef het stokje aan je door Ik hoop voor je dat ze zelf een beetje meer aanstalten maakt, maar er komt vandaag sowiezo een baby! De laatste van ons groepje. Heel veel succes en zet hem op. Het wachten is het sowiezo waard geweest!
Dank jullie wel! Gaat wel goed komen! Eerste tablet heb ik voorheen gehad, gebeurt tot nu toe verder nog niks. Lig nu net op station te wachten, moet iedere 4 uur voor ctg en weer een tablet heen waggelen
@Riette89 wat een eigewijsje nu al! Heel veel succes vandaag en hopelijk laat ze nu niet meer zolang op zich wachten dat jullie snel kunnen gaan knuffelen!