Ah dan is het een andere dan die ik had, ik moest een vinger prikje, drankje, en dan na 2 uur weer vingerprikje. Wel ook mn HB geprikt, maar ook die uitslag stond dezelfde middag nog online. Fijn dat je nu gewoon lekker op de bank kon zitten!!
Dag 5 met zeurende hoofdpijn. Slapen is de oorzaak. Ik kan niet meer op mn rug en dat is juist mijn slaappatroon om goed tot rust te komen. Ik ben er echt helemaal flauw van.
Herkenbaar. Ik ben een buikslaper, probeer dat maar eens als je zwanger bent hopelijk wen je gauw aan de nieuwe houding
Hier ook een buikslaper! Het gaat tot nu toe nog aardig, weliswaar met een extra kussentje, maar ik klaag verder niet.
Oh echt irritant is dat ja! Hopelijk lukt het inderdaad om snel te wennen aan een nieuwe houding. Mijn ervaring is wel dat als je maar moe genoeg bent dat het dan op een gegeven moment wel lukt. Ik slaap juist altijd op mijn zij, dus dat is nu gunstig, maar na de keizersnede moest ik een tijd op mijn rug liggen, was ook wel een dingetje. En dan in je slaap op je zij draaien en vervolgens wakker worden van de pijn...... maar goed, dat is uiteindelijk ook gelukt, sterkte met de hoofdpijn, niet leuk . Hebben jullie nu ook dat je langzamerhand zo walvisachtig gaat worden in bed? Ik slaap nu met een voedingskussen en bij het omdraaien begint het steeds meer als een halve verbouwing te voelen . Mijn man slaapt er soms ook al slechter van, hopelijk went hij daar ook aan . Apart slapen daardoor lijkt me zo enorm ongezellig!
Het valt mee, tot nu dan. Al heeft mijn buik een buikgroei gehad, die nu aardig weer op normaal staat. 29 weken, maar ik denk nu gewoon 29 weken buik. Ik kom ook niet zoveel meer aan op het moment. Maar we zijn er nog niet. Het aftellen is begonnen. 5 weken werken en dan verlof. Spannend
Oh ja, een hele tour om goed te gaan liggen. Ik moet om mijn bekken klachten met een kussen tussen mijn benen slapen, maar ik mag hem niet klemmen als ik omdraai. Op de andere zij gaan liggen gaat dus zo: deken omhoog, been omhoog, kussen pakken, omdraaien als een walvis, kussen weer goed leggen, deken naar beneden. En als mijn man dan net teveel naar het midden ligt heb ik gewoon niet genoeg ruimte om om te draaien, dus hij krijgt regelmatig een elleboog of knie in zn rug om te zorgen dat hij opschuift we hebben nu een bed van 140 breed, met de verhuizing kopen we een grotere, dat zal al enorm schelen hoop ik
Ik begin hier ook echt slaap problemen te krijgen! Lig sowieso best vaak wakker, dat is normaal niets voor mij, maar dan gaat de kleine ineens weer 'alien-en' in m'n buik (dat heel mijn buik heen en weer gaat alsof er elk moment een alien uit kan barsten, zeg maar ) en dan ben ik dus wakker. Vaak ook echt meteen anderhalf uur, en ik slaap ook slechter in tegenwoordig. Pfff. Maar dan dat draaien! Jeetje. Ik moet ook best wat moeite doen. Probeer soms iets tussen mijn benen te doen om mijn bekken klachten tegen te gaan, maar dat zorgt er alleen maar voor dat ik halverwege de nacht wakker word van kramp in mijn heupen omdat ik (denk ik?) te stil gelegen heb. Dus dan weer draaien, en nog eens draaien... Halve bed-verbouwing, haha! En ik ben niet eens zo heel gigantisch groot nog, met de buik! Gaat nog wat worden dit, hahaha. Vanavond tweede poging gehad van 3D echo. Weer niks. Kleine lag in feite hetzelfde als de vorige keer. Was ook geen beweging in te krijgen. Woensdagavond weer proberen. Gaat de derde poging zijn, dus ik vrees dat als ie dan nog steeds zo ligt, dat ze het misschien wel op gaat geven. Wat een kleine draak zeg Iemand anders nog iets leuks gepland staan deze weken?
Ja slapen is drama. Gemiddeld 3 x per nacht er uit om te plassen, en door bekken duurt het even voordat ik er uit ben incl gevloek. Snachts ook vaak dorst. Niet best. Ook hier hele nachten drukke baby. En normaal lopen lukt niet ben een pinquin, al heb ik het zelf niet meer zo door. Sowieso kan ik niet veel meer en dat is lastig, want wil alles zelf doen.enorm koppig. Zal zo weer naar de bekkentherapeut. Soms denk ik omg de tijs vliegt nog even en dan zijn de baby s er al hier. Spannend. Ben nog niet zo ver hahaha. Zie wel op tegen de winter. Gladheid enzo.
@Pennetje ah nee, wat een klein eigenwijsje! Misschien nog maar wat dansjes doen en lekker veel draaien in bed , hopelijk draait de kleine dan een keer mee. Maf hè, hoe ze toch al vaak een favoriete houding lijken te hebben. Hier ook een kindje dat bij elke echo in eenzelfde soort houding ligt. Wel irritant dat er al zoveel slecht slapen, maar ergens ook wel fijn om het te delen, voel ik me niet de enige walvis in bed . Ik ben er trouwens wel achter dat een wat langer voedingskussen makkelijker is met draaien dan een gewoon kussen tussen je knieën. Zo’n los kussen moet je steeds apart meenemen, terwijl je het voedingskussen gewoon bovenaan met je armen kunt vasthouden en dan draait de onderkant (die bij je benen ligt) vanzelf mee. Is nog steeds een hele verbouwing, maar toch net iets soepeler. Ik heb zo’n kussen van de Hema, is een verschrikkelijk ding om mee te voeden, maar geweldig bij het slapen. Ook voor mn buik fijn trouwens. Misschien heeft iemand er nog iets aan, alles wat helpt bij het slapen is toch mooi meegenomen.
Hoi dames. Even weer een vluchtig berichtje van mij. Vandaag een groeiecho gehad en ze woog nu 1074 gram. Ben nu totaal 4,5 kg gegroeid. Echoscopiste heeft nog even in 3D gekeken maar ze lag er niet goed voor. Wel hebben we even een lachstuipje opgevangen. Dat was wel superschattig om te zien. Voor de grap vroeg ik nog even... is het nog steeds een meid? Antwoord: daar is geen twijfel over mogelijk. Zegt mijn man ineens.... oh gelukkig! En zuchte opgelucht. Dus ik... huh!? Dacht dat jij juist een gat in de lucht zou springen als het toch een jongen zou zijn. Hij: Nee.... das mijn kleine meissie en dat is perfect. Over 2 weken weer controle en over 4 weken weer een groeiecho. Ze werd sowieso lichter als 7 pond werd er gezegd. Ik gok zelf dat ze rond de 6 pond uitkomt. Binnenkort een oproep voor de kinderarts dan krijgen we een gesprek met alles wat we tijdens de bevalling en daarna kunnen verwachten. Dat vind ik wel erg prettig. Blijkt dus dat ze WEL 2 dagen op de kinderafdeling komt te liggen. Maar het hoe en wat kom ik allemaal in dat gesprek te weten. Slapen is hier ook drama. Ben ook een buikslaper en dat gaat op zich nog wel. Maar de baby is echt enorm druk. Dat gaat echt de hele dag en nacht zo'n beetje door. Afgelopen weekend werd ik even bijna hysterisch. Ze was zo druk en al uren lang aan het schoppen draaien enz. Zo erg dat het echt heel erg pijnlijk werd. Heb zelfs een blauwe plek aan de buitenkant. Anderzijds is het natuurlijk heel fijn dat ze zo levendig is. De reactie bij de gyn was dan ook dat dat betekende dat ze zich superfijn voelde en dat alles helemaal goed was. Ik merk eerlijk gezegd wel dat ik zwanger zijn niet meer zo leuk vind als toen ik begin/midden 20 was. Ik vind de bewegingen e.d nog steeds bijzonder en geniet ik ook wel van. Maar zo leuk als ik het toen vond,vind ik het nu dus echt niet. Voel me dan alleen gelijk weer zo'n zeikerd omdat ik wel heel dankbaar ben voor deze zwangerschap. Maar ga nu toch lekker de weken aftellen Verder niet zo veel op het forum aanwezig. Tis een roerige tijd binnen ons gezin. Mijn dochters van 8 en 10 ondervinden nogal wat problemen mbt het co-ouderschap en hun vader. Op school is het inmiddels ook op gaan vallen en maakt de school zich oprecht (en terecht) zorgen. Ik loop al maanden te schreeuwen als een verstekeling in de woestijn. Zit allemaal erg ingewikkeld in elkaar instanties e.d zijn ingeschakeld om de meiden uit de huidige situatie te kunnen halen. Gelukkig zetten ze er gelijk wel vaart achter en doordat school nu ook "klachtgedrag" opmerkt staan wij gelukkig niet meer alleen. Hiervoor was ik de hele tijd de (potentiële) Rancuneuze ex, die de ander een hak wilde zetten. Ondanks het feit dat de huisarts al een bepaalde conclusie had getrokken na een gesprek met de oudste alleen. Bewust toen zo gedaan. Dan kon ze zelf haar verhaal doen en hoefde er geen twijfel te zijn of ik het gesprek stuurde of dingen influisterde. Helaas is de situatie echt gigantisch stressvol. We staan er mee op, gaan er mee naar bed en ik lig er nachten wakker van. Echt genieten lukt dus nu ook niet door de zorgen om de andere 2. Hopelijk kunnen we heel snel hier verandering in brengen.
@Me28 ik hoorde iemand anders ook al over een voedingskussen voor het slapen - is dat echt zo fijn ja? Dan moet ik die van de Hema maar eens op gaan zoeken dan, misschien dat het helpt? @Volbeatmom jeetje, je krijgt nogal wat te verduren deze periode! Wel fijn dat je je nu iets meer gesteund mag voelen doordat anderen de situatie rondom je kinderen ook opvalt. Maar dat is natuurlijk wel stress die je er nu niet echt bij wilt hebben!
Als ik dit zo hoor heb ik weinig te klagen. Ik moet ook wel eerlijk zeggen dat ik me veel beter voel sinds we de 24 weken gepasseerd zijn. Ik slaap vrij goed, met een voedingskussen weliswaar. Alleen regelmatig wakker, maar daar heb ik altijd al last van gehad. Sinds een paar weken heb ik veel meer energie, gelukkig!
Fijn dat het met je energie zo goed gaat nu, dat is wel echt beter - dat geen fut hebben voor dingen is echt killing soms. Wij hadden, jawel, de derde poging 3D echo. Hij had nu gelukkig zijn hoofdje wat bijgedraaid, maar lag wel nog steeds met zijn gezicht zowat in de placenta, met de navelstreng bijna in z'n mond. Dus we konden eindelijk wat van z'n gezichtje zien (die dame ook meteen: "volgens mij is dat wel echt mama's neus!" haha) en daar waren we al heel blij mee. Beter gaat ze het ook niet krijgen zei ze, want mijn placenta ligt voor, en is heel dik, en hij ligt nu al bijna een week zowat helemaal hetzelfde dus de kans dat ie goed gaat draaien is niet zo heel groot. Dus dit was het dan. Ik moet eerlijk zeggen, het was het me toch waard. Wat een scheetig gezichtje (van wat we er van konden zien dan) haha.
@Pennetje fijn dat poging 3 toch nog gelukt is! Blijkbaar vindt jullie manneke die placenta echt reuze interessant, zal vast lekker liggen . Maar leuk dat je in ieder geval een deel van het gezichtje hebt kunnen zien, supermooi! De rest moet dan nog 2,5 maand wachten, misschien heeft ie zn mooiste kant wel voor de geboorte bewaard . Een voedingskussen helpt heel veel zwangere vrouwen wel echt bij het slapen, maar ik ken er ook 2 die het juist helemaal niks vonden. Het is toch persoonlijk blijkbaar. Maar als je nu al met losse kussen slaapt is de kans groot dat het jou ook wel helpt. Ik kan zelf echt niet zonder, in al mijn zwangerschappen is dat kussen mijn grote vriend in bed, ik slaap er echt veel beter door!
@Pennetje wat fijn dat deze echo wel een soort van gelukt is! Ik begin langzamerhand steeds meer te verlangen naar dat kleine ventje in mijn armen in plaats van in mijn buik! En we moeten nog zo lang! Aan de andere kant begin ik ook wel angstiger te worden voor het aanstaand moederschap, ik weet even niet meer uit mijn hoofd wie nou hoe veel kindjes heeft, is dit een bekend gevoel voor jullie?
Ik herken het wat je zegt, ik kijk er ook heel erg naar uit maar toch ook wel een soort van heel benieuwd hoe het ouderschap ons afgaat. Ik word ook wel een beetje moe van mensen die opmerkingen maken zoals; nou dat worden slapeloze nachten de komende jaren. Allemaal uitspraken alsof je leven voorbij is en dan denk ik: oké daarom heb jij er 3 rondlopen omdat het vast zo verschrikkelijk is. Begin te merken dat ik die opmerkingen wel irritant begin te vinden. Alsof mensen verwachten dat je dan zegt: onee meen je dat nou?? Had dat even eerder gezegd dan was ik er nooit aan begonnen. Haha pff sorry voor mijn geklaag hoor, ik ben zelf heel positief alleen die opmerkingen... herkend iemand dit ook?
Ik had dat heel erg bij de eerste zwangerschap. Hoe dichter ik bij de uitgerekende datum kwam hoe meer de angst me om de keel vloog. Ik had al zo lang een kinderwens dat ik altijd dacht er 110% klaar voor te zijn. Maar hoe dichter bij ik kwam, hoe meer ik me realiseerde dat ik niets wist. Tuurlijk heb je wel kennis, maar ervaring niet. En als zo'n kindje er is wordt je leven voor goed veranderd, nooit meer het onbezorgde gevoel. Dus ja ik maakte me wel zorgen hoe het ging zijn. Maar gelukkig was die angst en zorg meteen weg toen de kleine geboren was, je moeder instinct kickt dan in en niets is meer belangrijk behalve die kleine. Toen de kraamzorg weg ging had ik wel even weer zo'n momentje, deze fase kan ik, ik weet nu wat ik moet doen. Maar wie gaat mij dan leren wat ik moet doen in de volgende fase? En in de rest van het leven? Maar ook dan herpak je jezelf en zodra er een nieuwe fase aanbreekt ga je studeren, ik las heel veel op websites, en ik zocht ervaringen op fora, en zo maak je jezelf expert. En daarbij realiseer je je dat al die waarschuwingen die je hebt gehad altijd over andere kinderen gingen. Die van jou is anders. Ten eerste omdat geen enkel kind hetzelfde is en je dus nooit van te voren weet waar je mee te dealen krijgt. Maar ook omdat je zo ontzettend veel kan hebben van jouw kind. Die slapeloze nachten zijn dan lang niet zo vervelend als je ze altijd hebt voorgesteld bijvoorbeeld. Ik denk dat het gezond is om een beetje angstig te zijn voor de toekomst. Je hele leven staat op zijn kop, dat is voor niemand gemakkelijk en altijd leuk. En als je onzeker bent ga je manieren vinden om je zekerder te voelen, zo ga je leren en open staan voor nieuwe kennis om een goede moeder te worden.
Ik krijg nu de derde en ben ook echt wel begonnen met het aftellen van de weken hoor. Wat betreft angst ook die is hier wel herkenbaar ondanks dat het de derde is. Mijn meiden zijn met de geboorte van de kleine 9 en 11 dus het is al heel lang geleden dat ik voor een baby heb gezorgd. Daarnaast ben ik een stuk ouder. En alle kindjes zijn natuurlijk anders. Dus hier ook af en toe wel lichtelijk paniek en de gedachte "kan ik dit allemaal wel?" @Pennetje Fijn dat de echo gelukt is. Toch wel leuk om iets te kunnen zien hè? Wat betreft de boel om de zwangerschap heen.... Het is niet bepaald zorgeloos nee. En dat is wel heel erg jammer. Want dit is zeker de laatste zwangerschap en ik had het liever iets intenser beleefd. Nu ben ik vooral bezig met andere dingen. Maar als ze eenmaal geboren is,krijgt ze vast de volle aandacht van ons alle 4.
@MissFluffy Precies! Die slapeloze nachten zijn niet zo erg. Bij de eerste 8 maanden en bij de tweede 4 jaar. Maar zeker in het begin was ik soms bewust langer wakker. Gewoon lekker in alle rust knuffelen of verliefd naar je kleintje kijken. Moet heel eerlijk zijn. Ik genoot juist best van de nachten. Het hele huis in rust en jij gewoon lekker even met je baby. Heerlijk!