Ik moet het gewoon even kwijt, ik ben er zoveel nog mee bezig de laatste tijd. Ons vruchtje zijn we vorig jaar verloren. Ik was in de eerste ronde meteen zwanger van ons tweede kindje, we waren zooooo blij. maar helaas na 9 weken was t hartje gestopt met kloppen. die echo waarop dat te zien was is nu bijna een jaar geleden, 3 juni... en op 7 juni ben ik ons vruchtje verloren. inmiddels hebben we al een prachtig derde kindje, hij is al 6 weken! maar toch blijft het gemis, ik weet niet of dit normaal is eigenlijk... jullie kunnen hier niks mee, maar t helpt mij al dat ik het even opschrijf...
Ik denk dat het vrij normaal is dat je daar nog regelmatig aan denkt. Misschien juist nu je een kindje van 6 weken hebt. Het idee dat je een paar maanden eerder al zo'n klein hummeltje had kunnen hebben. Sterkte
Ik denk ook dat dit heel erg normaal is dat je er nog vaak aan denk. En heel erg goed dat je het van je af hebt geschreven! Heel veel sterkte!
heel herkenbaar meid wij zijn 2 jaar geleden ons ventje verloren, ondertussen ook een zoontje erbij gekregen maar toch blijf ik ons ventje missen hoor mensen denken vaak wel dat door een volgend kind het over is maar dat is niet zo heel veel sterkte!
Ahh meis....ik heb het zelf gelukkig nooit mee hoeven maken, maar ik kan me goed voorstellen dat het gemis blijft. Vanaf het moment dat je een positieve zwangerschapstest in handen houdt, hoort het beebje al bij je...fantaseer je over hoe het eruit zal zien, wat het zal zijn....etc...Vind het heel mooi en goed dat je er over schrijft! Sterkte! Liefs, Wonde
Ook ik denk nog vaak terug aan mijn mk en dat is toch alweer 6 jaar geleden! Denk er op het moment wel vaker aan doordat we weer graag gezinsuitbreiding willen. Ik denk dat het altijd deel van ons gezin uit zal blijven maken. Helaas heb ik geen idee of het een jongetje of meisje was. Je leest hier ook wel eens dat sommigen echt duidelijk gezien hebben dat het een mini baby was, maar dat was bij mij niet zo.
dankjulliewel voor jullie lieve reacties... vandaag is het een jaar geleden... wat gaat de tijd toch snel!
meid herken het gevoel zo iedere keer weer die datum en de gedachte anders was hij/zij nu zo oud geweest
Hier nog maar net geleden dat we ons kleintje van 11w6d zijn verloren, en ook ik denk eraan terug en dat zal ik blijven doen,... nu 2 curretages verder en hopelijk is het nu klaar,....en mogen we proberen ook ooit een wondertje te krijgen,....Hopelijk gaat dat nog lukken... en jij, gewoon van je afschrijven en blijven denken aan jullie kleintje, dat is erg belangrijk,.... Het is en blijft erg rot, maar je kon er niks aan doen, probeer je daar bij neer te leggen,... Dikke knufff
Ik maak het nu voor de 2e keer mee, en herken de pijn, het verdriet. De datum van de echo, de datum van de curettage. Het blijft je bij. Sterkte.
ik heb er tranen van in m,n ogen...heb in jan 2009 na 5 weken ook een miskraam gehad, nu ook een prachtige dochter, maar idd toch nog vaker denken aan hoe t dan was gelopen...strekte...blijft moeilijk ook al was t maar 5 weken, heb vaker comentaar gekregen van "daar kun je je toch nog niet aan hechten" ik zakte door de grond ze moesten eens weten... xxx kim
hey meis dat is erg herkenbaar in feb 2007 ben ik ook mijn kindje verloren met 15 weken zwangerschap en mis het nog steeds hier is het gewoon ons 2e kindje dat zal altijd z blijven je zal het nooit vergeten het is een deel van jou geweest sterkte hele dikke knuffel