Gisteren was er een discussie op tv bij 1 vandaag: Dit was het onderwerp: Adoptie: nobel of eigenbelang? Adoptiekinderen die nu volwassen zijn, vragen zich af of adoptie in belang van het kind of in belang van de ouders is. Onlangs is een actiegroep opgericht die een kritische discussie wil over internationale adoptie. Ze willen niet meer klakkeloos accepteren dat ze uit hun land en cultuur zijn weggehaald om hier een 'beter leven' te krijgen. Is adoptie wel zo'n nobele daad? Op de site van 1 vandaag: www.eenvandaag.nl kwamen vele reacties, ik maakte me om een hoop echt heeeeel erg kwaad. Er werd bijvoorbeeld gezegd dat het belachelijk is dat mensen een surrogaat kind nemen als ze zelf geen kinderen kunnen krijgen.... Als alternatief werd er gezegd neem een hond Echt ik kon wel blijven schrijven, maar dat werkt ook weer niet natuurlijk... Dit was mijn reactie erop!!!!! Dit vind ik echt een moeilijk onderwerp.... Wij hebben net een BKA nummer aangevraagd en beginnen dus net een adoptie procedure, ik lees zo veel verschillende meningen. Zoals mensen die geen kinderen kunnen krijgen moeten dat accepteren, hoe kunnen mensen dit zeggen! Zelf heb ik meerdere miskramen mee moeten maken en ben dus ook (zeer)ongewenst kinderloos! En dit accepteren nee dat nooit, niet zolang er over de hele wereld ook nog zoveel kinderen zijn die hulp kunnen gebruiken.... Niet alleen voor ons zelf maar ook voor "het kind" maken wij deze keuze... Ik zeg niet dat we goed bezig zijn, maar ga eens even bedenken waar kinderen die nu in aanmerking komen voor adoptie terecht zouden kunnen komen als adoptie niet zou bestaan? Denken mensen hier weleens over na? Een kind wegrukken uit "hun" cultuur is ook niet de bedoeling, zou er alles aan doen om het kind te laten weten waar hij of zij vandaan komt en zeker stimuleren om een rootsreis te maken het liefst meegaan en alles laten zien van de plek waar wij de adoptie hebben moeten regelen. Eigen keuzes maken over de plaats waar het kind wil leven vind ik logisch, ook al is dat in het geboorteland, wij denken maar zo een biologisch kind kan ook de keuze maken om te emigreren... Ons punt is dat we een kind zonder toekomst een toekomst willen bieden, alle liefde willen geven die we niet aan een biologisch kind kunnen geven... En natuurlijk denk ik soms misschien moet het zo zijn dat wij geen biologisch kind krijgen, maar dan zal het ook zo moeten zijn dat wij een kind uit een ander land een leven met veel liefde moeten bieden... Mensen die roepen geef geld aan goede doelen en help zo een kind beseffen niet dat het zo niet gedaan is! Adoptie levert ook voor tehuizen in de landen van herkomst een flinke bijdrage, sterker nog zonder adoptie geen tehuizen meer die redelijk functioneren! Wel eens goed bekeken hoe zo´n tehuis eruit ziet? Alle middelen die er zijn komen vaak door giften die ook door adoptie er terecht komen... Ik wil geen moedertje spelen voor een leuk adoptie kind, nee ik wil een moeder zijn! En mensen die dit niet begrijpen snappen niet hoe het leven in elkaar zit, en zitten zeker niet in een situatie zoals wij... Ik begrijp ook wel dat niet elk adoptie kind blij is geadopteerd te zijn, maar zijn biologische kinderen altijd blij met hun ouders? En tegen mensen die roepen dat in een adoptie de nadruk gelegd moet worden op het belang van het kind raad ik aan om zich eens echt te verdiepen in een adoptie, want het belang van het kind is ten alle tijden het belangrijkste voor een adoptieprocedure... In mijn ogen is het zo: wij willen niets liever dan onze liefde geven aan een kind en zeg nou zelf hoe geliefd kan een kind zijn als er zoveel moeite voor wordt gedaan! Ik ben in ieder geval blij dat adoptie bestaat en ik denk dat het meerendeel van de adoptiekinderen er net zo blij mee zijn! Nog meer reacties???? Veel liefs Levi
Ik ken mensen die vier adoptiekinderen hebben (zijn nu al volwassen) en deze zijn heel gelukkig en erg blij dat ze de kans hebben gehad om hier op te groeien. Ze zijn al vaker naar hun geboorteland geweest, ze weten waar ze vandaan komen en kennen hun cultuur. Het is maar wat je ze meegeeft. Mijn vriend en ik willen héél graag kinderen van onszelf, maar hebben het er vaker over dat we er ook wel een zouden willen adopteren. Waarom: gewoon om een kindje met beperkte kansen in eigen land een mooi leven te bieden! En zo zie ik het. Natuurlijk adopteer je omdat je graag een kindje wilt, maar ook omdat je een kindje hier gewoon een mooi leven wilt geven dat ze in eigen land in een weekhuis niet hadden gehad....
hallokes, wij waren bezig een kleintje te adopteren van china, maar omdat het zo'n hoop geldklopperij is geworden en de kosten blijven stijgen hebben we moeten afhaken omdat we zware operaties achter de rug hadden die verzekeringen niet wilden betalen moesten betalen. We hebben dit gedaan gedacht aan adoptie omdat we nog een kinderwens hadden en een kindje een goede thuis wilden bezorgen, we kozen dus voor een echt weesje. Ze moeten het niet vertellen van neem een hond in huis, alstublief dan beginnen ze mensen met honden te vergelijken, wat voor kwats is dat nu..... Ze zijn met een mensenleven bezig, het belangrijkste is toch dat je een mooie thuis hebt waar je liefdevol wordt opgevoed, of heb ik het verkeerd. ik weet zeker dat jullie geweldige ouders zouden zijn
Levi.....die discussie zal altijd blijven bestaan. Kijk snap best dat er kritisch naar wordt gekeken. Dit staat helemaal los van het feit dat er 'gewoon' wel vele kinderen worden verwekt bij ouders waarvan je denkt dat het absoluut niet verantwoord is dat zij een kind krijgen. Niet alle adoptiekinderen ervaren het ook als nobel dat hun ouders toendertijd hun hebben geadopteerd. Ik denk dat het slim is om te kijken hoe dat zo komt en of er dingen zijn die dus verbeterd kunnen worden in de voorbereiding en begeleiding van (aspirant-)adoptieouders.