Hoppa.... vanavond net voordat ik in bad wilde stappen merkte ik dat ik weer een bloeding had. Dat is nu al de 3e keer! Eerste keer was met 7+3...flink veel met stolsels. Ik dacht natuurlijk dat het over en uit was.... Bleek een hematoom te hebben Tweede keer was 4 dagen later... veel en weer met stolsels... wederom alles Ok en het hematoom was zo goed als weg... Nu dus weer... niet zoveel als de vorige keren maar genoeg om me rot te schrikken. Net bij de vk geweest en kindje doet het perfect en ze kon geen reden vinden waar het bloed vandaan komt... Dus het zal wel onschuldig zijn maar ik ben even goed klaar met deze onzin.... hoe moet ik nou genieten van mijn zwangerschap... Wilde even van mij afschrijven denk ik
Jeetje wat naar! Geen ervaring mee maar ik kan me voorstellen dat je moeilijk kan genieten zo. Ik hoop voor je dat dit de laatste keer was en dat alles goed blijft gaan!
Het komt goed. Blijf positief. Ik weet de oorzaak niet van mijn bloedverlies, maar blijf vertrouwen hebben in de zwangerschap. Sterkte
Hier ook veel bloed verlies gehad, helaas geen onbezorgde zwangerschap maar ons kindje doet het tot nu toe goed! Bij mij is de hematoom nog steeds aanwezig verlies nog dagelijks bruin bloed. Het is bij mij begonnen in week 11.. we zijn 8 weken verder nu . Geen tips maar snap je onzekerheid die heb ik helaas nog steeds. Stuurt de vk je niet door naar de gyn? Zou ik om vragen mocht het nog eens gebeuren. Ik moet echt rust houden. Succes!
Gelukkig geen bloed meer gezien.... adertje gesprongen misschien? Werk in de kinderopvang dus moet veel tillen en bukken De vk zei dat als het vaker gebeurd dat ik dan wel naar de gyn moet.... hopelijk hoeft het niet
Herkenbaar hier ook steeds hematomen bloedingen met 5 8 9 11 13 19 27 weken gehad. Kan nog steeds niet genieten maar kleine doet het super
Hoi! Ik kan je ook de hand geven. Ik ben zwanger door ICSI. Dus dan weet je heel vroeg dat je zwanger bent... Op 5 weken enorm veel bloed verloren. Ik dacht dat ik in mijn bed plaste! Maar het was dus bloed. En ik dacht dat het mis was. Op 6 weken een echo gehad waarop een vruchtzak, dooierzak en heel veel bloed te zien was. De dokter had meer hoop dan dat ik zelf had. Het was namelijk een vergelijkbaar echobeeld als bij een eerdere missed abortion. Op 7 weken hartactie, en nog steeds vreselijk veel bloed zichtbaar. Op 9 weken een megabloeding maar de baby trekt zich er niks van aan... Dit was te zien op een echo tijdens spoedcontrole op de verloskamer. Op 12,14,15,16 weken weer bloedverlies... en het zijn steeds tamelijke plensbuien die niet met een verbandje te vangen zijn zeg maar... Maar inmiddels bel ik al niet meer steeds naar het ziekenhuis omdat het me al voorspeld werd. En ook omdat ik inmiddels zelf kan luisteren met mijn eigen doppler. Op 17 weken beginnen de bloedingen nóg groter te worden: volledig verzadigde celstofonderleggers... en houd het dagelijks aan! Ik bel daarom toch maar voor een extra controle. Van de dokter krijg ik op mijn kop, ik had me moeten melden, ook 's nachts! Deze controle was op een vrijdag, en de zaterdag op zondagnacht was het weer raak. Dus ik neem contact op met de verloskamer en moet er ook naartoe. Het was druk en ik moet maar wat gaan proberen te slapen werd me verteld. Dit nadat ik een tijdje in de wachtkamer gewacht. En nadat bij binnenkomst bloeddruk en temp gecheckt werden. Na een uurtje of 2 kwam een dokter die een echo maakte en voostelde om een buisje bloed af te nemen om mijn Hb te checken. Na het bloedprikken mocht ik weer gaan en ik moest overdag maar even bellen voor de uitslag. Het Hb was 5.3 bleek de dag erna. Of ik al ijzer slikte? Ja, iets van de drogist... Ooh da's wel genoeg. Ik bloed inmiddels dagelijks. En op aanraden van één van de gynaecologen die ik de afgelopen dagen gezien heb, ben ik verbanden en celstofmatjes met bloed aan het wegen om te zien hoeveel ik verlies. Dat is dus gemiddeld 100 tot 150 cc per dag wat ik meet. En dan stroomt er ook nog genoeg het toilet in! Ik weet dus niet meer zo goed wat ik moet... want het ziekenhuis onderneemt ook vrij weinig actie! Hoe worden jullie hierin opgevolgt? cq onder controle gehouden?
Tja het zelfde als jou aan me lot over gelaten. Ik bengaan lezen wat ze in ander landen doen bijvoorbeeld bedrust en wat ik dus zelf kan doen heb ik gedaan. Momenteel 32.3 weken zwanger
Jeetje @Coccie hier schrik ik van! Gezien ze mij streng onder controle houden! Ik heb elke week een controle en bij veel buikpijn icm harde buiken of veel bloedverlies is het direct een opname. Ook moet ik zeer rustig aan doen. Geen sex of andere lichamelijke inspanningen en niet meer werken. Hoe groot is bij jou het hematoom? En @nutts is jou hematoom ondertussen verdwenen ? Mij hebben ze ook gewezen op de evt gevolgen van de hematoom gezien er geen duidelijkheid is over de gevolgen voor bijvoorbeeld de sterkte vd vliezen of de placenta. Ik zou echt voor een second opinion gaan want ze nemen het totaal niet serieus lijkt het wel.
Jeetje wat heftig zeg! Ik snap dat je het niet meer weet. Dikke knuffel! Hier sinds donderdag geen bloed meer gezien gelukkig en omdat het beduidend minder was als de eerste 2 keer (toen gutste het er gewoon uit en nu alleen met afvegen) denk ik dat het een adertje is geweest... hopelijk was dat het maar als het weer gebeurd heb ik erg lieve verloskundigen en altijd bellen en langs komen voor een echo... ze belde nog later hoe het met mij ging (heb een angststoornis die wel onder controle is maar ze houden heel erg rekening met mij... super fijn!)
Hoi dames, Ja dat is het hem juist... Ik loop in het academisch dus dan zou je denken dat het wel goed zit. Ze zeiden al: het heeft weinig nut om je naar het streekziekenhuis te sturen want als ze daar dit echobeeld zien sturen ze je toch terug naar hier. Maar ik moet er zelf steeds achteraan en ben zo'n beetje mijn eigen beleid aan het bepalen. Ze schreven in eerste instantie zelfs geen ferro voor. Niet dat ik ooit mijn Hb acceptabel ga krijgen met ferro... maar goed. Ik ben zelf verpleegkundige en weet dat ferro weinig effect heeft op korte termijn, en al helemaal tijdens een zwangerschap. Tel daarbij op dat ik dagelijk gemiddeld 100cc verlies en trek je conclusie. Want ja, ook vanochtend trof ik weer een verzadigd verband, vuile onderbroek en bebloed matje aan. De verschillende artsen die ik zie, spreken elkaar allemaal tegen. Best vermoeiend. Zoals gezegd: eerst krijg ik op mijn donder, en vervolgens voel ik me een beetje als hysterisch ongerust typetje afgescheept. Als he Hb echt laag wordt krijg je gewoon een zakje bloed hoor! Nouja zeg... als je een bloedtransfusie kan voorkomen door er op tijd bij te zijn met ijzerinfuzen lijkt me dat toch winst in meerdere opzichten! Transfusie is meer risicovol, duurder en ingrijpender! Maar goed...daar zul je wel voor gestudeerd moeten hebben. Feit is, dat ik door dit alles inderdaad mijn zwangerschap soort van vergeet/parkeer. Ik durf niks te regelen ofzo. Laatst dan toch maar eens de aanvraag voor de kraamzorg gedaan... dat hebben ze het liefst al bij 12 weken. Jullie zullen vast wel veel herkennen. Wat ik nog het ergste vind is dat mijn huis totaal verloedert en dat ik de voorbereiding op de kamers (kinderkamer en zolder) niet geregeld krijg. Pffff.... en het kon allemaal zo mooi zijn!
Oh de afmetingen van het hematoom onthoud ik nooit. Het ligt gelukkig wel beneden voor de uitgang... En een prognose kan men me ook niet geven.
@nutts jouw verhaal heb ik inderdaad ook helemaal gelezen aan het prille begin van mijn zwangerschap... klinkt akelig vergelijkbaar! En goddank beide een oersterk kindje in de buik! @Mariahh Ik heb mezelf ook direct rust opgelegd omdat dat in alle landen behalve Nederland geadviseerd wordt. @elliepellie Wat fijn dat jij wel begrip krijgt en extra controles. Ik hoop dat het bij dit incidentje blijft! Oh trouwens, bij de laatste controle was een vriendin van me mee, ook verpleegkundige, en toen vroeg de arts zelfs: heb je toevallig nog even tijdens je werk in je eigen ziekenhuis laten kijken? Dat we bijna van de stoel vielen... Debkt ze nu echt dat je met een Hb van 5 en aanhoudende bloedingen in de verpleging kan werken?! Ik mag in mijn handjes knijpen als ik uit mijn stoel opsta zonder te collaberen! Dus empathisch vermogen bezitte de dame in kwestie niet echt.