Mijn zoontje is inmiddels 2,5 jaar en is sinds de geboorte een moeilijke slaper geweest. Sinds zijn eerste verjaardag ging het wel weer beter met slapen. Geen gezeur meer als hij naar bed moest en hij sliep de hele nacht door. Ook de overgang naar het peuterbedje ging helemaal goed. Tot een paar maanden geleden. Meneer wil opeens niet meer in zijn bed slapen. Hij slaapt liever op de bank of bij ons in bed. Als ik hem toch naar zijn eigen bed stuur dan is het gillen, krijsen en met spullen smijten tegen de deur. uiteindelijk valt hij in slaap maar midden in de nacht staat meneertje naast mijn bed. Soms slaap ik zo diep dat ik het niet eens door heb en ik s'ochtends merk dat hij naast ons ligt. Ik begin er een beetje doorheen te zitten omdat ik pfeiffer heb en hiernaast nog werk en studeer. die nachtrust heb ik ook echt nodig. Ik twijfel om naar de huisarts te gaan omdat ik bang ben dat je toch weer die opmerking gaat krijgen dat kinderen nou eenmaal zo zijn. Wie herkent dit of heeft dit meegemaakt, tips en adviezen zijn zeer welkom!
Hey meid! Ik ken je verhaal helemaal! Ik mocht tot hoogzwanger van Bas ook 6 keer per nacht mijn bed uit voor dan weer Lotte en dan weer Martijn. De kinderen waren ongeveer zo oud als jou kindje nu toen ik ben begonnen met cadeautjes beloven als ze niet uit bed zouden komen. Na de eerste goede nacht gelijk een cadeautje om ze aan te moedigen en daarna drie stickertjes tot een cadeautje, toen 7 stickertjes en toen was het klaar. Ze waren toen naar mijn idee net oud genoeg om het beloningssysteem te snappen. Het ging echt perfect, dus misschien het proberen voor je waard? Heel veel succes ermee, ik weet hoe je je voelt!
dat heb ik ook geprobeerd maar daar wil hij niks van weten. Hij is op dat moment zo overstuur dat hij alleen maar uit die kamer wil.
Bij hem gaan zitten tot hij in slaap is gevallen? Dat hielp hier toen ze wat jonger waren erg goed....?
hoi dame is hij bang alleen of in het donker ? ik heb ook een zoontje van 2,5 geen slaapproblemen gelukkig maar ik heb wel gemerkt dat hij het fijn vind als het een beetje licht is op zijn kamer dus ik heb een klein gedimd lampje (zo eentje die je in het stopcontact kunt doen) op zijn kamer. misschien helpt dat ? spinnekop
Erbij zitten heb ik ook al gedaan maar daar moet hij niks van hebben, hij wil gewoon die kamer uit. Hij heeft een klein wandlampje op zijn kamer die de hele nacht aan blijft.
nee er is verder niks verandert. Alles staat nog hetzelfde. Ook het peuterbedje staat waar het ledikantje stond.
Omdat het sinds de geboorte is, vraag ik me af of er fysieke/medische problemen kunnen spelen? Die sinds kort dus weer meer op zijn gaan spelen?