Ik heb ook al heel wat zwangerschappen en kraambezoeken achter de rug... het blijft ongemakkelijk, soms is het ook echt pijnlijk, en soms juist weer helemaal niet maar dan vind ik het weer lastig dat juist die persoon het weer als ongemakkelijk ervaart. Het blijft een ding. Wel fijn dat jij en je partner echt op 1 lijn zitten! Bij ons was er in het begin niets te vinden en was het eigenlijk ‘onverklaarbaar’, maar na 6 maanden natuurlijk proberen verder, en na 3 x IUI toch hebben verdere onderzoeken nu uitgewezen dat mijn eierstokken verouderd zijn (voor mijn leeftijd) en mijn eicelvoorraad begint op te raken... en ook is er nu toch een vermoeden voor endometriose door een cyste die ik sinds 4 maanden heb. Ergens kan ik beter omgaan met het verdriet en teleurstelling iedere maand nu ik weet waar het aan kan liggen gek genoeg...
Hey meiden! Van de 4 bevruchte eicellen zijn er twee doorgegroeid tot dag 5 blastocyste. 1 is vanmiddag teruggeplaatst. Zelfs een echo foto gekregen van het moment dat het vruchtje in mij is geplaatst De nder gaan ze morgen k vriezen. Nu afwachten en hopen dat het vruchtje goed innesteld. 9 februari mag ik testen
In dit forum zie je dat veel stellen ook nog kiezen om het via een andere weg te toen mocht het niet lukken en het is dan zo gewenst en zo welkom, hoe mooi is dat♥️
Ik lees dat ik veel gemist heb de afgelopen tijd . Eerlijk gezegd deze website was even te confronterend na de miskraam. Vandaag was de laatste afspraak in het ziekenhuis ter afsluiting van deze poging. We hebben het inmiddels een plekje kunnen geven en we hebben even besloten rust te nemen. Dit omdat ik in maart met een nieuwe baan start . En wachten we met de cryo terugplaatsing tot juli/augustus.
Wat een rottige uitkomst zeg, snap dat je daar even helemaal moedeloos van wordt. Op zich is het niet zo gek dat het met een deel niet goed gaat hoor, maar dat er bij jullie op deze manier helemaal niets meer over blijft is wel een heel zware dobber Ik hoop dat het lukt om niet te veel te gaan doemdenken over de toekomst maar het toch vooral per poging op je af te laten komen. Sterkte! @catlady supertof dat je nu dan toch eindelijk die TP hebt gehad, ik duim voor je! Wat betreft delen met je omgeving: ik ben daar toch vooral voor. Ik vond het zo veel zwaarder en eenzamer om telkens alleen met mijn emotie te lopen. Nu heb ik het er regelmatig over ook bv met collega's en ook al is dat soms confronterend als je ineens toch een vraag krijgt, uiteindelijk zijn die confrontatiemomenten er anders toch net zo goed op andere manieren. En je mag altijd zelf uiten wanneer je het ergens wel of niet over wil hebben. Als mensen het weten kun je ze ook duidelijk aangeven wat voor jou wel en niet helpend is. Mijn miskraam is een lang verhaal geworden. Ik heb vorige week donderdag toch een curretage gehad. Afgelopen dagen steeds 's avonds zeurende pijn in mijn onderbuik wat ik vooral naar vind omdat ik er zó klaar mee ben. Maar het bloeden wordt nu wel echt minder dus hopelijk is het eind dan toch in zicht.
December 2017 vol goede moed gestart. In januari 2019 naar fertiliteit. Intussen 7 rondes ovulatietesten nooit positief. Uitkomst; eerst HSG daarna nog 6 maanden zelf proberen. Eind januari; 2 streepjes. Na 5 dagen vloeien en miskraam alleen kreeg ik stemlel ZOL (zwangerschap onbekende locatie) want ze hebben t vruchtje nooit gevonden. Na 4 weken medicatie om op te wekken en toch curretage was het voorbij. Daarna een HSG gehad. Die was goed. Duimen dat de verhoogde kansen ook voor ons zouden zijn. Omdat ik zwanger kon worden weer zelf proberen. Helaas niet. In zomer cyclusmonitoring. Bleek vrij zeldzame anovulatoire cyclus te hebben. Cyclus die regelmatig oogt maar zonder eisprong. Dus kans 0. Begonnen met clomid. Sloeg goed aan. Heb 6 maanden gebruikt maar enorme bijwerkingen. Deze maand met menopur spuiten begonnen. Nog geen inseminatie want mijn man is ‘goed’. Dit kunnrn we 3-6 maanden doen en dan eventueel wel inseminatie.
Helaas geen cryo die brief kwam woensdag. Woensdag vond een beetje bruinverlies. Gisteren ongesteld geworden. Ben erg verdrietig. En boos. Waarom hebben ze de 2e blastocyste pas op dag 6 in willen vriezen. Ik g in overleg met het ziekenhuis. Ik wil graag Gonal F in plaats van menopur. Heb het idee dat mijn lijf beter reageerde op Gonal F. En ik wil een plaatselijke verdoving bij de volgende punctie. Afgelopen punctie deed zo'n pijn aan de linkerkant. Hetgeen wat ik kreeg tegen de pijn werkte niet. Ben best teleurgesteld. Ben niet aan het werk heb veel last van mijn baarmoeder en nog steeds de gevoelige eierstok.
Ik ga hier wel OK, wacht op de laparascopie en er is een wachtlijst van 4 maanden. Ergens is de rust gek genoeg ook wel even fijn. Hoe is het met jou? Heb je al weer gesproken met de dokteren?
Hier gaat het niet helemaal top. Na onze mislukte poging een flinke inzinking gehad. Veel last van angstaanvallen, hartkloppingen en duizelingen. Ik sta op de wachtlijst voor een psycholoog maar dat kan een aantal maanden duren. In de tussentijd loop ik bij de praktijk ondersteuner van de huisarts. Ik wacht nu op mijn menstruatie (die morgen moet komen hoop ik) en dan in maart een 2e poging.
Hier best prima weer. Ben afgelopen week weer ongesteld geworden dus ik hoop dat we weer voor een cryo kunnen gaan nu. Dikke knuffel voor @xxmoixx en @catlady ! Hang in there dames
Hier niet zo goed. Uiteindelijk ondanks mooie cyclus met de menopur, en de ovitrelle op dag 12 met ei van 22mm toch ongesteld. Mijn bms was wel erg zuinig maar 6.2 en ze houden 6 als absoluut minimum aan. Daarna begonnen met 2e ronde maar heb er psychisch echt tik van gehad. Vooral omdat mijn jongste broertje (4 jaar jonger) even kwam melden dat ze zwanger zijn in 1e ronde terwijl ze in Zikaland op vakantie waren. Doet echt pijn. Nu 2e ronde leek supergoed te gaan. Op dag 7 spuiten en dag 10 cyclus een mooi follikel van 13mm en bms van 6,5, omdat vorige keer in 2 dagen van 15 naar 22 was geknald moest ik weer terug dag erna. Toen follikel 14mm en bms al 8. Ik superblij. Toen 2 dagen later weer terug, follikel niet gegroeid maar bms wel 10. Kortom bms is mooi maar follikel staat stil. Toen ben ik wel geknakt en enorm verdriet. De gyn was ook niet fijn en zei alleen maar 'ja weet het ook niet, normaal groeit het door, we kijken di wel wee en blijf maar prikken' Ook ik sta op de wachtlijsten voor hulp want merk dat ik richting depressie ga en ook nergens meer blij van word. Morgen moet ik terug, misschien dat follikel toch nog is doorgegroeid, anders loze ronde en wachten tot ik ongesteld wordt op opwekken en volgende ronde meer spuiten.
ach ik hoop nog steeds dat je vandaag wat beter nieuws hebt gehad? En ow sjonge wat is het toch zwaar en zoveel pijn, ik gun dat echt niemand. Dikke knuffel meis
Helaas geen goed nieuws. Mijn bms was nog maar 5,3 dus in zn retour. Eierstokken in rust en geen groter follikel te zien. De eisprong kan veel te snel tussendoor zijn gesneakt maar leek er niet op, maar dan is het sowieso niet gelukt want bms is gewoon te dun. Dus nu 2 weken afwachten tot menstruatie, indien niet vanzelf dan krijg ik medicatie maar ga er wel vanuit dat het zelf komt. En daarna injecties in mijn been zetten, kijken of dat beter aanslaat