Ik heb vanavond herinneringen van vroeger opgehaald en wat was dat overweldigend. Het is al 20 jaar geleden dat ik mijn geliefde vlindertje heb verloren, maar ik realiseerde me dat hij alles voor me is. Wat zou ik hem toch graag weer dicht bij me hebben. Ik heb me nog nooit eerder (of later) in mijn leven zó ontzettend gelukkig gevoeld dan als ik aan hem denk. Ik ben er gewoon sprakeloos van, ik weet gewoon niet meer wat te zeggen. Heeft iemand tips voor me om met deze gevoelens om te gaan? Ik mis hem gewoon ontzettend erg!