Zijn de weeen bij de tweede bevalling pijnlijker/ zelfde/ minder pijnlijk geweest? Was het persen bij de tweede bevalling pijnlijker/ zelfde/ minder pijnlijk? Ik heb me angst voor de bevalling in een kluisje kunnen doen. Maar nu het zo dichtbij komt begint de angst weer te groeien... Ik wil graag eerlijke antwoorden, dus ook als het tegen valt.
ondanks 2e keer een pompje vond ik het net zo pijnlijk toen de weeenstorm kwam. kan me van de 1e alleen niet meer herinneren dat het staan van het hoofdje zo gebrand heeft. 2e keer kon ik er wel beter mee om gaan omdat ik wist wat me te wachten stond
Beide bevallingen ingeleid. De 2e was sneller en pijnlijker. Wel ging het persen beter en veel korter!
Op het moment dat ik bij mijn 2e bevalling dacht "en nu begint het echt pijn te doen" en ze voor de eerste keer kwamen toucheren bleek ik volledige ontsluiting te hebben en kon het persen beginnen. Bij de 1e bevalling moest ik toen nog flink wat uurtjes Ook het persen ging een stuk sneller en vond ik een stuk minder pijnlijk. Wederom het gevoel dat ik nog heel lang moest, maar binnen 14 minuten was onze dochter er; onze zoon deed er 75 minuten over en kwam uiteindelijk met de vacuum.
Elke bevalling is weer heel anders, of het nu een 1e of 2e is. Dit zegt niets over hoe pijnlijk het gaat worden.
Ik weet nog, toen bij de tweede de weeën echt heftig werden ik wel even gedacht heb: ohka, daarom wilde ik dit niet meer. Maar zowel de ontsluiting als het persen ging zoveel sneller dat het lang niet zo'n uitputtingsslag was. Wel heb ik nog zeker 3 dagen flink last gehad van naweeën. Die had ik bij de eerste niet.
Weeën waren net zo pijnlijk, maar nu wist ik dat als het zo'n pijn deed het ook vlot zou gaan . Toch heb ik wel even gevloekt, ik was wel even vergeten hoe pijnlijk het was . Het persen deed vreselijk pijn, het ging te snel. Bij mijn eerste was ik vrij high van de endorfines toen ik moest persen, ging rustig en ik voelde het haast niet. Bij de tweede ging het heel snel en chaotisch en had ik echt het gevoel dat ik aan alle kanten uit elkaar scheurde. Gelukkig duurde dat ook niet lang . Baby is er zuchtend uitgefloept in 2 persweeën. De derde viel tegen, kreeg een weeën storm en die ik niet anders dan hels kan noemen . Heb alles bij elkaar gegild. Gelukkig ging dat ook snel. Na 45 min mocht ik persen en ik kon alleen maar denken: eruit, eruit, eruit!! Toch blijft de cliché waar... als je baby dan eenmaal weer op je buik ligt . Al was ik vooral bij de derde zo opgelucht dat het voorbij was, heb echt enorm moeten bijkomen van het 'geweld' van die weeën storm. Duurde langer voor ik weer 'aanspreekbaar' was.
Zelfde als punky! Op een gegeven moment de realisatie van owja dit was de pijn. Bij mij was de pijn pas de laatste anderhalf uur echt erg bij beide bevalling, van 6-10 cm zeg maar. Ik wist van de eerste dat ik het persen of eigenlijk dat het hoofdje stond het ergste vond, dit heb ik ook aan de vk verteld en die heeft mij er goed doorheen geloosd? Bij beide duurde het persen kort, 10-15 min. Eerste is wel dpmet de pomp gehaald, waardoor de Napijn veel erger was, bij de tweede kon ik de dag erna alles weer.
1e bevalling duurde 6 uur vanaf breken vliezen, heb mij toen echt verzet tegen de pijn. 2e bevalling nog geen 2 uur. Ik was heel ontspannen, want wist wat er ging komen en daardoor heb ik minder pijn gehad naar mijn idee. Ook ik kon mij niet herinneren dat het staan van het hoofdje zo n pijn heeft gedaan bij de 1e. Maar de 2e was er met 2 persweeen uit. Je weet dan ook dat het snel voorbij is. Wel flinke naweeën gehad die ik echt weg heb moeten puffen. Lag te trillen op mijn bed.
Ja, hier ook... Was heel vlot bevallen, maar heb toen nog een nacht liggen puffen op de naweeën, zo heftig dat ik niet kon slapen. Dat viel dan wel erg tegen . Heb 4 dagen pijnstillers nodig gehad. Ik weet nog dat ik een beetje verbaasd was dat ik nooit iemand daar over had horen klagen!
Ik had de eerste en tot nu toe enige bevalling weinig last tot 5 cm. Daarna werd het hels, ik had ook niet het idee dat de weeën weg gingen. De volgende was er voor de vorige verdwenen was. Ik ben in paniek geraakt omdat van 4 naar 5 een uur duurde. Maar met een minuut of 15 zat ik aan volledig. Nu weet ik dat als het zo erg word dat het einde in zicht is. Maar bij het idee van persen begin ik de afgelopen dagen echt te hyperventileren. Ik had het gevoel dat ik mezelf moedwillig uit elkaar ging scheuren. Maar ik wilde ook niet stoppen met persen omdat ik wilde dat het voorbij was. Uiteindelijk duurde het maar een minuut of 10/15. Maar ik zie hier echt zo tegenop.
Ik heb bij de eerste een uur geperst en werd alles langzaam opgerekt. De tweede had in 1 perswee geboren kunnen worden, maar dat ging me echt te hard. Had toen echt het idee dat ik helemaal uitelkaar gedrukt werd. Daarom gas terug genomen en weinig mee geperst. Daardoor duurde het 10 minuten
De pijn voelde hetzelfde, maar het duurde veel korter, en ik vond het veel heftiger. Maar dat kwam omdat ik de eerste bevalling blanco in ging, ik wist heel goed hoe ik me moest ontspannen, ondanks dat ik in het zkh lag met allemaal toeters en bellen aan me vast, dus constant op bed. Duurde 17 uur, maar was goed te doen. Bij de tweede duurde het 5 uur, de pijn was net zo hevig denk ik, maar ik kon me totaal niet ontspannen, ook doordat de vk van tevoren al had gezegd dat het vast heel snel zou gaan. Bij de derde deed het net zoveel pijn, maar toen kon ik me zo goed ontspannen, dat het eigenlijk wel heel 'knus' was, ik voelde me zo één met mijn lijf en baby, dat het eigenlijk een mooie ervaring was, ondanks dat het net zo erg pijn deed.
Bij mij had ik bij de tweede echt extreem veel pijn. Bij de eerste had ik een weeënstorm en dacht dat het niet erger kon. Bij de tweede ging de ontsluiting zo waanzinnig snel en had ik zo gruwelijk veel pijn.. Kon het gewoon niet meer opvangen!
Ik vond de tweede pijnlijker. Ik had een uur lang een vrij heftige weeënstorm en daarna 1 gigawee waarin de baby werd geboren. Bij de eerste duurde de daadwerkelijke geboorte veel langer. Die heb ik echt centimeter voor centimeter naar buiten voelen komen en het hoofdje heeft toen ook echt even gestaan. Dat hele stuk ging bij de tweede in ongeveer 3 tellen geloof ik, dus wat dat betreft was het wel makkelijker, maar het was wel behoorlijk 'gewelddadig'. Bij de eerste had ik niks en bij de tweede heel veel schaafwonden van binnen + dagenlang naweeën, dus dat was achteraf ook vervelender.
Ik vond mijn tweede bevalling heftiger, omdat het sneller ging. Daardoor vond ik de weeën echt héél pijnlijk, maar ik ging dan ook in 20 minuten van 5 naar 10 cm. Maar ja, dat weet je op dát moment niet.
Mijn tweede was het zelfde als de eerste, het viel best mee en dat echte branderige gevoel down there had ik niet ! De derde en vierde wel, Eerste drie wee opwekkers gehad en de weeen waren "'goed te doen" ja het doet pijn maar ik kon er mee wezen, vierde was hel ! Eerste 22 uur gebroken vliezen 17 uur weeen 12 minuten persen Tweede 17 uur gebroken vliezen 8 uur weeen 8'minuten persen Derde 7 uur gebroken vliezen 6 uur weeen 8 minuten persen Vierde 18 uur weeen ( rug) 30 minuten gebroken vliezen 20 minuten persen