Sinds 8weken slaapt mijn dochter snachts erg slecht. Veel wakker en valt niet in bed in slaap, huilt zich overstuur. 9 van de 10x valt ze wel in mijn armen in slaap. Nu merkte ik gister dat er wel een tandje doorkomt. Puntje is zichtbaar. Volgens het cb moet ik er laten huilen en na 5min gaan kijken en dit langzaam opbouwen. Maar dit gaat zo tegen mijn gevoel in. Terwijl ik weet dat haar oppakken em troosten ook niet de oplossing is. Iemand nog tips
Waarom is troosten en oppakken geen oplossing als ze je duidelijk nodig heeft? Zo klein hoeft ze het toch niet alleen op te kunnen lossen. Al aan samen slapen gedacht?
Tsmdkes kunnen heel vervelend zijn. En als je alleen ligt op een donkere kamer voel je alles.. Al dentinox en zetpil geprobeerd voor het slapen gaan? Dat werkt hier meestal goed als er tandjes op komst zijn. En met pijn.. Gewoon lekker troosten... Cb is leuk, maar die adviezen af en toe... zij willen toch ook hulp als ze pijn in hun mond hebben?
Dat zegt mijn gevoel dus ook, soms doet ze het wel om aandacht hoor. Maar dat verschil is heel snel te zien als er een glimlach komt. We nemen er soms bij ons in bed, dan slaapt ze goed door. Maar willen niet dat ze hier aan went. slaap namelijk zelf dan niet goed
Overdag heeft ze nergens last van, zou het snachts dan wel kunnen. CB zei namelijk dat ze er dan overdag ook last van moest hebben en je dit zou merken.
Evt dentinox? Hier was het rond dezelfde periode drama en heeft 7 maanden geduurd. Moet wel zeggen dat ze tussen 5,5 - 11,5 maand 8 tanden, 4 kiezen en de hoektanden heeft gekregen dus dit was ook een heftige periode voor haar. Overdag geen last van de tanden (afgezien van kwijlen/kauwen) maar 's nachts heel onrustig. Verder heb ik altijd getroost (en gevoed aangezien ze alleen aan de borst in slaap viel) en zodra ze sliep in bed gelegd. Ik heb mijn beide kinderen altijd slapend weg gelegd en op gegeven moment was dat (uit zichzelf) niet meer nodig dus met dat 'leren zelf in te slapen' heb ik niet zoveel.
Hier overdag ook geen last van tanden. Alleen wat meer kwijlen en kauwen, maar niet echt pijn. Dat begint hier dus als hij naar bed gaat. Of net slaapt en na een uurtje huilend wakker wordt.
Overdag is er afleiding. In het donker, in stilte en alleen voel je alles extra hard. Dat is toch bij jezelf ook zo? Wat voor een onwetende barbaren zijn dat op je cb?
Heb er gister/vannacht lekker bijnme genomen op de arm. Is zo lekker in slaap gevallen en heeft een hele nacht doorgeslapen. Toen ik er vanmiddag bij opa en oma ging ophalen voelde ze erg warm en jengelig. Mevr. Heeft koorts en der tandje is opeens een stuk beter zichtbaar. Ga er dus vanuit dat het wel last van der tandjes is snachts.. Gelijk zalf voor der tandjes gehaald en een zetpil gegeven. Mevr. Ligt nu heerlijk op mijn borst te slapen. Het laten huilen gaat zo tegen mijn gevoel in
Paracetamol geprobeerd? Kan wonderen doen. En het CB niet zomaar afschrijven. Die mensen bedoelen het ook goed en van vijf minuten huilen is nog geen kind slechter geworden. Weten alle moeders met meer dan 1 kind.
Ja klopt. Maar het probleem is, dat ze niet meer te kalmeren is als je dit vaker probeert. 5min huilen troosten enz. Dan is ze over haar toeren. Vanmiddag zetpil gehad. Nu ligt ze nog steeds te slapen bij mij. Zo even een fles geven en naar bed brengen..
Het gaat toch niet om een beetje huilen? Het gaat om een kind dat overstuur is van de pijn. Waarom je dan als ouder gewoon weg moet wandelen en je kind het zelf laten uitzoeken, is me een compleet raadsel.
Hier ook 1 last van tanden. Wil ook niet slapen. Net dentinox gesmeerd en zetpil bij de hand. Dus ik voel met je mee. Afgelopen uur 5x naar boven geweest. Zitten in bed. Kwijlen. Knuffels afkluiven.