9 weken en stress/onzekerheid na buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap❤️ Fijn dat het zo snel weer is gelukt. En snap je zorgen.

Ik herken het heel erg. Ik ben met behulp van IVF zwanger geworden. Achteraf bleek dat er tijdens de punctie een bloeding was ontstaan. Ik werd hardstikke ziek en ben teruggegaan naar het ziekenhuis en constateerde men die bloeding. Ik werd meteen geopereerd om de bloeding te stelpen en er is veel bloed weggehaald. Inmiddels waren er wel embryo's ontstaan. En hebben we na veel wikken en wegen toch gekozen voor een tp. Wonder boven wonder heeft het embryo zich ingenesteld en ben ik vandaag precies 26 weken zwanger.

Bij IVF en na zo'n operatie is de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap groter. Dus heb bij zes weken ook al een echo gekregen ivm localisering. Toen begon de stress pas echt. Want het zat op de goede plaats en er was al hartactie❤️ Twee weken later weer een echo. En die twee weken duurden ontzettend lang. Aangezien ik nog moe was van de operatie sliep ik veel en dat heeft me door de dagen geholpen.

Ik vind het in deze situatie onmenselijk dat ze je nog zo lang laten wachten. Ik zou in jouw geval toch bellen of de afspraak naar voren geschoven kan worden. Dat je je hele erge zorgen maakt enz. En als dat niet lukt zou ik naar een echo bureau gaan. Dan maar zelf betalen.

Ben benieuwd wat je gaat doen. Veel sterkte in elk geval.

 

Ik herken de onzekerheid wel , heb gelukkig geen ervaring met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Maar wij zijn vorig jaar ook zwanger geraak d.m.v IVF. Bij de eerste terugplaatsing waren we meteen zwanger. Was zo blij dat het meteen gelukt was !!
Ik kreeg een eerste echo bij 7+1 weken.
Helaas was de echo niet goed.
Het vruchtje was veels te klein en er klopte geen hartje , wat wel had gemoeten rond dat termijn.
Week later moesten we terugkomen , er klopte ineens een hartje maar het vruchtje was nog steeds veels te klein. Een week later weer voor een echo en toen was het hartje weer gestopt met kloppen.
Heb tabletjes in moeten nemen om de miskraam op te wekken .. en na 2 weken moesten we weer voor een echo.
Het bleek nog steeds niet schoon te zijn , kreeg de keuze om of m’n menstruatie af te wachten of nog een keer de tabletten in te nemen. Had gekozen voor m’n menstruatie afwachten , maar na 2 weken kwam er nog niks. Dus weer naar het ziekenhuis voor een echo. Het was nog steeds niet schoon. Uiteindelijk alsnog afgelopen februari gecurreteerd moeten worden.
Hierna konden we bij de eerstvolgende menstruatie gelukkig meteen weer beginnen met onze 2e IVF behandeling.


En gelukkig nu weer meteen van de eerste terugplaatsing zwanger !!
We zijn woensdag alweer 6 weken zwanger , maar we krijgen 6 mei pas de eerste echo.
Ben heel onzeker of het allemaal wel goed zit. Kan pas een beetje genieten hoop ik als we hebben gezien dat het bij de eerste echo allemaal wel zo eruit ziet zoals het hoort te zijn.

Als je zulke negatieve ervaringen hebt overgehouden aan een zwangerschap , kun je er helemaal niet meer zo van genieten.
Zit ook telkens te twijfelen het ziekenhuis te bellen om te vragen of we eerder mogen. Maar dan denk ik weer probeer wat geduld te hebben. Tegen de tijd dat wij voor een echo mogen ben ik bijna 8 weken dan moet er toch echt wel wat te zien zijn.

Maar als ik jou was zal ik inderdaad misschien vragen of je wat eerder mag. Zo in de stress zitten is ook niet fijn !
Ik hoop voor jou dat je snel gerustgesteld bent , en dat je over een paar maanden lekker mag gaan genieten van je kleine frummeltje

 

Herkenbaar qua angst, niet vanwege buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar door een miskraam.
Kunnen alleen zwanger worden via IVF en vorig jaar bleek dit achteraf misgegaan met 10 weken ongeveer. Nu weer zwanger en man tot 11 weken zo vreselijk zenuwachtig en onzeker etc en uiteindelijk super lief elke week een echo gehad. Nu moet ik er nog steeds aanwennen dat het echt goed zit en is.
Je moet ook maar weer zo denken het gaat vaker goed dan mis!

 

Heel herkenbaar voor mij! Voor ik zwanger werd van mijn tweede kindje heb ik een miskraam gehad met heel wat complicaties: na de curettage heel hoge koorts en een baarmoederontsteking, een week ziekenhuis en het risico op het verwijderen van de baarmoeder. Door een hel ben ik gegaan . Toen we na anderhalf jaar toch weer zwanger werden was ik vooral in het begin heel ongerust. De eerste echo afwachten was vreselijk en ook voor de volgende controles was het altijd weer stressen. Maar ... alles is goed gegaan. We zijn nu de trotse ouders van een flinke zoon van 8 maanden. Ik wens je veel moed en sterkte, je zorgen maken van op voorhand haalt niets uit. Probeer te genieten van elk moment.

 

Even nieuwsgierig, hoe was de echo? Hopelijk goed nieuws gekregen!

 

Succes
Ik was ook best onzeker.
Mijn laatste zwangerschap (6 jaar geleden inmiddels)
Was ik blijkbaar zwanger van een tweeling.
Eentje was buitenbaarmoederlijk en de ander wel in de baarmoeder.
Mijn dochtertje onderhand 6 is kerngezond maar ik merk dat het me wel onzeker heeft gemaakt.
Het andere vruchtje hadden ze operatief verwijderd en kwamen ze pas achter tijdens de kijkoperatie.
Vanaf de echo wad dus ook niks te zien.

Vandaag bij de VK echo gehad en was zo moeilijk te zien allemaal.
Ze hebben me uiteindelijk doorwegen naar de ziekenhuis waar ik gelijk terecht kon.
Zij hebben bevestigd dat het goed zit.
Ik begrijp je onzekerheid.
Ik vond een echo bij 9 weken al erg lang.

Hoop dat je een goede echo heb gehad

 

AH wat fijn zeg!
Gewoon uitspreken inderdaad.
Ik kreeg gisteren mijn echo niet mee... waarom niet weet ik ook niet maar was erg teleurgesteld.
Heb toch even de ziekenhuis gebeld achteraf of ze het niet kunnen scannen en mailen.. Dat kon gelukkig.
Altijd gewoon even vragen helpt

 

Ja erg dubbel maar dat wist ik niet van tevoren.
Dat hoorde ik pas nadat ze het hadden verwijderd.
Ze dachten aan mijn blinde darm.

Het heeft wel impact gemaakt vooral bij de meiden.
Die hebben het altijd over ‘het vierde kind’
Nou die komt er nu aan

Ik ben nu 9 weken:

 

Hier in het zelfde schuitje gezeten. Nov geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! Inmiddels ruim 11 weken zwanger.

Ik had gelukkig meteen een goed gevoel erbij. En ook al aardig wat vroege echo's gehad, wat mijn positieve gevoel bevestigde. Maar die dagen tot die eerste echo waren echt slopend. Dacht overal wat te voelen, en meteen weer denken aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Ik had dus wel meteen een goed gevoel, en dacht ook echt, het gaat vast niet weer zo fout.

Fijn dat je mocht komen voor een extra echo!!

 

Ja idd, je voelt van alles! Ik heb zelfs nog het ziekenhuis gebeld omdat ik zo'n last had van rechtsonder in mn buik, moest ook direct komen, achteraf kwam dit vanuit mijn bekken.
Maar wel gerustgesteld met meerdere echo's in het ziekenhuis. Na het kloppende hartje door naar de verloskundige. Daar inmiddels ook 2 echo's gehad. En ook de termijnecho. Nipt was ook helemaal goed.

En nu val ik wel in een gat! Heb 25 mei afspraak voor de geslachtsbepaling. Dus dan pas weer een echo.

Heb thuis een Angelsound, dus daarmee luister ik regelmatig even naar het hartje, en dat stelt me dan ook wel weer gerust .

Dit gaat vast helemaal goed komen, en bij jou ook!!

 

Bij ons maakten ze expliciet het geslacht niet bekend nav de nipt test. blijkbaar verschillend beleid, gek he?