Hallo allemaal, net bevallen van ons tweede kindje en ik overzie het allemaaL niet. Vraag mezelf echt af hoe ik in vredesnaam iedereen ‘s ochtend aangekleed en wel de dag kan laten starten. daarnaast ben ik fulltime kolver dus ik zie het echt als een uitdaging allemaal. Zelf zit ik alles behalve lekker in m’n vel. Dus ik ben opzoek naar structuur. hoe ziet jullie dagelijkse ritme eruit met twee kids? Hoe doen jullie het bijv met het badderen/douchen van een twee jarige en een baby. Valt dat de combineren? Deel alle tips met me , ben ook wel benieuwd naar de struggles die jullie tegen zijn gekomen.
Mijn man heeft langer zorgverlof opgenomen. Hij werkte in de derde week maar halve dagen. Pas toen zoon 4 weken was ging hij volledig aan het werk en sprongen mijn ouders bij met hulp voor de oudste: ik had genoeg aan baby en mijzelf ( ook kolven ivm zwakke baby). Bad en bed deed en doet mijn man altijd, hij kookt ook. Schakel je netwerk in, je hebt ze nodig. Een vriendin die even de oudste gezellig meeneemt bv Ik leef tot 11:00 boven. Sta heel rustig op. Man zet mijn ontbijt boven aan de trap. Scheelt enorm
In het begin lukt niet altijd alles, en dat is niet erg. Hier deed ik de jongste bv maar weinig in bad - het was vooral veel gedoe eigenlijk, echt niet iets waar we dagelijks tijd voor hadden (of energie!). Dus baby ging alleen in bad als mijn man ook thuis was en kon helpen. Peuter zette ik heel vaak onder de douche ipv in bad, dat vond ik sneller met wassen en ook makkelijker als baby bv plots wakker werd - dan kon de douche uit, peuter een badcape aan en naar de baby. Maar dat zijn van die kleine, persoonlijke dingetjes die je zelf gaat vinden in jullie gezin - komt goed En bv ook met eten ‘s avonds, ik had wat dingen in huis waarmee ik snel wat voor de peuter kon maken als alles een beetje uitliep - dan aten mijn man en ik bv als de oudste al in bed lag. Scheelde zooooveel als de peuter niet nog te lang hoefde te wachten op het eten (en naar bed), dat was anders echt gestress. Aankleden overigens ook, als peuter naar de psz moest en we liepen een beetje achter, dan deed ik baby een schone luier aan, warm buiten-pakje over de pyjama en klaar. Baby omkleden gebeurde dan later wel. Wat hier het beste werkte was alles nemen zoals het kwam; zat ik te kolven en werd peuter ineens opstandig? Dan bv boekje erbij en voorlezen. Of even de tv aan. En soms moest de baby even wachten op de peuter en soms andersom, het is niet anders. Wees inderdaad ook niet bang om je netwerk in te schakelen; en soms kan iemand niet echt komen helpen, maar hebben ze wel handige tips Erover praten geeft ook al opluchting omdat je meer mogelijkheden ziet dan ‘dit gaat me nooit lukken!’. Ik herken het overweldigende gevoel wel enorm, en dat wordt vanzelf beter naarmate je je draai en ritme meer gaat vinden.
Vooral niet teveel druk op jezelf leggen en je motto veranderen in gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Je doet gewoon je best en in het begin is het zwaar en moeilijk om je aandacht te verdelen en uit te vinden wat de beste manier is voor alles. Ik heb de baby de eerste maten geen pyjama aan gedaan, gewoon laten slapen in kleertjes. Zijn toch zachte pakjes, weinig verschil met pyjama en je moet al vaak genoeg omkleden vanwege spugen of spuitluiers dus dat deed ik in het begin niet extra voor de nacht. Peuter kun je laten 'meehelpen' met badje van de baby, zelf een washandje geven en voetjes en buik laten wassen, luier aangeven bijvoorbeeld. Toen baby wat groter was deed ik ze wel allebei tegelijk douchen. In het begin toen mn man thuis was voor extra handen. Later ook wel baby in een ringsling die tegen water kon en dan handen vrij om peuter te wassen. Ik zat dan op een krukje. Of alleen peuter douchen/in bad en baby in wipstoel in de badkamer. Of de ene douchen als de andere sliep. Toen baby kon zitten deed ik ze ook wel samen in het badje op de grond van de douche, zelf ernaast op krukje. Maar een tijdje minder vaak douchen is ook niet erg. Draagdoek is erg handig. Bij de oudste at ik de eerste tijd steeds koud of niet tegelijk met mn man. Met draagdoek ging dat wat makkelijker. Makkelijke maaltijden of iemand vragen voor je te koken. En proberen dat je af en toe een momentje voor jezelf hebt en iemand anders de kids even neemt, al is het maar zodat je een kwartier in je eentje kan douchen of warme koffie kan drinken.
Gefeliciteerd met de tweede! Hoe oud is je jongste? Mijn tips die hier werkten: - zoals al eerder gezegd, baby in kleding laten slapen de eerste maanden - als je avondeten maakt, dan als mogelijk, gelijk een tweede portie meemaken voor in de vriezer - baby deed ik zelden in bad, gewoon wassen met een washandje en een bak water is veel sneller en minder gedoe, dan kun je ook weglopen mocht er iets met peuter zijn. - op het KDV zijn ze wel iets gewent, dus baby hoeft niet schoon mee indien dat anders niet uitkomt - hier kan peuter wel zelfstandig op potje, maar niet op de wc, daarom de eerste weken ook een potje in de woonkamer gezet omdat ze altijd moest als ik m'n handen vol had. - je man zoveel mogelijk in de nachten laten doen als jij overdag niet kan bijslapen. - ook de peuter douchte ik 2-3x per week, niet dagelijks. - hou de was bij;dagelijks op een vast tijdstip, een wasje in de machine doen. Afbouwen als je echt maar halve wassen gaat draaien.
Fysiek maar daardoor kwam de pure wanhoop mentaal wel even binnen: hoe ga in het in hemelsnaam redden met 2?? Kun je bij 1 nog slapen als de baby slaapt, moet je bij nr 2 gewoon door. Of de leuke: help de baby huilt maar de oudste ook: ik moet 1 laten huilen: ik kan niet én voeden én de oudste helpen die te moe is en ook op schoot wil. Of met corona dat kind aan huiswerk moet, maar de baby echt een huildag heeft pfff. Maar... ik red mij er prima mee nu. De balans is terug ik voel mij niet vreselijk als 1 even moet wachten en dus even langer moet huilen: dat is soms even niet anders. Ik stap met beide kids zo op de fiets (baby in fietskar in maxicosi) en ga gewoon zelfs naar de winkel. Maar je moet wel durven om die extra hulp te vragen:het is echt oke als je vraagt of iemand even uurtje kan oppassen zodat je even slaapt, eeb vriendin die de oudste even meeneemt etc Het went, echt. Over 2 maanden ziet het er alweer anders uit
Dankje! Wat fijn dat jullie het herkennen. Scheelt al zoveel. Ik dacht iedereen doet dat ff, maar ben gelukkig niet de enige dus.
Weet je,bij de eerste moest je alles echt uitvogelen. Bij de tweede dacht ik: nou, luiers verschonen eitje etc en idd je bent er makkelijker in. Minder onzeker, want je googled niet meer suf of het normaal is dat een baby veel niest. En ik vond ook, dat ik idd makkelijker ben tov de eerste. Maar o wat heb ik het onderschat dat de hele gezinsbalans opnieuw moet worden uitgevonden. Dat dat mini mensje alles wél onverhoopt gooit. Het gezinsritme is anders. Al is het ook makkelijker. Stil zijn omdat de baby slaapt lukt niet met een spelend blij kind in huis haha, dus tijdens dutje van de baby zet ik ook gewoon de was aan bij de eerste durfde ik dat echt niet! Komt goed! Ik douche zelf altijd als ze beide slapen en man is thuis man doet baby in bad, neemt schone baby mee naar mij toe in slaapzak. Terwijl ik de baby voedt, gaat de oudste in bad,met mijn man of man doucht op dat moment, eenmaal schoon haalt hij de baby op en brengt hij die op bed: terwijl ik nog even 1 op 1 tijd hebt met de oudste en die kan knuffelen slapende baby? Oudste op bed. Dan is het nog maar 19:30 als t huis stil is en kan ik rustig douchen loopt de dag anders? Worden beide kids gewassen. Ik doe de baby en man de oudste Duurde wel even voor we die routine erin hadden en hadden gevonden wat relaxed werkt voor ons. Man doet ook s nachts de luiers
Ik vond de overgang van een naar twee kinderen zo zwaar! (Van twee naar drie was dan weer peanuts). Mijn redding was de draagdoek. Mijn tweede en derde kindje leefden de eerste maanden in de doek. Baby altijd tevreden en je handen vrij voor de andere kindjes.
Ik had en heb het ook. Huur een huishoudster in (desnoods oproepje op lokale facebookgroep), vraag je omgeving of ze structureel een dagdeel per week kunnen helpen. Opa's en oma's, buren, vrienden, misschien vrienden die ook kinderen hebben (iedere woensdagmiddag de oudste laten spelen bijv). De meeste mensen vinden het écht leuk ook om gevraagd te worden, zijn dol op die kleintjes. Mijn buurvrouw bleek dol op hele kleine baby's en genoot er zelf ontzettend van. Maar je moet concreet hulp vragen, mensen zullen het meestal niet zelf aanbieden alhoewel ze graag willen. Een vriendin van me kwam hier iedere week even stofzuigen beneden en deed daarna een uurtje de kinderen. Ik ging zelf ook naar boven dan, om even weg te zijn uit het kindergetetter. Durf te vertellen dat je het zwaar vindt, laat de verdere details achterwege als je het niet wil delen. Ik kolfde ook veel, ben er voor het welzijn van het gezin mee gestopt, en ben flesvoeder geworden. Misschien wel net iets minder dan borstvoeding, maar wel belangrijk voor wat "lucht" voor mezelf. Probeer voor jezelf te blijven zorgen voor zover dat lukt. Gezonde voeding en op tijd eten zijn goed voor je, zowel mentaal als fysiek. Oudste nog een potje geven desnoods bij avondeten, worden ze ook groot mee en dan voor jullie een kant en klaar iets. Salade of gewoon iets lekkers. Misschien kan iemand 2x per week een maaltijd voor je verzorgen, ingevroren en wel, zodat je alleen op hoeft te warmen. Het wordt beter uiteindelijk. Je vind een draai, je kindjes worden groter. Ik vind het nog steeds zwaar, maar ik ben blij dat de kleine-baby-en-peuter-fase achter ons ligt. Ze kunnen nu samen spelen, de jongste kan zich uitdrukken enigszins en met een kleuter kan je echt praten. Ik sluit me ook aan bij alle tips van anderen! Mijn pb staat altijd open !
Dankje! Allemaal heel herkenbaar wat ne zegt. Fijn dat jullie je routine hebben gevonden. Hopelijk wij ook snel, daar ga ik toch het beste op