Afscheid huis ivm verhuizing

Gewoon door het lege huis lopen, dag huis zeggen en uitleggen dat jij verdrietig bent omdat dit huis jullie veel plezier heeft gegeven en dat je heel veel zin hebt om in het nieuwe huis nog meer plezier te maken.

 

In plaats van het als afscheid te zien, kan je het ook als een nieuw begin zien. De laatste keer dat wij verhuisden gingen we er erg op vooruit. Dus ik keek er juist naar uit. De goede herinneringen blijven toch wel, daar heb ik het huis zelf niet voor nodig.

Mijn oudsten waren 2 en 4 en die zijn ook vlak voor en tijdens de verhuizing ergens anders ondergebracht. Ze kwamen gewoon in een ingericht en redelijk net huis. Met hun eigen spulletjes. Behalve vooraf uitleggen hebben we daar nooit veel aan gedaan.
Heerlijk juist, dat ‘vakantie in eigen huis’ gevoel!

 

Wij hebben eerst wat sterretjes afgestoken in de tuin van het oude huis, er nogmaals bij gezegd dat dit een afscheid was. Daarna hebben we bij het nieuwe huis sterretjes afgestoken voor een nieuw begin.

 

hier is het over 6 weken zover. De oudste van 10 heeft er best moeite mee. Maar ook hier gaan ze een weekendje weg tijdens de verhuis- zodat ze niet ziet hoe het laatste van haar kamertje leeggehaald wordt. Wij hebben 10 dagen over en ik heb geen idee hoe ik me zal voelen... maar kijk ontzettend uit naar de nieuwe woning en de nieuwe buurt (ook al zit ik zeker niet slecht nu) . In jou plaats zou ik nog laatste foto's maken - gewoon omdat het nog kan. En ik houd rekening met tranen, veel knuffels en in het begin misschien nog even weinig ruimte in m'n bed, als de oudste er bijkruipt . Scheelt dat we naar een 1.80 bed gaan straks hihi..

 

Wij zijn verhuisd door een verhuisbedrijf. Op donderdag 's ochtends de deur uit naar school, na school frietjes eten bij het oude huis en daarna logeren bij opa en oma. Op donderdag hebben de verhuizers ingepakt. Op goede vrijdah zijn wij over gegaan. Zaterdagochtend kids opgehaald die kwamen in een af huis waar alle dozen waren uitgepakt (dit zelf gedaan maar tot heel laat door gebuffeld) en alles opgehangen.

Op 2e Paasdag met de kids door een leeg en schoon oud huis gelopen. Ze waren binnen de minuut klaar en zeiden dit is ons huis niet meer. Geen traan geen moeilijk doen niets (zelfs onze zoon met autisme niet)... Onze kids zijn 7,6,5 bijna 2 en 8 maanden.

Kortom zelf niet te moeilijk over doen dan doen de kids er ook niet moeilijk over.

 

Ik heb mijn dochter (destijds 2) een doos met spulletjes uit haar kamer laten inpakken en die samen naar het nieuwe huis gebracht. Dat hielp heel goed om haar te laten begrijpen dat we ergens anders gingen wonen. Daarna nog een kort rondje door het oude lege huis gelopen en toen was het goed.

 

Ik zat ook al even te fantaseren hoe we dit kunnen gaan aanpakken.
Mijn kinderen zijn 7&9 dus ze blijven tijdens de verhuizing gewoon bij ons/speeltuin/tuin. Ik denk dat wij nog even met zijn allen door een leeg huis lopen en bewust alles gedag gaan zeggen. Het scheelt dat we in de buurt blijven wonen en ze hier nog regelmatig langs zullen fietsen.

 

Zou sowieso met hun zelf nog door de lege kamers lopen (vooral ook zodat ze zien dat er niks achterblijft en echt alles mee verhuist naar t nieuwe huis). Eventueel met facetime als t logistiek niet mogelijk is om t met de kinderen te doen

Wij hebben dochter (toen 5) meegenomen toen we daar nog gingen schoonmaken en alles dus al leeg was.
Zij wilde zelf vooral afscheid nemen van haar kamer en heeft dat dan ook op haar manier gedaan.

 

Ik liep er van de week nog even op mijn gemakje doorheen en trok toen de deur dicht achter me. Hoofdstuk klaar.

Nieuw boek slaan we open.

Was even moeilijk maar voelde ok. Torn ik van de week terug moest om daar wat te halen, deden de nieuwe bewoners open en hadden ze al een nieuwe vloer gelegd en muren geverfd. Dat was wel heeeeeel apart Haha.

 

Dit heb ik ook gedaan.

En ik heb er een mooie foto van gemaakt. Dag huis!

Veel succes met de verhuizing en veel plezier in je nieuwe huis!

 

Ik heb dat dus echt helemaal niet, dat gevoel bij een huis. Het gevoel dat ik afscheid moet nemen. (Of bij spullen in het algemeen.)

Mijn man heeft dat ook net als jullie maar ik kan me er echt niks bij voorstellen.

 

Toen wij een paar kaar geleden zijn verhuisd waren mijn kinderen ongeveer even oud als die van jou. De oudste heb ik toen een keer meegenomen naar het lege huis om er samen doorheen te lopen en wat foto's te maken, maar heel eerlijk was dat meer voor mij dan voor haar. Ik was veel emotioneler over het hele verhuizen. De kinderen vonden het eigenlijk veel meer een groot avontuur en waren veel minder melancholisch (en melodramatisch ) dan ik.

 

Ik ben te vaak verhuisd de afgelopen jaren. Wat ik erg belangrijk vind zijn foto's. Dan kun je altijd terug kijken op bepaalde tijden.

 

Wij hebben onze kinderen overal bij betrokken toen we eenmaal een ander huis hadden gekocht. Zo mochten ze zelf ideeën voor hun nieuwe kamer aandragen en behang e.d. uitzoeken. We gingen wel eens samen naar de bouwmarkt of stiekem even bij het nieuwe huis kijken en door de tuin rennen (de oude bewoners waren al weg en ze waren er van op de hoogte. We mochten zo vaak gaan als we wilden ) Ze hebben hier en daar mee geholpen met inpakken en oude spullen weggooien. Het is nooit een probleem geweest. Ze hebben vanaf dag 1 ook heerlijk geslapen in hun nieuwe bed mét oude vertrouwde knuffels We hadden het niet anders gehoopt.

 

Wij hebben de kinderen ook overal bij betrokken (destijds 2 en 4 jaar), dat vonden we erg belangrijk. Toen het hele huis leeg was zijn we nog een keer met zijn vieren door het lege huis geweest. We hebben veel foto's gemaakt (ook voor de verhuizing) en toen we de deur voor de laatste keer op slot hadden gedaan, hebben we een familiefoto voor het huis gemaakt. Daarna hebben we het huis uitgezwaaid.