Maandag hebben wij ons kindje verloren bij 7 weken. Is dit een miskraam of vroegmiskraam? Voor mij voelt dit zo echt, zo'n groot verlies. Maar anderzijds heb ik ook het gevoel alsof andere zouden vinden dat ik overdrijf of er te zwaar aan til omdat ik nog niet "zo ver" was. Hoe voelden jullie je hieronder bij deze termijn? Ergens besef ik wel dat het waarschijnlijk nog moeilijker is om bij 16 weken of nog later een kindje te verliezen, maar toch.. ik ben zo verdrietig, zoveel dingen zijn een trigger op te huilen. Wat moet ik nu toch..
Sterkte, laat je verdriet er even zijn. Dat mag, je mag verdriet hebben. Je mag boos zijn, je mag overal tegenaan trappen. Een miskraam is heel verdrietig, vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent zie je je kindje al voor je. En dan ineens raak je dat toekomstbeeld kwijt door de miskraam. Het maakt niet uit wat andere mensen vinden van de termijn, jij bent je zwangerschap verloren. Het kindje wat zo gewenst was. Sta jezelf toe verdrietig te zijn, dat hoort bij de verwerking. Sterkte!
Laat al je gevoelens toe nu, dat is voor de heling het beste. Je bent je kindje kwijt geraakt en een toekomst ermee. Maak je verdriet niet kleiner voor jezelf, laat je verdriet toe.
Precies, op elk termijn is het verdrietig. Zodra je een positieve test hebt ga je al van je kindje houden. En die ben je nu verloren en dat doet heel veel pijn. Laat je verdriet toe geef het goed een plaatsje. Zodat je het goed kan verwerken.
Op welke termijn je je kindje ook verliest, het blijft iedere keer hartverscheurend... voor jou was het echt en je zag al een hele toekomst voor je. Laat anderen maar denken wat ze willen. Veel mensen begrijpen niet hoe het voelt, totdat ze het zelf meegemaakt hebben helaas.
Heel veel sterkte Meis! Zoals de anderen al zeggen, op elke termijn is het verdrietig, ook als je de dag na positieve test gaat bloeden. Vanaf het moment dat je zwanger bent ga je dromen, stel je je in op de komst van een kindje en als dat ineens die mooie ballon wordt doorgeprikt en je met lege handen staat is dat heel verdrietig en voel je je heel machteloos. Mensen die het niet meegemaakt hebben begrijpen het meestal niet, hoe het voelt en hoe de impact is maar onthoud dat jouw gevoelens er zijn, en ze zijn zoals ze zijn. Er is niets aanstellerigs aan. Dikke knuffel
Persoonlijk vind ík, na 3 mk (6-8-13wk) niet dat ik een kindje ben verloren maar miskramen heb gehad. Ik vind het een kindje na idd zo'n week of 15. Met 6 en 7 weken is zelfs de vorm nog geen kindje. Maar he , dit is voor iedereen anders. Verdriet is verdriet. Al denk ik niet dat je tegen een moeder die een kind herft verloren met 30 weken, dat jij ook weet hoe het voelt. Maar dat terzijde. Een miskraam doet pijn. Hoop is vervlogen en je toekomst veranderd. Sterkte met dit verlies. Liefs
Wat naar! Heel veel sterkte! Wees vooral niet te streng voor jezelf hoor. Gewoon voelen wat je voelt. Het maakt niet uit hoe ver je was. Ik heb ander halve maand gelden ook een miskraam gehad. Was 8+3 en het kindje was niet groter geworden dan 7+2. Ik heb het er nog steeds best moeilijk mee. Ik merk wel dat mensen om me heen verder gaan, maar erover praten kan ik nog steeds. Ik hoop dat jij het gevoel hebt dat je dit gewoon mag voelen en dat je erover kan en mag praten!