Zijn er nog meer mensen hier op de site waarvan de partner wil stoppen met behandelen. Ik zit in z`on situatie en weet me geen raad...ik wil niet stoppen. wil voor mijn doen er alles aan gedaan hebben wat ik kan...we hebben nu nog 1 iui poging over en daarna is het klaar voor hem. Ik wil graag nog ivf maar hij is niet voor rede vatbaar...hebben jullie misschien tips?
Wat een kl*te toestand, zeg! Zou het niet een moment opname van hem kunnen zijn? De IUI's doen natuurlijk ook wel wat met je mentale toestand, misschien als alles dadelijk even tot rust komt, dat zijn mening dan wel weer bijgesteld wordt. Waarom wil je partner stoppen, specifieke reden ? Sterkte
Jemig wat een rotsituatie zeg. Tja inderdaad wat is de reden dat je vriend/man wilt stoppen met behandelingen. Als IUI hem al te veel is, dan zou ik zeker niet aan IVF beginnen, of juist nadat jullie hier heel goed over hebben gesproken. De druk bij IUI en IVF/ICSI behandelingen zijn vaak zo groot. Voor de vrouw die de behandeling ondergaat een stuk groter voor de man die er eigenlijk alleen bij staat. En juist dat gedeelte is voor mannen heel moeilijk te verkroppen. Zie zien hun partner zo anders met vaak zoveel verdriet en overige emoties. Meis, praat goed met hem en probeer te kijken waarom hij niet verder wilt, wie weet kunnen jullie toch nog de gulden middenweg vinden. Heel veel succes. Groetjes Elvira
Hoi Hoop, Ik vroeg me af hoe het met je ging,lang niks gehoord. En nu lees ik je berichtje op zwangerschapspagina. Ik begrijp dat je nog steeds in die moeilijke situatie zit helaas... Bij deze wil ik je ontzettend veel sterkte wensen + veel succes! Hoop dat alles uiteindelijk goed mag komen. Groetjes,Aline alias Elles.
Het lijkt me een lastige situatie... En ik kan maar 1 tip geven: blijf praten. Waarom wil hij niet (om jou verdriet, jouw pijn/hormonen/last, of iets anders), en vertel hem waarom jij wel wil, en wat je ervoor over hebt.. Probeer zo open mogelijk te zijn, dan kun je hem of overtuigen, of begrijpen...
Jeetje Hoop dat is inderdaad een flinke domper op je kinderwens. Het enige wat je kunt doen is praten, praten, praten. In dit geval is het denk ik wel raadzaam om met het ziekenhuis rond de tafel te gaan en misschien gebruik te gaan maken van de maatschappelijke hulp die ze daar aanbieden. Heel veel sterkte samen. Elmo
Pfff, wat een moeilijk situatie zeg. Helaas kan ik ook niet meer zeggen dan er over te gaan praten. Je kan moeilijk zonder hem verder gaan.. Probeer hem ook te begrijpen en geef jullie zelf anders een rust periode van een paar maanden. Misschien dat hij de rust vindt en daarna toch ervoor wilt gaan.
Hoi Hoop, Erg lang niets meer van je gehoord in het IUI topic, ik hoop dat de rust je goed gedaan heeft... Jammer te lezen dat je man nog steeds niet verder wil dan IUI. Ik snap dat hij niet zover wil aangezien hij al kinderen heeft,(als ik me goed herinner was dit de reden toch?) maar hoe vind hij het dan voor jouw? Kan hij wel begrijpen dat jij wel heel erg graag zelf kindjes wilt? Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen samen en ik ga natuurlijk hard voor je duimen dat ivf helemaal niet nodig is en dat je toch nog met de laatste IUI zwanger raakt. Heel erg veel succes! Dikke knuffel Pat
hoi hoop, hij moet begrijpen wat het voor jou betekent kinderloos te blijven.. het ECHT begrijpen... ik hoop zo dat jullie eruit kunnen komen.. praten praten en nog eens praten.... die suggestie van het maatschapppelijk werk vind ik een hele goede.. misschien de moeite waard om te proberen, ik zou echt alles proberen.... hij moet het gewoon begrijpen, het echt voelen en begrijpen dat dit jou raakt in de essentie van je hele zijn, je hele wereld ,in alles..... heel veel sterkte.... veel liefs Jose
een moeilijke situatie. ik herken ook wel iets. bij mijn man is geen zaad gevonden. wij gaan door voor pesa/mesa of tese. als er niks is wil hij absoluut niet verder voor een donor. aan de ene kant kan ik het wel begrijpen. maar aan de andere kant is het moeilijk, want je hebt toch een kinderwens. mijn vriendin zegt als ze in zo'n situatie zat dat ze dan bij hem weg zou gaan omdat de kinderwens het belangrijkste is. maar ik vind dat nogal wat, je houdt toch van elkaar.
hoop: zo dat is mooi k*t dat je vriend er niet verder voor wil gaan. ik snap dat niet. als je echt graag kinderen wilt dan heb je er toch alles voor over om ooit zo'n mooi klein leventje in handen te mogen hebben. ik vind het vreemd dat je partner dan ineens zegt van ik wil niet verder dan iui. ik denk dat er iets anders is dan alleen de ivf. misschien is dit allemaal te zwaar voor hem. en dan lijkt mij het idd het beste om er over te gaan praten met iemand. misschien krijgt hij er anders later spijt van. mari: wat jou vriendin heeft gezegd vind ik ook heel erg je houdt toch van je man/vriend maakt niet uit wat er gebeurd je staat dan altijd voor elkaar klaar? ik vindt dat zulke mensen de rollen eens andersom moeten zien. hoe zou zij het vinden dat haar vriend haar verliet omdat zij onvruchtbaar was? nee ik vindt dat zo erg als iemand dat zegt ik kan daar echt niet bij. sorry maar ik begrijp dat echt niet
Als je niet in een situatie zit is het altijd makkelijk roepen wat jij ZOU doen. Ik hecht daar na de lange MMM geen waarde meer aan (aan die meningen). Een keuze voor een Donor, IVF etc. is heel persoonlijk. Er zijn veel mogelijkheden maar nog veel meer verschillende gevoelens. Die tellen nou eenmaal zwaar mee in dit traject. Elmo
Lieve Hoop, ik kan me herinneren dat toen wij nog samen in het IUI topic zaten, dat je toen al zei dat IUI voor jullie het eindstadium zou zijn. Je vertelde dat je man eigenlijk helemaal niet in de MMM wilde, maar vooruit, alleen IUI dan nog. Ik kan me herinneren dat je daar toen wel vrede mee had. Het is altijd moeilijk om advies van een afstad te geven, en ik vind de situatie echt onzettend rot voor je (want dat is het helaas echt ) maar als ik even aan de kant van je man ga staan kan ik me voorstellen dat het voor hem ook niet goed voelt dat hij instemd met IUI, en nu weer een stap verder moet, terwijl hij ruimte tijd van te voren al had aangegeven dit niet te willen. Hoe denk je/jullie over een donor?
Hi Hoop, Ik ken een meisje dat in een vergelijkbare situatie zit. Het lijkt me zo moeilijk voor haar en voor jou, als je er niet hetzelfde in staat als je partner. Wat ik ineens zat te denken: wij hebben ooit via een vriendin samen een gesprek gehad met een ander stel dat ook de hele MMM door is gegaan en uiteindelijk via IVF twee kindjes. Voor mijn lief was het de 1e keer dat hij met een andere man sprak met vruchtbaarheidsproblemen. Ik kan me voorstellen als jouw man/vriend geen andere mannen in zijn omgeving heeft die hetzelfde doorstaan, of alleen mannen die er ook niet over praten, dat hij dan misschien het gevoel krijgt de enige te zijn of het zelfs als falen ziet. Het past misschien niet in zijn beeld. Zou het kunnen helpen als hij eens in contact komt met een andere man die er heel normaal over doet en er volledig achter staat? Ik weet ook niet zo goed hoe je dat voor elkaar zou moeten krijgen, maar er zijn genoeg stellen via via te vinden die dit meemaken. Het is maar een ideetje, ik kan niet beoordelen wat er voor jouw man meespeelt, het is gewoon een heel persoonlijk en emotioneel proces. Hoop echt dat jullie eruit komen! Sterkte.
Bedankt allemaal voor jullie reacties. IK ben bang dat er niet over te praten valt, ik zal de situatie wat beter uitleggen mijn vriend heeft al 2 kinderen uit een eerdere relatie. en een klein jaar nadat wij elkaar leerden kennen zei hij dat hij geen kinderen meer wilde. IK heb toen gezegd dat ik die wens niet naast me neer kon leggen en dat het dan het beste zou zijn als we uit elkaar zouden gaan. Dat wilde hij ook niet dus hij heeft toen na een aantal gesprekken met mij en met een 3e. besloten dat hij toch met mij nog een kindje wilde maar niets zag in de MMM. nu zijn we uiteindelijk toch een jaar geleden gestart met IUI (hij vond dit nog enigzins natuurlijk) nu 5 pogingen later is het niet gelukt en hebben we het over IVF gehad dit wil hij absoluut niet. hij zegt als het voor ons is weggelegd komt het wel en anders niet. ik ben bang dat ik niet kan leven met het feit dat ik niet alles geprobeerd heb om mijn wens te laten uitkomen. dus dit is zo`n beetje het verhaal.
Rach, dat klopt aan het begin van het traject had ik daar ook enigzins vrede mee. Misschien niet slim maar je gaat vol vertrouwen de iui met de hoop dat het lukt en dat je IVF waarschijnlijk niet nodig hebt....waarschijnlijk wel dus! Ik verwijt het hem ook niet begrijp me niet verkeerd ik weet alleen niet wat ik nu moet doen.
Nou wordt het verhaal toch wel enigszins anders moet ik eerlijk zeggen. Hij is al verder gegaan dan hij voorheen wilde....heeft vooraf duidelijk een grens aangegeven en staat nu op die grens. Tuurlijk mag jij hoop hebben dat hij omslaat en toch het IVF traject aangaat maar.......bij die hoop zou je het wat mij betreft moeten laten. Ik weet als geen ander hoe groot je kinderwens is/kan zijn. Als deze wens niet in vervulling gaat doordat hij geen IVF ziet zitten dan is dat zeer pijnlijk. Het is aan jou te beslissen of jij hier mee kunt leven of niet. Dit staat momenteel tussen jullie in en de enige die een knoop kan doorhakken lijk jij. Wat ontzettend moeilijk zeg. Dit wordt een zeer pittige strijd voor jullie. Heel veel succes (mijn advies is nog steeds met een proffessioneel iemand te gaan praten). Elmo
Hoi Hoop, Wat een ontzettende K*T situatie waar je in zit. Heeft hij aangegeven waarom hij echt niet meer wil? En beseft hij zich wel goed dat hij met zijn standpunt wellicht je de grootste wens in het leven ontneemt? Ik heb ook een vriend met kids uit z'n vorige huwelijk en wij hebben ook zeer lang gesproken alvorens hij aan kinderen wilde beginnen. Het had in ons geval vooral te maken met zijn angst dat het tussen ons mis zou kunnen gaan en dat hij die situatie niet nogmaals wilde meemaken als er kids in het spel zijn. Ik begrijp niet zo goed waarom hij na de IUI niet verder wil..IVF is een logische volgende stap om bij jullie einddoel te komen. Ik zou proberen om heel goed uit te leggen wat je voelt en hoe ontzettend belangrijk dit voor je is. Vraag of hij openstaat om naar een IVF info-avond in het ziekenhuis te gaan. In mijn geval heeft een gesprek tussen mijn gyn en mijn vriendje heel verhelderend gewerkt. Begrijp me niet verkeerd maar ik ben een beetje allergisch geworden voor mannen die al kinderen hebben en vervolgens wel een nieuwe realtie willen maar er niet voor de volle 100% voor willen gaan. Wel de lusten....niet de lasten. Hahahaha, ik voel gewoon weer eigen irritatie opborrelen uit de fase waarin wij thuis nog deze gesprekken moesten voeren. Wij zitten nu ook in een lastige fase waarin we samen een miskraam totaal op andere wijze verwerken maar wij zijn er gelukkig wel uitgekomen dat we echt samen kindjes willen. Dus Hoop, blijf hoop houden, gun het even de tijd, probeer samen eerst leuke dingen te doen en tot elkaar te komen. Durf het (beladen) onderwerp even los te laten dan gaat hij wellicht ook inzien dat het maar een kleine stap is. Heel veel sterkte! Liefs, Ciara
lieve hoop ik denk dat dit inderdaad het beste is. Tegen jou situatie kan geen goed advies tegenop denk ik. Een therapeut kan jullie wel begeleiden in dit proces. Ik denk, als ik in jou schoenen zou staan, dat ik dat ook zou doen.
Lieve Hoop, Ik sluit me hier ook helemaal bij aan. alhoewel ik ook denk dat eerst ff loslaten en beide weer op krachten komen de situatie ook soms kan doen veranderen. Heel veel sterkte in ieder geval! xx Ciara