Hoi dames, ik wil vooral even van me af schrijven waar ik een beetje mee zit. Nu het einde van mijn zwangerschap in zicht is begin ik me voor het eerst in mijn zwangerschap ineens druk te maken over van alles. Niet alleen praktische zaken zoals kraamzorg, spullen in huis etc. Maar ook ben ik ineens heel bang dat de kleine niet in orde is of iets mankeert. Ik heb vanwege diabetes bijna elke 3 weken een echo gehad en alles is steeds goed, behalve dat ze wat voorligt op de groei. Er is dus in principe geen reden tot ongerustheid maar ik blijf me maar zorgen maken. Herkent iemand dit?
Ja hoor bij alle kinderen gehad! Heel normaal het is ook niet niks een kind krijgen. En een heel groot wonder als het gezond is. Denk dat iedere moeder dit herkend. Als je kinderen krijgt ben je nooit meer onbezorgd, omdat je intens van ze houdt
Ja hoor, heel herkenbaar. Had dat ook op het laatst. En dat hoort er vanaf nu voor altijd bij Succes met de laatste loodjes!
Heel herkenbaar inderdaad. Het werd bij mij ook niet minder toen ze eenmaal geboren werden helaas. Ik denk dat zorgen ook gewoon bij het ouderschap horen (als ze binnen bepaalde grenzen zijn natuurlijk!).
Haha thanks meiden, goed te lezen dat ik niet de enige ben. Zullen dan wel m’n opspelende moedergevoelens zijn
Herkenbaar! Bij mij is die angst nog steeds aanwezig. Dat zal ook altijd wel blijven vrees ik Succes met de laatste loodjes!
Hier ook herkenbaar. Zowel met de oudste als nu met de baby in mijn buik. Dat wordt versterkt door het feit dat ik zwangerschapsdiabetes heb.
Heel herkenbaar! Momenteel bijna 35 weken van 4e kindje en ben echt ongerust over alles. Zal ook deels hormonaal zijn denk ik.
Ook ik heb de angstklachten. Altijd in angst geleefd vanwege mijn geschiedenis qua zwanger worden en zwanger blijven. Elke echo is spannend