Morgen 22 weken zwanger en alles loopt redelijk voorspoedig. Vanmiddag (letterlijk) een sprintje moeten trekken omdat zoon viel. Stond versteld van mn eigen snelheid! Toen ik eenmaal weer stilstond begon mijn buik, lees boven schaambot onder navel een beetje te steken. Inmiddels kan ik niet meer op of neer van de pijn. Lig op de bank, warme kruik erop maar het zakt niet weg. Lopen kan ik haast niet. Pijn zit heel specifiek aan de onderkant. Iets zegt dat het 'bandenpijn' is. Maar dit is wel héél heftig. Iemand ervaring? (Verloskundige bellen vind ik nog zo onnodig, in de hoop dat het zakt)
Ja zo klinkt het wel, bij mijn vorige zwangerschap had ik dat als ik plotseling of op een verkeerde manier opstond. Maar bij ongerustheid altijd even bellen hoor, zij kunnen je vast geruststellen.
Hoelang blijft het bij jou aanwezig? Of trekt het snel weer weg. Te snel opstaan heb ik af en toe ook wel last, maar hele andere pijn. Net een warme douche genomen. Even aanzien
Ik heb wel eens een halve dag amper op kunnen staan van de bandenpijn. De verloskundige moest zelfs bij de onderzoeken vrij zacht doen als ze aan de onderkant bij het bekken voelen moest
Ik ben vandaag gevallen met mijn peuter op mijn buik. De rest van de dag ook pijn. Ik denk door de onverwachte bewegingen en de grote belasting van je spieren dat het mogelijk is dat je zo'n last hebt. Maar houdt het aan dan zeker je vk bellen.
Dat ging indd bijna niet en lopen helemaal erg. Maar wel weggetrokken zonder er last vam te blijven houden? Dat is helemaal vervelend!! Hoop dat het vandaag weer beter gaat. Ik heb nog steeds last maar gelukkig niet zo erg meer als gister. Kijk het maar weer aan. Vk kan er toch niks aan doen
Lief!! Het is nog steeds niet weg. Wel beter gelukkig. Ben bang dat mn banden zo n intense optater hebben gehad, vraag me af of het nog hersteld. Woensdag afspraak bij de verloskundige
Uiteindelijk wel m8nder geworden maar wel heel de zwangerschap op en af last gehad van de banden. En inderdaad bij controles soms bijna de lucht ingevlogen als ze (voor mij dan) te hard drukten om mn baarmoeder te voelen. Maar eigenlijk deden ze dat niet eens heel hard
Las vandaag een stuk over bandenpijn. "Probeer onverwachte bewegingen en zwaar tillen te vermijden en voldoende rust te nemen. Extra warmte, zoals een warm bad, een warme douche of een warme kruik geeft verlichting." Bandenpijn tijdens de zwangerschap - Zwangerschapspagina
Tnx voor de tip! Opzich goeie tips, maar bijna onmogelijk om toe te passen 2 kids een baan waarin ik heul veel beweeg. Maar lig nu in bed met kruikje op mn buik
nee vast niet. Ik geen geen idee eigenlijk. Ik bedoel meer dat ik tot nu toe eigenlijk lichamelijk nog zo goed ging. Nog sporten, weinig last bekken, dat gaat beter dan andere zwangerschapoen tot nu toe. Maar ben dus 'bang' dat door deze actie dit het 'einde ' is en in die zin of het nog goed komt en weer wegtrekt.
o zo! Gelukkig maar, ja voor mij is het allemaal nieuw. Ik zou het morgen bespreken met je verloskundige. Misschien dat je na een weekje (?) rust weer kan gaan sporten.
Ze begon inderdaad dat mn banden waarachijnlijk een opdonder hadden gekregen en dat het een reactie was. Toen ik zei dat is 5 dagen geleden en mag aannemen hopen dat die reactie minder wordt, keek ze even op van oja. Begon gelijk over bekkenbodemfysio, dat ik dan daar maar heen moest. Ja dat had ik zelf nook al bedacht ..... precies dit soort reacties maakt dat ik een beetje terughoudend ben naar de vk. Met het idee dat ze niet veel berere raad hebben dan je zelf logisch kan nadenken of leest op het forum of googeled .
Jammer dat de verloskundige zo flauwtjes reageerde. Logisch nadenken kan jij zelf ook! Ga je naar bekkenbodem therapie?
Ja daar ga ik wel weer heen. Probeer het nog een beetje uit te stellen tot ikzelf niet zoveel meer kan