Hai! Ons kleine bundeltje geluk van goed 2 weken oud lijkt op zichzelf beter te slapen dan tegen ons aan?! Waar ik de eerste dagen nog met een tevreden knorrend hoopje baby tegen me aan lag weg te soezen begint hij nu zwaar onrustig te worden als hij moe is en ik houd hem tegen me aan..ook in de madonna houding valt hij niet in slaap. Als ik hem vervolgens in z'n babynestje of wagenbak leg met White noise op de achtergrond is hij binnen een paar minuten vertrokken en helemaal zen. Ik snap er niks van?!! Hebben na de bevalling een uur huid op huid gezeten, ik geef borstvoeding, we slapen op en af samen (want hij slaapt dus ook in zn wieg sneller/beter) en ik draag hem. Ik knuffel hem superveel en heb echt niet het idee dat er iets in de hechting niet ok gaat ofzo.. maar...toch vind ik dit bijzonder? Een baby'tje van 2 weken oud zou het toch in principe fijner "moeten " vinden bij mama te slapen dan op zichzelf haha! Of is dit niet iets om me zorgen over te maken? Ik baal er wel een beetje van eigenlijk..want het gaat toch allemaal al zo vreselijk snel en het liefst heb ik hem zoveel mogelijk lekker dichtbij me..
Herkenbaar. Mijn middelste wilde nacht 1 in zijn wiegje en sliep daar gelijk 7 uur. Hij was niet zo van uren bij ons liggen maar als je hem in z’n netjes of wagen legde ging hij zo uren tukken. Niks mis met de hechting hoor. Hij is nu bijna 5 en slaapt nog steeds het beste alleen op zijn kamer. Bij ons als hij ziek is ofzo gaat hij gewoon niet slapen. Ik denk dat het gewoon verschilt per kindje. Lekker volgen! En gefeliciteerd!
Heeft helemaal niks met jou of de hechting te maken hoor! Mijn zoon wilde ook heel snel apart slapen, dan sliep hij gewoon veel rustiger en beter. En nog steeds als ik voorstel om eens saampjes te slapen dan is het ook vaak: "Mama, ik slaap liever in m'n eigen bed". Ik had wel het ledikantje naast mijn bed staan. Is dat voor jou misschien een oplossing? Dan voelt het toch nog een beetje dichtbij voor je.
Zou het kunnen dat hij het te warm krijgt als hij op/bij jullie ligt? Ons zoontje is tijdens een hittegolf geboren en moesten we ook veel wegleggen (deden we meestal in de box) omdat hij het anders echt te warm kreeg. Gewoon lekker knuffelen als hij wakker is en tijdens het voeden en dan lekker zelf laten slapen, heeft ook weer het voordeel dat je even je handen vrij hebt.
Onze oudste vond t ook fijner op zijn eigen kamer. Daar sliep hij heerlijk. In de kraamweek naar zijn eigen kamer gegaan op advies van de kraamhulp omdat hij zo onrustig was bij ons. Terwijl de jongste 12 maanden in de cosleeper lag. Ja 12 maanden haha daarna vond ik t zelf echt welletjes hoor. De oudste slaapt nog steeds niet graag tussen ons in, de jongste ligt nog regelmatig een deel vd nacht bij ons in bed. Dus die voorkeur gaven ze beide al piepjong aan Gefeliciteerd je kind is normaal. Elk kind is anders. Je volgt je kind daarin
Eens. Mijn middelste sliep graag bij ons, maar mijn meiden sliepen beide veel beter zelf dan bij ons.
Helemaal prima toch? Toch ook makkelijk? Heb je ook lekker je handen vrij en knuffelen doe je dan gewoon als hij wakker is. Zal vast niets mis zijn met de hechting, blijkbaar voelt hij zich ook veilig in zijn bedje. Mijn kinderen hebben ook meestal in hun bedje geslapen, maar die sliepen sowieso overal. Naar mijn idee sliepen ze effectiever in hun bed en hadden ze daar minder prikkels.
Je kan het ook omkeren. Hij is gewoon heel erg goed gehecht aan jou/ jullie. Je draagt hem de hele dag, knuffelt veel, geeft bv. En hierdoor is de hechting gewoon heel erg goed. Waardoor hij het vertrouwen heeft om zelf in zijn bedje te slapen.
Mijn oudste lag meer bij mij in bed dan in zn eigen bedje. De tweede vanaf dag 3 op dr eigen kamer, dat werkte niet bij ons. En daarna weer 3 bij mij in bed terwijl ik bij de 2e niet anders heb gedaan ofzo
Ieder mens en dus ook iedere baby is anders. Er moet dus niets in dit verhaal. Alleen je baby volgen in wat hij aangeeft. Wellicht geeft het samen slapen wel teveel prikkels, warmte, geluiden etc. Jij doet dus niets verkeerd en niet ieder kind wil continu opgepakt of tegen je aan zitten. Mijn ene kind vond dragen heerlijk. De andere wurmde zich alle kanten op!
Ahw dankjulliewel voor jullie reacties! Grappig hoe dingen je toch weer onzeker kunnen maken ook al is het de 4e haha! Ik denk dat het grotendeels ook bij mezelf ligt. Heb een vrij heftige zwangerschap gehad, een voor mijn verwerking veel te snelle bevalling en een kindje wat het dus prima "zelfstandig" doet. Ik mis hem voor mijn gevoel in mijn buik en dichtbij me en vind het nog moeilijk om hem "los" te laten. Uiteraard volg ik hem en zijn behoeftes maar merk wel dat ik het lastig vind. Nu ook besloten de bv af te bouwen omdat hij er mega onrustig op bleef. Ik heb simpelweg geen tijd en zin om uren te investeren in extra aanleggen, een lactatiekundige enz. Hij leek erg ontevreden en onrustig op de borst en doet het een stuk beter op de fles. (Krijgt al vanaf dag 1 regelmatig een flesje kunst). Maar ook dat is natuurlijk weer een stukje los laten. Het voelt gewoon alsof ik in 3 weken al zoveel "los" moet laten en heb er duidelijk moeite mee zeker omdat dit het laatste kindje is dus ik wil eigenlijk niets van hem missen.. bleh. Stomme hormonen!