Pfff.. mijn baby van 5 maanden zeurt heel de dag en wil niets! Het begint al na het wakker worden bij elk slaapje! De eerste 3 maanden waren al een hel met haar door uren krijsen. Zelfs observatie opname gehad. Niks gevonden, reflux zagen ze wel maar volgens hun niet ernstig. Ook onrust zagen ze wel maar volgens hun gewoon temperementvol en prikkelbaar. Afijn, gekrijs werd minder maar ze blijft erg ontevreden. Ze wil helemaal niks! Niet in de box, niet op een kleed, niet in de schommelstoel, niet bij mij.. en anders is alles voor 3 minuten leuk. Haar rondsjouwen lijkt ze het leukst te vinden maar met 8 kilo de hele dag haar rondjouwen zie ik ook niet zitten. Oh.. en denk maar niet dat ze in een doek of zak wil! Slapen doet ze goed, in de zin van het aantal uren per etmaal dus ik denk niet dat dit het is. Snachts zo'n 10 a 11 uur. En overdags ook nog 4 dutjes van een uur. Langer dan een uur slaapt ze dus niet. Zou het hieraan kunnen liggen? Avondeten bereiden?? Het eten fatsoenlijk naar binnen schuiven is al een uitdaging, laat staan koken. Af en toe probeer ik het wel eens maar ik raak daar echt helemaal gestrest van omdat ze dus dan huilt en ze stopt ook gewoon niet tot je haar oppakt. Eerder in bed leggen heb ik al geprobeerd, later in bed. Het maakt allemaal niks uit! Ze is zo'n anderhalf uur wakker tussen de dutjes door. Word er ondertussen een beetje hopeloos van. Het is ook gewoon echt niet leuk om een dag met haar te zijn zo Er lijkt overigens niet echt iets mis met haar. Ze oogt wel wat gespannen en beweegt ook erg veel. Ze ligt bijna nooit relaxt om haar heen te kijken ofzo. Oortjes ga ik nog even laten checken van de week bij de huisarts. Wat ik hiermee wil? Geen idee eigenlijk. Herkenning?
Ik herken mijn zoontje wel een beetje. Hij wou vrijheid en veel zien. Liggen (en dan vooral op de buik) werd hij boos, ik denk omdat hij weinig kon zien. Met 3 maanden zette ik hem al in een soort van verhoogde kinderwageninzet zodat hij kon zien. Met ruim 4 maanden kon hij zelfstandig zitten. (9 maanden staan, 11 maanden lopen. Kruipen heeft hij overgeslagen). Hoe sterk is haar ruggetje? Anders kun je een soort fort bouwen van kussens en haar daar inzetten. Wat speeltjes rondom en in haar hand. Het is ook een beetje de leeftijd. Ze worden steeds slimmer maar ze kunnen het niet altijd kwijt. Hun lichaampje werkt niet mee of ze weten niet goed wat ze met hun nieuwe wil willen. Resultaat is dan frustratie.
Bedankt voor je bericht! Ze wil inderdaad ook absoluut niet in een wandelbak. We wandelen nu gewoon in de maxi cosi met haar en overdags proberen we haar ook veel te laten zitten zodat ze wat ziet. Maar ook spelen wil ze vaak niet. Ze ziet en hoort wel echt alles en houd ook alles in de gaten. Buikliggen wilt zij ook niet nee. Doorbijten dus.. hoe lang duurde dit bij jouw zoontje? Haar speen rook wel ontzettend zuur toen ik er vanmorgen aan rook en de voeding schoot ook weer steeds terug. Misschien is dat het nu wel want ze huilt nu echt bijna heel de dag.
Ik zou eens contact leggen met een goede kinderosteopaat. Het klinkt alsof ze veel spier spanning heeft waardoor liggen niet heel relaxed voor haar is. Verder werkte hier op de buik ligging in de wandelwagenbak erg goed want dan kun je meer zien. Een speelklaar met bogen was ook een succes. En verder veel afwisselen qua speeltjes. Vaak zijn het ook fases helaas
Fase! Heel herkenbaar bij zoon werd het minder toen hij kon tijgeren want dan kon hij zelf bepalen welk speelgoed hij wilde gaan pakken en het hele huis rond en boeven (snoertjes trekken e.d.)
Ik herken dit ook van mijn oudste zoon. Die wilde gewoon geen baby zijn en wilde (nu nog steeds) steeds meer dan hij kan. Hij wilde al heel vroeg niet meer liggen (3 maanden oud), maar zitten kon hij toen ook nog niet zelfstandig. Door dat onvermogen werd hij ook heel onrustig en veel huilen. Toen hij eenmaal zelf kon gaan zitten was het weer goed. Voor eventjes dan, want toen wilde hij weer meer. Hij is ook erg sterk en stond met 6 maanden, toen hij 11 maanden oud was liep hij los. Mijn tweede zoon is veel rustiger en vindt alles wel prima (voor zover we nu kunnen merken want hij is pas 2 maanden oud
Heel herkenbaar, je wordt er gek van mijn zoon was ook zo. Is nu vier en heeft ASS (niet ernstig, juist ook ontwikkelimgsvoorsprong). Als baby zag je al: dit is een peuter in een babylichaam. Hij was ontevreden met zn lichaampje dat nog niks kon. Inderdaad goed om langs (een goede!) osteopaat of fysio (gespecialiseerd in sensorische integratie therapie) te gaan! Of anders evt langs kinderchiropractor gespecialiseerd in KISS > moeilijke bevalling geweest?
Sorry voor mijn late reactie het is echt drama hier. Ook met het slapen savonds ineens. Valt niet meer in slaap en anders word ze na een uur gewoon weer wakker net als haar slaapjes overdags. Ze slaapt nu ook veel korter en is om 6 uur smorgens of soms al eerder klaarwakker. Ik ga nu eens kijken om haar minder te laten slapen overdags? Maar het zeuren en niks willen word natuurlijk dan alleen maar erger. @sabagirl osteopaat hebben we al bezocht meerdere keren. Hoge spierspanning herken ik inderdaad wel maar weet dus niet zo goed hoe ik dat tegen kan gaan. Op de buik wilt ze ook nooit. Ik doe het wel af en toe natuurlijk maar ook dat is al snel brullen. @pippa26 peuterlichaam, dit dus! Vanaf dag 1 zeiden wij precies dit! We hadden niet het idee een baby te hebben zo helder en wijs was ze. Tilde meteen haar nek al op enzo. Fijn dat er wel herkenning is. Osteopaat wel al meerdere keren geprobeerd maar niets uitgehaald. Bevalling was wel een beetje traumatisch. Niet eens zozeer voor mij(ik heb hem redelijk positief ervaren) en de bevalling zelf ging goed. In anderhalf uur is ze thuis geboren maar ik verloor 3 liter bloed. Toeters en bellen. 2 ambulances moesten komen en moest ik naar het ziekenhuis. Wij werden zo'n 2 uur gescheiden. Kinderchiropractor zou ik nog eens kunnen overwegen. Kan dit een teken zijn dat zij ook ass kan hebben of is dit van zo jong nog niet af te leiden? Lijkt me voor jullie ook heftig te zijn geweest! Overigens lijkt dit geen fase. Zo is ze al vanaf dat ze geboren is. Ze huilt gewoon echt bijna de hele dag met korte tussenposes dat ze zich wel even vermaakt(5min.) Huisarts ben ik geweest en de oortjes leken goed. Ook de arts zag haar onrustige gedrag want ook daar huilde ze en toen ik vertelde dat dit de hele dag was vond ze het eigenlijk wel extreem en vertelde zelden zo'n helder alerte baby gezien te hebben. Ik gaf ook aan heus te geloven dat haar gedrag daar mee te maken heeft, maar dat ik toch niet helemaal gerust erom ben. We hebben afgesproken toch nog even nexium 2 weken te proberen of dat het echt niet is.
Oh nog even ter aanvulling, kinderfysio heb ik ook aan huis gehad en liet toen een paar houdingen zien die ik met haar kon doen zodat ze in een ontspannen houding zit. Ook dat werkte dus niet of voor korte duur.
Erg herkenbaar van onze oudste dochter. Zij gaf mij ook altijd het gevoel dat ze een peuter in een babylichaam was; nu nog ligt ze op veel gebieden voor op leeftijdsgenoten. Vooral de babytijd vond ik dan ook erg uitdagend met haar; het was constant zoeken naar nieuwe dingen om haar "bezig te houden". Vanaf dat ze kon praten - redelijk snel al - en ze zichzelf dus kon uiten, vond ik het steeds makkelijker worden. Maar, wat ik óók erg herken is dat je aangeeft dat ze de eerste maanden veel gekrijst heeft en nog steeds heel veel huilt. Het eerste waar ik dan altijd aan denk, naast reflux, is koemelkallergie, gewoonweg omdat het veel meer voorkomt dan men denkt en artsen het vaak over het hoofd zien doordat ze alleen op hele specifieke symptomen letten (zoals bijv huiduitslag of afvallen/slechte groei), maar het belangrijkste symptoom wat elk kindje met KMA laat zien is (erge) onrust... (En het komt vaak samen met reflux!) Oudste dochter is destijds ook opgenomen geweest ter observatie en ze ging weer mee naar huis met de mededeling dat ze "gewoon een pittige dame" was en dat er medisch gezien niets aan de hand was... Maar ze krijste wel tot wel 20 uur per dag op een gegeven moment... Uiteindelijk bleek ze dus "gewoon" verborgen reflux en flinke kma te hebben... Inmiddels ons derde kindje met o.a. KMA en reflux en hij reageert toch weer anders dan zijn zussen. Het is de onrust en het gekrijs wat het voor ons (inmiddels) meteen duidelijk maakt. Mocht je dit willen uitsluiten of bevestigen dan is dat op deze leeftijd alleen te doen d.m.v. elimineren en provoceren. Dat betekent dat je gedurende een periode van minimaal 2 weken alle koemelk moet elimineren; hetzij door een sterk hypoallergene kunstvoeding zoals Neocate of, als je borstvoeding geeft, zelf even alles laten staan qua zuivel, maar ook producten waarin melkeiwitten verwerkt zijn. Als het KMA is zul je snel verbetering zien! Dit kan al met enkele dagen op deze manier Om het 100% zeker te weten zou je na die 2 weken, wanneer je verbetering ziet, opnieuw koemelk moeten geven, hetzij door zelf iets te eten/drinken bij borstvoeding of door weer gewone kunstvoeding te geven; beiden bij voorkeur in een kleine hoeveelheid om te beginnen. Bij kunstvoeding is het ook mogelijk om het in stapjes te doen qua voeding; i.p.v. meteen Neocate te proberen, zou je ook eerst bijvoorbeeld Pepti kunnen proberen om te kijken hoe het daarmee gaat. Maar, hier kan nog steeds allergisch op gereageerd worden, dus als de onrust blijft weet je nog steeds niks. Wellicht een idee om dit met de kinderarts te bespreken? Neocate kun je eventueel ook zelf aanschaffen om het uit te proberen (Erg duur, maar bij vastgestelde KMA krijg je het volledig vergoed en 1-2 potten is genoeg om duidelijkheid te krijgen.)
P.s. Ik zie in een ander topic dat je al kort Nutramigen geprobeerd hebt, hiermee verbetering leek te zien, maar uiteindelijk ging het toch weer slechter. Toch? Welke Nutramigen is dit geweest? Nutramigen LGG of Nutramigen PURAMINO? Indien het LGG geweest is, is KMA helaas níet uitgesloten; hierin zijn de koemelkeiwitten grotendeels verknipt, maar bij een ernstige KMA zijn ze nog steeds herkenbaar voor het lichaam, alleen duurt het vaak even, waardoor je dus eerst verbetering ziet en vrij snel niet meer... Bij onze oudste hebben we dit traject ook zo doorlopen; begonnen met Pepti - ik gaf borstvoeding, maar zat er al helemaal doorheen door alle onrust en wilde dus snel duidelijkheid/resultaat - dit gaf wat verbetering, maar de onrust was nog steeds erg aanwezig. Toen zijn we overgegaan op Nutramigen LGG; de eerste week ging het nog veel beter, maar na ongeveer 10 dagen waren we weer terug bij af... Toen zijn we overgegaan op Neocate (hetzelfde principe als Nutramigen PURAMINO; voeding op basis van vrije aminozuren) en sindsdien hadden we een compleet ander meisje Ze kon nog steeds snel gefrustreerd raken als iets niet lukte of als ze weer even een nieuwe uitdaging nodig had - meerdere keren per dag en dit zit er nu in bepaalde mate nog steeds wel in, haha - maar ze was verder zó makkelijk ineens; in ieder geval zeker in verhouding tot de eerste vier maanden
Onze dochter was net zo. Inclusief het brullen de eerste maanden. Het werd veel beter toen ze kon praten. Vanaf 11 maanden losse woordjes, nu met ruim 2,5 praat ze net zo als de 5-jarige buurjongetjes en haar 4-jarige neefje. En nu dik tevreden, op wat gepeuterpuber na. Motorisch was ze juist wat laat, zat met 8 maanden, rolde met 9, kroop met 13 en liep met 15. Blijkbaar zat daar niet haar frustratie, maar meer in het praten.
Bedankt voor je uitgebreide bericht @Kristel86. Ze heeft inderdaad toen de normale nutramigen gehad. Ik heb precies hetzelfde gevraagd omtrent uitsluiten terwijl ze niet volledig op koemelkvrij zat. Hierbij gaf de kinderarts aan dat als ze echt enstige koemelkallergie zou hebben, veel extremere klachten moet hebben zoals open huid van exzeem etc. Volgens haar was het absoluut niet mogelijk dat zij dat had, want dan had ze veel zieker moeten zijn. Ik heb haar wel gevraagd puramina of neocate te proberen maar daar wilde ze niet aan meewerken. Nu was het wel zo dat ze op de test niet erger reageerde op gewone melk. Volgens haar dat ze beter op pepti en nutramigen reageerde zou zijn dat het licht verteerbaar is en dat de darmen dat beter aankunnen. Klonk ergens wel logisch. Ik heb echt op tijd aan de bel getrokken alleen voelde ik me echt niet serieus genomen tijdens de observatie opname(ook aangegeven bij de kinderarts). @ffff pittig dan zeg! Vaak hoor je dat als ze zich wat kunnen verplaatsen, het al beter gaat. Maar in jullie geval duurde dat dus wat langer. Omrollen doet ze nu al, pakt haar voeten, en zit stevig met haar rug en nek. Ze kan nog niet zelf zitten hoor maar ze is al behoorlijk sterk. Ze wilt ook gewoon meer dan ze kan en dat zie je ook echt wel terug. Misschien maak ik me wel gewoon te veel zorgen hoor, en hoort haar vele huilen er gewoon bij
Ach nee, meid toch... Als jouw moedergevoel zegt dat er iets aan de hand is, dan is dat zo! Ik voel echt met je mee en het is alsof ik mijn eigen verhaal van 10 jaar geleden lees... Het onbegrip waar je tegenaan loopt van zogenaamde professionals waarvan je zou verwachten dat ze het zouden moeten weten, mensen in je omgeving die zeggen dat "baby's nu eenmaal huilen" of zeggen dat je overbezorgd bent, je gaat enorm aan jezelf twijfelen op allerlei gebieden inclusief alle emoties die daarbij horen, de gedachte dat je kindje dan vast "vervelend" moet zijn als er dan toch niets aan de hand is... (Zo'n nare gedachte..! ik herken het ook helemaal, inclusief het enorme schuldgevoel dát je deze gedachte überhaupt hebt) En ondertussen dat knagende gevoel/stemmetje dat blijft aangeven dat er "gewoon iets aan de hand moet zijn, het kan niet anders!" Het is zwaar, héél zwaar! Mijn ervaring, nu na 10 jaar, is nog steeds hetzelfde; Je moet alles zelf doen... Helaas. Ik heb destijds alles zelf op tafel moeten leggen en actie moeten ondernemen op mijn eigen vermoedens - en zo bij artsen eindelijk mijn gelijk gehaald - en dit moet ik bij ons derde kindje nog steeds; ondanks dat wij dus al ruimschoots ervaring hebben met reflux en allergieën, en dus precies weten wat we doen moeten, willen ze vanuit het ziekenhuis nog steeds alles "volgens protocol" doen en dus enorm vertraagd met heel veel obstakels... En dus een kindje wat alleen maar langer pijn heeft (Met het feit dat het bij ons zoontje exact hetzelfde gaat als met zijn zussen doen ze niets... ) Zo heeft ons zoontje erge reflux, maar dus ook KMA - hij reageert, net als zijn zussen, al op het kleinste spoortje via de borstvoeding - maar toch willen ze eerst een officiële provocatietest doen voordat ze überhaupt een verklaring willen geven voor Neocate. (Voor het geval ik per ongeluk iets binnen gekregen heb waar hij allergisch op zal reageren.) Voor mij is het, vooral omdat het dus "in de familie zit", maar ook omdat het via de borstvoeding al zo duidelijk is, onbegrijpelijk dat ze nog met eigen ogen willen zien dat hij er inderdaad hartstikke ziek van wordt. Wij zijn hier zo klaar mee en doen hier dan ook niet meer aan mee. Ik ga mijn kindje niet bewust ziek maken, alleen maar omdat "de arts/verzekering dit nodig acht". Wij hebben er nu dan ook voor gekozen om de voeding zelf te kopen, via marktplaats... Iets wat ik normaal gesproken echt niet zou aanraden, maar in sommige gevallen is het fijn dat het kan! Mocht je KMA dus écht willen bevestigen (of uitsluiten natuurlijk) dan zou ik echt aanraden om zeker 2 weken Neocate te proberen. Mocht je in de buurt wonen van Arnhem of verzendkosten willen betalen dan kun je van mij een pot krijgen (Stuur me maar een PB) Op deze manier kun je in ieder geval wat dit betreft eindelijk zekerheid krijgen; óf je meisje knapt er enorm van op - en dan kun jij met deze kennis/ervaring naar de kinderarts stappen - óf, in het slechtste geval, het haalt niets uit, maar dan weet je in ieder geval ook zeker dat het géén KMA is. Voor wat betreft dit stukje: Nu was het wel zo dat ze op de test niet erger reageerde op gewone melk. Haar lichaam is ook nog geen seconde helemaal koemelkvrij geweest... Op een gegeven moment is de reactie gewoonweg zó aanwezig dat het niet meer uitmaakt of het om een spoortje melk gaat of een hele sloot... Een officiële dubbelblinde provocatietest mag volgens protocol ook pas uitgevoerd worden wanneer een kindje 100% koemelkvrij is. Dit houdt dus in dat je, voordat deze test dus plaatsvindt, je kindje minimaal 2-4 weken (dacht ik) koemelkvrije voeding gehad moet hebben, hetzij via borstvoeding mét een koemelkvrij dieet óf dus Neocate/Puramino...
* er schiet me nog iets te binnen * Je geeft aan dat ze nu Nexium krijgt; wanneer ben je hiermee begonnen? Hou er rekening mee dat Nexium een aanslag kan zijn op de darmen - en een kindje met een voedselallergie die niet onder controle is heeft vooral extra gevoelige darmen. Het kan, zelfs in hele lage doseringen (1/4 van de voorgeschreven dosering), erg veel darmkrampen geven met als resultaat: Een net zo onrustig kindje als voorheen, zonder medicijngebruik tegen reflux, alleen komt de onrust nu bij de darmen vandaan i.p.v. de reflux... (Been there, done that… twice) Sinds gisteren is ze weer erg onrustig, schrijf je. Wellicht heeft het verband met de Nexium? (Ik probeer even hardop met je mee te denken... )
Hier ook een meisje van 5 maanden met KMA en verborgen reflux. Ik herken eigenlijk helemaal wat je schrijft, onze dame wilt ook al veel meer dan ze kan en moet vaak beziggehouden worden. Het huilen en de ergste onrust is gelukkig iets van de eerste weken geweest omdat we vrij snel overgingen op Neocate voeding en Ranitidine. Ik denk als we dat nu nog niet hadden dat ze hetzelfde zou reageren als jouw dochter. Wij hebben ook Nexium geprobeerd en bij onze dochter werkt dat helaas niet, terwijl Ranitidine al meteen ‘verlichting’ geeft bij het ingeven! Elk kindje is dus anders, hebben jullie al Ranitidine geprobeerd i.p.v. Nexium? Dat slapen was hier de laatste weken net zo, opeens kon ze niet zelf meer in slaap vallen, deed hele korte slaapjes enzo en was steeds retevroeg wakker sochtends. Nu sinds 3 dagen slaapt ze overdag opeens 2 lange slaapjes, dus blijkbaar is het een sprong ofzo rond 5 maanden? Savonds is nog wat lastiger want dan moet ik haar wel nog even helpen om in slaap te vallen (naast haar zitten/hand op dr hoofdje) maar dan slaapt ze gelukkig weer zonder al te veel problemen van 19u tot 6:30 (met een droomvoeding om 22/23u en soms een speentje brengen snachts)
Nou, dit gebeurde dus de eerste keer. Ze kreeg er nog meer krampen van. En ik dacht als ik er nu mee start, zal het over zijn omdat de krampen over zijn. Maar ik ben er nog niet mee begonnen nu. Nu twijfel ik inderdaad om toch neocate of puramina te proberen de huisarts waar ik vorige week geweest ben gaf ook aan haar buik erg aan te spannen. Weet nu niet zo goed wat te doen. @Mupje savonds is het hier ook lastiger en ik denk ook omdat ze sochtends en overdags te veel slaapt. Soms slaapt ze maar een uur en dan moet ik haar smorgens 2 keer naar bed brengen en smiddags soms ook. Ranitidine hebben we niet geprobeerd omdat nexium volgens de artsen beter zouden werken maar misschien is dat nog een idee. Maar ik weet dus niet waarmee te beginnen. Mijn partner vind bijvoorbeeld dat we het hier nu maar mee moeten doen en hij gelooft dat ze gewoon veel zeurt. Hoe lang duurde het dat jullie verbetering zagen bij neocate?
Herkenbaar... Zo stond mijn man er 10 jaar geleden helaas ook in, maar zoals hij zelf zegt: "Ik was de hele dag op het werk en had geen flauw idee..." Een baby van deze leeftijd kan echt nog niet "zeuren". Huilen is de eerste tijd het enige communicatiemiddel om aan te geven dat er iets is en ze zullen dit dus ook nooit "voor de lol" doen of om "vervelend" te zijn. (Rond een maand of 8/9 begint het besef te komen dat ze "alsof" kunnen doen en dat papa en mama dan óók komen - de eerste zoveel keer dan in ieder geval, totdat je het "huiltje" herkent ) Een tevreden baby is relaxed, vrolijk en slaapt wanneer dat nodig is. Nee, dat zal echt niet 24/7 van de tijd zijn - er spelen nog zoveel dingen meer mee die eerste jaren; ontwikkelingssprongen, tandjes, virusjes, groeispurten, etc. - maar het grootste deel van de tijd "hoort" dit wel zo. Wanneer een baby dus huilt dan is er altijd iets aan de hand. Het hoeft niet meteen ernstig te zijn, het kan iets kleins zijn als een kledingstuk wat niet lekker zit, maar het is wel hun manier van laten weten dat ze "iets" nodig hebben wat ze zelf nog niet kunnen. Wanneer een baby het uitkrijst én daarbij niet of maar heel kortdurend te troosten is - je geeft aan dat ze ook niet in een draagdoek wil of bij jullie op de arm lang tevreden is - is er in mijn ogen wél iets ernstigs aan de hand; veelal pijn... Wij zagen trouwens binnen 1-2 dagen al enorm verschil met de Neocate. Van, op een gegeven moment, 20 uur krijsen per dag, werd dat per dag vele uurtjes minder. Met een week ongeveer was het vrijwel over, op andere huilmomenten na zoals wanneer ze moe was of hongerig bijv. (We konden ook pas vanaf dat moment haar écht leren kennen, omdat er onderscheid kwam in de huiltjes…) Mijn man is hierna in ieder geval compléét omgedraaid Qua reflux-medicatie; Onze kinderen doen het het beste op Ranitidine (Zantac). De maximale dosering (per kg lichaamsgewicht) is voor hen nooit voldoende geweest en zij hebben daarna dan ook een tijdje Nexium en Losec gehad om te kijken of dat dan beter zou werken. Het hielp wel tegen de reflux, maar hun darmen konden er totaal niet mee overweg, met als resultaat onwijs veel krampen en enorme obstipatie (met alle gevolgen van dien > weer hele dagen krijsen en voeding weigeren...) Uiteindelijk bleek/blijkt de oplossing voor onze kinderen een kleine overdosering (per kg) van Ranitidine te zijn, verdeeld over meerdere doseringen per dag. Toen ze eenmaal goed "ingesteld" waren qua voeding en medicatie konden we eindelijk echt genieten van de babytijd. Ook met onze kleine man nu. Ik kan, nu zijn medicatie (Ranitidine) ook goed ingesteld is, pas voor het eerst echt zeggen dat hij eindelijk lekker in zijn vel zit; wat een heerlijk tevreden en vrolijk mannetje is hij! Hij wordt wakker met een lach en valt in slaap met een lach... Heerlijk! Dat gun ik echt iedereen! Volg je gevoel in ieder geval alsjeblieft; als jouw gevoel zegt het eerst met de medicatie te willen proberen, volg dat. Als jouw gevoel zegt dat je Neocate/Puramino wil proberen, ga ervoor. Als jouw gevoel iets compleet anders zegt, luister ernaar. Maar volg alsjeblieft je gevoel; jij bent haar moeder en - sorry papa - moeders hebben het, als het om hun kindjes gaat, meestal toch echt bij het rechte eind... Sorry voor de grote lappen tekst trouwens... Het raakt me gewoon en dan kan ik iets te veel doorratelen Ik hoop dat je er iets aan hebt in ieder geval! (Ik denk altijd maar: Had ik destijds maar iemand die met me meedacht en me in de juiste richting kon sturen...)
Ik ben super blij met je uitgebreide uitleg! Ik twijfel nu inderdaad of er toch niet iets is door jouw verhaal. Uitkrijsen doet ze nu niet zo heel veel meer, maar wel veel 'gewoon' huilen. Ze maakt ook heel de dag door eh en uh geluiden. Ze kan wel op momenten zelf spelen, maar zodra ze uit de afleiding komt, begint ze weer te huilen. Met uiteraard moe, honger etc uitgesloten. Sochtends gaat het meestal beter. Ze niest veel, vaak verkouden en hikt regelmatig. Dit waren toen allemaal puntjes wat ik vond passen bij een allergie/reflux. Nog even een andere vraag. Jouw kindjes kregen neocate en medicatie tegen reflux? Stel nou dat mijn dochter ook last heeft van beide, en ik begin nu eerst met neocate maar ik zie bijvoorbeeld weinig verandering doordat de reflux ook nog aanwezig is. Hoe weet ik dan of ik op koemelkvrij moet blijven en medicijnen erbij moet gebruiken? Of ga ik met de neocate enigzins verandering zien en het restje onrust zou dan reflux kunnen zijn? Ik hoop dat mijn vraag een beetje duidelijk is. Wat een pittige tijd hebben jullie ook gehad dan zeg! Zo zou het inderdaad niet moeten zijn. Belachelijk hoeveel mensen weggestuurd worden terwijl er toch wat blijkt te zijn. Ik denk dat we eerst neocate gaan proberen om het zeker uit te sluiten of te bevestigen. Als dit niet helpt gaan we toch andere medicijnen vragen. Zoals jij het uitlegde gaf je dus geen kleine overdosering 1x daags maar verspreid over de dag?