Hoi We hebben op het moment een hele onrustige periode, nou hadden we eerst een soort van angst(ook al weten we dit niet zeker). Lang huilen in de nacht bij op bed leggen ook, vaak twee uur Hier is ze redelijk mee gestopt in de nacht maar op bed leggen gaat nog moeizaam, huilen vaak drie kwartier. Nou, heeft ze sinds een week dat ze wel twaalf x wakker wordt huilend en dan weer verder slaapt, we gaan er heen als het heel hard klinkt of langer dan paar minuten duurt, vaak een a twee x per nacht. Wie herkent het huilen en dan weer verder slapen? Dat is geen angst maar klinkt wel zielig en ook zo onrustig, wat zou dat kunnen zijn. Ze heeft dit niet elke dag. Al deze onrust duurt nou al zeven weken, ze is bijna tien maanden.
Ik herken het maar hier was dat van begin af zo en nu is dat wat gestabiliseerd met patroon dat ze overdag slaapt goed en 20.00-01.00 In de nacht komt ze bij ons huilend en blijft in ons bed 2 uur onrustig: weglopen, draaien, zitten, huilen met vlaggen steeds 5-10 min in slaapvallen en weer huilen. Rond 3 uur wordt ze rustig en slaapt tot 8-8.30. Ze heeft nu wel last van doorkomende kiezen, eczeem die jeukt dus dan kan heel goed. Verder als ze echt nergens last heeft ze is ook wakker maar gaat gewoon met ons verder doorslapen zonder onrust.
Lijkt inderdaad of ze ergens last van heeft als ze ligt, bijvoorbeeld de oren. Dus toch even na laten kijken?
Anders eens het bed goed schuin zetten, kijken wat er dan gebeurd? Het zou de druk van de oortjes moeten weghalen als het daar aan ligt?
Lijkt mij toch gewenning hoor. Dat ze minder lekker slaapt tussen jullie in en daardoor zo onrustig is. Om vervolgens uitgeput in slaap te vallen. Ik zou haar persoonlijk proberen haar in haar eigen bedje te laten slapen, maar zal nog niet meevallen vrees ik.
Is het ieder half uur à 3 kwartier? Dat is namelijk de lengte van de slaapcyclus van zo'n kleintje. Na iedere slaapcyclus word je wakker. Dat is ook bij volwassenen zo. Alleen worden wij meestal niet wakker genoeg om het ons te kunnen herinneren. Je draait je om, trekt je laken over je heen en slaapt verder. Dat is een vaardigheid die kleintjes minder goed beheersen, en soms zelf helemaal niet (arme ouders!). Uiteindelijk leren ze het allemaal. Het klinkt mij in de oren alsof ze na (bijna?) iedere slaapcyclus net wakker genoeg wordt om een huiltje te laten horen ("Verrek, ik ben wakker. Wat nu? Weeeeh! Zzzzz..."). Daar is niets mis mee en ze valt direct weer in slaap schrijf je. Ik zou het dus laten en inderdaad niet eens meteen gaan kijken, pas als het huiltje richting echt huilen gaat. De reden waarom ze nu ineens dit is gaan doen, kan van alles zijn. Hoe oud is je kindje? Zijn het misschien tandjes? Of een sprongetje? Verlatingsangst kan in dat geval ook een rol spelen en zou ook het lange huilen bij het naar bed gaan verklaren. Oorpijn kan natuurlijk en het is belangrijk om medische oorzaken uit te sluiten als je je zorgen maakt, maar oorpijn is toch niet het eerste waar ik aan denk.
Nou, het is nu in een keer weer over, dit alles heeft 7 a 8 weken geduurd, vreselijk. Geen idee wat het nou is of was. Ik denk geen oren wat als we binnen komen is ze zo vrolijk als wat, bovendien staat ze ook in haar bed. Hopelijk, blijft het nu weg, we houden het op ontwikkeling/sprong/verlatingsangst. Gaat sinds drie dagen gewoon heel relax slapen tot de volgende dag, laat geen traantje als we weg gaan. Zo jammer dat ze niet kunnen praten, ik denk wel zelf als het de oren zijn zou je overdag toch ook wat merken en toch niet alleen bepaalde tijden in de nacht. Zou vreemd zijn als je alleen last van je oren had als je in bed wordt gelegd en dan, 2 uurtjes huilen in de nacht en weer lekker verder slapen. Geloof daar niet zo in.