Hoi allemaal, Sinds een paar dagen bijt mijn dochter als ik haar aanleg en dat is met 2 tandjes echt pijnlijk. Inmiddels zijn mijn tepels beurs en is voeden niet echt fijn meer. Ik had geen plannen om te stoppen, maar ben het jammer genoeg nu wel aan het overwegen. Ik snap zelf niet waar het vandaan komt, het kwam ineens een paar dagen terug. Tanden heeft ze al een maand, dus die zijn ook niet nieuw. Ze bijt bijna iedere voeding nu en vaak na het wisselen van borst. Met mijn productie zit het wel goed, dus denk niet dat het daar aan ligt. Ze is wel snel afgeleid tijdens het voeden (vooral na het wisselen) en drinkt daardoor 2e borst soms niet of maar heel kort. Dus ben dan weer bang dat ze niet genoeg binnen krijgt, al haalt ze dit soms in de nacht wel in (ook dan soms bijten). Lang verhaal, maar hoop dat iemand herkenning en tips heeft.
Haar eraf halen door vinger in de mond te doen. Wel heel voorzichtig en rustig zodat ze niet schrikt. Als ze niet heel hard bijt dan probeer ik haar meteen weer aan te leggen. Was het harder of doet ze het weer dan leg ik haar even naast me en pak haar na een paar minuutjes weer op en probeer het weer. Edit: soms ook niks, omdat ze bijt en dan (voordat ik kan reageren) opnieuw goed aanhapt en gaat drinken.
Hier schrok ik zo enorm van het bijten (en riep bv hard;’Auwww!!’.) dat ze het na 2x niet meer deden...
Ik zou toch proberen om ook vocaal duidelijk te maken dat t niet oke is. Ik zeg boos nee of hard au (schoonzus gilde zelfs, kind schrok er zo van dat hij het niet meer doet) terwijl ik loskoppel.
Idd, bij mij was het geen bewuste keuze, ineens hap die tandjes erin en ik kon niks anders dan schreeuwen...oeps! Maar heel effectief
Oh haha, toch maar eens hard gillen dan. Probeerde me echt in te houden omdat ik haar juist niet wilde laten schrikken, bang dat ze anders negatieve associatie krijgt met de borst en gaat weigeren... Maar zal de volgende keer eens hard au roepen, zal niet moeilijk zijn want doet pijn genoeg Ze is trouwens 6 maanden, weet niet of jullie kindjes ouder waren toen dat gebeurde? Zou ze het wel snappen als ik au roep...
Hier riep ik ook uit reactie au! Nadien had ik altijd m’n vinger naast haar mond om tijdig los te koppelen. Het vertrouwen had een deuk haha. Maar het ging eigenlijk snel voorbij die fase. Soms wil anders aanleggen helpen. Maar hier lette is heel goed op wanneer ik voelde dat ze soort van ‘los’ liet. Het was vaak eind van de borst als die voor madame te leeg was
Hier ook een deuk in het vertrouwen. Maar fijn om te horen dat die fase snel voorbij ging! Gelukkig gingen de laatste 2 voedingen goed
Ik kreeg ook soortgelijke tips wat betreft het bijten. Alleen was ze hier al ouder dan een jaar. Schreeuwen is niet mijn steil maar het kan ook de andere kant op gaan en niet meer aan de borst willen. Alleen soms schrok ik zo dat ik toch heel hard au schreeuwde. Hoe harder hoe mooier hij het vond. Hier waren het steeds fases. Of dat ik ongesteld ging worden of omstreeks doorkomen tanden. En ik denk dat ze moeten wennen aan hoe het voelt zeker met de eerste tanden die steeds groter worden. Een baby van 6 maanden heeft echt nog geen besef van oorzaak en gevolg. Succes, hopelijk hou je de bv toch nog een tijd vol. Ondanks die vervelende kleine tandjes.
Ik schreeuwde ook. Was niet de bedoeling maar ze beet loeihard. Ze was niet onder de indruk. Wat ik ook probeerde, het hielp niet. Ik ben toen maar gestopt (11 maanden). Bij de jongens hielpen de tips wel. Er schijnt een manier te zijn om de lip zo te vouwen dat bijten niet lukt. Dat heb ik niet geprobeerd omdat het mij geen goede manier van aanhappen leek. Maar misschien weet iemand anders daar meer over.
Bedankt voor de tips iedereen! Van het au roepen leek ze gister niet echt onder de indruk en ze keek me iets te vrolijk aan Maar voedingen daarna heeft ze niet gebeten gelukkig! Wel doet aanleggen nog wat pijn omdat er nu soort van wondjes zitten van het bijten. Dus die smeer ik steeds maar goed in en hopen dat het snel geneest.