Onze kleine vent is vandaag 6 weken oud. Sinds 2 weken wil hij alleen maar bij mij op de buik slapen overdag. 's Avonds ligt hij na de laatste fles nog even bij papa en dan gaat hij zijn bedje in, maar het komt regelmatig voor dat we hem maar weer tussen ons in leggen. Dan is hij ook meteen stil en ligt grijnzend om zich heen te kijken. Ik kan hem overdag niet in de box leggen of hij begint te huilen. Zo ook met het wipstoeltje. Zodra hij bij mij op de buik ligt, valt hij vrijwel meteen in slaap (als ik hem dan probeer weg te leggen is hij meteen wakker). In bed een slaapje doen overdag, is er al helemaal niet bij. Wat kan ik hier aan doen? Ik krijg zo niks gedaan in het huishouden, boodschappen doen, eten koken enz.
met 6 weken krijgen ze het eerste sprongetje. dus ik zou even wachten tot die voorbij is, dan gaat het wellicht vanzelf weer wat beter.
een draagdoek aanschaffen je kleintje zoekt geborgenheid wat logisch is zoey heeft hier tot 6 maanden echt alleen maar bij mij geslapen en nu pas sinds een maand slaapt ze in dr eigen bedje en box ze slaapt zelfs nu in de slaapkamer vh kdv Maar ik weet wel dat ze heeel veeel geborgenheid zocht Dus het kan een sprongetje zijn maar ook die geborgenheid ik kan je een link geven voor draagdoeken en meiden die er veel verstand van hebben dus PB me maar
Ik heb bewust niet voor een draagdoek gekozen omdat ik een heel zwakke rug heb. Ik heb nu bijv. al last wanneer hij een uur bij mij op de buik ligt hier op de bank. Sprongetjes: moet je die vanaf de uitgerekende datum rekenen? Vind 2 weken best lang voor een sprongetje!
je moet ze ongeveer rekenen. de ene keer klopt het beter dan de andere keer. 2 weken is gemiddeld hoor. naarmate ze ouder worden kunnen ze ook best nog wat langer aanhouden met nam de 15 en 18 maanden sprong. de draagdoek, ja dat moet iets voor je zijn. ik vond het ook niks maar het is wel aan te raden met rugproblemen heb ik begrepen omdat het gewicht verdeeld wordt. wat ook wel kan helpen is de puckababyslaapzak. dat is een milde vorm van inbakeren. mijn zoon sloeg zichzelf met zijn armpjes vaak wakker en voor ons was dat de uitkomst. ze voelen zich soms in zo'n groot bedje een beetje verloren ook en dan is zo'n slaapzakje ook een uitkomst. maar toch hebben ze de eerste maanden mama heel erg nodig hoor. ook zonder sprongetje.
Oooohhhhhh... *lampje gaat branden* Ik dacht dat een sprongetje maar een paar dagen duurde Ik heb al wel gekeken naar buikdragers die voornamelijk op de heupen rusten. Misschien is dat iets voor ons. Maarja, hij is echt zwaar (grote baby) en wordt alleen maar zwaarder natuurlijk. Sprongetje dus waarschijnlijk, en mama behoefte. Goed. Dan ben ik weer wat gerust gesteld. Zolang het maar niet maanden lang zo blijft!! Anders wordt mn huis echt een puinhoop
Merk je nog andere dingen aan je kindje, is hij onrustig tijdens of na de voeding, overstrekt hij, spuugt hij veel, etc. Irem had namelijk precies hetzelfde en ook ik werd er helemaal gek van, ik kon nog niet eens de wasmachine even aanzetten. Uiteindelijk bleek het bij haar te komen door verborgen reflux, wat gewoon heel veel pijn deed - dat was de reden dat ze alleen bij ons wilde slapen - op haar buik en half rechtop had ze er het minste last van. Toen haar medicijnen begonnen te werken ging het veel beter.
Nee hij is verder vrij rustig, afgezien van wat krampjes soms, maar hij heeft ook moeite met de ontlasting. Zodra hij niet bij mij ligt, is hij wel vrij veel aan het spartelen wanneer hij wakker is. Hij huilt amper, spuugt niet, overstrekt zich alleen bij krampjes.
edit: niet goed gelezen *muts* Ik durf hem niet op zijn buik in bed te leggen, hij is nog maar 6 weken oud.
spartelen als schokbewegingen? dat hij slaapt en dat er ineens uit het niks een arm door de lucht vliegt?
Als hij zelf al zijn hoofd kan omdraaien, zou je het allicht een keer overdag kunnen proberen. Er zijn nu eenmaal kinderen die alleen op hun buik willen slapen. Irem slaapt ook al vanaf dat ze 2 maanden is alleen maar op haar buik
ja maar dan schrikt hij ergens van maar als hij wakker is ligt hij dus meestal ook te spartelen (onrustig?), maar heeft ook momenten dat hij een tijd lang om zich heen ligt te kijken.
Ja hij kan zijn hoofd goed omdraaien, maar ik ben bang dat hij toch met zijn neusje in het matras komt te liggen... dan wacht ik daar liever mee totdat hij wat meer controle over zijn lichaam heeft.
nee, dat is een reflex (als hij slaapt en ineens "schrikt" en gaat maaien met zijn armen ) en dat kun je gemakkelijk oplossen door een puckababy aan te schaffen. ( die reflex hebben ze 6 maanden last van en dan agan de bewegingen over in gecontroleerde bewegingen) op de buik leggen helpt ook een beetje trouwens. maar ik durfde dat niet toen hij nog zo klein was. inmiddels slaapt hij altijd op zijn buik hier.
Als hij in diepe slaap ligt, met zijn armpjes naast zijn hoofd, dan steekt hij ze af en toe helemaal in de lucht maar legt ze dan ook meteen weer neer. Hij gaat niet echt maaien en spartelen, dat wat jij beschrijft. Hij ligt nu al een half uurtje naast me in het wipstoeltje. Eerst even wakker geweest, maar gelukkig weer ingedommeld. Hij begint nu wakker te worden - bijna tijd voor de volgende fles
komt me heel bekend voor ja. bij papa wilde hij niet slapen alleen mama. kreeg niks voor elkaar. wipstoel wad 5 min leuk, hetzelfde ook voor de box. zn eigen bed was nooit leuk eigenlijk. ik ging naast hem liggen in ons bed en dan viel hij wel in slaap en hel zachtjes sloop ik dan de kamer uit. zo begon het. dat lukte in het begin 1x per dag daarna steeds vaker. en in zn box slapen lukte na hele lange tijd ook. tegenwoordig ligt ie in zn eigen bedje. en kan ie wel 30 min achter elkaar in zn box liggen (op een goede dag) het alleen mama verhaal is er alleen nog steeds in de zin van: als papa hem naar bed brengt gaat ie huilen. en als ie gaat slapen mag ik niet weg anders gaat ie huilen dus daar ben ik nu weer mee bezig en met opa en oma is saai, niet lachen niks maar als mama dan thuis komt is ineens wel alles leuk
geef die kleintjes eens ongelijk 9 maanden hebben we ze gedragen nou ja de meeste dan ( ik 7,5 maand) ze kennen ons door en door onze hartslag is ze vertrouwd onze stem herkennen ze onze geur ruiken ze. Sommige geven BV dus ook proeven ze ons. En ineens verwachten wij heeeeeel veel van ze . Niemand heeft ze voorbreid dat ze geboren gaan worden en in een eigen bedje horen te slapen en ook bij andere mensen zich vertrouwd kunnen voelen. Dus ik geef de babys groot gelijk en zolang ze lekker bij mama zich veilig voelen het lekker laten doen. Ik merk iig aan mijn meisje door alle geborgenheid en vertrouwen ik haar gegeven heb ze zelf nu alles bepaald en ze langzaam doet wat een baby hoort te doen. ze slaapt in dr eigen bedje nu ook op het kdv Dus al slaapt je kleine bij er komt een dag dat hij/zij de wereld zonder het vertrouwde gevoel van mama wil ontdekken geef hem/haar daar alleen even de tijd voor.
@Silly: gelukkig wil hij bij papa ook wel slapen. dat is onze "regelmaat", elke avond even bij papa slapen na de fles. Wipstoel is even leuk, box is even leuk, maar bij mama is het toch het fijnst... Het lachen herken ik ook. Bij opa of oma lacht hij niet, bij papa heeft hij meteen een grote grijns (papa haalt gekke dingen uit), en bij mij zit hij ondeugend (en bijna verlegen) te lachen. @Melanina: ja klopt, ik snap het ook heel goed. mijn hartslag geeft rust. mijn stem geeft rust! Helaas is hier de bv mislukt, maar de geur zal hij vast nog wel herkennen. Ik vind het ook niet erg hoor! Maarja, mijn huis kan wel een poetsbeurt gebruiken en daar kom ik nu dus niet aan toe. Ook ik kan wel wat slaap gebruiken maar dat lukt niet met meneer op mijn borst. Ach, zodra we nog wat meer regelmaat krijgen, dan komt dat allemaal vanzelf wel.
Wat hier werkte: - op zijn buik slapen, eerst alleen overdag in de box waar ik bij was. Heb toen gezien dat hij zijn hoofdje zelf heel goed draait (is een woeler, net als zijn mama ), daarna 's nachts met de wieg naast ons bed, nu gewoon op zijn eigen kamertje. Hij slaapt héérlijk, lekker opgekruld, kontje in de lucht (smelt, echt te schattig), minder last van buikje en van spugen. Maar je moet het wel durven idd (was hier ook wel even een omslag hoor). - een draagdoek, als je die goed knoopt je weinig last van je rug. Bovendien ging ik ook altijd gewoon even zitten als het me te zwaar werd en als hij dan wakker werd even rondje keuken en voila meneer sliep weer. Je hebt ook goede draagzakken die het gewicht op je heupen ipv je rug drukken (ik heb ook zwakke rug). Heb zelf de beco butterfly maar de bondolino is een prijstechnisch aantrekkelijker alternatief. Door de draagdoek heb ik in de eerste weken toch wassen kunnen draaien, vaatwasser kunnen in- en uitpakken en kunnen stofzuigen. Weet niet wat ik zonder had gekund - 's avonds laat ik hem nog steeds vaak bij mij (of mijn vriend) in slaap vallen. Baby slaapt pas sinds 1,5 week overdag op zijn kamertje trouwens. Hij wilde gewoon altijd bij (een van) ons in de buurt zijn. Sliep dus altijd op een speciaal kussentje in de box.