Hoi dames, Op 23 juli 2015 is onze zoon overleden. Helaas werd er in het gen iets gevonden wat verder onderzocht moest worden. Gisteren hebben we de laatste uitslagen gekregen. Alle onderzoeken, de onzekerheid en de dood van onze zoon hebben er voor gezorgd dat ik enorme stress heb voor een nieuwe zwangerschap. Ondertussen hebben we met onze gynaecoloog en andere specialisten gesprekken gehad maar helaas worden er dingen tegen gesproken. Binnenkort krijgen we duidelijkheid en opheldering. Tot die tijd zou ik graag ervaringsverhalen horen van moeders met een overleden kindje en/of een "onschuldige" chromosoomverandering. Hoe gingen de controles bij een nieuwe zwangerschap? In het ziekenhuis en/of bij een verloskundige? Hoevaak had je controles? Hoe vaak echo's? Als je ongerust was mocht je dan langs komen... Enzovoort.... Graag hoor ik jullie ervaringen!
Ik ben zelf een dochter verloren door baarmoederhalsinsufficiëntie en op alle vragen die je stelt had ik voordat ik opnieuw zwanger werd een antwoord gekregen van het ziekenhuis. Ik had echt een plan klaar liggen waar we ons prettig bij voelden en wat van week tot week beschreef hoe de aanpak van uit het ziekenhuis zou zijn. En ik mocht altijd langs komen voor een extra controle, ik ben er menig vrijdagavond langs gegaan.
Wij hebben onze zoon in Oktober 2014 laten gaan. Geheel onverwachts bleek ik 6 weken later alweer zwanger. Ik begrijp je zorgen en vragen, want die heb ik ook gehad. De angst zat er natuurlijk goed in, en de eerste weken was het eerlijk gezegd afzien. Ik heb mijn hele zwangerschap bij de gynaecoloog gelopen, en kreeg tot de 20 weken iedere 2 weken een echo. Toen een aantal weken om de 3 weken en daarna wekelijks een CTG. Ik heb tevens op eigen verzoek een 13 weken GUO gehad. De 20 weken GUO heb ik in het WKZ laten uitvoeren. Wanneer ik me zorgen maakte, mocht ik altijd langs komen. Gezien ik zoveel controles en echo's had, ben ik nooit tussendoor naar het ziekenhuis geweest. Bespreek je zorgen en angsten, maar ook je wensen w.b.t de begeleiding tijdens een nieuwe zwangerschap. Een nieuwe zwangerschap is al spannend genoeg, goede begeleiding en vertrouwen is dan erg belangrijk. Ik wens jullie heel veel sterkte met het afwachten, en hoop dat wanneer jullie daar klaar voor zijn, een fijne zwangerschap zal volgen. Liefs
Hier nog niet zwanger helaas maar wel al gesprekken gehad met maatschappelijk werk over een eventuele volgende zwangerschap. Ze vertelde me dat er een heleboel mogelijk is in het ziekenhuis om ongerustheid te voorkomen zoals extra echo's en extra controles. Maar dat vrouwen het vaak moeilijk vinden om hiernaar te vragen. Dus wanneer je zelf duidelijk aangeeft wat je wil dan is er, in dit ziekenhuis athans, een hoop mogelijk. Sterkte met alles!
Bedankt allemaal voor de reacties! Bij het laatste gesprek met de gynacaeloog in het ziekenhuis ben ik echt met een rot gevoel weg gegaan... Alsof ik mij niet zo moet aanstellen en een zwangerschap op de "normale" manier begeleid kan worden. Dit was in ons streek ziekenhuis Ook wij hebben een maatschappelijk werkster in het radboud en zij snapt gelukkig mijn angst. 21 maart hebben we een eind gesprek met haar en onze klinische genetica. Onze maatschappelijk werkster gast ons helpen om de begeleiding zo goed mogelijk te regelen. Bij het streek ziekenhuis hebben we na "aandringen", voor mijn gevoel was het aandringen, de toezegging gekregen voor een vervoegde guo met 15 weken en met 20 weken de gewone guo. Voor de rest heb ik het gevoel gekregen, dat ik buiten die echo's aan mijn lot word overgelaten. Afgelopen vrijdag heb ik ook nog telefonisch contact gehad met mijn verloskundige. De meer persoonlijke benadering vind ik bij een verloskundige fijner dan de medische benadering in het ziekenhuis. De tegenhanger vind ik dat de baby veel minder in de gaten word gehouden bij een verloskundige. Bij de gynacaeloog hebben we te horen gekregen dat we bij iedere afspraak een echo kunnen krijgen, maar dat kwam niet van harte haar mond uit. Persoonlijk wil ik ook echt geen 4 weken tussen een controle... En ik kan niet goed inschatten hoe het ziekenhuis hier mee om gaat. Pfff lastig allemaal! Hebben jullie nog tips voor het gesprek van 21 maart? Die twee vrouwen zijn heel erg aardig en begripvol!
Wij zijn ons dochter verloren. Ze kwam te vrieg net 28weken. We hebbe 4 dagen mogen genieten van haar. Waarom ze ineens slecht ging weten we niet. We hebb eed onderzoek late dien ook genetisch maar niks uit gekomen. Pure pech. Met ons 2e zwangerschap. Kreeg ik om de 2weken een echo en om mn baarmoedermond te meten. En bij twijfel kon k meteen langs komen. Tot wk 32 om 2 weken daarna met 36 en 40wk. En uiteindelijk (lag wel met 27wk er uit en rust houde) isbinse zoon 40.1 geboren Xx
Je zou het gesprek kunnen opnemen met je telefoon. Heb ik wel gedaan en is fijn dat je het nog een keer kunt luisteren. Door de spanning krijg je misschien niet alles mee of interpreteer je dingen verkeerd. Als je gewoon even van te voren vraagt of ze dat ok vinden dan is dat echt geen probleem. Zeker niet als je vertelt dat je enorm zenuwachtig en gespannen bent.
Dames, allereerst hefelicoteerd en gecondoleerd met de geboorte en het moeten laten gaan van jullie kindjes. Ik ervaar het opnieuw zwanger willen worden/zijn ook als een behoorlijke belasting. Sowieso vanwege de mmm, steeds weer opnieuw de keuze om wel of niet te gaan en de confrontatie. Daarnaast is de miskraam die ik nu doormaak zelfs een opluchting omdat de spanning die de zwangerschap met zich meebracht gewoon onmenselijk was. Misschien wist ik onbewust wel dat het een miskraam zou worden en vergrootte dat de spanning. Mijn geluk tot nu toe is dat ik relatief snel zwanger raak als we de keuze maken om een poging te wagen. Dus ik hoop ook echt dat dat nu weer zo gaat zijn, puur vanwege het belastende mmm-traject. Maar aan de andere kant vind ik het ongelooflijk spannend en vraag ik me af of ik het wel alweer aan kan. Zeker als ik eraan denk dat het weer fout kan gaan. De vk heeft aangeboden om over een week een gratis extra echo te maken om te kijken of alles schoon is. Er is geen aanleiding om te denken dat dat niet zo is. Ik wil vooral gaan om te kijken of er al eitjes groeien. En het ziekenhuis heeft aangeboden om ons te begeleiden tijdens de zwangerschap, maar ik heb al mmm genoeg en wil tijdens de zwangerschap niet ook nog in het ziekenhuis lopen. Bovendien is hetgeen zij aanbieden geen oplossing en zeker geen garantie. Onze vroeggeboorte was domme pech. Als er een oorzaak zou zijn, zou het een ander verhaal zijn. Dan zou ik zeker voor medische opvolging gaan. Ik heb meer behoefte aan begeleiding op emotioneel vlak. Mijn vk heeft me een adres gegeven voor zwangerschapsmeditatie, dat ga ik zeker doen. En zij heeft ook altijd veel tijd voor ons. Maar eerlijk gezegd denk ik dat lotgenotencontact ook wel een bijdrage kan leveren.
Lastig he?! Om te vragen voor een echo. Ik zou ook het liefst elke week of om de week een kijkje willen nemen, maar voel me bezwaard om het te vragen. Vooral de eerste 20 weken vind ik erg spannend. Er zit hier wel een echobureau in de buurt waar we extra echo's zouden kunnen kopen. 30 euro per keer. Dat vind ik best een optie (mijn man vindt dat dan weer niet zo nodig). Ik las dat iemand schreef over het verschil tussen vk en gyn. Wij hebben dezelfde ervaring. Alleen was er niets mis met ons zoontje, dus het gevoel om de baby op te volgen heb ik minder.
Moon, w.b. het gesprek. Wat mij heeft geholpen is altijd van tevoren bedenken wanneer het gesprek voor mij geslaagd zou zijn. M.a.w. wat wil ik eruit halen? Je wil zowel praktische zaken (extra echos) als wellicht emotionele ondersteuning. Bedenk hoe jij dit voor je ziet en waarom. Heb je steeds dezelfde gyn gehad? Is het mogelijk om naar een andere te gaan? Heb je de middelen om mogelijk zelf de echos te regelen? Ik vind dat zelf een prettig idee, dat ik zelf (ook al is het met extra kosten) kan bepalen of en wanneer ik een extra echo zou willen. Als ik dat gevoel afweeg tegen de kosten, is het mij dat meer dan waard. Zeker omdat ik daarmee ook geen mmm-gevoel heb, met echos in het ziekenhuis zou er meer spanning bij komen kijken. Het is niet fijn dat het ziekenhuis zo stug en onpersoonlijk is, maar wel begrijpelijk ivm alle protocollen. Vreselijk.
Goede tip! Toevallig deden we dit al bij de voorgaande gesprekken in het ziekenhuis. Het helpt ons zeker om de gesprekken terug te luisteren. Alleen zit het dilemma over de begeleiding niet bij deze dames maar bij die andere gynaecoloog. Op advies van de verloskundige gaan we vragen om een verslag met daarin de adviezen qua begeleiding volgens de 2 dames. Hopelijk werkt het!
Wij hebbdn onze dochter in juni laten gaan en in aug was ik weer zwanger. Vanaf 8 weken om de 2 weken echo's gehad. Dit varieerde van guo tot een gewonde echo waarbij gewoon even binnen gekeken werd😉. Na de 20e echo om de 4 weken... En dat valt niet mee. Vd week even ongerust geweest en heb nu 2 ctg 's gehad en 2 echo's Ik mag altijd komen als k me ongerust maak. Begeleiding is top