Hallo, Ik weet sinds een week dat ik zwanger ben tuurlijk eerst de verbazing, blijschap dat het gelukt was. Zus verteld zij is 5 weken verder met haar zwangerschap. Moeder verteld en sommige vriendinnen omdat ik normaal drink en rook als we weg gaan en ze weten van de kinderwens dus nog weken gaan zitten liegen waarom niet rook en niet drink werkt niet. Verder houd ik het stil. Reactie enorm enthousiast, bloemen, kaartjes etc. Ik ben super onzeker, normaal niet, maar nu echt een doosje. Mijn zus heeft wat dingen meegemaakt met haar vorige zwangerschappen, en hoor en lees (lees alles) toch vaak dat het een missed abortion of miskraam is. Ik ben blij en als iemand enthousiast doet van heej zwangere! lach ik als een boer die kiespijn heb. Verberg dan mijn onzekerheid. Vandaag gaan inschrijven bij Verloskundige, ze vraagt en hoe gaat het je?, je ziet er stralend uit. Dus ikke; nou weinig klachten, snel vet haar, wat darmen maar verder helemaal OK. Waarschijnlijk heb ik een gezicht getrokken van tjaaa. Want ze riep direct nou meid niet zo sneu kijken. Zwanger zijn is geen ziekte hoor en als je nergens last van hebt moet je gewoon genieten van je zwangerschap. Ik weet het allemaal en mocht er iets mis zijn dan is dat toch, of ik nu loop te lachen of druk maak...maar toch helemaal aan de zwangerschap hechten durf ik nog niet.. Hebben meer van jullie dit of is het gewoon Roze Wolk en ligt het aan mij? gr. cassandra
Ik had precies hetzelfde aan het begin van mijn zwangerschap. Ik ben normaal ook geen doetje en ik maak mij niet zo snel druk, maar toen wel. Ik kon mij ook helemaal niet voorstellen dat ik zwanger was, het leek wel een droom waar ik spoedig uit zal ontwaken. Veel mensen zeiden ook; ja leuk dat je zwanger bent, nu die eerste drie maanden nog doorkomen Je weet wel dat ze gelijk hebben, omdat er nog veel kan gebeuren, maar het maakt het je er nou niet echt geruster op. Ik kan wel tegen je zeggen, kop meid, geniet ervan en leg die onzekerheid naast je neer, maar dat werkt niet. Ik heb in die tijd veel afleiding opgezocht en dat heeft mij wel door die eerste drie maanden geholpen. Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en alsnog van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Ik had en (heb ) precies ongeveer hetzelfde, ook door eerdere ervaringen van een mk, ik denk dat iedereen er weer anders mee omgaat met die onzekerheid. Gefeliciteerd met je zwangerschap,
De eerste twaalf weken van m'n zwangerschap ben ik ook erg onzeker geweest en durfde ik ook niet te enthousiast reageren, uit angst dat het mss wel nog fout kon gaan. Hoe je je nu voelt is perfect normaal. Ik telde de dagen af tot ik twaalf weken zwanger was. Toen ik iets over de 4 weken zwanger was zoals jij, dacht ik, allé ik ben toch al 1/3 van die periode voorbij. Ik kan je helemaal begrijpen hoor. Maar ik denk dat die onzekerheid gewoon een deel uitmaakt van het zwanger zijn. En voor je het weet is het voorbij. Nu kan ik alweer beginnen aftellen naar de geboorte. Ik duim met je mee, dat je zwangerschap prima blijft verlopen.
Hallo Dames, Erruggg!!! bedankt voor jullie reacties. Voel me een stuk beter nu ik weet dat het behoorlijk normaal gedrag is. gr. cassandra
Ik ben nog steeds onzeker over mijn zwangerschap, dit komt doordat ik een miskraam heb gehad en nu af en toe bloed verlies. Heb al 3 echo's gehad en elke keer doet de kleine het goed. Maar de onzekerheid gaat pas weg als ik de 12 weken voorbij ben. En natuurlijk wanneer ik volgende week woensdag de 25ste jauari de volgende echo weer heb gehad. Ik snap heel goed waarom je je zo voelt Groetjes toi
ik weet nu sinds een week dat ik zwanger ben, ben ook erg bang dat het weer mis zal gaan. eerste keer raak geweest en een miskraam gehad. voel me verder goed en heb af en toe ook wat trekjes in mijn onder buik of rug maar dit schijnt normaal te zijn. ik krijg er wel iedere dag meer vertrouwen in. maar ik denkt dat je pas gerust bent als je de eerste echo hebt gehad.
Ik herken het juist helemaal niet... Ik kan het me wel voorstellen hoor, zeker als je al eens een mk hebt gehad bijv. Ik was juist eerder verbaast toen ik op dit forum kwam dat er zo veel mensen onzeker waren... daar moest ik juist aan wennen. Door alle verhalen hier ben ik nog meer gaan beseffen dat het allemaal cadeautjes zijn die zwangerschappen. Beide keren ben ik meteen zwanger geraakt en heb dus nog nooit in de onzekerheid gezeten van of het wel zou lukken... of dat het wel of niet goed zou gaan. Tenminste bij de 1e, nu ben ik zwanger van de 2e maar voel me nogsteeds relaxed eronder... Ik verbaaste me daar nooit over tot ik dus op dit forum andere verhalen las en nu besef dat er veel mensen zijn die bang zijn voor een mk of iets anders. Soms vraag ik me dus wel eens af of er ook vrouwen zijn net zo als ik die er dus helemaal relaxed onder zijn... Ik wens iedereen die zich wel zorgen maakt veel sterkte toe in ieder geval! Liefs Anna
Allemaal erg herkenbaar. Tuurlijk was ik blij, maar diep van binnen knaagt er zo'n onzeker gevoel aan je. Niet alleen omdat ik de 12 weken nog niet voorbij ben, maar ook over alles wat straks komen gaat. En zeg nou eerlijk, in het begin zitten er toch nagenoeg geen voordelen aan. Je bent snel moe, geirriteerd enz. maar je wil nog niet iedereen vertellen waarom! Lastig dus. Ik laat het allemaal maar een beetje over me heen komen. Veel kan je er toch niet aan doen. Kwestie van tijd denk ik (ik word al steeds blijer namelijk ). Groetjes Nikki
Ook ik voel me nog niet echt blij, ben eerder wat down. We willen heel graag een kindje, maar nu het zover is overvallen de zorgjes me. VOrige zwangerschap ging fout, ik ben nog aan het herstellen van een burn out, dan vraag ik me dus weer af van is het wel verstandig nu zwanger te zijn? Er staan nog wat hele belangrijke dingen te gebeuren waar ik me nog wel zorgen over maak, en het lijkt wel of dat nu allemaal veel zwaarder door mijn hoofd gaat. Verder voel ik me zo enorm moe, dat ik me daar helemaal niet lekker bij voel, en dan denk ik, jeetje ik ben pas 4 weken zwanger, hoe moet dat de komende weken? Verder willen we het nog tegen niemand vertellen, eerst een beetje de moeilijke weken door, en dan mag iedereen het weten. Ik weet dat het er allemaal bij hoort, en ik weet dat het ook weer over gaat, maar ik vind het nu niet allemaal even gemakkelijk, maar toch zijn er ook momenten waar bij ik ineens denk: jeetje, we krijgen ene kindje, wat heerlijk, ben er zo benieuwd naar, ben zo blij voor mijn man die zelf nog geen kinderen heeft, ben zo benieuwd hoe het straks zal zijn met die kleine erbij. Het wisselt zich dus af, ups en downs, en die roze wolk, ach die is er , maar soms schuift er even een wolkje voor, maar ook die gaat weer weg ! groetjes celiene
ik heb er in het begin jusit heelmaaal geen zorgen over gemaakt.....nu ik 13 weken ben begin ik me zorgen te maken.....maar dat komt misschien omdat ik al 8 weken was, dat ik ging beseffen dat ik zwanger was...en daarna heb ik gelijk een echo mogen maken, Vk bezoek...bloed prikken, dan ben je er heele rg mee bzig, maar nu is dat ong anderhalve week geleden...en nu moet ik nog bijna een maand wchten tot ik weer naar de Vk mag....nu voel ik me toch onzeker, omdat je niet weet wat er allemaal gebeurt van binnen..... dit hoort er denk ik gewoon allemaal bij....
Ik merk dat ik me nu geruster voel nadat ik het hartje heb zien kloppen op de echo. Het is echt waar en het leeft Nu wel een beetje roze wolk hoor
echt herkenbaar.. heb ook nog niet echt een roze wolk gezeten,mede door de extreme misselijkheid en de onzekerheid dat het fout zou kunnen gaan. met zeven weken wel het hartje zien kloppen, en met 9 weken en vandaag ook weer... dus ik weet echt wel dat het goed zit, maar iets onzeker blijf je volgens mij altijd wel... nu begin ik wel zekerder te worden, en ook blijer dan eerst, (ik was wel blij, maar te onzeker en te ziek om echt blij blij te kunnen zijn) ik hoop dat de misselijkheid snel voorbij zijn, want dan ga ik echt blij worden want ben ook 12 weken vandaag.. das toch al bijna een mijlpaal toch... ik hoop dat jij je ook snel beter voelt!!! maar snap je volkomen!!!!
ik ben ook erg terughoudend als iemand (die het weet) aan mij vraagt hoe het gaat, ik blijf denk ik onzeker, want als je het harte hebt gehoord dan zoek je wel weer wat anders, tsja een weegschaal he!
Ik had vooral in het begin dat het zo defenitief was.. Nu is er geen weg meer terug.. Terwijl het wel gepland was.. Maar ik denk wel een beetje dat je 9 maanden zwanger bent om aan het idee te wennen... komt wel goed hoor die onzekerheid is heel normaal
Aangezien pas 10 maart as. de eerste afspraak heb, dan gaan ze bloed prikken en Echo en dat nog errug ver weg klinkt, ben ik gaan rondkijken. Echo bureau bij mij in de buurt, heeft de apparatuur en de ervaring. Je kunt vanaf 6 weken terrecht. Beter is als je 7 weken bent anders mischien terleurstelling... Het kost niet veel Euro en maar 10 minuutjes van mij vandaan. Legde uit dat 10 maart nog zo ver weg is. blah blah..de dame zei; snap je helemaal. Ga jij nu lekker verder broeden en bel me even op als je tegen de 7 weken bent, plan ik je er even tussen, kunnen we zien voor het hartje, vruchtzakje etc en of baarmoeder goed ligt en hoeveel het er zijn Is leuker aftellen! nog maar ruim 2 weken en heb je even een tussenstand Wens iedereen een gezonde goede Zwangerschap gr. cassandra
Ik was ook erg onzeker tot ik vorige week mijn echo had, durfde nieteens naar babyspulletjes te kijken. Toen ik de echo had gezien en dat alles compleet is en het hartje klopt, durf ik echt van mijn zwangerschap te genieten.
Leuk cass, dat je al eerder een echo kan laten maken !!! Zal zeker een geruststelling zijn, dat gevoel heb ik ook wel. BIj mij maken ze een echo als ik 9 weken ben, ach die paar weekjes kan ik nog wel uitzingen, en anders kan ik altijd ook nog even in de buurt gaan rondneuzen of er hier ook zo'n buro is, ben eigenlijk ook wel heel benieuwd !! groetjes celiene
Hoi Cass, ik had dat ook erg hoor, die onzekerheid. Ik wilde nog geen cadeautjes hebben en zei tegen iedereen dat we eerst maar even moesten afwachten of het wel goed zou gaan. Bij mij was het dus niet goed, met 7 weken was het vruchtje gestopt met groeien en inde 11e week heb ik de mk gehad. Het rare is alleen dat als ik nu weer zwanger zou zijn dat ik denk ik veel minder onzeker zou zijn. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik me heel fanatiek aan alle do's en don'ts gehouden (inclusief stoppen met roken) en toch ging het mis. Je hebt er dus geen grip op en soms gaat het mis, helaas. Ik heb wel het gevoel dat ik min of meer zelf wist dat het niet goed was, ondanks dat mijn lichaam vreselijk zwanger was. Een soort van voorgevoel. Waarschijnlijk heb je niets aan mijn verhaal, maar wat ik wil zeggen is dat je onzekerheid erbij hoort, je kunt er niets aan doen of het goed gaat of niet. Poberen om er niet teveel aan te denken en afwachten tot de echo en ondertussen met verwondering kijken wat er allemaal met je lichaamgebeurt, want een groot wonder is het wel. De kans dat het goed gaat is vele malen groter dan het fout gaat! Groet, Carlijn
Hoi Carlijn, Wat rot wat je hebt meegemaakt. Ik weet het is slikken en weer doorgaan.... Maar goed om te horen dat je voor de 2e zwangerschap zekerder bent. Ik kan me dat ook voorstellen. Het is je incassingsvermogen dat groter wordt. De woorden "het gaat veel vaker Goed dan dat het Mis gaat " heel goed geschreven! Thanks en hoop dat je snel een gezonde zwangerschap mag hebben! gr. cassandra