Goedemorgen dames, ik moet even wat kwijt. Ik ben zo BOOS! en probeer blij te zijn tegelijk. Maar dat lukt nog niet echt... Ronde 15 is voor ons net begonnen, vrijdag terug naar het ziekenhuis om de uitslagen van onze eerste tests te horen. Mijn zus weet dat we bezig zijn met een kleintje en leeft ook wel erg met ons mee. Maar als je er zelf niet in zit en elke maand die teleurstelling moet verwerken is het toch anders. Maar goed, ze vertelde mij drie maanden geleden dat zij voor een tweede kindje gingen beginnen.... Baalde toen al een beetje en was bang dat zij eerder zwanger zou zijn dan wij. Ik weet dat het geen wedstrijd is, maar het drukt je zo op de feiten. En ja hoor: gisteren belde ze op... zwanger in ronde 3! Moet nu bijna weer huilen nu ik dit typ. IK VIND HET ZO ONEERLIJK! Ze was heel lief door te telefoon, wilde het mij als eerste vertelen omdat ze wist dat het voor mij niet leuk zou zijn. Heb me groot gehouden aan de telefoon (niet helemaal gelukt) en gezegd dat ik voor haar blij ben. En dat ben ik ook echt wel. Vooral blij dat zij niet deze lange onzekerheid door hoeft. Vriendje was super lief, heb eindeloos bij hem uitgehuild. Ik zag het echt helemaal niet meer zitten. Tegen hem gezegd: ik denk dat het nooit gaat lukken. Daar werd hij (gelukkig) boos om: Het gaat ons gerust wel lukken! Wij zijn super leuke mensen die heel goed voor een kleintje zouden zorgen, dus dat komt goed. Vrijdag naar het ziekenhuis en dan weten we meer. Emoties schieten nu alle kanten op: blijdschap voor haar, verdriet om ons zelf, hoop dat het toch gaat lukken, boosheid op iedereen en niemand in bijzonder... Probeer niet in een enorme dip te schieten. Vanochtend toch maar weer braaf temp. opgenomen. Vruchtbare dagen komen eraan. Weet niet of ik me deze ronde tot klussen kan zetten... zucht.
Meid dit is echt heel normaal! Logisch dat je zo reageert! Dat heb ik ook elke keer en als het dan ook nog zo dichtbij komt is het nog veel erger! Het mag hoor, ik denk dat iedereen hier jou begrijpt. Lief van je vriend dat hij zo goed reageert. Ik wens je sterkte en succes en je mag best een keer een klusronde overslaan hoor! Niet zo hard zijn voor jezelf! Het moet ook leuk blijven!
Heel herkenbaar. Wij zijn uiteindelijk 8 jaar bezig geweest voor een kindje. Daar gingen wel 6 miskramen en een bbz aan vooraf. Maar goed, mijn broer belde toen wij zo'n 5 jaar bezig waren. Zijn vrouw was zwanger. Hij vond het wel moeilijk om te vertellen zei hij. Ik was oprecht blij tot hij zei: we zijn wel ruim een half jaar bezig geweest zeg. Stomme h*fter, hoe kan je nou zoiets zeggen? Onze band is nooit hecht geweest maar met die opmerking heeft hij me zo'n pijn gedaan. Toen wij dus eenmaal zover waren dat alles er goed uitzag deze keer heb ik hem gebeld. Je wordt oom. Waarop hij zei, goh, eerst maar eens afwachten hè. Ja dahaaaag broertje, je kan de boom in, een hele hoge ook. Het kan zo'n pijn doen dat soort dingen, bedoeld of onbedoeld. Sterkte en ik hoop dat jullie ook ooit een mooi beebje mogen krijgen.
Hoi Hester, Zo herkenbaar. Je mag boos en gefrustreerd zijn hoor. Hier kan je het eruit gooien, hier begrijpen wij elkaar! Succes en ook voor jullie gaat het lukken. Liefs, Elvira
Heel herkenbaar inderdaad meid. Praat lekker over je gevoelens en probeer de moed erin te houden. Veel sterkte meis, Elmo
Dank voor jullie lieve woorden. Jullie zijn lieverds! Dees68, kan me voorstellen dat die opmerking van je broer te veel van het goede was, zeker als jullie al niet zo close waren. Met mijn zus en mij is dat gelukkig anders. Vroeger voortdurend elkaar in de haren (schelen maar 15 maanden), nu wonen we bij elkaar om de hoek en spreken elkaar heel vaak. Toevallig (niet dus) zijn haar vriend en mijn vriend ook weer vrienden van elkaar. Ik ben dus echt wel blij voor haar. Probeer vandaag maar lekker hard aan het werk te gaan en er niet te veel aan te denken. Maar de tranen zitten dicht aan het oppervlakte... dus ik hoop op niet te veel stress vandaag, anders ga ik hier op mijn werk nog een potje zitten huilen.
hoi Heel erg herkenbaar, krijg nu al tranen in mijn ogen als ik dit lees (misschien ook wel door hormonen), heb mij ook al een paar keer zo rot gevoeld. Huil maar goed uit dat help soms een klein beetje groetjes sjolie
ik heb dat ook... vervelend he... je voelt je dan zo gemeen.. maarja.. je bent niet de enige! sterkte
Hier ook herkenning hoor! Laat je verdriet en boosheid lekker gaan. De confrontatie dat het bij een ander (en dan ook nog eens zo dichtbij) snel gaat en bij jou gebeurt er niks is gewoon moeilijk. Hoef je je echt niet voor te schamen. Sterkte hoor, jouw tijd komt echt!
hallo, het maakt mij ook zo boos, mensen in mijn omgeving zeggen: ach bij mij was t na 1 maand al raak. en dan voel ik me zo rot! of ze zeggen ach ja ik heb t nog maar even uitgesteld want ik had er geen zin in! of: ach ja als t je lukt (mij dus) ben je extra blij. nou ja zeg! ik ben extra boos! het duurt nu ook al 1,5 jaar. heb hormonen gehad en een operatie. ik ben nu in de tweede cyclus na de operatie en ik weet nog niet of ik een eisprong heb... ik baal van die reacties
TUURLIJK mag je je kl**te voelen! Je kunt allerlei dingen bedenken dat je toch blij moet zijn en zo, maar....let's face it: het leven IS soms ook gewoon ONEERLIJK! En daar mag je dan best van balen......
Wat trouwens ook 'leuk' is, van die mensen die zeggen we wachten nog een jaartje en dan nemen we een kind.....
Thanks dames, jullie zijn allemaal zo lief! En ik ben zo erg blij dat ik mijn frustraties hier zo lekker annoniem het digitale web op kan sturen. Vriendinnen zijn nog niet met kinderen bezig, of juist net moeder geworden... ook niet echt de plek om bij aan te kloppen. Zusje was wel zo'n plek. Maar daar dat is nu dus even geen optie... Overigens voel ik me (mede dankzij jullie steun) al weer wat beter hoor. Hard gewerkt vandaag, zinnen verzet, etc. Toch fijn dat je niet alleen bent in je frustraties en boosheid. Daarom vanuit mijn hart een dikke knuffel voor jullie allemaal!
ik kan me ook zo kl*te voelen als iedereen zomaar zwanger lijkt te worden.echt super balen hoor. jullie tijd komt vast nog wel
ik ken het, wij zijn nu ongeveer 1 jaar bezig. vriendin van mij ging trouwen, stopte toen met de pil, en werd de 1e maand zwanger! echt moeilijk om je groot te houden dan! sterkte allemaal!
Ik heb pasgeleden in zo'n zelfde soort situatie gezeten. Een van mijn vriendinnen was na 3 maanden zwanger. Voordat zij met de pil stopte had ik al gezegd dat als het ooit zover was dat zij eerder zwanger zou zijn als ik, dat ze het me dan zsm moest vertellen. Dus toen kwam dat telefoontje....mijn 1e reactie was huilen natuurlijk en zij huilde lekker met me mee. Ik was voor haar heel blij, zij hoefde dan gelukkig niet die lange weg af te leggen die ik heb gehad. Ik heb daarna haar vriend gebeld om te feliciteren en toen ook nog gehuild, want ookal is zij één van m'n beste vriendinnen en gun ik haar het allerbeste...je gunt het jezelf toch het meest. 2 dagen later ben ik naar haar toe gegaan (kon niet eerder ivm met haar werk) en heb een knuffeltje gekocht voor de beeb en een zwangerschaps dagboek voor haar. Toen we elkaar zagen begon zij meteen te huilen (hormonen waarschijnlijk hihi) Ik weet nog wel dat ik heel raar naar haar keek (naar mijn idee) zo van....da's gek...zij is nu zwanger. Toen ik haar de cadeautjes gaf hielden we het allebei niet meer en hebben toen samen een lekker potje zitten janken. Na een paar dagen werd het "rotgevoel" bij mij minder en ik had zoiets van....onze tijd komt ook...duurt alleen wat langer. Helaas kreeg mijn vriendin na een week een miskraam en sjee zeg...wat voelde ik me toen kut. Ik gunde het haar zo verschrikkelijk en dan dit! We zijn gelukkig nog meer naar elkaar toe gegroeid en als zij nu weer eerder als ik zwanger zou raken dan zal ik heus wel ff een dipje hebben maar dat zal niet lang duren. Onze tijd komt ook meid.....ik weet het zeker
Je moet je vooral niet schuldig voelen. Dit is een heel normale (dubbele) reactie. Wij zijn in ronde 17. Had dat ook toen mijn beste vriendin zei dat ze zwanger is. Had het even moeilijk maar nu leef ik helemaal met haar mee. Mijn andere vriendin is ook pas met pil gestopt en niettegenstaande ik haar dat gun ben ik toch ook bang dat zij eerst is. Maar dat zien we dan wel. Onlangs had ik ook zo een moment dat ik het kon uitschreeuwen. Vertelt er iemand (die ik gelukkig niet zo goed ken). Dat ze heerlijk zwanger is en hoe vruchtbaar zij en haar man wel niet zijn en blablabla... Ben even hoekje om gegaan. Was echt balen. :x Maar moed niet opgeven. Onze tijd komt ook.
Mijn vriendin kan trouwens ook tactvol uit de hoek komen, al bedoeld ze het niet zo. Zij is 3x dwars door de pil heen zwanger geworden en wilde eigenlijk geen kinderen. Ze heeft er nu 3 en noemt ze haar kadootjes. Toen wij bezig waren met IVF zei ze ook best wel vaak 'ik ben zo vruchtbaar dat als hij naar me kijkt ik al zwanger ben'. En bedankt.......