Bevalling met vooraf bekkenklachten

Dit hoeft natuurlijk niet, je bepaald zelf in welke houding je wilt bevallen.

Ik heb bij de tweede (en nu dus weer) behoorlijke bekkenproblemen gehad. Ik kon amper nog in beweging komen en blijven.
Uiteindelijk de bevalling op handen en knieeen gedaan. Toen de vk dat voorstelde dacht ik echt dat ze gek geworden was. Hoe omdraaien dan... Uiteindelijk met hulp gelukt en dat beviel letterlijk en figuurlijk prima. Na de bevalling kon ik weer gewoon lopen zonder pijn ( zal vast ook deels door de adrenaline zijn gekomen).
Maar hier daarna dus minder last.

Uiteindelijk wel fysio gehad en tussen nummer 2 en deze zwangerschap is het ook nooit meer helemaal weggeweest. Maar dat is zorg voor later

 

Hier voor de 3e keer zware bekkenklachten en mij is alle keren met klem afgeraden om op mijn rug te bevallen, dat is idd slecht voor je bekken en hou je niet vol. Helaas door medisch gedoe, toch gedwongen op mijn rug bevallen, waardoor ik ook achteraf langer klachten heb gehad.
Dit keer ga ik voor een thuisbevalling in bad als alles goed mag gaan, de warmte van het water verlicht de pijn en je kan elke houding aannemen die je wil.
Moeten we toch naar het ziekenhuis dan baarkruk of op handen en knieën. Heb ook aangegeven daar dit keer geen concessies op te willen doen. Mijn bekken is nu zo slecht dat ik al vanaf 22 weken op een verpleegbed lig en sowieso een revalidatietraject in moet na de bevalling, dus ik wil dat er tijdens de bevalling echt rekening mee wordt gehouden

 

Ik heb dit besproken met de gynaecoloog. Ik ben daar vorige week geweest ivm eventueel inleiden (maar nog niet voor gekozen).
Zij hebben dit groot in mijn dossier gezet, dat ik een verticale houding aan mag nemen. Bij ons in het ziekenhuis hebben ze draadloze ctg, waarmee je alles kan doen wat ook zonder ctg kan, zelfs in bad. Dus bespreek dit, er is vaak meer mogelijk, alleen vinden zij het altijd wel praktisch als een vrouw ligt, omdat ze beter zicht hebben. Dus zolang jij je mond niet open doet, bieden ze geen alternatief, terwijl die er echt wel zijn.

 

Hier 2x bekkenpijn gehad. Oudste ingeleid, liggend op de rug bevallen want moest aan CTG en draadje op zijn hoofd aansluiten lukte niet, daarmee had ik wel mogen bewegen maar de CTG had geen goed contact als ik dat deed... Pijn is na de bevalling veel erger geworden. Zelf denk ik dat het nog het meest kwam omdat ik gehecht moest worden en ze me alvast in de beugels legden, maar het nog heeeeeel lang duurde voor de gyn eindelijk kwam. En door alle adrenaline en hechten wat pijn deed kon ik zo echt niet liggen, kon mn billen niet op het bed houden. We woonden 3 hoog zonder lift. Ben direct na de bevalling op de adrenaline naar boven gekomen, vervolgens duurde het weken voor ik die trappen weer kon lopen.
Bij dochter wou ik bevallen op de baarkruk, thuis, maar het ging veel te snel en de VK was er nog niet toen ik persdrang kreeg, dus snel gaan liggen. Ben toen bevallen op m'n zij, mn man hield mn bovenste been vast. Ondanks weer hechten ging alles veel rustiger en kon ik beter ontspannen thuis. Mn bekkenpijn is niet erger geworden, prima kraamweek gehad en eind kraamweek kon ik wel rondje naar buiten.
Deze keer dacht ik om op handen en knieën te gaan proberen.

 

Ik had ook hele erge bekkenklachten bij mijn eerste zwangerschap (nu ook weer), maar ik vond bevallen echt meevallen.
Heb wel een ruggenprik gehad, omdat mijn ontsluiting niet vorderde, en ze de inleiding niet ‘s nachts wilde doen.
(Uiteindelijk ging met de ruggenprik mijn ontsluiting van 4 naar 10cm in 2u terwijl ik sliep, en was inleiden niet nodig.
Ik ben gewoon op mijn rug bevallen, en na de kraamweek waren al mijn klachten weg.

Volgens de artsen komen mijn bekkenklachten puur van de hormonen. Dat zal waarschijnlijk ook wel een verschil maken.

 

Ik heb in mn beval plan daarom gezet dat ik zelf mn houding wou kiezen. Als ze mij vasthielden deed t veel meer zeer.

Bij mn zoon ging het beter na de bevalling maar stopte de pijn niet volledig. Bij mn dochter was het er met 6 weken al en ging het grotendeels weg direct na de bevalling.

 

Ik had tijdens de bevalling er geen pijn van, maar ja de weeën waren erger dan de bekkenpijn. Ik kon alleen op mijn zij liggen. Alleen voor de uitdrijving op de rug moeten liggen maar ook 0 bekkenpijn. Ze mochten alleen absoluut niet mijn houding forceren, dus moesten van mijn benen afblijven (heeft de arts ook super rekening mee gehouden) . In die beugels voor die 20 minuten persen wou t wel, ze heeft mijn benen ook niet mogen begeleiden naar die steunen. De ruggenprik werkte toch niet dus kon t prima zelf doen

En verder tja, ik ben nooit hersteld, boel is blijvend beschadigd. Maar dat komt ook omdat er een onderliggend probleem zit nl de hms.

Ik zei wel bij de fysio: ik heb dezelfde mijlpalen als mijn baby: zitten, staan, paar meter lopen, heb alles opnieuw moeten leren. Een dag zonder pijn heb ik nooit meer gehad helaas, heb ook altijd nog mantelzorg nodig.

 

Ik ben beide keren op mn rug bevallen door de ruggenprik. Maar ik ondersteunde zelf mn benen waardoor ik die kon houden zoals ik zelf wou.

Ik heb ook een poos op mn zij gelegen, gaf heel veel druk op mn heupen. En op handen en knieën vond ik ook niet fijn.

Het zelf vast houden gaf mij de controle. En dat was fijn.

 

Ik zou liever naar Disneyland gaan de tijd na de bevalling vind ik haast nog rotter, hoe dat gaat met nu nog een kind rondlopen die naar school gaat. Moet een groot beroep doen op de mantelzorgers. En weer revalidatie traject ingaan.

 

Hier ook bevallen na een zwangerschap met flinke bekkenpijn. Ik heb alle houdingen geprobeerd en alles deed zeer aan mijn bekken, of ik nu op mijn zij lag of op handen en knieën het maakte geen verschil. Uiteindelijk het persen op mijn rug gedaan, zo had ik de meeste kracht voor mijn gevoel.
Ik had wel van de fysio de tip gekregen zelf mijn benen vast te houden zodat je die synchroon naar achter kunt trekken zeg maar. Als twee personen naast je bed dit doen kunnen ze je bekken ongemerkt scheef trekken.

Na de bevalling had ik direct minder last maar heb ik wel 5 dagen op de slaapkamer gebivakeerd. Dus geen trap gelopen en lang staan etc. Hierdoor kon ik na die week me goed redden in huis en nu (7 weken na bevalling) kan ik lekker een rondje buiten lopen met de kinderwagen. Ook het slapen gaat nu beter.

 

Ik had bekkeninstabiliteit (vk deed er niks mee en was mn eerste) vanaf week 26 in een rolstoel bij lange stukken lopen (lees meer dan 400 meter).

Ik heb geen idee of t meer pijn doet dan normaal. Ik heb dan ook wel de slechtst begeleide bevalling gehad dus nadat de vk de situatie volledig had laten escaleren, heeft t ziekenhuis t overgenomen en een mega lading pethydine er in gegooid. Persweeën voelde als de beweging van overgeven maar t rolde de andere kant uit, meer heb ik er niet van meegekregen.

Kleine is geboren met een vaccuumpomp en een fikse knip. De knip is bij mij motorisch gezien op de verkeerde kant gedaan. Ik heb 10 maanden continue pijn gehad met lopen (+-500/1000 meter). Daarbij wel rekening houdende dat ik tegen hypermobiel aanzit en beenlengte verschil heb. Dus die knip was de druppel voor die emmer.

Als jij al weet dat je bekken een probleem zijn, dan zou ik zeker nagaan wat je kan doen om zaken te voorkomen (bekkenfysio uithoren, vk, ziekenhuis) en overal heel duidelijk verkondigen wat er speelt. Qua evt pijnstilling zou ik me goed verdiepen in de opties, ik wilde absoluut geen ruggenprik en voor de rest was alles goed. Krijg je pijn en vind je t genoeg, geef dat bij tijds aan, spreek t af met je partner en gebruik desnoods die knop (tip van mn man).

Mijn vk was achteraf gezien (en een stuk wijzer) echt slecht. Dat t ziekenhuis die extreme dosis op dat moment er nog ingooide was echt een noodmaatregel die ze liever niet meer deden. Door ons zoontje weten we dat ze niet meer welkom is in t ziekenhuis, wij hebben geen officiele klacht ingediend (wellis nietis verhaal) dus dat zal niet op zichzelf hebben gestaan of wij zijn flink nabesproken.

Vandaar: trek je t niet met de pijn, ram op die knop. Kom niet in mijn situatie.

 

Jij hebt zelf ook nog een stem hierin. Moet je direct aan een infuus? Kan dat ook direct na de bevalling? Moet je verplicht de hele tijd aan de ctg? Daar is vast een middenweg in te vinden. Ook met een infuus zou je van het bed af moeten kunnen!
Bij mijn 1e bevalling (groen vruchtwater dus medisch) wilden ze in het ziekenhuis een katheter erin drukken. Ja dag, dacht het niet! Was ook echt overbodig. Protocollen zijn prima maar wat is noodzakelijk en wat is voorzorg (en zou niet direct moeten).
Laat je niet aanpraten dat je geen andere houding aan zou kunnen nemen. Op je zij, op handen en knieën, hurkend op bed.... En nog veel meer. Liggend is vaak makkelijker voor de artsen. Maar JIJ moet bevallen dus jij mag ook bepalen wat er gebeurt. Ga in overleg over wat er mogelijk is.

Ik had bij de 2e bekkenklachten. Niet zo erg dat ik een rolstoel moest maar als ik teveel deed kon ik aan het einde van de dag amper lopen.
Bij de eerste moest ik beginnen met persen, ook liggend op mijn rug. Wat deed dat zeer! Die benen naar je toe trekken, wat een hel! Ongelooflijke pijn in mijn liezen. De baarkruk was zoveel fijner en voelde zoveel natuurlijker. De ctg hebben ze eraf gehaald het laatste stuk.

Bij nummer 2 heftige persweeën. Liggend op mijn zij. Op een gegeven moment moest ik mijn benen weer naar me toe trekken. Ik kan dat niet, dat doet me echt pijn. Ben haast naar de baarkruk gerend. Daar wederom op bevallen.

De bekkenklachten blijven na de bevalling, zoek een goede therapeut!

 

nee ruggenprik hebben we in onze omgeving de nare effecten van gezien, een heeft dr tandartsenpraktijk permanent moeten sluiten kon geen 5 minuten meer zitten een ander had tijdelijk uitval van 1 been. De andere 10 gingen allemaal goed hoor maar neeee bedankt! Mijn wervels zitten erg dicht op elkaar en bij een fysio al een keer misgegaan (moest tóch ff een kraakje geven ondanks expliciete waarschuwing er af te blijven) had toen een zwelling in mn rug en verging van de pijn dus van mn rug blijven ze lekker af, elke ander willekeurige methode prima.

In de situatie waar wij zaten was stil liggen/zitten ook geen optie meer. De situatie was dermate dat mijn man met zn 120kilo en zwarte band taekwondo alle zeilen bij moest zetten om mij op dat bed te houden toen hij controle kwijt raakte ramde hij op die knop. Dit ging er echt ugly aan toe, gelukkig kan zij niemand meer schaden.