Hee hoi! Ik ben inmiddels over de 41 weken heen en zie een ziekenhuis bevalling echt niet zitten. We hebben al van alles geprobeerd, handkolven, oefeningen etc. Gisteren strippoging niet gelukt omdat de baarmoedermond nog te ver naar achteren ligt en binnenin nog te hard is. Morgen nog een poging. Daarna naar het ziekenhuis om opties te bespreken, maar dan gaan we al richting 42 weken. Zijn er nou dingen die echt gewerkt hebben om de bevalling op te wekken voorbij de 40 weken?
Ik hoop dat strippen toch gaat lukken! Hier gisterochtend gestript, 's middags een stuk gewandeld en vannacht is ze geboren.
Oh wat fijn! Gefeliciteerd!! Ging alles met het strippen goed? Had je ook voorweeen voor het strippen? Ik verwacht er morgen ook weinig van, maar hoop dat het nu zacht genoeg is en de baarmoedermond naar voren staat. Het is ook dat ik nog weinig hoop heb dat ze nog wordt geboren voordat ik moet worden ingeleid, wel al een tijd voorweeen, maar het zet maar niet door.
Helaas is strippen opnieuw niet gelukt, alles zit nog potdicht. We gaan inmiddels behoorlijk richting inleiden en daar zie ik echt enorm tegenop. Vanochtend lijkt wel de slijmprop eruit te zijn gegaan, maar verder blijft het nog erg rustig.
Waar zie je zo enorm tegenop? Misschien dat sommige je wat moed kunnen inspreken? En bevalling kan ook heel.plots beginnen alsnog. Bij mij braken bij 39 w out of the blue mijn vliezen snachts.
Ik ben enorm bang voor naalden en zeker een infuus, dan raak ik volledig in paniek. Ook het gevoel dat ik de controle kwijt ben. Thuis heb ik het gevoel van rust en controle, vooral met gedempte lichten, eigen omgeving en een bevalbad. In het ziekenhuis ben ik bang dat ik in bed moet blijven liggen en dan in paniek raak.
Ben je al eens eerder bevallen? Sowieso moet je er rekening mee houden dat een bevalling altijd kaan eindigen in een ziekenhuis. Groooot percehtage van 1e bevallingen eindigt in ziekenhuis
En het gaat echt goedkomen. Eerlijk waar! Vervelend vd naaldenangst. Maar daar loodsen ze je echt door heen. Infuus prikken ben ik ook geen fan van, maar toen ik aan het bevallen was kon het ne echt niks meer schelen. Om aan te geven dat het bevallen zelf ook echt een intense ervaring is, waar bij je je zelf ook op een andre manier leert kennen. En dat kun je!!!!! Heel veel succes!
Ik ben ook ingeleid met 41.3. Mocht je nog pot dicht zitten krijg je eerst een ballon ingebracht. Daarna breken ze je vliezen. Dit neemt ongeveer 2 dagen in beslag. Zelf had ik al 3cm ontsluiting dus konden ze gelijk mijn vliezen door prikken. Ik heb gevraagd of ze wilden wachten met oxycotine toedienen om te kijken of mijn lichaam het zelf op pakte. Uiteindelijk was dit niet het geval en hebben ze het heel licht toe moeten dienen maar wel zo minimaal mogelijk . Het komt echt goed! In die rush voel je de prikken amper.
Ik ben al mijn bevallingen ingeleid. Bij de laatste geen infuus gehad. Je kunt vragen of ze (als je voldoende ontsluiting hebt desnoods na een ballon) eerst je vliezen willen breken en dan even afwachten. Veel in beweging zijn. Mijn lichaam nam het toen zelf direct over. Ik ben toen de weeen sterk genoeg waren onder de douche gegaan in het ziekenhuis. Had zelf een zoutsteenlamp mee, lampen waren gedempt. Kortom; je kunt nog steeds de bevalling naar je eigen hand zetten. Overigens is er geen wet die bepaald dat jij je moet laten inleiden hé, je bent zelf baas over je lichaam ook al ga je richting de 42 weken. Dus duik in je bubbel, maak een plek in huis die je fijn vindt. Misschien affirmatiekaarten er bij voor het visualiseren van je bevalling en probeer te ontspannen, wie weet komt het dan vanzelf op gang als jij en je kindje er klaar voor zijn.
Wat een lieve reacties! Het is inderdaad mijn eerste zwangerschap. Ik heb twee ballonnetjes gehad, de tweede is er afgelopen nacht uitgevallen en ik heb gisteren uren met weeën gezeten, helaas niet doorgezet. Inmiddels 2-3 cm ontsluiting, maar de baarmoedermond was nog niet gunstig genoeg om de vliezen te breken. Ik ben vandaag succesvol gestript en het rommelt af en toe wat. Morgen komt de verloskundige alsnog de vliezen breken en als het dan niets uithaalt, word ik dinsdag (precies 42 weken) ingeleid. Verder zo veel mogelijk handkolven en rust nemen.
Dappere jij!Je bent in ieder geval al wat stapjes verder. Ik hoop dat de bevalling alsnog gaat doorzetten. Zo lekker naar bed en samen knuffelen en toeleven naar jullie kindje.
Nee helaas niet. Thuis kon de verloskundige er niet goed bij. Toen naar het zh gegaan (afspraak was gemaakt), daar konden ze er goed bij en ik ben inleidbaar. Maar ineens wilden ze in de middag niet meer vliezen breken, terwijl ze zeiden dat het wel eens gebeurt dat ze je nog naar huis mag gaan na het vliezen breken, maar dit was ongebruikelijk. Maar het kwam hen gewoon niet goed uit. Ze hebben nogmaals gestript en we zijn naar huis gegaan met niets. Ik ben even gaan informeren over de rechten tijdens een bevalling en ik sta er versteld van wat mij verteld is en dat het niet overeenkomt met de rechten die je hebt tijdens een bevalling. Bijvoorbeeld dat ze na het vliezen doorbreken maximaal 2 uur willen wachten en de weeën opwekkers dan MOETEN. De verloskundige thuis zei ook dat 2 uren wachten geen kans is, dat geeft alleen maar valse hoop. Met andere woorden, je moet zo snel mogelijk bevallen en weer weggaan. Terwijl thuis mag je wel 24 uren wachten en dan pas inleiden. Ik voel me hierin totaal niet serieus genomen, niet eens om de angst voor het infuus, maar dat ze het perse medisch willen doen terwijl er helemaal geen medische noodzaak is.
Ik zou het medisch advies opvolgen. Het bestaat niet voor niks! Gewoon echt veel meer risico voor moeder en kind bij bevalling rond 42 weken. De artsen hebben ect het beste met jou en baby voort!Ze willen voor je zorgen maar zijn ook medisch verantwoordelijk voor jou en je kindje.
En sowiesos veel succes gewenst!Ik wens je een voorspoedig verloop toe en een mooie geboorte van jullie kindje.
Absoluut geloof ik dat ze het beste voor hebben met moeder en kind, maar het is wel bizar hoe tegenstrijdig ze allemaal zijn. Ook nu niet ingeleid, toch niet gunstig genoeg. Dus nu toch aan de tabletten waar ik al sinds afgelopen donderdag om vraag, maar was toen ineens niet meer nodig. Nu bleek het achteraf echt wel nodig te zijn geweest, het was ook het eerste plan dat we hadden gemaakt met de dienstdoende verloskundige. Maar de verloskundigen erna vonden het allemaal niet nodig, maar kwamen allemaal wel tot dezelfde conclusies met de onderzoeken. Het geeft weinig vertrouwen dat het nog gaat werken.
Weet niet of het je helpt, maar hier ook ingeleid (met 40+2 om medische reden) en wilde ook graag wachten na het breken van de vliezen. De gyn gaf bij mij aan dat het bij een eerste kindje vaak niet 'uit zichzelf' op gang komt en dat langer dan een paar uur wachten sowieso niet meer kans geeft. Toch gevraagd het even aan te zien en de weeën begonnen bij mij wel spontaan (na half uur de eerste kramp en met 2 uur echte weeën). Het kan dus wel ook met 2 uur. Zet hem op, je kan het!
Oh en wees vooral niet bang om door te vragen: waarom moeten weeënopwekkers na 2 uur? Is dat omdat het protocol dat voorschrijft, of is het in jouw geval medisch niet verantwoord je langer te laten wachten? En waarom dan niet, wat kan er mis gaan en wat is de kans daarop? Het ziekenhuis wil uiteraard productie draaien en artsen spelen graag op veilig, maar je hebt recht om op basis van volledige informatie een geïnformeerde beslissing te maken.