Ik snap er echt niks van, maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik elk moment kan en moet gaan bevallen. Het voelt echt alsof het pas volgende maand is en ik word dus ook knettergek dat iedereen om ons heen ineens zo zenuwachtig begint te doen. Het is niet dat ik niet voorbereid ben of voel maar ik kan het gewoon niet plaatsen. Hebben meer dit gehad? Is het misschien soort van een ontkenningsfase nog ofzo?? bij de eerste ingeleid dat kwam onverwachts dus de 40 weken niet gehaald. De tweede was ik helemaal op en wilde ik alleen maar uit mijn lijden verlost worden dus elke dag overtijd toen voelde als een straf. Maar nu??
Wel fijn toch? Dat je nu niet helemaal op bent en snakt naar het einde Ik ken dat ook niet; eerste keer met 37 weken bevallen was totaal overdonderd. Voelde me goed en was ervan overtuigd dat ik over tijd zou gaan. Moest toen echt even schakelen. Tweede keer met 38+6, toen hield ik er meer rekening mee dus niet zo overdonderd. Maar ik had ook prima nog 2 weken door kunnen lopen hoor. Ik ken dus niet dat gevoel dat velen hebben die er zo klaar mee zijn. Gewoon lekker in je relaxte bubbel blijven zitten. Die baby komt echt wel. Geniet nog even bewust van de schopjes
Haha ik had dat ook en eigenlijk nog terwijl ik nu een baby van ruim 6 wkn heb. Een groot deel van mn zwangerschap het gevoel gehad van ben ik wel zwanger. En was echt wel duidelijk hoor. Zelf ook het gevoel wat jij zegt niet het gevoel nog te moeten bevallen. Bij mij was het dat mn lijf echt zeer begon te doen. Echt mn bekken niet normaal maar anders had het voor mn gevoel waarschijnlijk nog gezeten. Deze zw werd ik ook ingeleid althans ze begonnen eraan en binnen 3 u was hij er. Apparaat is niet eens hoger gezet. Terugkijkend op mn bevalling is het voor mn gevoel bijna niet geweest. Wel had ik deze keer dat toen hij er net uit was, dat mn vriend zei kijk ze is er weer. Had ook het gevoel alsof er iets in mn hoofd gebeurde van helemaal in mn eigen wereld van na mn bevalling dat ik daar echt gelijk uitkwam. Nu kijk ik soms naar mn baby en denk nog van zo onwerkelijk. Ik heb btw geen negatieve gevoelens hoor en hou mega veel van mn kleine man. Succes! Denk dat het gewoon hormonen zijn.
ja probeer ook nog wel te “genieten” het is tenslotte onze laatste keer! Maar toch lastig om dat heel bewust te doen! In die zin ben ik wel echt klaar met zwanger zijn maar het is niet dat ik het niet meer volhoud. De verloskundige was erg verbaasd toen ze me van de week zag. Die dacht echt dit wordt nog een zwaar einde. En het was ook wel een pittige zwangerschap maar wel beter te doen dan de vorige keer. Ik denk ook wel dat het komt omdat ik in september mijn dieptepunt heb gehad toen ik spit had en aan de morfine moest en helemaal niks kon. De weken erna waren voor mij stabiel. Misschien dat t daarom nu zo voelt alsof het allemaal nog even duurt. Mijn dagen en weken zien er nu al een tijdje zo hetzelfde uit. Vorige zwangerschap ging het alleen maar van kwaad tot erger dus dan wil je gewoon verlost worden uit je lijden. In die zin dus wel fijn idd. Maar blijf het zo gek vinden dat ik er gewoon nog geen gevoel bij lijk te hebben. Als ik op haar kamertje sta of de kinderwagen in de gang zie staan voelt het gewoon echt niet alsof er snel een baby in ligt. Maargoed het is toch echt zo haha maandag eerste strippoging!
is ook helemaal niet gek toch? Het is en blijft gewoon iets heel bijzonders als ze er eenmaal zijn. De ene voelt het alsof het nooit anders is geweest de ander moet wennen. Ik weet ook nog dat ik elke keer weer niet kon geloven dat ze er waren. Heel onwerkelijk! En ik denk dat ik dat dit keer ook weer ga hebben. Sommige veranderingen in je leven zijn soms zo onwerkelijk! Het is niet te vergelijken maar ik kan me nog herinneren toen ik mijn eerste appartementje kreeg en ik wel anderhalf jaar het gevoel had dat ik miet kon geloven dat het mijn huisje was en ik daar woonde en ik sprak dat ook altijd uit. Mn zus maakte me daar altijd belachelijk mee hahaha En die andere wereld tijdens je bevalling ken ik wel. Ook wel stukje omgaan met de pijn denk ik. Je moet wel. En als je er dan uitkomt is alles zo gek! Helemaal niet raar dat je dan moet wennen. En na zes weken vind ik dat ook niet raar hoor. Maar geniet er wel van! Voor je het weet zijn ze weer groot. Ik weet nog als de dag van gisteren dat onze tweede er was en nu is hij alweer ruim twee jaar en kan ik niet geloven dat hij straks niet meer mijn kleinste is. Want het is zon lieve knuffelkont
Zelf hoef ik juist helemaal niet te wennen hoor het is juist alsof hij er altijd al was. Ook dat het gelijk goed was. Maar toch soms dat ik kijk van wow dat hij er echt is. Bij mn 1e bevalling zei ik ook dat niemand moest praten haha doe je ding gewoon. Ik zat echt in mn eigen bubbel en toen het zwaar werd was hij er al bijna. Maar beide bevallingen zonder een kik. Letten op mn ademhaling en gaan. Bij mn 2e voelde ik ook precies hoever ik was. En ook niemand praten en mij mn ding laten doen. Genieten doe ik zeker. Echt snuif je babygeur goed op was hier met een week ineens gewoon weg haha zo jammer!
Haha ruik maar aan je baby als zij er is. Weet niet of het gelijk is na de bevalling maar de dag erna haha echt heerlijk. En zo ineens ook weer weg zo jammer. Melkgeur of zo een lekkere boer in je gezicht is minder.
Ik ben morgen 35 weken maar ook bij mij gaat de zwangerschap wel deels langs me heen. Het verloopt ook heel smoothly en mijn dochter vraagt nu ook veel aandacht. Na morgen ben ik met verlof, wat heerlijk is aangezien ik wel moe ben maar verder?! Dringt gewoon niet tot me door dat ik al met verlof ga en dus ook wel richting de bevalling ga. Als iemand zou zeggen dat ik nog maand zou moeten werken zou ik het ook geloven ... vorige x was ik er na 39 wkn erg klaar mee, ben benieuwd hoe dat nu is. Succes met de aanstaande bevalling, die zal toch snel gaan komen
gek he? Als je dan eenmaal verlof hebt gaat het meestal wel snel. Zeker als je nog actief kan zijn. Geniet er lekker van!
Ja verlof bevalt stiekem wel heel erg goed!! Hihi. Mega nesteldrang... haha. Jij nog geduldig aan het wachten zie ik??!
Heerlijk! Lekker in en om huis rommelen! Ik zat al vanaf 28 weken thuis en kan niet zoveel dus helaas niet zo van kunnen genieten als dat ik zou willen. Maar wel het beste van geprobeerd te maken. Tot afgelopen weekend was ik echt geduldig maar dat geduld verdween als sneeuw voor de zon haha. De spanning neemt nu zo snel toe. Het is gewoon tijd!
Ohh mennnnn ben het ineens zooooo zat. Kan wel janken! Ga zo aan mezelf twijfelen of ik het tegen hou ofzo Wil zo graag spontaan bevallen en niet ingeleid hoeven worden
Ach meis, wat balen dat je je zo voelt! Maar echt, die baby komt wanneer ie komt, daar heb jij vrijwel geen invloed op. Dus maak jezelf niet gek met gedachtes dat je iets tegen houdt of dat je MOET ontspannen want anders komt ie niet. Het is wat het is. Dus ff lekker janken (soms lucht dat op) en verder proberen om het los te laten. En dan bedoel ik niet: want dán ga je bevallen. Nee, gewoon proberen in je hoofd een begin te maken met accepteren dat je misschien ingeleid zal worden. Want het hoeft niet zo te zijn, maar is een reële optie en je nu al druk maken en verzetten kost je bakken energie en dat is zonde. Uiteindelijk ga jij je baby zien, linksom of rechtsom, en dat is het belangrijkste. Niet dat ik me niet heel goed voor kan stellen dat je super graag wil dat het spontaan komt hoor...
Lief je reactie! Het is fijn om even te delen. Merk dat mn man ook zo onrustig wordt en eigenlijk de hele omgeving zit te wachten op iets wat mijn lichaam moet gaan doen. Zo irritant. Hoe aardig ze het ook bedoelen, al die appjes zijn echt zo irritant! De spanning neemt nu zo snel toe nu de dagen weg tikken! Morgen weer strippen, ga er niet vanuit dat het gaat helpen maar wel benieuwd of er in die twee dagen wat veranderd is qua baarmoedermond.
Ja vanaf week 28 thuis is ook niet niks en ook niet vanuit Luxe. Ik vind dat je extra reden hebt om het zat te zijn!! Ik snap ook dat je er klaar mee bent, 41 weken is gewoon echt meer dan genoeg.
Ik Hoe ik dit voor elkaar krijg geen idee maar de helft van mij tekst staat onder jouw tekst.... hihi
Haha dit gevoel had ik vandaag en ben net 40 weken. Maar ook fysiek super goed en totaal niet het gevoel dat het bijna kan gaan gebeuren. Net als jou hoop ik wel heel erg op een spontane bevalling. Ga toch heel erg duimen dat het strippen wat doet succes!