Goedemorgen, Ik was net even aan de slag met het bevalplan. Uiteraard is er ook een vraag over pijnbestrijding. Ik ben benieuwd! Waar kiezen jullie voor? Wel of geen pijnbestrijding? En zo ja, welke pijnbestrijding kies je? Of hoe zie je het voor je? Ik ben twee keer eerder bevallen en ik merkte dat ik rond 7 cm ontsluiting toch wel wat paniek kreeg. Voor een ruggenprik ben je dan te laat. Heb ook gehad dat de anesthesist niet in huis was. Dit wil ik voorkomen maar bevallen met oerkracht is toch ook wel een ontzettende ervaring. Lastig!
Ik heb bij mijn vorige zwangerschap in het bevalplan gezet dat ik geen ruggenprik wilde en liever helemaal geen pijnbestrijding. Maar mocht het op het moment zelf zo zijn dat ik het nodig vindt dan een morfine pompje. Als ik zelf niet meer in staat was daarover te beslissen nam mij man de beslissing. Was zo bang voor een ruggenprik dat ik die echt niet wilde! Haha uiteindelijk een hele fijne bevalling gehad waarbij ik zonder pijnbestrijding bevallen ben. Het ging goed en vond de pijn meevallen. Zat helemaal in mijn eigen bubbel samen met mijn man. Hoop dat het deze keer ook zo mag gaan. denk dat ik hetzelfde als vorige keer in mijn bevalplan zet.
Ik ben niet meer zwanger maar destijds koos ik er zelf voor om geen pijnbestrijding te doen. Bij mij speelden er nog wel wat factoren mee. Mijn dochter lag in stuit en ik wilde een natuurlijke bevalling. Daarbij is het belangrijk dat je de persweeën echt zelf kunt voelen en bewust kunt persen. Ruggenprik werd het dus sowieso niet. Mijn plan was om het helemaal natuurlijk te doen. Echter na 35 uur rugweeen, geen slaap en niks binnenhouden wilde ik toch iets tegen de pijn. Ik was vooral ontzettend uitgeput en daardoor bang het persen niet meer aan te kunnen. Uiteindelijk voor morfine gegaan, wat een verademing was dat! Het enige nadeel was dat mijn weeën er heel erg door afnamen dus uiteindelijk op eigen kracht moeten persen.
Oh dat klinkt heel fijn zo in je eigen bubbel! Ik verdiep me er nu iets meer in (de bevallingen zijn 12 en 11 jaar geleden alweer) dus wie weer ervaar ik het nu heeeel anders. Ik lees bij het pompje dat het ook bij een baby komt maar goed geen enkel medicijn is wat dat betreft fijn voor de baby. Zo lastig om dat van tevoren op papier te zetten! Haha
Wat heftig! Was dit met het pompje? Hoe was de pijn met het pompje? Scherpe randjes eraf of gewoon ‘goed’ te doen? En met zo n pompje krijg je geen catheter enzo toch? Dat vind ik ook wel een voordeel
Het was inderdaad met een pompje. Ik vond het een wereld van verschil. Mijn rugweeen (zeeeer pijnlijk) veranderden in buikweeen en deze waren tien keer beter op te vangen. Heb zelfs nog een tijdje rustig tv kunnen kijken, en dat ging eerst echt niet. Ik heb wel een catheter gehad maar weet niet of dat met het pompje te maken had, dat stukje ben ik een beetje kwijt Maar de catheter heb ik geen last van gehad hoor. Was eenmalig om mijn blaas te legen en daarna ging ie er weer uit.
Ik heb nooit daar iets ingevuld: zag het op dat moment wel. Ik dacht eerst: zoals het nu blijft, kan ik het opvangen maar ik ging in een gigantische weeeenstorm en ik was op. Kindje deed het slecht, ik kon het onmogelijk opvangen meer en heb gesmeekt om ruggenprik want ik zat nog maar op 4 cm (had in 3 uur tijd 1 cm ervij erbij gekregen...)
Ik heb de vorige keer geen bevalplan gemaakt. Ze vragen het toch van tevoren of je iets wilt. Ze gaan je heus niet zomaar wat geven. Bedenk wel dat wanneer je pijnbestrijding neemt, dat je gelijk medisch word en je eigen vk naar huis gaat en je een vk uit het ziekenhuis krijgt.
Ik weet niet meer of ik het in mijn plan had staan. Bij de 1e heb ik geen pijnbestrijding gehad, tot ze besloten over te gaan op een ks. Bij de 2e, 3e en 4e heb ik een pompje gehad. Ik was te laat voor een ruggenprik. Ik vond het een enorme verademing, het nam de scherpe randjes van de pijn af. Ik viel soms tussen de weeën door in slaap. Bij de 2e heb ik wel een katheter gehad, maar duurde het ook nog even voordat ik mocht persen. Bij de 3e en 4e heb ik geen katheter gehad, maar toen kreeg ik het pompje pas toen ik al bijna toe was aan persen. Heb bij de 3e en 4e maar een half uurtje gebruik hoeven te maken van het pompje. Bij de 2e was dat ongeveer 2,5 uur.
Ik vond de katheter trouwens geweldig! Ik kon niet lopen door de weeën en omdat het slecht met de kleine ging mocht ik maar op 1 kant liggen en absoluut niet op rug of andere zij (dipte zijn hartslag extra snel). Maar vooral na de bevalling: katheter is pas 18 uur later verwijderd omdat ik niet op mijn benen kon staan (hele zware bevalling, inwendig ook volledig aan gort gescheurd tm spieren). Niet hoeven op te staan, geweldig! (Bij de eerste heb ik 3 dagen katheter gehad maar ik had een retentieblaas dus dat was minder) Pethidine ook gehad, in de nacht voor de daadwerkelijke bevalling door de weeën. Maar dat vond ik niet fijn voor bevalling: ik werd er suf door (en perfect om op te slapen). Terwijl ik bij de ruggenprik gewoon heerlijk helder was en ook de weeen gewoon voelde en persweeen helemaal.
Ik had wel een bevalplan, waar in stond dat ik laagdrempelig een ruggenprik wou vanwege hele erge bekkenpijn in de zwangerschap. (Kon amper zitten of bewegen, alles deed pijn in de zwangerschap.) Ook wou ik rust op de kamer, vaste verpleegsters (muv wisseling van de wacht) en alleen toucheren als dit écht nodig was. Ze hebben hier echt naar geluisterd. Uiteindelijk moest ik op de ruggenprik nog wel een poosje wachten vanwege een spoedgeval, maar doordat ik aan hypnobirthing deed kon ik de weeën heel goed opvangen. De ruggenprik was heel fijn, het zetten deed geen pijn, en ik voelde de persweeën gewoon, heb maar 10 minuten hoeven persen. Ik vond beide bevallingen echt feestjes, en zou het zo weer over doen. Mijn vriendin wou geen ruggenprik maar een pompje en was helemaal stoned en kan zich maar heel weinig herinneren van de bevalling.
Bedankt voor al jullie ervaringen! Fijn om te lezen en heftig soms! Ik heb bij de andere twee geen bevalplan hoeven schrijven en ik vroeg me af hoe ver je kan gaan in je wensen (niet dat ik er veel heb Haha) maar dit helpt al enorm!
Ik heb bij mijn jongste een ruggenprik gehad. Stond sowieso wel open voor pijnbestrijding en had voorafgaand aan de bevalling studies opgezocht mbt pijnbestrijding en het effect ervan op de baby. Ik herinner me een studie die morfine pompje en ruggenprik vergeleek. Die vond geen verschil in uitkomst voor gezondheid baby, maar meer tevredenheid bij moeder bij ruggenprik. Dus dat wilde ik dan evt. Ook gehad dus, en terwijl ik daarop moest wachten kreeg ik tijdelijk een morfine pompje. Daar word je inderdaad best stoned/raar van. Maar neemt zeker de pijn ook weg. Voor de komende bevalling zie ik het wel weer. Sta zeker weer open voor een ruggenprik, maar lijkt me ook fijn het zonder te kunnen doen. Ligt vast ook aan hoe ik geslapen heb dan en hoe ik me verder fysiek voel.
Ik heb hier bij de eerste een ruggenprik gehad nadat ik in een weeenstorm terecht was gekomen. Vooraf had ik bedacht wel open te staan voor pijnbestrijding, maar liever niet. In zo'n weeenstorm kon ik na het voorstel van de verpleegkundige geen nee meer zeggen. Was wel heel fijn, maar ook raar om dat op de monitor te zien dat je lijf heel hard aan het werk is. Het zetten vond ik overigens eng. Bij nummer twee was de bevalling totaal anders. Geen weeenstorm en eigen verloskundige (niet-medisch, eerste was dat wel) had geen bevalplan wang dacht, gaat toch anders dan je wilt. Pijnbestrijding was nu niet nodig en dat was toch ook wel heel fijn omdat ik het gevoel had meer de controle te hebben. Stel er komt een derde dan zie ik wel weer, hangt helemaal af van het moment.
Ik was eigenlijk heel blanco mn bevalling in gegaan qua pijnbestrijding; als t heel zwaar zou zijn zou ik er zeker voor openstaan, als t mee zou vallen dan zou ik t proberen zonder. Na 3 dagen inleiding met ballon, gel en weeënopwekkers zat ik nog maar op 3 cm en toen wilde ik wel graag een ruggenprik. Maar toen kwam er een bloeding omdat mijn placenta blijkbaar voor de uitgang lag dus werd t een spoed ok. Dus ja, ik denk dat weinig bevallingen gaan zoals je van tevoren bedacht had. Ik zou het dus op het moment zelf wel zien.
Ik was vastberaden om zonder pijnstilling te bevallen. Voor mij was het eerder een mentaal dingetje omdat ik mijn 1ste keizersnede moeilijk heb kunnen verwerken. Ik wilde puur natuur dit keer. Uiteindelijk was het niet puur natuur want ze hebben me moeten inleiden dmv infuus. Maar ondanks dat en de énorme weëenstorm die dat gaf ben ik bevallen zonder iets van pijnstilling. Vond ik best stoer van mezelf want mijn god zo'n weëenstorm neemt gewoon je hele lijf over. Was ik wel onder de indruk van
Ik ben 1 x bevallen in het ziekenhuis met inleiding, uiteindelijk een ruggeprik. Vreselijk vond ik het en ik zou het nooit meer willen meemaken. De 2e keer thuis, zonder pijnbestrijding. Ik vond het wel heftig, maar zou dat zo weer doen.