Hoi allemaal, Helaas heb ik op dit moment buitenbaarmoederlijk zwangerschap. Mijn HCG is hoog maar helaas mijn baarmoeder leeg. De gynaecoloog vertelde dat er bij mijn termijn (6 weken) iig iets in de baarmoeder te zien moet zijn en dat is er niet. Ik heb al verschillende echo's en bloedafnames gehad. Komt bij dat ik pijn heb aan mijn eileider... Morgen word ik geholpen, afhankelijk van stijging HCG wat ze gaan doen, medicijnen of operatie. Ik ben erg benieuwd of iemand (helaas) ervaring heeft met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en hoe dit is verlopen.
Hoi! Wat naar dat je dit moet meemaken! Hier mijn verhaal ik heb het 2,5 jaar geleden gehad. Nadat ik positief getest had bleven mijn testen licht. Maar zocht er niks achter. Met 5,5 week kreeg ik bloedingen en buikpijn. Toen meteen de vk gebeld en die zei dat het waarschijnlijk een mk was dus ik moest afwachten. Met 7 weken zou ik een echo krijgen. Na de bloeding stopte het een paar dagen en begon het opnieuw. En weer een paar dagen niks en toen weer bloedingen. Ondertussen liepen mijn testen juist op ipv af. Dus weer gebeld omdat ik het niet vertrouwde maar ik moest gewoon wachten tot de echo met 7 weken. Ondertussen werd de buikpijn steeds erger. Vooral daar waar de eileider zat. Het straalde door naar de lies en benen. Op de ochtend van de echo had ik zoveel pijn dat ik over de grond kroop. Vooral bij een beweging kreeg ik weer een aanval. Met veel moeite naar de vkpraktijk gegaan. Daar zag ze niks in de baarmoeder. Maar wel iets vocht in de buikholte. Ze heeft me doorgestuurd naar de gyn waar ik meteen terecht kon. Daar bloed geprikt, meerdere artsen echo gemaakt en het bleef moeilijk te zien maar de onderzoeken wezen wel op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ze wouden een kijkoperatie doen. Nog geen 15 min later lag ik al in de OK. Toen ik bij kwam bleek dat het idd een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was. Het vruchtje zat in de eileider en deze was al geknapt. Ik had veel bloed verloren wat allemaal in de buikholte was gekomen. Ze zeiden dat het fataal was afgelopen als ik hier nog langer mee was door gelopen dus ik ben er behoorlijk van geschrokken. De linkereileider is ook verwijderd. Ik wil je meegeven dat je goed naar je lichaam moet luisteren!! Fijn dat je morgen al geholpen wordt! Het kan fijn zijn als ze je eileider sparen en je met behulp van medicatie er van af komt. Maar daarna mag je heel lang niet zwanger raken en ook is de kans op een volgend buitenbaarmoederlijke zwangerschap groter dan dat je je eileider weg laat halen. Ze kiezen daarom vaker voor een operatie. In ieder geval hoef je niet bang te zijn dat je moeilijker zwanger kan worden met 1 eileider. De andere eileider neemt de taak snel over. Ik was de maand erna meteen weer zwanger van onze 2e. Met de nacontrole bij 6weken wad ik 4weken zwanger. Ook nu in de 1e ronde weer zwanger geraakt van 3e kindje. Maar je moet kijken naar jouw situatie en de gyn zal ook vast voor de beste oplossing gaan! Veel sterkte!!
Hoi, Wat vervelend voor je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is erg heftig, zowel fysiek als emotioneel. Ik heb het in total 3 keer gehad, 1 x in een niche van mijn keizersnedelitteken en 2 keer in beide eileiders. De laatste keer was afgelopen November. Ik kwam met 5 weken voor een vroege echo om te kijken of het vruchtzakje op de geode plek zou zitten maar de bm was wederom leeg. Na een hoop bloedonderzoeken en echo's bleek inderdaad dat het niet op de geode plek zat, maar in eerste instantie konden ze niet duidelijk zeggen waar het dan zat, daarom hebben ze mij eerst een methotrexaat behandeling gegeven (soort chemo prik om de zwangerschap af te breken) deze bleek echter niet effectief. ik heb toen nog een tweede prik gehad een week later, maar een kleine week daarna is mijn eileider gaan bloeden en is deze er alsnog met spoed uit gehaald. Luister alsjeblieft goed naar je lichaam. De artsen hebben feitelijke kennis, maar zij voelen niet wat jij voelt. En neem de tijd om dit te verwerken, het is niet niks, niet eens het verlies van de zwangerschap, maar alle medische toeters en bellen aan je lijf, pijn die je misschien hebt, consequenties van mtx prik en/of operatie. Het valt echt niet mee. En ook de angst voor herhaling is niet misselijk. Zit je wel bij een goed ziekenhuis? Waar ze veel kennis hebben over buitenbaarmoederlijke zwangerschap? dat helpt ook, als je de juiste specialist snel te pakken hebt... Heel veel sterkte!
Wat rot dat jij dit ook hebt mee moeten maken. 3x zelfs. Zijn beide eileiders nu verwijderd of alleen die van de laatste buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Oh sorry zie het nu ook in je onderschrift. Heftig! Is mijn angst ook dat het misschien nu weer niet goed zit en met beetje pech het in de andere eileider zit. We zullen vanavond zien.. Hopelijk mag het met ivf lukken bij jullie! Succes met dit traject.
Wat verschikkelijk rot dat je ook een bbz hebt. Ik heb er ook 2 gehad, waarbij mijn rechter eileider verwijderd is. Ik heb gelukkig weinig pijn en narigheid gehae, omdat de VK en de gynaecologen snel ingegrepen hebben. Uiteindelijk is het, na nog een miskraam goed gekomen en heb ik in november een prachtige dochter gekregen. Houd moed en hoop!
Wat naar voor je zeg .. Kort gezegd wist ik 4 november 2016 dat ik zwanger was. 12 november met buikpijn naar het ziekenhuis. Raar vruchtzakje te zien. Week later miskraam. Weer week later met enorme pijn in het ziekenhuis beland. Bleek ik nog een zwangerschap in mijn eileider te hebben. De eileider is toen verwijderd. Dubbele miskraam van een tweeling dus. Zeer zeldzaam hoor. Herstel ging snel. Alleen sinds een week nu zeurende pijn bij de wond wat uitstraalt naar rug lies en tintelingen in de been. Soms heel erg! Lig nu ook weer op de bank. Ik verwacht na 1 menstruatie weer mn tweede eisprong dit weekend. Kan dat het zijn ? Iemand ervaring ? Ik wil je iig heel veel sterkte wensen. Nog een tip: neem de tijd. Ik was na een paar dagen weer aan het werk maar de mentale klap kwam dus daardoor vorige week pas..
Heel erg bedankt voor jullie vervelende verhalen. Verschrikkelijk ook dat het zo vaak voorkomt en je het meerdere keren kan overkomen. Ik ben gelukkig heel tevreden over de medici, ze luisteren erg goed naar mij en drukken mij op het hart dat ik met pijn of bloed direct moet komen. Ik hoop zo dat mijn eileiders bespaard blijven en dat ze iig kunnen vinden waar het zit. Gelukkig zie ik dat het zwanger erna ook gewoon kan lukken en dat geeft hoop. Wel hoor ik dat je een tijd niet zwanger mag raken, weten jullie waarom dat precies is? Ik ben ook benieuwd hoe dat werkt met medicatie, krijg je dan alsnog een vaginale bloeding? En met een operatie ook? Ik zal 'blij' zijn als ik morgen geholpen ben, het idee dat er nu een vruchtje groeit in mij wat geen kans maakt is heel naar. Ik zal jullie op de hoogte houden. Nogmaals erg bedankt voor de informatie! @panda, dank voor je bericht, heel fijn om te lezen dat je zw goed gaat!
Bij mij stopte het bloeden per direct na de operatie 😊 Maar volgens mij is dat bij iedereen verschillend
Nit zwanger worden hangt af van de behandeling... Als je een mix prik krijgt mag je idd 3-6 maanden niet zwanger worden, maar als je geopereerd wordt mag het eigenlijk meteen weer hoor...
Sterkte meid!! Hier afgelopen sept een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, was al 10 weken zwanger. Was al bloed in mn buik gelopen en mijn rechter eileider was helaas niet meer te redden. Ik vond de eerste week na de operatie toch best wel zwaar, gelukkig ging het daarna met de dag beter.. mijn gynaecoloog zei dat 1 menstruatie afwachten wel beter was omdat je lichaam dan nog kan herstellen en je weet of alles weer functioneert ( bloedde na de operatie nog 2 dagen heel licht). Ik werd na precies 4 weken ongesteld en weer 4 weken later had ik een positieve test! Je kan dus heel snel weer zwanger raken, maar denk goed aan jezelf hoor.. het is toch best een heftige bedoeling allemaal..
Het is heel onwerkelijk maar er was ineens iets te zien in mijn baarmoeder!! Ik kan het niet geloven. Mijn hcg was verdubbeld dus nu moet ik over anderhalve week terugkomen, als ik pijn of bloed verlies heb dan eerder. Ik leef in een rollercoaster van emoties en hoop zo op een goede afloop. Bedankt voor jullie medeleven, ik zal het nog laten weten hoe dit afloopt!
Joepie! Nogmaals van harte meid! Want een wonder! Ik hoop dat de angst nu omgezet kan worden in blijdschap! Tjonge! Deze wil er echt graag zijn!