Onze oudste dochter van 3 is zo onwijs jaloers naar haar zusje toe als zij met speelgoed speelt. Dit is al een hele tijd zo. Elke keer als de jongste met iets speelt, wat volgens de oudste 'van haar' is, pakt ze het af en gooit ze het een stuk verder weg. Of ze wilt er zelf opeens mee spelen. De jongste heeft vh weekend een cadeautje gekregen en ook dat wordt afgepakt als ze er mee speelt. Dan wilt se oudste er opeens mee spelen. Ik heb al zoveel geprobeerd.. Lief vragen of ze het terug wil geven, aangegeven om samen te spelen, of boos worden en haar even op de gang zetten. Alles een tijdje volgehouden, maar niks werkt. Ik had bedacht dat ze dit niet zo erg zou hebben, omdat ze van baby af aan al naar het kdv gaat en daar dus wel prima samen met andere kindjes kan spelen en delen. Iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Moet ik het maar even laten zoals het is en wachten tot deze fase over is? Ik neem aan dat ze vanzelf wel wat meer accepteert naar haar zusje toe? Nu heb ik namelijk wel heel erg het idee dat ik haar de hele dag aan het corrigeren ben, en dat wil ik ook niet.
Mijn zoontje van 3 doet het ook bij zijn zus van 4. Echt heel vermoeiend. Maar ik accepteer het niet. Mijn dochter is niet zo heel erg assertief op dat gebied, dus die laat het zich dan vaak maar weer afpakken. Ik bemoei me er wel altijd mee, want ik word doodmoe van dat bezitterige gedrag. En ja, een laaaaaange adem is vereist. Het is iig normaal peutergedrag. Deze laatste opmerking in het kader van "gedeelde smart is halve smart" .
Heel herkenbaar en is normaal. Oudste was eerst alleen en had al het speelgoed, nu moet ze delen en dat is wennen. M'n oudste heeft het ook haha en gewoon blijven uitleggen, samen spelen samen delen en ook dat het speelgoed van hun allebei is. Hier gaat het nog met vlagen dat hij zoiets heeft van 'hee dat is van mij!' maar niet meer zo fel in ieder geval als eerst. Sterkte!
Heel normaal. Op het kinderdagverblijf is het anders omdat het daar niet haar eigen speelgoed is. En thuis wel. Toen mijn jongste de leeftijd kreeg dat ze echt interesse kreeg in het speelgoed van haar zus, heb ik met de oudste afgesproken dat ze de dingen die ze echt apart wilde houden bovenop de speelgoedkast moest leggen: daar kon zij wel bij en haar zusje toen nog niet. Ook heb ik toen een paar 'mooie' dingen boven op haar kamer gelegd en haar daar af en toe alleen laten spelen. Ook aan tafel spelen, bijvoorbeeld kleuren of knutselen, helpt goed tegen bemoeienissen van kleine zusjes . Zo geef je ze het gevoel dat niet alles direct wordt afgepakt. Maar voor de rest zal ze eraan moeten wennen dat het speelgoed van hen samen is. Niet afpakken is hier een stelregel en ja soms zou je willen dat je van alles twee stuks had . Het gaat hier inmiddels heel goed, ze spelen vrijwel altijd heel lief dan wel samen dan wel naast elkaar zonder al teveel gedoe. Op het moment delen ze eigenlijk al het speelgoed.
Ik ben gastouder, mijn dochter moet dus ook veel speelgoed delen en vindt dat ook best moeilijk. Wel mag ze soms echt wel aangeven dat andere kindjes er niet mee mogen spelen, dat is dan echt van haar. Puzzels bijvoorbeeld en als de kindjes wakker zijn doet ze die aan de eettafel. Ze mag ook ruilen, het oppaskindje dus iets anders aanbieden.
Toen onze jongste ging kruipen zijn we echt met de oudste gaan zitten om samen te kiezen welke spullen beneden in de speelhoek komen. We hebben duidelijk afgesproken dat ze hier ALLEBEI mee mogen spelen. Hij heeft zelf mogen kiezen welke spullen van hemzelf beneden bleven en welk "nieuw" speelgoed van babybroertje daarbij kwam (Dit was zijn eigen babyspeelgoed, maar dat kon hij zich niet meer herinneren.) We hebben wel een beetje gestuurd natuurlijk, zodat speelgoed dat gevaarlijk is voor de baby of snel kapot kan wel boven ligt nu. Daarbij hebben we hem ook nog eens een hekje in de deur van zijn slaapkamer gegeven, zodat het speelgoed op zijn kamer ook echt "veilig" ligt voor babybroertje. Ik moet nog wel eens waarschuwen hoor, maar dit werkt wonderwel. Onze oudste zoon is trouwens ook wel slim hoor. Als hij iets wil hebben dat de jongste heeft, "ruilt" hij het altijd. Hij weet namelijk wel dat als de jongste huilt omdat iets afgepakt wordt, mijn man of ik daar wat van zeggen en dan is hij het alsnog kwijt. Krijgt hij het zonder gehuil voor elkaar, vinden we het prima. Dus misschien kun je jouw dochter dat trucje ook leren. Als de oudste toch moppert als zijn jonge broertje ergens mee speelt, wijzen we hem erop dat hij ook met het speelgoed van de jongste speelt. (Meest recente voorbeeld noemen). We bieden ook wel eens aan al zijn speelgoed dan boven te leggen, maar dan heeft hij beneden dus niks meer. En daar heeft hij natuurlijk ook geen trek aan. Dus laat hij het dan maar mopperend toe