Hallo! Hoe gaan jullie om met de corona kraamtijd? Komt er überhaupt visite bij jullie of helemaal niet? Ik ben 2 weken geleden bevallen, en na 2 weken heerlijk in eigen kraambubbel met gezin geleefd te hebben zonder visite, merk ik dat ik nu de kraamvisite mis, en er aan toe ben haar te laten zien. Zelfs broer/zussen en schoonzussen zijn nog niet geweest. Hoe staan jullie hierin? Vind het zo lastig.
Gefeliciteerd met jullie dochter! Ik moet nog een maandje, maar ik ga er niet vanuit dat tegen die tijd alles weer bij het oude is. Dus ook hier zal er, behalve de opa’s en oma’s (van een afstandje), geen verdere kraamvisite langskomen. Als het mooier weer wordt kunnen we mis wel met zus en zwager in de tuin afspreken oid. Het is even niet anders... ben als de dood dat iemand uit ons gezin besmet raakt en dat kan ik er echt ff niet bij hebben in de kraamperiode met al die hormonen
Hier zijn mijn ouders en schoonouders langs geweest vlak voor de shutdown (in FR) . Mijn broers/zussen, zwagers en schoonzussen hebben allemaal moeten annuleren en hebben onze kleine dus nog niet ontmoet. Hij is komende woensdag alweer 4 weken. Heel erg jammer natuurlijk maar het is niet anders
Ik zit midden in de kraamweek, dag 5. Onze ouders, broers en zussen + aanhang zijn op "raambezoek" geweest. Waarbij zij dus in de tuin zitten en wij binnen achter t raam en praten via telefoon op de speaker. Niet zo gezellig, maar zo hebben ze toch allemaal de kleine meid even in t echt gezien en hebben we even kunnen kletsen. Vanmorgen zaten zwager en schoonzus met handschoenen aan en dekentje over voor ons raam en begon t te sneeuwen! Gelukkig had het overige bezoek een heerlijk zonnetje. Het is even raar, maar wel het veiligst zo. Het is niet anders. Ik vind de rust wel heeeerlijk stiekem. De raambezoekjes zijn kort. En buiten directe familie komt er niemand. Mis alleen mijn ouders wel, had ze wel graag even echt bij me gehad.
Onze knul is van de week 4 weken oud. Ouders, zus, broers en aanhang zijn nog geweet. En nu mis ik de kraamvisite, het trots kletsen over onze knul, de bevalling, de kraambubbel. Vooral met de andere kids thuis moet ik gewoon hard aan de bak voor huiswerk en vermaak. Ik ben altijd wel positief Maar ik word hier eerlijk gezegd verdrietig van
Wij zitten ook middenin de kraamweek en hebben ook nog geen bezoek gehad. Zal wel even zo blijven, hopelijk dat de directe familie toch binnenkort langs kan komen. Wel hebben we raamvisite gehad en doen we videobellen. Het is even niet anders, maar gezellig is het niet. Enige voordeel is dat we nu alle rust en ruimte hebben om aan ons kleine meisje te wennen.
Onze knul is vandaag 4 daagjes oud, en wij hadden zelf van te voren besloten om geen bezoek te doen, maar de bevalling heeft bij mij er aardig ingehakt. Kon de dag na de bevalling niet meer lopen vanwege onwijze bekkenpijn en minder gevoel in mijn been. (3 x poging ruggenprik tijdens de bevalling) Hierdoor heb ik bedrust en moest ik met een rolstoel naar de wc gebracht worden. mijn man zorgt nu dus gehele dag en voor mij en voor de kleine jongen. Nadat de kraamzorg overdag weg is hebben wij er toch voor gekozen dat onze moeders ons s’avonds uit de brand helpen.. eten koken en ons even een momentje tot slapen bieden. Ik ben bang voor het risico wat we nemen maar ook bang dat mijn man er anders aan onderdoor gaat.
Zoon is 10 dagen geleden geboren. En ook wij hebben nog amper kraamvisite gehad. Mijn moeder wel paar keer langsgeweest op afstand. En schoonouder idem dito. Voor de rest wat raamvisite op afstand. Ik word er verdrietig van dat ik idd die babybubbel met bijna niemand kan delen. Ik wil gewoon praten over mijn bevalling, de eerste week en mijn zoon. Maar alles gaat alweer gewoon door met dochter erbij. Ik vind het ook lastig dat alles waar ik deze weken zo naar uitkeek nu wegvalt. Showen bij m’n orkest, Koningsdag En Bevrijdingsdag over de markt en festival met hem. Mijn verlof loopt straks wss naadloos over met de lockdown dus echt veel leuke dingen hebben we dan niet kunnen doen.
Ik ben 4 weken geleden bevallen. De eerste week moest ik zelf enorm bijkomen van de keizersnede en zijn alleen m’n ouders, schoonouders en broer langsgeweest. Daarna begon de echte corona ellende en wilde ik niemand meer over de vloer hebben. Ben er ook wel verdrietig om af en toe maar wil geen enkel risico lopen
Het is voor heel Nederland niet leuk Maar helemaal niet hoogzwanger of in de kraamtijd. @Deniseje3 , hoe gaat het met jouw bekken? Ik heb door de turbo bevalling forse bekkenklachten. Oa wat jij schrijft. Nu na 4 weken nog steeds grote ellende. Zwaardere pijnstillers van de huisarts. De bekkenfysio die aangaf dat hersteltijd wel 1.5-2 jaar duurt. De kinderen thuis oftewel ik liep op mijn tandvlees de afgelopen 2 weken (gezellig in mn kraamtijd..) . Mijn man is nu thuis om voor ons allemaal te zorgen. (En daardoor niet aan het werk dus moet hij onbetaald verlof opnemen, ook weer een zorg) Hopelijk snel betere tijden!
Gelukkig gaat het hier iedere dag een beetje beter, ik kan als ik niet heel moeit ben weer kleine stukjes lopen naar wc en douche. Ook zelf weer in en uit bed stappen ookal ben ik even paar minuten extra bezig. Me man doet nog steeds alle verschoningen en zorg. Ik geef alleen de borstvoeding, wat gelukkig heel goed gaat waardoor we nu s’nachts misschien 2x wakker moeten worden voor voeden en verschonen. jeetje wat heftig zeg! Ik schrik gewoon van jou verhaal! Wat moet dit pittig voor jou en je gezin zijn zeg. Ik hoop zo dat de hersteltijd korter is! Heb je nu oefeningen bij de bekkenfysio? Inderdaad hopelijk waait het snel over, ik wens jou een voorspoedig herstel!