Wij hebben binnenkort onze laatste ivfpoging... Lukt dat niet dan worden wij dus nooit ouders ben er zo zo bang voor
Wij zitten aan onze laatste cryo. Weet in dat geval hoe je je voelt. Maar hoeveelste poging is het? Je 3de?
Hoi nee de 5e. Ja t is echt heel zwaar. Stel dat het niet lukt dan zijn de tranen niet te tellen. Hoe oud ben jij?
Ik heb ook in jouw schoenen gestaan en ik weet nog heel goed hoe machteloos ik me toen voelde. Ik vond het ook heel zwaar inderdaad.. Een dikke knuffel van mij, en veel succes toegewenst de komende tijd. Ik hoop van harte dat deze poging positief gaat uitpakken voor jullie allebei!
Zie mijn leeftijd en weg in mijn handtekening, wij ook laatste cryo uit poging 5 en dan is het echt klaar.
Ik heb net ook in je andere topic gereageerd maar ik weet helaas dus ook hoe je je voelt. Wij zijn nu met de vierde icsi begonnen.
Heel veel succes. Bijna zelfde situatie hier. Staan nu voor de keuze om het nog 1x te proberen door er een grote zak geld tegenaan te gooien of het te accepteren en ermee te stoppen.
Wat ik ook zo lastig vind is dat mijn moeder me steeds "moed in probeert te praten" met dat we altijd nog een donor kunnen zoeken als het niet lukt. Ik sta stijf van de stress en nee wij willen geen donor dat weten we 100 procent zeker. De stress dat mijn moeder maar door blijft gaan daarover maakt het voor mij echt nog veel lastiger.
Das zeker niet leuk, bij ons uiteraard ook alle aanmoedigende woorden gehad in de afgelopen jaren maar langzaam ebte dat weg. En werd het van "poeh jullie hebben wel een lange adem hoor, zou niet weten of ik dat zou kunnen of ik had het allang al opgegeven" wat dan weer de keerzijde is. Ja, voor de deur staan van echte kinderloosheid is echt geen grap en wellicht ook iets waar een beetje een taboo op rust omdat er weinig over gesproken word. Had het makkelijker gevonden als ik die keuze zelf had gemaakt dan 10 jaar klap, na klap na klap.
Ja de mensen zullen het ongetwijfeld goed bedoelen en ik veroordeel geen enkel donorkind en sws geen enkel kind alleen willen wij geen donorkinderen. Dat voelt niet goed. En het steeds maar verdedigen daarover terwijl de laatste poging nog niet is geweest is echt bizar heftig... Heb al 3 x dikke ruzie erover gehad met mijn moeder.
Ik snap het, wij ook de: "en adopteren? Of mijn schoonzus die eiceldonatie wilde doen of zelfs draagmoeder. Als je dan uitlegd wat alles kost en welke wetten er gelden, dan de "oh maar dat wist ik niet". Wij kiezen ook bewust niet voor een donor. Onze grens is of een kindje van ons samen of geen. En dat is prima. Heb diep respect voor de vrouwen die die keuze wel hebben gemaakt, noodgedwongen of niet.
Mega veel herkenning ook hier, ik hoop zo dat deze laatste kans de mooie kans is voor jullie, het gouden randje en het alles in het afgelopen traject zo helemaal waard maakt!!
@Rozebeer sterkte en succes. Die goedbedoelde adviezen zijn zo vermoeiend en soms ook kwetsend! Ik denk dat niemand het begrijpt die het niet doormaakt.. zeker niet een lang traject. Mensen willen altijd de succesverhalen horen
Ja dat klopt het is vermoeiend. Wij zijn de mmm ingegaan maar respecteerden ook stellen die dat niet deden. Ook iemand met een mega kinderwens kan geen ivf willen omdat ze zich er niet ptettig bij voelen. Zelfde voor adoptie of donorkinderen.