Loop al een tijdje met frustraties tov mijn schoonouders. Onze oudste zoon zit echt heel erg in zijn peuterpuberteit. Thuis doet hij heel vervelend. Doet alles wat niet mag en luistert niet. Op de creche hetzelfde... hij doet andere kindjes pijn (ben er nog niet uit of het echt slechte wil is, of gewoon al spelend) en heeft vaak driftbuien als er iets niet naar zijn zin is. Dit gedrag proberen we natuurlijk consequent aan te pakken. Dit door streng te zeggen dat het niet mag en als hij het blijft doen straffen. Mijn schoonouders weten dat we 'problemen' hebben met hem. Probleem is dat als mijn zoon iets doet wat hij niet mag, ze dit blijkbaar bijzonder grappig vinden. Als wij hem streng toespreken dan lachen zij ermee waar onze zoon bij is. Hierdoor hebben wij echt geen gezag! Voorbeeld: we aten een aardbeientaart en mijn zoon gooit het in de grond ("hahaha"). Mijn man zegt dat hij nu niks meer krijgt omdat hij het op de grond gooit. Mijn schoonvader zegt dan ach joh, neem maar een stukje van mij. Mijn man zegt nee. Mijn man ruimt de boel op en gaat naar buiten. Mijn schoonvader zet zijn bord neer voor mijn zoon. Toen werd ik echt heel kwaad en heb gezegd dat hij dat niet moet doen als papa nee zegt. Hierna nog verschillende keren gelachen als mijn zoon weer eits deed waarvan hij weet dat het niet mag. Toen werd ik echt heel boos en heb hen gezegd dat ze niet moeten lachen als wij hem straffen enz. Toen zij mijn schoonmoeder: "nou, dat doen alle oma's en opa's hoor". Nou sorry...maar volgens mij niet in die mate wel (mijn ouders heb ik het nog nooit zien doen)? En zeker niet als ze weten welke problemen we hebben....of ligt het aan mij? Heb hen nog gezegd dat wij de ouders zijn en wij bepalen wat wel of niet! Hierop zei mijn schoonvader dat hij naar huis ging, pakte al zijn spullen bijeen. Ging uiteindelijk niet omdat oma bleef zitten... Nu is het wel zo dat ik al vanaf de geboorte grote frustraties heb. Ze luisteren ook nooit!!! Het is ook alleen maar erger geworden naarmate onze zoon ouder werd. Het eerste wat ze doet als ze hem ziet is een grote eierkoek uit haal tas halen! Bah! Ze mogen hem best af en toe iets lekker geven maar ze moeten niet overdrijven. Ze bekijken ons al gek toen we op 14 maand stukjes fruit gaven (ipv geprakt), maar zij geven hem nu wel al die troep! Ergste van al vind ik dat ze dan ook zegt (op zo'n toon): "bij mij is hij noooooooit vervelend" Nee tuurlijk niet, hij wordt een hele dag volgeduwd met koek, snoep en veel te zoete ranja! Als ze zoiets zegt, geeft ze mij het gevoel een slechte moeder te zijn. Terwijl het normaal is dat ze bij oma's en opa's niet zo vervelend zijn omdat ze verwend worden. Ook zeggen ze vlakaf dat ze niet voor ons op visite komen, maar voor de kinderen. En ze hebben ook al gezegd dat ze hopen dat onze zoon zo vervelend wordt als mijn man, dan weet hij wat zij heeft moeten doorstaan. Dit bedoelt ze misschien (hoop ik toch) als grap, maar kan er niet echt om lachen. Kan nog wel even doorgaan denk ik...maar wat vinden jullie? Stel ik me aan? Heb ik te veel last van mijn hormonen nog ?
Kan me voorstellen dat je t vervelend vindt. Zeker als je gezag als t ware ondermijnd wordt. Zou er ook moeite mee hebben hoor! Kan je man niet een keer een serieus gesprek met ze voeren hierover?
nou vind niet dat je overdrijft hoor! Vind dat jullie het heel goed aanpakken. Spijtig dat opa en oma zo doen. Is alleen maar ter nadeel van hun kleinzoon. Zo doen ze hem tekort. idd kan je man niet met zijn ouders praten? En zeker niet alle opa's en oma's lachen als hun kleinkind iets stouts doet hoor. Mijn schoonouders lachen er absoluut niet mee en houden zich ook aan de regels of straf die mijn zoontje krijgt! Dus als Erikje geen koekje meer mag omdat ie zich misdraagt dan geven hun zeker niet stiekem wel een koekje!
heeft hij vroeger al eens geprobeerd. Zeg het soms tegen hem, maar nu zegt hij altijd dat het toch niks uithaalt. Daarom dat ik eens mijn mening gezegd heb, maar geloof niet dat het aangekomen is...
Ik vind het heel logisch dat je gefrustreerd bent. Gelukkig doen mijn schoonouders dat niet. Die voeden helemaal op in onze lijn (hij is daar 1 dag in de week). En mijn moeder is wel meer van het verwennen, maar onze grens is wel de grens. Blijf in gesprek en uit je frustraties. Ze moeten meer respect tonen voor jullie manier van opvoeden. Maar geef wel aan dat je het waardeert dat ze zo om je zoon geven. Maar dat jij en je man het gewoon graag op jullie manier aanpakken. En wat een flauwe opmerking idd, ook al is het bedoeld als grap. Dat van dat "bij mij is ie nooit vervelend" herken ik wel van mijn moeder. Maar dat heeft idd wel een beetje dezelfde reden. Zeg gewoon dat zo'n opmerking nou niet direct opbouwend werkt. Vraag haar anders eens naar haar zorgen en twijfels toen haar zoon zo jong was. Als jonge moeder wil je nu eenmaal je eigen regels bepalen. Dat je hoopt dat zij zich dat nog herinnert en of ze daar begrip voor wil opbrengen. Kinderen kunnen in principe goed omgaan met opvoedverschillen van opa/oma en papa/mama. Maar waar papa/mama bij zijn, gelden de regels van papa/mama. En dat moeten ze respecteren. Succes!
Ik vind zeker niet dat je overdrijft. Dat kunnen ze zelf toch ook wel begrijpen dat het juist ave rechts werkt als zij lachen als jij je kindje straft?! Mijn (schoon)ouders doen dat ook niet. Mijn schoonmoeder is wel veel te lief voor ze. Als wij ze straffen en zij moeten huilen dan gaat zij ze troosten (ze krijgt dan wel op haar kop van mijn schoonvader ) maar dat doet ze niet omdat zij denkt dat wij slechte ouders zijn..ze kan er absoluut niet tegen als 1 van de kindjes moet huilen. Weet je wat je nog lekker onder de neus kunt wrijven van je schoonmoeder? Kindjes zijn juist het 'vervelendst' bij degene waar ze zich het meeste op hun gemak voelen en bij wie ze hun grenzen durven te verkennen.
ik vind dat je groot gelijk hebt! ben bang dat mijn schoonouders ook zo gaan doen straks... dat merk ik al aan hoe ze met het nichtje en neefje van mn man om gaan. en die zijn nu 6 en 10 en weet nu dat dat echt niet goed is geweest! dus zal er alles aan doen om dat te voorkomen. die 2 waren daar ook wel fulltime en schoonmoeder zal er wel op rekenen dat we ons kindje ook om de haven klap bij hun neerzetten maar dat kan ze dus echt wel vergeten.. gewoon zeggen hoe je er over denkt en dat ze de kids niet meer zo veel mogen geven als jullie het daar niet mee eens zijn, en anders komen ze gewoon niet meer naar hun toe? is even hard maar je moet het ze denk ik wel echt goe dduidelijk maken dat ze zien dat je het meent. of idd je man het laten zeggen omdat het zijn ouders zijn? iig heel veel succes met de situatie. en zorg in 1e plaats voor jezelf en je kindjes! je bent een goede moeder zo te lezen!
Bij ons net zo.. Het enigste wat je eigenlijk kan doen is heel duidelijk blijven naar je schoonouders toe! Al moet je het blijven herhalen, jullie zijn de ouders dus jullie bepalen de regels. Onze dochter is ook niet de makkelijkste en zien daar soms ook mee af, ook hele heftige driftbuien enzo.. Als we bij opa en oma zijn mag ze ook werkelijk alles en word gewoon heel de tijd 'omgekocht' met snoep en koek, want dat is waar ze heel de dag om zeurt... als we erbij zijn zeggen we als het genoeg is geweest en dan kijken ze zo zielig naar haar.. ze laten dan duidelijk merken dat ze het maar 'raar' vinden. Daarom laat ik ze zo min mogelijk oppassen maar de keren dat ze daar geweest is wrijven ze het er wel in 'dat ze daar zoooo lief is en nooit moeilijk doet'.. nee ik snap het.. zou ze bij mij ook niet doen als ik haar heel de dag de hele snoeptrommel laat leegeten! Ik snap je frustratie's wel want ik kan daar ook absoluut niet tegen. Gewoon lekker ertegenin gaan, zij hebben hun tijd gehad met opvoeden.
Probeer er mee om te gaan, haal er je voordeel uit, want zulke mensen veranderen niet. Ze zullen nooit naar je luister, ik probeer het ook al 2,5 jaar. Laat hem een x een weekendje logeren (na 1 dag slapen zal hij hetzelfde patroon aannemen als thuis en bij verwennen nog erger) dan zijn ze wellicht genezen?!
Ik zie het bij m'n schoonouders ook... ff een voorbeeldje. Zoontje van m'n vriend z'n broer is 2 jaar, leuk ventje, lief ventje... maar is een beetje z'n grenzen aan het aftasten. Zit er bijvoorbeeld één iemand aan tafel, wil hij ABSOLUUT op die stoel zitten. Ook al zijn de andere stoelen vrij... begint ie te krijsen en te jammeren "mijne, mijne..." (Mijn stoel dus) Als ze niet meteen weggaan knijpt ie, totdat het pijn doet. Nou, wat doen ze? Zowel oma als opa, snel opstaan en zich ergens anders zetten. Zodat kleinzoontje lekker ff 2 minuten op zijn gewenste stoel kan zitten. Daar doe ik dus niet aan mee haha, moet je ze zien kijken dan... Ik neem gewoon z'n handje vast en zeg; "Neen, tante zit hier, kies jij maar een andere stoel." En na wat gemopper doet ie het ook gewoon. Maar ze kijken me echt aan alsof ik hem geen pleziertje gun. Zei ik tegen m'n vriend; "zorg maar dat jij dit later niet bij onze kinderen doet, want dat wil ik niet" (hij staat namelijk ook op voor z'n neefje) en zegt m'n schoonvader; "haha, dat wil ik nog wel eens zien!" Heb hem ook aangekeken van, joh, doen jullie maar, nu gaat het om een stoel, we zullen wel zien hoe het eindigt.
Bedankt voor de reacties! Ben blij dat ik niet de enige ben die er zo over denkt! Deze week gaan we er pas weer voor de eerste keer heen sedert het 'incident'. Ben benieuwd hoe het loopt. (waarschijnlijk precies hetzelfde ). Zal vantevoren thuis het er met mijn man over hebben, dat ik wil dat hij hen erop aanspreekt. Vind het ook zijn taak om het te doen, maar ja, als hij niet doet doe ik het maar. Gaat tenslotte om mijn kind(eren).
momentje, precies! Het zijn jullie kinderen, en leuk of niet, maar jullie hebben bepaalde regels voorop staan en je mag ook verwachten van de grootouders dat die gevolgd worden. Bedoel... zo kan je aan de gang blijven met opvoeden! Ik zou er ook een punt van maken hoor, niks om je over te schamen ofzo. Succes!
Nee, ik vind jou helemaal niet onredelijk, in tegendeel zelfs. JULLIE zijn de ouders en dus moet iedereen (en dus ook opa en oma) zich aan de regels houden mbt opvoeding van jullie zoon. En natuurlijk zijn opa en oma makkelijker als dat jullie zijn, maar daar zijn ze opa en oma voor. Desondanks vind ik het niet kunnen dat ze jullie gezag ondermijnen. Heb je ze weleens uitgelegd wat de gevolgen van hun gedrag tov jullie zoon kan zijn als zij er zo mee omgaan?? (Ik zou het wel iets aandikken om duidelijk uit te leggen , maar dat kan denk ik geen kwaad). Ik zou ook duidelijk uitleggen dat ze hem wel mogen verwennen maar niet ten koste van jullie opvoeding!!!! (Als ik het zo naleez kom ik wel strikt over he , onze dochter kan namelijk ook echt een draak zijn en degene die gaat zit lachen als zij op dr donder krijgt, krijgt van mij 'de mamablik' en die is niet te versmaden ghehehehehe, maarja, dat moet soms he...). Sterkte ermee!
Ben het ook met de meerderheid eens. Zolang ze jullie gezag ondermijden gaat het gedrag van jullie zoontje gewoon zo door en misschien nog wel erger. Zou zeker nog een gesprek aanknopen met je schoonouders over hoe jullie vinden dat het gaat en wat jullie grenzen zijn. Vind ook dat als jullie vinden dat jullie zoontje iets niet krijgt omdat hij stout is geweest hun dan niet aan moeten komen van kom maar krijg je een stukje van opa of oma, gewoon volhouden dat ze dat niet moeten doen, en echt kwaad zeggen. Dan zijn hun maar boos, maar liever dat hun boos zijn en je zoontje luistert goed dan dat het tenkoste van je zoontje gaat. Soms proberen ze dat hier ook, vooral schoonmoeder, maar dan zeggen we er ook iets van. En gelukkig voor ons luistert ze er wel naar. Ik zou nog een keertje duidelijk zijn naar je schoonouders toe. Hoop dat je man hun een beetje op andere gedachten kan krijgen, want denk dat dit niet gaat werken hoe het nu gaat. Succes ermee!
Blijkbaar heeft het toch effect gehad dat ik kwaad geworden ben die dag en mijn gedacht gezegd heb! Was nu wel wat overdreven, maar beter zo dan! Misschien zijn ze zo slecht nog niet dan Bedankt voor de reacties nog iedereen!