de wens voor een derde en autisme

Discussie in 'Zwanger worden' gestart door Stretchfield, 24 jul 2021.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    hoi hoi,

    ik zal even een korte intro geven van de reden van schrijven..
    Ik ben moeder van twee kinderen. Vorig jaar ben ik door de pil heen zwanger geworden van nummer drie, dit is helaas niet goed afgelopen. Mijn wens was er altijd al voor een derde, mijn man echter wilt het niet. Hij accepteerde het toen wel maar had er zelf niet bewust voor gekozen. Zoals gezegd was mijn wens er altijd al, en die is er dus niet minder op geworden. Ik heb al eerder eens iets geplaatst hierover. Mijn man vind vooral het financiële plaatje, de ruimte maar ook de prikkels voor hem reden tot het niet willen van een derde.
    We hebben het niet heel ruim, we komen rond en kunnen wel gewoon onverwachts dagje weg. Dit zal dan niet of minder kunnen. De ruimte, die kan gemaakt, zeker toen ik las dat als er geen drie zitjes in de auto passen een kind zonder zitje, met gordel en ouder dan 3 jaar is in het midden mag zitten.
    Ik heb dit dan ook pas geleden allemaal met hem besproken, dat ik zijn obstakels dus niet zie maar dat ik ze wel wil begrijpen. Onze jongste wordt in 2022 4 jaar, dat betekend twee school gaande kinderen, meer rust overdag. Mijn man heeft autisme, hij vind nu twee kinderen die door elkaar schreeuwen of iets soms al teveel en wil dit niet verergeren met een derde. Hij zei: stel de kinderen zijn tien en dan veel rustiger en we hebben het dan misschien financieel ruimer dan zou ik er eventueel wel over na willen denken... Dit voelt niet eerlijk. Ik vind het lastig om er over in gesprek te blijven omdat ik hem niet het idee wil geven dat ik hem over wil halen en dat dat mijn doel is van het gesprek. Dit geef ik ook aan als ik er met hem over wil praten. Maar hij veranderd niet in zijn punten, denkt er dus ook niet over na. Daarom komt dit wel zo over...

    Ik weet niet goed hoe ik dit aan moet pakken allemaal.
    Er over blijven praten, zonder het overhaal gevoeld te kunnen geven en toch hopen dat je hem over kan halen.. Die wens is gewoon zo groot. Ik ben bang dat het straks tussen ons in komt te staan. Het is gewoon lastig omdat er geen compromis te sluiten valt.

    Zijn er meer mensen die een relatie hebben met iemand met autisme? Of mensen die in een soort gelijke situatie zitten?
     
  2. shirley1987

    shirley1987 VIP lid

    6 jul 2011
    5.392
    2.113
    113
    Meestal zal iemand met autisme zijn standpunt niet veranderen. De vader van mijn 2 kinderen heeft ook autisme en ik ben 10 jaar met hem samen geweest.

    Ik herken het meteen dat de prikkels voor hem te veel waren. De kinderen konden dan ook geen kind zijn. Ze mochten niet op de grond samen spelen, want dan maakten ze geluid. Ze mochten in hun kinderstoel of op de bank bij hem op schoot tv kijken. Om hem niet boos te maken heb ik dit te lang geslikt. Op een gegeven moment kon ik dat niet meer. Toen zijn we ook uit elkaar gegaan.

    mijn wens voor een derde is er nu wel. Met hem had ik die wens niet. Ik wilde er niet nog een bij op die manier.

    misschien dat het een beetje helpt om hem een lijstje te laten maken met puntsgewijs zijn bezwaren en eventuele voordelen. Vervolgens kun jij er dan bij die punten bij zetten hoe jij over die punten denkt en hoe jullie ermee om zullen gaan. Dan ziet hij schematisch het hele verhaal en is het een beetje zichtbaarder. Nu is het voor hem een beeld zoals hij het ziet en kan dat beeld niet omvormen.

    of misschien vanuit jezelf al een brief schrijven met ook daarin puntsgewijs de obstakels met de oplossingen erbij. Misschien valt dan net het puzzeltje in elkaar.

    ik heb nu 2 kinderen van 9 en 10 en ze maken samen meer herrie dan ze ooit hebben gedaan. Het heeft dus geen nut om te wachten tot die leeftijd. En er valt ook niet in de toekomst te kijken hoe jullie er dan financieel voor staan. Er zullen altijd redenen zijn om het niet te doen… ik zou me focussen op de redenen om het wel te doen.
     
  3. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    bedankt voor je reactie. Bij mijn man mogen ze gelukkig wel spelen en geluiden maken hoor. Het is alleen als ze door elkaar schreeuwen of ruzie blijven maken dat hij dat lastig vind.

    hij vind het ondernemen alleen met kinderen echt een stap te ver. Bij mij kunnen de kinderen echt kinderen zijn en ik hoef echt niet veel te slikken bij hem. De vorm zal dan ook zeker niet heftig zijn die hij heeft. Je hebt natuurlijk zoveel vormen van autisme. Wat het wel lastig maakt is dat hij niet snapt dat ik die wens niet zomaar op zij kan zetten.
     
  4. shirley1987

    shirley1987 VIP lid

    6 jul 2011
    5.392
    2.113
    113
    het blijft lastig met autisme om je in te leven in een ander. Heel veel succes
     
    Stretchfield vindt dit leuk.
  5. Soturi

    Soturi Fanatiek lid

    24 sep 2016
    3.620
    3.548
    113
    Vrouw
    Ik denk dat het twee kanten op werkt. Ik ontken niet dat het voor jou lastig is die wens opzij te zetten. Maar ben je je er bewust van dat hij zijn prikkelgevoeligheid niet zomaar opzij kan zetten of negeren?
     
    Relax, Leraje, Kolibrie2 en 4 anderen vinden dit leuk.
  6. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    mij nee dat snap ik heel goed hoor. Begrijp me niet verkeerd ik snap zijn redenen ook. Maar het is niet zo dat ik verwacht dat hij alles even opzij zet, zijn meeste obstakels zie ik niet, omdat dat op te lossen is. Maar heb wel het gevoel dat hij van mij verwacht die wens zo opzij te kunnen zetten.
     
  7. Soturi

    Soturi Fanatiek lid

    24 sep 2016
    3.620
    3.548
    113
    Vrouw
    Heb je dat al eens bespreekbaar gemaakt? Desnoods met een uitgeschreven plan voor zijn obstakels en hoe jij het voor je ziet die aan te pakken? Zoals hierboven al voorgesteld is.
     
  8. JupitR

    JupitR VIP lid

    13 mei 2020
    6.120
    6.659
    113
    Vrouw
    Volgens mij worden praktische bezwaren soms aangehaald als een soort uitleg waarom iemand niet nog een kind wil, maar ligt daar vaak een gevoel van: ik wil het gewoon niet, onder. Net zoals jij je wens voor een 3e niet kunt rationaliseren, kan je man dat misschien met 2 niet. Dus het wegnemen van zijn huidige bezwaren leidt misschien niet tot de "ja, dan gaan we ervoor", die je wel zou willen.

    Daarnaast zou ik me afvragen wat je liever hebt: een gezin van 4, of 3 kinderen. Want als je man 3 niet trekt, trekt je huwelijk dat mogelijk ook niet.
    Dat klinkt een beetje hard, maar zo is hier de situatie voor een 4e. Ik weet niet of/hoe mijn man en ons huwelijk dat zou trekken, terwijl ik soms graag een 4e zou willen.
     
    Amberxx, Leraje, Kolibrie2 en 4 anderen vinden dit leuk.
  9. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    Ik snap je reactie hoor. En is niet hard, is ook iets waar ik zeker overna heb gedacht. Kan daar geen duidelijk antwoord op geven. Ik denk dat we het wel redden, dat het allemaal wat groter wordt gemaakt en gebracht dan dat het echt is. Zoals bijvoorbeeld mannen griep.
    Ik wil ook niet koste wat het kost een derde kindje. Maar stel me zelf ook dr vraag wat als ik hier diep ongelukkig van wordt.. daar ben ik beetje bang voor,
     
  10. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    niet op papier nee, wellicht een idee voor later keer. Ik laat het nu even rusten. Anders wordt het echt een campagne.
     
  11. Spectre

    Spectre VIP lid

    5 nov 2015
    17.847
    16.878
    113
    Vrouw
    Realiseer je wel dat het voor een persoon met autisme (die niet tegen prikkels kan) gewoon écht veel energie kost. Dit is niet iets als een 'mannengriep' (=aanstellerij).
    Overprikkeld raken is echt geen pretje en waarschijnlijk zal niet alleen je man daaronder lijden, maar ook jullie als gezin.
    Ik ben zelf hsp/ autistisch, stop me in een ruimte waar kinderen door elkaar roepen, mensen met elkaar praten en muziek aanstaat en ik ben doodop... nu met 2 kinderen ervaar ik dit ook regelmatig, als het allemaal niet vlekkeloos loopt, bijv wanneer beide kinderen aan het huilen zijn en je zelf nog honderdduizend dingen moet doen.. regelmatig kortsluiting in mijn hoofd en dat kost heel veel energie! Ik bedoel, kinderen houden er geen rekening mee met wat je aan kan.
    Dus echt, onderschat dit niet.
     
    Saartje33, Zonnestralen, Loesje1988 en 4 anderen vinden dit leuk.
  12. Snoepjes

    Snoepjes Fanatiek lid

    26 mei 2018
    4.318
    3.615
    113
    Vrouw
    Autisme moet je inderdaad niet onderschatten. Het is zéker geen 'mannengriep.' Mijn oudste zoon heeft autisme dus ik weet wat het inhoudt. Ik ben nu zwanger van de derde. Maar als mijn man autisme zou hebben en aangeeft het niet te willen, zal ik er zeker niet aan beginnen en hem ook niet proberen om te praten. Zoals al genoemd, wat heb je eraan als je wel een derde zou krijgen maar je gezin uit elkaar valt. Ik zou dan liever een gezinnetje van 4 blijven en dan eventueel zelf hulp zoeken om alles een plekje te geven. Je moet ook niet je eigen gevoelens zomaar aan de kant schuiven, maar ook echt tijd nemen om het te verwerken.

    Veel succes met jullie beslissing!
     
    Zuul en Stretchfield vinden dit leuk.
  13. Soturi

    Soturi Fanatiek lid

    24 sep 2016
    3.620
    3.548
    113
    Vrouw
    Dit is inderdaad wat ik probeerde te zeggen. Kon alleen de juiste woorden niet vinden.
    Maar ook ik heb autisme en dus wel eens last van overprikkeling. Inderdaad doodvermoeiend.
    Zeker grenzen wat betreft overprikkeling zijn erg belangrijk om goed naar te luisteren en niet af te doen als aanstellerij.
     
    Stretchfield en Spectre vinden dit leuk.
  14. spruitje80

    spruitje80 Fanatiek lid

    5 jul 2016
    4.380
    3.905
    113
    noord holland
    Mijn man heeft heel veel trekken van autisme, niet gediagnosticeerd, wel met adhd. Beide (puber)dochters hebben ASS. Vandaar ook dat we vermoeden dat man het toch ook wel heeft want er is veel herkenbaarheid. Zelf heb ik ook wel wat dingetjes, ben ook prikkelgevoelig, heb een hekel aan druk en stress etc.
    Het is altijd zoeken naar een balans in ieders gevoel en behoeften, deze zijn regelmatig tegenovergesteld aan elkaar. En dat is hard werken. En eerlijk, in de jaren van puberteit is het over het algemeen nog pittiger.
    Ik kan je man echt begrijpen. Een kind erbij is naast gezellig, leuk en nog meer liefde, ook veel meer prikkels, meer geregel, veel meer kosten (zeker als ze ouder worden) en meer behoeften om rekening met elkaar te houden. Hoe meer kinderen botsen met elkaar, hoe meer dat van jou als ouder vraagt, en hoe meer ouders botsen met de kinderen als dit zelf ook niet hun sterkste punt is. En dat zal hoe dan ook met tijden veel druk leggen op het gezin, zeker als (een van) de ouders naast liefde en gezelligheid óók veel stress kan ervaren binnen de gezinsdynamiek.
    Wanneer je een kindje krijgt denk je nou eenmaal over t algemeen aan de leuke dingen. De niet leuke dingen kun je wel benoemen maar je ervaart t pas als je in de situatie zit.
    En wat neem ik aan absoluut niet de bedoeling is, is dat het ten koste gaat van jullie huwelijk.
    Niemand kan zeggen wat jullie moeten doen, dat is geheel aan jullie. De wens voor een kindje (erbij) kan net zo sterk en belangrijk zijn om te vervullen dan niet voor dit kindje gaan.
     
    Stretchfield, Spectre en Zonnestralen vinden dit leuk.
  15. 1981Mama

    1981Mama VIP lid

    8 apr 2015
    5.989
    1.439
    113
    Er is een verschil tussen iets niet willen en iets niet kunnen.
    Bij man ligt het niet aan niet willen ;)

    Ik denk dat je voor een deel zijn autisme buiten de vergelijking kan houden: jij wil een derde kind, en je man wil geen derde kind. Ik zou vragen aan alle ervaringsdeskundigen hier die met dit dilemma gedeald hebben hoe zij er uit zijn gekomen.

    Aan de andere kant, autisme in de vergelijking getrokken. Blijkbaar kent man zichzelf goed genoeg dat dit zijn max is. Dat hij meer niet aan KAN. nu ben ik absoluut van mening dat iedereen (incl mensen met autisme) meer kunnen en kunnen veranderen, maar een nieuwe baby is wel een mega-impact. Maar draai het eens om; denk je dat jij een derde kind wel aankan als jouw man verder overprikkeld zou raken en mogelijk nog minder goed gaat functioneren binnen het gezin? Is het dan nog wel leuk en te doen? Wil je je gezinsbalans "riskeren" voor een derde kind? Of snapt je ratio het wel maar wil je emotie nog niet aansluiten?

    Ik lees hier dat "mensen met autisme" zich niet zouden kunnen inleven in een ander, maar ik vraag me af of ts zich kan voorstellen hoe hij bij zijn beredenering of gevoel komt dat hij het niet kan. Want wat is precies de vraag? Eentje wil wel een derde en de ander niet? Dat de beweegredenen evt verband houden met autisme betekent niet dat het hele dilemma puur om autisme draait ;)

    Begrijp me niet verkeerd. Ik heb 2 kinderen en had een vurige wens voor een derde. Maar tegelijkertijd wist ik dat mijn lijf en mijn gezin niet nog een zwangerschap aan konden (HG technisch). Dus ik WILDE wel maar ik en mijn gezin KONDEN het niet. Mijn ratio had er vrede mee na een tijdje, maar mijn gevoel heeft zich pas na 3jaar bij mijn ratio aangesloten.
     
    Stretchfield vindt dit leuk.
  16. Kache

    Kache VIP lid

    11 jan 2012
    6.137
    1.059
    113
    Ik kan me het verdriet voorstellen, je wil zo graag, hebt er zelfs even aan 'geroken' door de ongeplande zwangerschap en hebt dan ook makkelijker een wat rozere bril op. Veel praktische beren op de weg zijn wel op te lossen, maar ik vind het knap van je man dat hij hierin zijn grens aan geeft en ook kan benoemen dat de prikkels van twee kinderen hem nu soms al te veel zijn en dat dit voor hem ook een reden is om geen derde te willen. Ik denk dat getuigt van zelfinzicht en een realistische kijk. Een baby erbij is toch jezelf 'vastleggen' voor 20 jaar en een beslissing die je niet kunt terugdraaien. En er is echt minder rust, ruimte, tijd voor jezelf etc.

    Als ik toen had geweten dat mijn man autisme had, had ik nooit voor een derde gekozen. De kans op (nog) een kind met autisme, de impact die zijn overprikkeling heeft op de kinderen, de moeite die hij heeft met bepaalde opvoedtaken (en hoeveel er daarom op mij aankomt)...

    Als ik terugkijk, konden wij als gezin die derde eigenlijk niet aan (derde was ook alles behalve makkelijk), maar het is nu zoals het is. De tropenjaren duurden lang en waren heftig en hebben de nodige sporen achter gelaten bij ons allen.

    Ik denk dat je een weg moet vinden dat jullie er anders in staan. Er even vanuit gaande dat dit geen dealbreaker is m.b.t. relatie, dan is het voor nu afscheid nemen en rouwen om jouw kinderwens en vragen of je man daar ruimte en erkenning voor wil geven. Hij hoeft niet te voelen wat jij voelt, maar kan wel respecteren dat het voor jou zo is.
     
    Stretchfield vindt dit leuk.
  17. Leraje

    Leraje Fanatiek lid

    19 apr 2013
    4.961
    2.790
    113
    Dit klinkt alsof je wel verwacht dat hij van mening gaat veranderen. Maar waarom moet hij degene zijn die van mening verandert? Waarom jij niet?
     
    spruitje80 vindt dit leuk.
  18. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    mij ik bedoel ook niet dat ik bij mij punt blijf en hij maar te veranderen heeft. Maar ik wil het gesprek er wel over kunnen blijven hebben. En dan niet om mij. Punt door te zetten maar om dus in gesprek te zijn. Zodat ik daarin ook kan veranderen. Als we er niet over praten wordt het niet anders denk ik. Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
     
    Leraje vindt dit leuk.
  19. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    mijn verstand zegt ook, het is goed zo, we zijn gelukkig. Mijn gevoel zegt iets anders. En die strijd is heel lastig. We weten sinds kort van zijn ass af(tenminste pas vast gesteld) ik ben me dan ook aan het inlezen etc. En met wat jij zegt is precies zoals de situatie is. Het is van mijn kant ook echt niet dat ik op mijn strepen blijf staan en hij maar moet veranderen. Maar zo voelt het andersom wel, en ass of niet ik vind dat gesprek hier dan wel over moeten kunnen blijven hebben. Zodat we er allebei vrede mee hebben. Bedankt voor je reactie
     
    1981Mama vindt dit leuk.
  20. Stretchfield

    Stretchfield Bekend lid

    3 jun 2015
    603
    108
    43
    . Ik wil ook niet koste wat het kost mijn zin doordrijven. Blijkbaar komt dat wel zo over. Ik wil niet mijn zin Perse door zetten. Ik wil gelukkig zijn en blijven met mijn gezin, dat is het belangrijkste! Mijn verstand kan ook goed zeggen, het is goed zo, gelukkig en als er derde komt wie weet wat dat voor gevolgen heeft. Er komt meer op mijn schouders en ik doe al veel. Maar mijn gevoel staat daar lijn recht tegenover, soort engel en duiveltje..

    vandaar ook mijn bericht. Om ervaringen te horen, het van me af te kunnen schrijven en het met andere (andere dan mijn man) te kunnen delen. Sommige reacties vind ik echter wel als of ik nergens rekening mee hou en maar moet dealen met een ass man. En dat ik gewoon even normaal moet doen, tenminste zo komen sommige reacties over. Ik hou juist rekening met mijn man.ik pak veel dingen op, regel vrijwel alles. Ben me aan het inlezen wat ass precies is, hoe het is voor iemand met ass etc. Maar dat maakt de kwestie niet minder vervelend.
     
    Paardenbloem en 1981Mama vinden dit leuk.

Deel Deze Pagina