Dochter 15m nooit "tevreden"

Discussie in 'Baby en dreumes' gestart door coquelicot, 15 nov 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. coquelicot

    23 mrt 2019
    31
    3
    8
    Vrouw
    Even van me afschrijven in de hoop dat iemand zich hierin herkent en/of tips heeft.

    Mijn dochter van 15 maanden is nooit "happy" of tevreden. Ze slaapt van kleins af al heel slecht en nu nog steeds 4 a 5 keer per nacht wakker. Vanaf ze haar ogen open doet, is ze lastig, humeurig en gefrustreerd. Ze bijt en slaat soms ook en ik probeer dan rustig haar hand weg te duwen en nee te zeggen maar tot nu zonder resultaat. Bij de dokter of onlangs in de schoenenwinkel krijst ze heel België bij elkaar. Waar ik veel moeite mee heb, is dat ze bij anderen meestal niet zo doet en "braver" is. Ik raak hierdoor overtuigd dat het allemaal aan mij ligt en dat ik een rotslechte mama ben. Bijvoorbeeld bij de onthaalmoeder of bij haar peter laat ze zonder problemen haar schoentjes aandoen. Mij is het nog geen enkele gelukt....... Ze wringt zo tegen en krijst zo hard dat ik uiteindelijk opgeef omdat ik vrees dat er ongelukken gaan gebeuren. Van de omgeving geen steun maar wel " je moet strenger zijn" " laat eens voelen wie de baas is" " het is een fase" . Maar zij hebben haar gedrag nog niet gezien op zulke momenten. Ik ben moe, zo moe om altijd die strijd aan te gaan. Bij anderen lijkt het allemaal veel makkelijker te gaan. Ik durf amper nog ergens te komen met haar en ik weet niet meer hoe dit aan te pakken.

    Iemand herkenning of tips ?
     
  2. Suzanne01

    Suzanne01 Bekend lid

    7 mei 2018
    528
    392
    63
    Vrouw
    Ahh ik denk dat je niets fout doet hoor. Is ze medisch al nagekeken? Zou ze niet ergens last van kunnen hebben? Nu is het hier ook soms zo dat mijn dochter andere mensen interessanter vind als ik, omdat ze mij elke dag ziet. Dus soms gedraagt ze zich met anderen ook leuker.

    Ik zou zelf niet zo gauw luisteren naar de adviezen die jou gegeven worden. Ik denk helemaal niet dat ze zich op die leeftijd hier van 'bewust' is of dat expres doet. Ik denk zelfs dat het averechts werkt, want er zal vast een reden zijn waarom ze zich zo gedraagt. Je hoort ook vaak, nu weet ik helemaal niet of dat het geval is, dat ze bij mama hunzelf kunnen zijn omdat ze een onderdeel van jou uitmaken en jij vertrouwd bent. Dus als ze niet lekker in hun vel zitten of gefrustreerd zijn, dat ze dit vaak bij mama laten zien. Bij anderen is ze misschien toch meer afgeleid.
     
  3. Paardenbloempje

    21 feb 2016
    55
    34
    18
    #3 Paardenbloempje, 15 nov 2019
    Laatst bewerkt: 15 nov 2019
    Ontzettend lastige tijd voor je zeg, klinkt als een erg temperamentvol kind.
    Klinkt gek maar probeer het andersom te zien. Je doet het juist goed daarom doet ze dit! Bij jou durft ze zich helemaal te laten gaan omdat ze weet dat je liefde onvoorwaardelijk is en bij jou zal ze dus haar grenzen ontdekken. Jij bent de vertrouwde basis, waarbij ze kan ontdekken, zich afreageren etc. Onuitstaanbaar blijft het gedrag, maar probeer het te zien als compliment, hoe moeilijk ook.

    Misschien nog een tip: je hoeft niet alles met je kind te doen, accepteer ook dat dingen even niet lukken. Als boodschappen doen met haar op dit moment verschrikkelijk is, doe het dan niet (via internet bestellen, of als je man er is), bespaart een hoop ergernis. Het wordt echt vanzelf weer wat beter. Ik heb mijn kinderen ook regelmatig een zelfverzonnen supermarktverbod opgelegd. En na 2 maanden probeerde ik het weer een x om te kijken of het beter ging etc.
    Dat je nergens meer heen durft te gaan is natuurlijk erg vervelend. Wat voor dingen bedoel je precies, wat zou je willen? Probeer voor jezelf te bedenken wat wel haalbaar is en probeer daarmee positieve ervaringen te krijgen. Je kan het steeds dan wat uitbreiden als jullie er aan toe zijn, het hoeft allemaal niet in 1 x goed te gaan. Misschien werkt bij jou kind wat afleiding, een soepstengel voor onderweg bijvoorbeeld of heeft het gewoon tijd nodig..
    En door dingen even niet meer te doen, faal je niet in de opvoeding vind ik. Juist niet. Je bent vooral praktisch en opvoeden doe je de hele dag en je maakt genoeg verschillende dingen mee op een dag waarin je alle facetten tegen komt.
     
  4. pippa26

    pippa26 Fanatiek lid

    14 mrt 2015
    3.030
    2.030
    113
    Ah dit komt wel bekend voor ja: Van de omgeving geen steun maar wel " je moet strenger zijn" " laat eens voelen wie de baas is" " het is een fase"

    Dit zeiden ze ook tegen mij over onze zoon, maar uiteindelijk blijkt hij gewoon ASS te hebben. Er kan gewoon een oorzaak zijn. Hij was als baby ook al zo bijzonder. En zoiets kun je helemaal niet aanpakken met ''strenger zijn''. Mensen die dat soort dingen zeggen, hebben kinderen waarbij alles vanzelf is gelopen en met een beetje streng doen ze hun zin altijd kregen. Dus dat is geen advies voor ouders met kinderen waarbij het anders gaat.

    Belangrijk is om te accepteren wat je dochter wel en niet kan. Wij kunnen bijv. nooit naar de supermarkt na 11u, want de kinderen zijn dan al helemaal op en overprikkeld. Maar 's ochtends vroeg zijn wij de eersten op het strand/museum/waar dan ook, want ze staan vroeg op (of slapen eigenlijk de halve nacht niet). We nemen altijd eten mee overal heen, want ze hebben altijd heel veel honger overal, enzovoorts.

    Wij kregen van de instelling die ons nu helpt ook de tip om ''mee te bewegen'' met je kind en alles goed aan te kondigen. Onze zoon snapt het ritme van de dag niet, dus als hij ineens zijn schoenen aan moet doen terwijl hij niet begrijpt wat hij gaat doen, dan is dat onverwachts en gaat hij in de tegenstand. Dus we werken met dagritmekaarten en timers.
    Sterkte..
     
  5. Vero0504

    Vero0504 VIP lid

    17 nov 2016
    17.690
    14.044
    113
    Hier een kind met temperament te groot voor t lijfje. Dat is niet 2 handen vol, maar steevast 2 handen tekort. Veel strenger opvoeden zal niet gaan want dan komen we op t punt van regelrecht verzet. Ze heeft regels en ruimte. Binnen de regels mag ze doen en laten wat ze wil. De regels zijn niet heel bijzonder en al besproken voordat ze geboren werd en nog niet veranderd.

    Bij overtreding (springen op de bank, redelijk bewust slaan/schoppen etc) is er sinds dat ze 2 werd een deurmat in de aanbieding (straf nog niet echt, wel ff afkoelen) ongeacht waar die ligt. De afdeling "foei", "pas op he? Dat mag niet" boeide dr werkelijk geen bal. Enige wat een beetje indruk (vanaf +- 2 jaar) maakte was mama huilt (theateropleiding nog ergens goed voor) of "dan speel ik niet meer met jou".

    We passen t deurmat verhaal uiteraard nog wel aan naar haar leeftijd (en de voordeur is op slot!!!). Straf voor een 2-3 jarige heeft echt nog geen nut. Je haalt ze uit de situatie en zit even apart van alle afleiding en geeft nog een keer aan dat springen niet mag en hoopt vooral maar op t beste. Soms blijft t hangen, soms is er storm op komst en zit je er 5 minuten later weer, want consequent zul je moeten blijven anders wordt t helemaal chaos.

    Ik heb geen diagnose voor ASS of dergelijke voor haar maar we gebruiken wel veel systemen die daarbij gebruikt worden. Vriend van ons heeft Pictobord nog niet, maar die komt hier ook binnenkort. We merken dat structuur echt wel een ding voor haar is en daar is niks mis mee, als dat voor haar meer rust brengt dan doen we dat toch gewoon.

    Prikkels over de dag heen houden we verdeeld en hebben we van jongs af aan langzaam opgebouwd. Ook omdat t een reflux gangertje is die er echt last van had. Dagje shoppen in een drukke omgeving (denk aan niveautje kerstmarkt) is een week ellende. Begrijpelijk ik kan zelf ook niet tegen mensenmassa's.

    Daarnaast volgen we vrij veel dingen uit montessori om haar te leren hoe ze het zelf kan omdat we merken dat dat bij haar veel scheelt.

    Voorbereiden wat we gaan doen, idd vrij veel haar volgen qua hoe de dag er uit ziet. Na een bal nacht kan ik een gezellige dag met bijv knutselen echt vergeten. Rondje door t bos is dan t max haalbare, tis dan ook een buitenkind en mama ook dus wat zal het. Prima, als zij op bed ligt en man is thuis is de supermarkt ook wel open en we hebben altijd voorraad.

    Kleine dingen die mislukken en hoppa volgende driftbui met t nodige gooi en smijtwerk. Tegenslag op iets wat zij in haar hoofd heeft en mislukt (vaak door vermoeidheid) is hier instant meltdown. Weggaan uit de speeltuin na ruimschoots aangekondigd, idem. Groots gekrijs, moord en brand you name it.

    Tegenwoordig kan ze zichzelf aankleden. En naar buiten gaan is een stuk makkelijker daarmee geworden, vooral gemoedelijker. Ze mag zelf dr schoenen uitzoeken en aantrekken. Vooral met vooruitzicht opa&oma of schommel is ze spontaan razendsnel.

    Daarvoor kwam ik met twee paar schoenen aan en mocht ze aanwijzen welke ze wilde, keuze zonder keuze zeg maar. Zij het gevoel dat ze controle had, wij minder gedoe met aankleden.

    Idem voor kleertjes: 2 setjes lagen klaar (beiden warm of koel genoeg en prima onderling te mixen) en zij mocht kiezen.

    Bij weggaan was ik al steevast helemaal ready to go, om haar gereed te krijgen begon ik al een half uur eerder.

    Bij familie/vrienden of kennissen op bezoek zijn echter nog altijd bliksembezoeken. Haar eigen verjaardag (bijna 3) wordt ook heel klein gevierd. Ik gun haar echt wel meer maar ze trekt t gewoon niet. Teveel mensen en ze weet van gekheid niet meer waar ze t zoeken moet.

    Sorry voor de vrienden/familie en kennissen maar die van ons is nog niet op t niveau dat ze lekker rustig gaat zitten en kleuren ofzo. Die vraagt gewoon 1000% aandacht en volcontinue politieagent spelen is ook niet gezellig, en dan hebben we t nog niet over de nacht(en) die nog gaat/gaan komen.

    Wat wij voornamelijk rondom slapen hadden (ze was eerst een extreme huilbaby) is dat ik erg gespannen was met naar bed brengen. Haar huiltje werkte mij t plafond in, tot maanden nadat we t euvel onder controle hadden. Dat voelde ze aan als een radar. Mijn man heeft haar dus tijden naar bed gebracht toen. Pas toen ik relaxter werd er onder ging het ook bij mij goed. Misschien dat jouw spanning ook opgepakt wordt door jouw kindje. Beetje lastig uit te testen maar het zou zomaar kunnen zijn.

    Enne, je doet t niet fout en je bent zeker niet de enige die hier tegenaan loopt. We moeten allemaal gewoon nog leren, elk kind, elke leeftijd, elk karaktertje, elke situatie is nieuw. Al heb je er 3 dan kan nr 4 je nog steeds voor een nieuwe uitdaging weten te zetten.
     

Deel Deze Pagina