Ik heb in mijn dichte omgeving iemand die elke ronde weer een miskraam krijgt. Inmiddels zijn ze al zo'n twee jaar bezig zonder succes helaas. Inmiddels is mijn gezinnetje compleet en zit ik er aan te denken om het met haar te hebben over dat ik draagmoeder wil zijn voor haar. Ik wil alleen voordat ik er met haar over ga hebben een aantal zekerheden hebben die ik niet duidelijk kan vinden. Misschien dat iemand hier me daar duidelijkheid in kan verschaffen. Ik ben gaan kijken naar de manieren en mijn voorkeur zou uitgaan naar een terugplaatsing van haar eigen eicel die extern bevrucht is ondanks dat ik familie ben wil ik hun zoveel mogelijk hun eigen baby gunnen! Heb begrepen dat deze manier alleen gebeurd in het VU. Ondanks dat ga ik dan kijken naar het praktisch stuk. Ik heb ontzettende rotzwangerschappen gehad met veel ziektewet op het werk. Hoe is het geregeld als je een draagmoeder bent? Heb je in principe dezelfde rechten als je zelf zwanger bent? Hoe zit het met de verzekeringen als het om de bevalling enz gaat? Ik zal onder medische controle moeten komen aangezien mijn laatste bevalling niet heel best is verlopen. Mag de bevalling wel gebeuren in een regionaal ziekenhuis of moet je daarvoor ook naar het VU? Waarschijnlijk zullen er nog meer vragen komen maar dit waren de eerste wel
Mijn buurvrouw is draagmoeder geweest voor haar zus. Juridisch zijn jij en je man de ouders, de baby moet daarna door de wensouders geadopteerd worden. Jij hebt dus gewoon recht op verlof en voor je zorgverzekering zal ook alles zijn alsof het je eigen kind is. Dat maakt geen verschil.
Ik denk dat je weinig kans maakt bij het VU. Zij hebben de regel dat de wensmoeder geen baarmoeder (meer) heeft. Ik zou ze wel polsen natuurlijk maar goed. UZ Gent is een andere optie, die zie ik hier verder in meegaan.
Oké ik heb verder nog niet gekeken hoor en het ook nog niet met diegene gesproken waar ik voor zou willen dragen, dit omdat ik eerst een aantal onzekerheden duidelijk wil hebben voordat ik iemand blij ga maken met niks. Ik ben op het internet gaan struinen en daaruit kwam dat het VU het enigste ziekenhuis is die werken met de eicel en zaadcel van de wensouders bij alle andere ziekenhuizen zouden ze gebruik maken van de eicel van de draagmoeder of heb ik dit dan verkeerd begrepen? Aangezien ze wel een bevruchting hebben maakt dit voor mij dat de eicel en zaadcel wel voldoende functioneren of kan de miskraam toch te maken hebben nog met een slechte kwaliteit eicel?
Dat laatste zal tot het diepste detail moeten worden uitgezocht. Het kan, dat kwaliteit van de eicel debet is maar het hoeft helemaal niet. Je moet wel zo kunnen aantonen wat je allemaal geprobeerd, onderzocht en second opinions hebt wil je aanspraak kunnen maken op een draagmoeder. Ook al zijn draagmoeder en wensouders samen wel eens.
Ik merk wel dat het nog niet zo 'makkelijk' gaat inderdaad. Nou zal ik ook geen jaren meer de tijd hebben, ik weet niet of er een max aan leeftijd zit voor een draagmoeder maar ik ga al richting de 40...als er nog jaren bijkomen dan zal ik over de 40 zijn.
https://logeerbuik.wordpress.com/ Dit is de blog van een draagmoeder, ik geloof zelfs dat de dame in kwestie ook hier op zp aanwezig is. in ieder geval staat hier veel informatie op, zowel over haar gevoelens als over het juridische gedeelte. Heel interessant om te lezen, het is wel heel veel om alles te lezen want de blog begint geloof ik in 2010 ergens. Ik ben er deze week op uitgekomen en heb alles in een ruk gelezen. Verder wil ik nog even zeggen dat ik het knap vind dat iemand overweegt draagmoeder te zijn, heb er heel veel bewondering voor. Groetjes Bea
Je maakt in Nl geen schijn van kans. Hoe lief ook aangeboden van je. In Nl kom je alleen in aanmerking voor draagmoederschap als je geen baarmoeder en/of eierstokken meer hebt, of als je kunt aantonen dat je komt te overlijden door het voldragen van een zwangerschap. Meerdere miskramen vinden ze hier in het geheel niet interessant. Ik spreek uit ervaring helaas. Wij zijn uiteindelijk voor een draagmoederschapstraject in Amerika beland. Helaas zijn we met alle pech van de wereld zelfs niet door dat traject ouders geworden, maar het is wel fantastisch geregeld daar. Zou het zo weer doen. Mocht je ooit serieus overwegen om dit echt voor je vriendin te doen, dan kun je het beste uitwijken naar een amerikaans ziekenhuis.
Wat erg om te lezen dat het bij jullie alsnog niet gelukt is!! Ik wist niet dat het in NL zo slecht gesteld is voor een stel wat graag ouders wil worden!
Inderdaad. Je wordt hier gestoord van de protocollen, weet er alles van... Maar ontzettend lief dat je het überhaupt overweegt! Ik vroeg me btw af wat er aan onderzoeken gedaan zijn? Hier gelukkig nooit miskramen gehad, maar hier raakte ik maar niet zwanger terwijl alles oké leek. In Duitsland heb ik een uitgebreid bloedonderzoek gehad, om na te gaan of het niet aan mijn afweersysteem lag. Dit was destijds heel prijzig en werd niet vergoed. Maar in het buitenland zijn ze gewoon verder dan hier. Ik zou dus zeker mijn heil in het buitenland zoeken, al is het maar om dingen uit te kunnen sluiten...
Ze hebben al diverse onderzoeken gedaan, wat precies weet ik niet. Nu gaan ze nog meer onderzoeken doen omdat er al zoveel miskramen zijn. Ik kan haar altijd aangeven dat ze eens richting Gent moet gaan met haar vragen. Ik begrijp hier tenminste dat Gent een stuk verder is dan de meeste ziekenhuizen in Nederland.
Wat Betty Barclay zegt..in NL kom je echt niet in aanmerking voor een draagmoeder met herhaalde miskramen. Mijn advies is om naar UZ Gent te gaan. Daar onderzoeken ze veel meer dan in NL. Helaas is er bij ons zelfs daar niets uit de onderzoeken gekomen en hebben de diverse voorgeschreven medicatie niets gedaan, MAAR ik zit in een groep met veel vrouwen met 5+ miskramen en daar zijn er toch een behoorlijk aantal met de medicatie voorgeschreven door Gent zwanger gebleven en ouders geworden.
Mijn vriendin heeft aangeboden dat als het niet gaat lukken, ze er wel over na wilt denken. Dat is ook een optie.
Ik ben een wensmoeder en heb een dochter van bijna 3 dmv een draagmoeder de draagmoeder voor ons heeft gebruik gemaakt van haar eicel en niet die van mij. voor draagmoederschap kom je niet snel in aanmerking hier in nl idd alleen in VU en je moet dan of een ziekte hebben waardoor zwanger worden gevaarlijk is of geen baarmoeder (meer) hebben. als je werkt met de eicel van de draagmoeder waar je over schreef dat je dacht dat veel ziekenhuizen mee werken dan denk ik dat de ziekenhuizen aangeven dat je hen mogelijk niet nodig hebt. want via zelf inseminatie kun je gewoon proberen zwanger te worden zonder daar een ziekenhuis voor nodig te hebben. en dan gebruik je het zaad van de wensvader dat je dus bij de draagmoeder insemineert.
Bijzonder dat je erover nadenkt, heel mooi. Maar idd heel veel regeltjes aan verbonden. Hier een wensmoeder, maar helaas nog geen draagmoeder.
Is het eigenlijk zo dat de wensouders het kindje moeten adopteren van de draagmoeder als het geboren is? Dat heb ik ooit gehoord en vroeg het me af.
ja dat klopt wensouders kunnen na 3 mnd als de draagmoeder afstand heeft gedaan na de wettelijke bedenktijd de voogdij krijgen daarna moeten zij het kindje een jaar verzorgen alvorens zij de adoptie aanvraag mogen doen en het kindje kunnen adopteren. ik ben wensmoeder en je mag me pb en voor vragen
Dat vind ik best een heftig ding... Na de bevalling Geef je het kind natuurlijk af aan de ouders en dan is het daarmee niet klaar. De gehele adoptie duurt dan nog ruim een jaar voor het rond is. Ik hoorde van een andere draagmoeder een aantal jaar geleden dat ze ook voor de rechter moest verschijnen en moest aangeven waarom ze haar kind afstond. Er werd toen door de rechter gezegd dat ze het kind afstond omdat het biologisch niet haar kind was en ze daarom niet geschikt was voor de opvoeding. Dan vond ik toen best heftig. Ze was namelijk gewoon een super goede moeder voor drie kinderen. Het klonk net of dat ze haar als moeder ongeschikt achtte door de rechter. Zo is het natuurlijk niet, maar wel een hele kromme procedure. Dat was allemaal emotioneel best zwaar voor haar om door heen te gaan. Nu is dit wel al 7 jaar geleden bijna, hopelijk is dit iets veranderd nu?
Kreeg het topic niet meer gevonden denk dat ik te snel naar beneden ging in de lijst... Zie nu de meerdere reacties. Mocht het zover komen dat ze zelf geen zwangerschap kan dragen. Ga ik het er met haar over hebben. Heb haar wel al voorzichtig verteld dat het misschien goed was om eens contact te hebben met Gent. Probleem is dat ik echt wel heel heel goed moet gaan nadenken aangezien er nogal wat gevolgen zitten aan een volgende zwangerschap bij mij. Ik zal onder scherpe medische controle moeten komen heb ik begrepen van mijn gynaecoloog. Het word dus nog een groot nadenk en overwegingeproces aangezien ik hier wel twee kindjes heb en ik er toch wel naar streef dat hun opgroeien met een moeder... Ondanks dat blijf ik het zo ie zo erg vinden om te lezen hoeveel mama's het gewoon niet gegund is dat er een kleintje komt